17.4.12

ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ




Έφυγε σήμερα ένας μεγάλος καλλιτέχνης και μεγάλος ολυμπιακός.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ


Σ’ ΑΓΑΠΩ ΣΑΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
σαν λουλούδι αθάνατο
μα εγώ σαν τ' αηδονάκι
παίζω με το θάνατο.
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
δε με νοιάζει κι αν χαθώ
ένα μόνο με μαραίνει
που μ' αφήνεις μοναχό.

Σ' αγαπώ σαν αμαρτία
σε μισώ σαν φυλακή.
Κόψε με αν θες στα τρία
στάλα αίμα δεν θα βγει.

Τα βελούδινά σου χείλη
δε ματώσανε ποτές
είσαι η καύτρα στο καντήλι
που το λάδι μου το καις.
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
χτυποκάρδι και βρισιά
να μη βλέπω άλλα χείλη
να σου πίνουν τη δροσιά.



Στίχοι: Λάκης Τεάζης.
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου.

2 σχόλια:

Γερόγαυρος είπε...

Αντίο στον "δικό μας" Δημήτρη.

Καλό ταξίδι, αν υπάρχει τέτοιο ... Σύγγαυρε !

Από μένα, ένα από τα αγαπημένα μου

http://www.youtube.com/watch?v=iZ2HhwIly1A

Hades είπε...

Εγώ όπως γνωρίζετε είμαι άλλων ακουσμάτων, πολύ πιο σκληρών. Όμως χθες στεναχωρήθηκα στο άκουσμα της είδησης. Ο Μήτσος με το χθόνιο όνομα ήταν τεράστια φωνή και αυθεντικός. Από τους λίγους που μπορώ ν'ακούσω με πραγματική ευχαρίστηση εκτός των δικών μου γούστων. Γίγαντας. Θα μείνει αξέχαστος.