
Αγαπητοί σύγγαυροι,
η απουσία μου από το μπλογκ θα κρατήσει όλο τον Αύγουστο. Είπα, όμως, να γράψω δυό-τρία λόγια.
Γίνανε πολλά. Ήρθαν πολλοί - είναι ήδη γνωστό ποιοί. Έφυγαν πολλοί, αλλά στην ουσία έφυγε μόνο ένας - ο Νέρι. Με μεγάλη στενοχώρια, σχεδόν με πόνο, λέω ότι είναι καλύτερα, που έφυγε. Εκεί που πήγε, βέβαια, ας τα βγάλει πέρα μόνος του. Ο Ολυμπιακός είναι κερδισμένος από την "υπόθεση Καστίγιο" - ο Νέρι πρέπει να παλέψει πολύ για να έχει κέρδος από την ουκρανική του περιπέτεια.
Στην "υπόθεση Καστίγιο" ο Ολυμπιακός συμπεριφέρθηκε 100% ψυχρά επαγγελματικά. Ούτε γραμμάριο συναισθήματος. Στην "υπόθεση Καστίγιο" ο Καστίγιο (κυρίως δε το περιβάλλον του) φέρθηκε ψευδαισθηματικά και βλακωδώς - και οι βλακείες πληρώνονται πάντοτε ακριβά (ιδίως όταν ο "αντισυμβαλλόμενος" έχει αποφασίσει να συμπεριφερθεί επαγγελματικά). Κάποιος εξυπνάκιας θα έλεγε ότι η βλακεία του Καστίγιο πληρώθηκε όντως "ακριβά"...
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τον Νέρι θα τον ξαναδούμε στα ερυθρόλευκα. Άμποτε - είναι δικό μας παιδί και γαύρος μέχρι το κόκκαλο. Θα έχει (μάλλον) μεγαλώσει ώς τότε και θα έχει μάθει. Κι αν δεν θα έχει μάθει, δεν χάθηκε και ο κόσμος: ο πρώτος ή ο τελευταίος ανόητος ποδοσφαιριστής θα είναι;... ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΑ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΤΟΝ ... ΚΥΡΓΙΑΚΟ, ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ "ΑΡΑΤΕ ΠΥΛΑΣ"! Στον Νέρι θα κλείσουμε την πόρτα;!
Επί τη ευκαιρία. Προβλέπω ότι ο Κυργιάκος σε λίγες μέρες θα φοράει τη φανέλλα του Μουράτη, του Σούλη, του Κοτρίδη, του Σιώκου, του Γκλέζου, του Νοβοσέλατς, του ..., του ..., του ... και τρελαίνομαι. Διαβάζω στον ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ και στο ΦΩΣ ότι πολλές φορές στη ζωή η "επαγγελματική" φορά των πραγμάτων τα φέρνει έτσι τα πράγματα.
Καλοί μου ατζέντηδες του γνήσιου επαγγελματισμού, ξέρω κι εγώ τί είναι επαγγελματίας: είναι αυτός που μπορεί να πουλήσει και τη μάνα του ακόμη, και κατόπιν ν' αγοράσει όποια μάνα γουστάρει και να μου τη λανσάρει για μάνα του. Να την πάρει μεν, να μη μου λέει όμως παπάρες περί "επαγγελματισμού", ακριβώς διότι
εγώ είμαι ερασιτέχνης. Και ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ σημαίνει αυτόν που κατέχει την "τέχνην του εράν", ήτοι "την τέχνη του να αγαπά". Γνωρίζω δε
χιλιάδες "ερασιτέχνες" ολυμπιακούς. Όπως επίσης γνωρίζω και
καμμιά τριανταριά "επαγγελματίες" ολυμπιακούς (τόσοι είναι όλοι κι όλοι), κοινώς "ολυμπιακάρες", που έχουν ήδη "λησμονήσει" ότι ο κύριος Κυργιάκος είχε ύπουλα και άνανδρα ασχημονήσει το 2004 κατά του Ζιοβάννι και έτσι, με τη βοήθεια και του αλήστου μνήμης εκείνου Δούρου, έχρίσθη πρωταθλητής.
Και μόνο που το γράφω, το χέρι μου τρέμει: δηλαδή ξεχνάμε τον κυργιάκειο τσογλανισμό και σβήνουμε την ζιοβάννεια προσφορά στον Θρύλο; Μετά τον Οκκά και τον Καφφέ (που είχαν ασχημονήσει κατά του Καρεμπέ, και που ούτε συγγνώμη δεν του ζήτησαν ποτέ), θα πάρουμε και τον Σωτήρη να μας σώσει;
ΠΟΣΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΝΤΙΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΞ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΞ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΜΑΣ;!
Θα γράψω δυο-τρεις κουβέντες μέχρι την Τετάρτη και μετά πάλι από 1ης Σεπτεμβρίου.
Τα ξαναλέμε, σύγγαυροι.