Νίκη επί του ΠΑΟ και μάλιστα με φοβερό δικό της χατ-τρικ μάς εύχεται, σύγγαυροι, η ερυθρόλευκη κ. Adriana Lima. Την ευχαριστούμε που μας συμπαραστέκεται και μας δροσίζει.
Μια προσφορά σε ένδειξη καλής θέλησης. Όλα τα τραγούδια της Λανούς που θα μας δώσει τον Αρτσούμπι. Το καλό είναι ότι τον παίρνουμε από τα χέρια της Ριβερ και το... κακό μια γκολάρα που κάρφωσε στην Μπόκα και θα τη δείτε στο Y-tube
Hay que poner el alma Musica: La mosca Letra: Por eso el globo dice que no comprende Esta pasión que siento yo por vos Por eso grana, hay que poner mas ganas, Hay que dejar el alma, tambien el corazón, Es la 14, que siempre está de fiesta, Que quiere dar la vuelta, quiere salir campeón, Por eso yo, vengo a alentar, Grana, de corazón, Te lo pide sin parar, La 14 del tablón.
La 14 siempre va Musica: Letra: Vamos, Vamos los granates vamos a ganar, Vamos, La barra 14 quiere festejar,
Vamos, el vino y la droga no pueden faltar, Vamos, que descontrolado te v engo a alentar... Y no me importa si jugamos en la quema, En Rosario o en la sucia bombonera, La 14 siempre va, la 14 siempre está,
Lanus Este todo el año es carnaval...
Para la salida Musica: Letra: Grana, mi buen amigo, Esta campaña volveremo’a estar contigo Te alentaremos, de corazon Esta es tu hinchada que te quiere ver campeón, No me importa lo que digan, Los del globo y los demás, Yo te sigo a todas partes, Cada vez que te quiero mas.
La 14 re loca Musica: Meta Guacha Letra: La 14 esta re loca hoy te vinimos a ver, Pongan huevos los granates que hoy no podemos perder, En las buenas y en las malas siempre te vamo’a alentar, Preparate che taladro que ya nos vamo’a encontrar,
Yo me fumo un porro re loco Y voy con la banda a la cancha, Me paso la vida siguiendo, al grana sin pedirle nada, Yo me fumo un porro re loco Y voy con la banda a la cancha, A esta banda le sobran huevos, que le faltan a otras hinchadas
Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na Download
Alentemos todos juntos Musica: Letra: Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate Si no gritamos todos parecemos quemeros Si no gritamos todos parecemos quemeros Parecemos quemerooooos...
Variantes: Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate Aunque ganes o pierdas no me importa una mierda Sigo siendo granate no lo voy a cambiar, No lo voy a cambiaaaaaarr...
Un poquito mas Musica: Letra: Te pido que alentemos un poquito mas, Y la vuelta vamos a dar, Te pido que alentemos un poquito mas, Y la vuelta vamos a dar, Vamos grana, ponga huevo Que esta tarde (noche o el domingo) a (rival de turno) lo c_ _ _ mos Vamos grana, ponga huevo Que esta tarde (noche o el domingo) a (rival de turno) lo c_ _ _ mos.
Enfermo por el granate Musica: Mi enfermedad (Fabiana Cantilo) Letra: Yo soy granate porque el mundo me hizo así No puedo cambiar Y no me importa que chamullen esos p_ _ _ _, de Huracán Te sigo siempre a todas partes porque yo, voy a cualquier lugar Este año la vuelta vamos a dar.
Pasión divertida Musica: Loco tu forma de ser (Los auténticos decadentes) Letra: Lanus, Pasión Te llevo bien adentro de mi corazón Vos sos un sentimiento que no puedo explicar No paro de alentar Y si alguna bandera no me dejan entrar Las dejo a todas yo te vengo a ver Me tomo una cerveza un vinito también Acá en mi panza no las pueden ver Entro en la cancha y está todo bien Y a mi no me interesa en que cancha jugués Local o visitante yo te vengo a ver Porque el granate se lleva en la piel Ninguna hinchada lo podrá entender.
Para despertar al equipo Musica: Letra: Movete, granate, movete Movete deja de joder, Que esta hinchada esta locaaaaaa Hoy no podemos perder.
Gitana Música: Letra: Una gitana loca tiró las cartas, Dijo que el granate salía campeón, Ya lo corrimo’al globo no pasó nada Vamo’a correr a Banfield que es un cagón, Me lo dijo una gitana, me lo dijo con fervor, O largás la marihuana o te vas para el cajón Me lo dijo una gitana, yo no le quise creer, Yo le sigo dando al vino, a los fasos y al papel.
Cajón Granate Música: Letra: Que alegría, que alegría, Ole ole olá, Vamos grana todavía, Que estás para ganar.
Todos de la cabeza Haciendo descontrol Solo quiero granate, Que vos salgas campeón, El día que me muera Quiero que mi cajón, Lo pinten de granate, Como mi corazón.
Es la hora Musica: Ilarie (Xuxa) Letra: Es la hora, es la hora, Es la hora de ganar, Para todos los quemeros, Se lo vamo’a dedicar, Y dale, dale, dale gra, Oh oh oh Y dale, dale gra, Oh oh oh Y dale, dale, dale gra, La 14 está re loca y ya quiere festejar.
Los borrachos Musica: Letra: De Lanus yo vengo Hay que pedo tengo A la cancha voy, A ver el campeón, Ya la la la la borracho Ya la la la la borracho Ya la la la la borracho Pero voy igual.
Cada día te quiero mas Musica: Letra: Ole, ole, ole, Ole, ole, ole, ola Ole, ole, ole, cada día te quiero mas Yo, soy granate, Es un sentimiento No puedo paraaaaaaaar
Vamos los granates Musica: Letra: Y vamos los granates, y vamos, vamos a ganar, vamos a ganar, Yo te sigo a todas partes, Yo te aliento y tengo aguante Cada vez te quiero más
Aliento inicial Musica: Letra: Y dale, Y dale, Y dale, grana, dale, Y dale, Y dale, Y dale, grana, dale, (aplausos en general) (se repite dos o tres veces, agitando los brazos)
Jesucristo Granate Musica: Mariposa Technicolor (Fito Paez) Letra: Todos los momentos que viví, todas las canchas donde te seguí, el amor por un solo color es el GRANATE si señor lo llevo en el corazón, Y cuando juega Lanus, Hasta Jesucristo baja de la cruz el granate sale a ganar y la 14 grita gol en Lanus Este es carnaval La 14 Argentina quiere festejar que nos chupen la p _ _ _ el taladro y los de huracan
Gracias Lanus Musica: Letra: Gracias Lanus, por todo lo que hiciste, Gracias Lanus, por todo lo que dás, Aquí está tu barra quilombera Vamos granate, vamos a ganar
Πού μας αφήνεις χωρίς καθοδήγηση; Αρτσούμπι (ή Αρθούμπι;) και Νασούτι παίρνουμε και ο μόνος που ξέρει καλά το πρωτάθλημα στην Αρχεντίνα λείπει διακοπές! Ούτε να τους προφέρουμε σωστά ως το ντέρμπυ δεν προφταίνουμε. Πάντως, αν έχεις κανένα λάπτοπ μαζί, στις 26-8 μπες πριν το ματς. Θα αναρτησω εγγραφή σταθμό με απ όλα Γρηγοριάδη, Πένια, Ρομαίν, Εσταβίγιο και κερασάκι Μπίλ δε λόμπα κινγκ (το 4-2 θεωρείται εκτός, νομίζω)Φυσικά, όλοι και συ Ολυμπιακέ [ωραία τα τραγούδια] είστε προσκεκλημένοι theopeppasblog.pblogs.gr
Ολα τα καλά του Θεού έχετε (και φίλος του Δημοσθένη και σύγγαυρος λέμε και...) γιατί ήρθα στην Κέρκυρα και δεν σας έψαξα; Θα σας αναζητήσω μέσα από τα βιβλία σας (και όταν τα κείμενα δημοσιευθούν, θα σας ειδοποιήσω πού), έχω διαβάσει ποίησή σας και την βρήκα εξαιρετική (και λατρεύω τον Μαγιακόφσκι) αχ γιατί δεν σας έψαξα;
@ alef: Μπορείτε να με βρείτε ανα πάσα στιγμή μέσω του e-mail μου: geo_kent@hotmail.com. Κινούμαι μεταξύ Κερκύρας Αθηνών και Νάπολης - άρα μπορούμε και να τα πούμε (ενδεχομένως και προσωπικά. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Βρήκα το παρακάτω κείμενο στην ηλεκτρονική σελίδα της sportime: Derby story
22/8/2007 13:15
Ο εφιάλτης της Ριζούπολης και οι… κότες!
«ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ δεν υπάρχουν όροι κι όρια. Από μόνος του είναι καταστροφή. Εφόσον λοιπόν όλοι κοιτάζουν την επιβίωση είναι αδιάφορες οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα επιτευχθεί η συντριβή του αντιπάλου…». Στρατηγός Αϊζενχάουερ.
«Κι ο πόλεμος έχει κανόνες, αρχές, όρους και όρια. Για τον Σπαρτιάτη πολεμιστή είναι αδιανόητο να μη σεβαστεί τον αντίπαλο και να φερθεί απαξιωτικά. Ολοι γνωρίζουν πως όποιος ξεφύγει από τους κανόνες τιμωρείται παραδειγματικά…». Λεωνίδας, βασιλιάς της Σπάρτης
Ο πόλεμος για την κρίσιμη μάχη Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού της 11ης Μαΐου 2003 είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα και φυσικά ήταν εντελώς έξω από τη φιλοσοφία του βασιλιά Λεωνίδα. Αλλωστε, ο μόνος γνωστός Λεωνίδας πλέον είναι τα… σοκολατάκια και οι ψησταριές… Προτελευταία αγωνιστική και ο Παναθηναϊκός θα αναδεικνυόταν πρωταθλητής ακόμα και με ισοπαλία στη Ριζούπολη. Ο Ολυμπιακός είχε μία και μοναδική ευκαιρία να ανατρέψει τα πάντα… Τα μέτωπα των δύο όμως είχαν εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις και διαφορετικό κέντρο βάρους. Ο Σωκράτης Κόκκαλης μερικές μέρες πριν από το ντέρμπι αποκάλεσε τους παίκτες του Παναθηναϊκού «πελάτες και κότες», όντας βέβαιος για την τελική επικράτηση της ομάδας του. Η απόλυτη συσπείρωση και η πώρωση είχαν χτυπήσει κατακόκκινο στους «ερυθρόλευκους». Στον Παναθηναϊκό, αντίθετα, είχαν καταπιαστεί με τη… μάχη της μπύρας -μπύρα θύρα 13- που είχε διχάσει τον κόσμο και προκαλούσε μεγάλους τριγμούς ανάμεσα στον πρόεδρο Αγγελο Φιλιππίδη και τους οργανωμένους, που αντιδρούσαν σ’ αυτήν την ιδέα (κι αποδοκίμασαν έντονα όσους πήγαν στην «εκδήλωση της μπύρας» σε μαγαζί στην παραλία). Με τέτοια «διαφορετικότητα στόχων» λοιπόν έφτασε η 11η Μαΐου, ημέρα της μητέρας των μαχών. Η «πλήρης ερυθρόλευκη στρατιά με το υψηλό φρόνημα», που θα έλεγε ο Λεωνίδας κι απέναντι «ένας μουδιασμένος πράσινος λόχος».
Η σφοδρή επίθεση και ο παρ’ ολίγον έμετος
Οταν το πούλμαν του Παναθηναϊκού έφτασε στη Ριζούπολη στις 18:15 το απόγευμα δέχτηκε την πρώτη μεγάλη επίθεση. Ακροβολισμένοι πάνω στη γέφυρα οπαδοί του Ολυμπιακού άρχισαν να εκτοξεύουν πέτρες και ξύλα κάνοντας τους παίχτες να… κιτρινίσουν! Κι όταν -με μεγάλη δυσκολία- πλησίασαν προς τα αποδυτήρια δέχτηκαν νέα επίθεση εμπλουτισμένη αυτήν τη φορά και με καπνογόνα, κροτίδες, φωτοβολίδες, σίδερα, βίδες… Μέσα από μια βροχή αντικειμένων οι παίκτες κατάφεραν να μπουν στα αποδυτήρια. Αλλοι χτυπημένοι, άλλοι λερωμένοι, πανικόβλητοι οι περισσότεροι… «Είμαστε μόνοι μας, ολομόναχοι…», είπαν στα αποδυτήρια όταν διαπίστωσαν ότι ουδείς τους είχε συνοδεύσει. «Να φύγουμε…», είπε ο Γιόνας Κόλκα. Αλλά ποιος να πάρει τέτοια ευθύνη; Επικράτησε μεγάλη αναταραχή, που έγινε μεγαλύτερη όταν διαπιστώθηκε από τους πρώτους που επιχείρησαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο ότι… η φυσούνα κουνιέται! Κάποιοι μάλιστα ορκίζονταν ότι είδαν και τρύπες από σουγιάδες… Η φυσούνα σειόταν! Κάποιοι την είχαν μάλιστα τρυπήσει από πάνω -άλλοι με πόδια κι άλλοι με αιχμηρά αντικείμενα- κι άρχισαν να πετάνε πράγματα και να φτύνουν τους παίχτες, με τον ευγενή Δανό Ρενέ Χένρικσεν να αηδιάζει. Αλλά πού καιρός για έμετο… Κι όταν πια υποχρεωτικά έπρεπε οι παίκτες να βγουν για το παιχνίδι δέχτηκαν νέα «καυτή βροχή» φωτοβολίδων και βεγγαλικών. Η σκηνή με τον Γιόνας Κόλκα να βγαίνει σκυφτός και με τα μάτια κλειστά κολυμπώντας στον τρόμο είναι αλησμόνητη! Μόλις στο τρίτο λεπτό ο Τζιοβάνι έγραψε το 1-0, στο 15’ ο Στέλιος Γιαννακόπουλος το 2-0, και ο… γάμος σχόλασε στο 48’ όταν πάλι ο Γιαννακόπουλος πέτυχε το 3-0. Ο Παναθηναϊκός (των Νικοπολίδη, Σεϊταρίδη, Φύσσα, Χένρικσεν, Κυργιάκου, Μπασινά, Μικάελσεν, Καραγκούνη, Κόλκα, Λυμπερόπουλου, Ολισαντέμπε και των τριών αλλαγών Γκούμα, Κωνσταντίνου και Σάριτς) δεν υπήρχε πουθενά και σκορπίστηκε στους τέσσερις ανέμους… Κι ο Ολυμπιακός (των Κατεργιαννάκη, Κωστούλα, Βενετίδη, Αμανατίδη, Αντζα, Καρεμπέ, Ζέτεμπεργκ, Τζιοβάνι, Γιαννακόπουλου, Χούτου, Ζέτεμπεργκ και των Ανατολάκη, Νινιάδη, Οφορίκουε) έκανε έναν τρελό τρελό γύρο θριάμβου! Η «κινούμενη φυσούνα» ένιωθε κι αυτή θριαμβεύτρια… Οσα κι αν έλεγαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού, ό,τι κι αν έλεγαν, ακουγόταν σαν δικαιολογία με τον τρόπο που αγωνίστηκαν. Οι περισσότεροι διάλεξαν τη σιωπή και την εξαφάνιση. Κάποιοι όμως τόλμησαν (!) να αρθρώσουν λόγο. «Πώς να παίξεις σε τέτοια ατμόσφαιρα; Απαράδεκτο που έγινε το παιχνίδι. Εδώ φοβηθήκαμε για τη ζωή μας, για μπάλα θα μιλήσουμε; Σε ποια χώρα θα διεξαγόταν ένα τέτοιο παιχνίδι; Κι απορώ που κι από πάνω μας λένε και losers…». Αλλά τα χειρότερα για τους «πράσινους» δεν είχαν έρθει ακόμα. Κι ούτε που θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί τι θα επακολουθούσε στον απόλυτο χορό των δαιμονισμένων…
Η άλωση της Παιανίας και τα δραματικά γεγονότα
Ετσι κι αλλιώς η Δευτέρα ήταν νεκρή μέρα για τους «νεκρούς» ποδοσφαιριστές. Αλλά η Τρίτη ήταν η μέρα της άλωσης, όπως είχε συμβεί και στην Πόλη το 1453… Κι επειδή δεν υπήρχε κερκόπορτα για να παραβιάσει τις βαριές πύλες της Παιανίας -ακατάρριπτες έως τότε- επιλέχτηκε από τους εισβολείς η δοκιμασμένη μέθοδος του σκαρφαλώματος! Περίπου τριακόσιοι οπαδοί ανηφόρισαν στην Παιανία για να «ξεπλύνουν την ντροπή», όπως έλεγαν. Στις 19:20 η μάντρα δεν αποτέλεσε κανένα εμπόδιο κι έτσι βρέθηκαν μέσα στις εγκαταστάσεις. Ο πρώτος που βρέθηκε στο δρόμο τους, ο Σέρχιο Μαρκαριάν, προσπάθησε να τους ηρεμήσει, αλλά δέχτηκε ένα… γυριστό (ή ξεγυριστό;) χαστούκι που τον έκανε να ψάχνει τα γυαλιά του! Μετά άρχισαν να κυνηγούν… αδίκους και δικαίους, κραυγάζοντας το σύνθημα «παίκτες πουλημένοι, ο ΠΑΟ δεν πεθαίνει». Γράφτηκαν μάλιστα και συνθήματα στους τοίχους, όπως «όταν θα νυχτώσει, κανείς δεν θα γλιτώσει!» Φωτοβολίδες άρχισαν να… κυνηγούν τους παίκτες που πρόλαβαν να μπουν στα αποδυτήρια, ενώ τα παιδιά της ακαδημίας έτρεξαν να κρυφτούν στην ταράτσα! Σε αντίποινα για το… κρυφτό των παικτών, κάποιοι άρχισαν να χτυπάνε τα αυτοκίνητά τους. Οταν βγήκε ο Χριστόφ Βαζέχα για να δει τι συμβαίνει, τρελάθηκε με αυτά που αντίκρισαν τα μάτια του! «Σε μένα τα κάνετε αυτά;», είπε, για να εισπράξει την απάντηση: «Ναι ρε, και σ’ εσένα! Τι είσαι εσύ;». Μπήκε στα αποδυτήρια έξαλλος και είπε σε κάποιους συμπαίχτες του: «Αυτό ήταν… Σταματάω το ποδόσφαιρο…Δεν ανέχομαι τέτοια πράγματα…».
Οι… κότες!
Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο εκρηκτική! Κι όμως… Ο Σωτήρης Κυργιάκος προσπάθησε να γλιτώσει έναν οπαδό από την Αστυνομία, λέγοντας ότι «αυτός δεν έκανε τίποτα, πήγε να μας προστατεύσει», όταν άκουσε κεραυνόπληκτος τον πρόεδρο Αγγελο Φιλιππίδη να του λέει: «Σκάσε εσύ, κότα!»! Αμέσως μετά μπήκε στα αποδυτήρια -με τους παίκτες ήδη σε άθλια κατάσταση- και τους είπε: «Είσαστε κότες! Δικαιώσατε τον Κόκκαλη! Εχετε έξι χρόνια να πάρετε πρωτάθλημα και παίζετε σαν κοιμισμένοι. Μήπως περιμένατε να σας υποδεχτούν με λουλούδια; Είσαστε φλώροι, ντροπή σας! Αν δεν είχατε πρόβλημα να βγαίνατε έξω με το κεφάλι ψηλά και να αντιμετωπίζατε στα ίσα τους οπαδούς…». Κάτι ψέλλισαν ο Γιάννης Γκούμας κι ο Νίκος Λυμπερόπουλος («εσείς πού ήσασταν, κύριε πρόεδρε; Δεν έπρεπε να έρθετε μαζί μας στη Ριζούπολη για να μας προστατεύσετε;»), αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Ολοι είχαν μείνει άναυδοι… Βέβαια ο Παναθηναϊκός με επίσημη ανακοίνωσή του φρόντισε να αποκαταστήσει τα πράγματα. «Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός καταδικάζει με τον πιο απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο την ακραία συμπεριφορά μερίδας οπαδών της ομάδας, οι οποίο εισέβαλαν στις αθλητικές εγκαταστάσεις του συλλόγου. Τέτοιες συμπεριφορές είναι ξένες προς την ιστορία του συλλόγου και τη νοοτροπία της συντριπτικής πλειονότητας των φιλάθλων του…». Η ανακοίνωση δεν ηρέμησε τους παίκτες και κυρίως τον πληγωμένο Βαζέχα, ο οποίος έκανε μια απίστευτη κίνηση για τα δικά του δεδομένα.
Η σφοδρή αντίδραση Βαζέχα
Εχοντας απειροελάχιστες δηλώσεις στο ενεργητικό του, παρότι έπαιζε 14 ολόκληρα χρόνια (!) στον Παναθηναϊκό, θέλησε αυτήν τη φορά να πάρει μόνος του το λόγο! Κι όταν με είδε -με την κάμερα του Mega- έξω από τις εγκαταστάσεις της Παιανίας όπου πηγαίναμε πια κάθε μέρα για «το φόβο των Ιουδαίων», με πλησίασε και μου ζήτησε αν μπορεί (!) να κάνει μια δήλωση. Δήλωση και μάλιστα αυθόρμητη ο Βαζέχα; Ο καμεραμάν κόντεψε να λιποθυμήσει όταν τον άκουσε να δηλώνει: «Δεν δέχομαι αυτό που είπε ο πρόεδρος ότι είμαστε κότες. Και μαζί μου συμφωνούν όλα τα παιδιά. Κότες δεν είμαστε γιατί εμείς πήγαμε στο γήπεδο, ενώ ο κύριος Φιλιππίδης είδε το παιχνίδι από την τηλεόραση. Δηλαδή δεν ήρθε στο πιο κρίσιμο παιχνίδι του πρωταθλήματος. Εκεί που φτάσαμε, είμαστε ήρωες…». Κι αφού πέταξε ανάλαφρα το γάντι, στάθηκε στα της Ριζούπολης: «Για μένα δεν έπρεπε καν να αρχίσει το παιχνίδι! Με τέτοιες συνθήκες δεν μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο. Δυστυχώς, δεν ήταν κανείς από τη διοίκηση να πάρει την ομάδα και να φύγει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι φοβηθήκαμε…». Μίλησε και για την αρχική τοποθέτησή του να σταματήσει το ποδόσφαιρο. «Ηταν μια στιγμή εκνευρισμού. Το πιο εύκολο πράγμα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να λες ότι φεύγεις. Δεν έχω ανάγκη κανέναν, αλλά ο χαρακτήρας μου δεν είναι τέτοιος ώστε να τα παρατάω στα δύσκολα. Εκεί φαίνεται ο άνθρωπος. Θα μείνω για να βοηθήσω όσο μπορώ. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από τον κόσμο. Μα κανείς δεν κατάλαβε τι έγινε στη Ριζούπολη;». Ο Βαζέχα χρειάστηκε να περιμένει έναν ακόμα χρόνο για να πανηγυρίσει το νταμπλ στη Λεωφόρο και να κλείσει την ένδοξη καριέρα του όπως του αρμόζει: με το κεφάλι ψηλά. Αλλοι όμως πέρασαν εφιαλτικό καλοκαίρι, αφού κρύβονταν για να αποφύγουν την οργή των οπαδών που τους έψαχναν από τις παραλίες έως τα εστιατόρια! Αλλοι πάλι έφυγαν ως αποτυχημένοι και ηττοπαθείς, μέχρι που ξηλώθηκε η ομάδα της Ριζούπολης, ενός «μνημείου» του δύσμοιρου ελληνικού ποδοσφαίρου. Τόσο ο Αϊζενχάουερ όσο κι ο Λεωνίδας είχαν ηττηθεί ολοκληρωτικά…
@ lua lua: Εξηγώ λοιπόν. "Μπαρμπής" θα πει "γενειοφόρος (από την ιταλική λέρξη "barba"). Επειδή έχω κι εγώ γένεια, δεν γουστάρω άλλους γενειοφόρους! Κι επειδή εσείς, αγαπητέ μου φίλε, ψάχνετε να βρείτε τα ψυχολογικά / ψυχαναλυτικά κίνητρά που με κάνουν να μιλάω συνέχεια για τον Μπαρμπή, δικαίως σας αποκάλεσα "Σιγισμούνδο" (αυτό είναι το εξελληνισμένο κύριο όνομα του Φρώυντ). Καλή σας ημέρα.
Δεν είναι όμως λόγος αυτός για να μισείτε τον κύριο Μπαρμπή. Εκτός αν εμμέσως θέλετε να μου δώσετε να καταλάβω ότι κατα βάθος είστε φτιαγμένοι απο την ίδια πάστα - εξού και η απέχθειά σας, για να ξαναθυμηθούμε τον προσφιλή σας Σιγισμούνδο.
@ lua lua: Διαπιστώνω προόδους, αγαπητέ. Αλματώδεις δε! Από το "Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε" περάσαμε και στις βαθυστόχαστες περί μίσους αναλύσεις σας. Για να υποδαυλίσω, μάλιστα, τον προβληματισμό σας, μιας και φαίνεσθαι - όπως θά 'λεγε κι ο Καβάφης- "παιδί φανατικό για γράμματα", σας γνωρίζω ότι το μίσος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση (τουλάχιστον για μένα), ώστε να την χαραμίσω σε μπαρμπήδες. Εξ άλλους ως γαύρος αγαπώ όλους τους γαύρους - άρα και τον Μπαρμπή. Άντε, φίλτατε Λούα Λούα, σας έδωσα μπόλικο ψυχαναλυτικό θησαυρό (ως tresor που είσθε), για να προβείτε σε περαιτέρω βαθυνούστατες αναλύσεις. Συγγνώμη, όμως, δεν θα ξαναέχω τόση "αβερτοσύνη" -που θά 'λεγε κι ο Βαμβακάρης- χρόνου για να ξανασχοληθώ μαζί σας επί του θέματος των τριχών του κυρ-Κώστα. Αντιός.
15 σχόλια:
Δεν πάμε καλά.
Μια προσφορά σε ένδειξη καλής θέλησης. Όλα τα τραγούδια της Λανούς που θα μας δώσει τον Αρτσούμπι. Το καλό είναι ότι τον παίρνουμε από τα χέρια της Ριβερ και το... κακό μια γκολάρα που κάρφωσε στην Μπόκα και θα τη δείτε στο Y-tube
Hay que poner el alma
Musica: La mosca
Letra:
Por eso el globo dice que no comprende
Esta pasión que siento yo por vos
Por eso grana, hay que poner mas ganas,
Hay que dejar el alma, tambien el corazón,
Es la 14, que siempre está de fiesta,
Que quiere dar la vuelta,
quiere salir campeón,
Por eso yo, vengo a alentar,
Grana, de corazón,
Te lo pide sin parar,
La 14 del tablón.
La 14 siempre va
Musica:
Letra:
Vamos,
Vamos los granates vamos a ganar,
Vamos,
La barra 14 quiere festejar,
Vamos,
el vino y la droga no pueden faltar,
Vamos,
que descontrolado te v engo a alentar...
Y no me importa si jugamos en la quema,
En Rosario o en la sucia bombonera,
La 14 siempre va, la 14 siempre está,
Lanus Este todo el año es carnaval...
Para la salida
Musica:
Letra:
Grana, mi buen amigo,
Esta campaña volveremo’a estar contigo
Te alentaremos, de corazon
Esta es tu hinchada que te quiere ver campeón,
No me importa lo que digan,
Los del globo y los demás,
Yo te sigo a todas partes,
Cada vez que te quiero mas.
La 14 re loca
Musica: Meta Guacha
Letra:
La 14 esta re loca hoy te vinimos a ver,
Pongan huevos los granates que hoy no podemos perder,
En las buenas y en las malas siempre te vamo’a alentar,
Preparate che taladro que ya nos vamo’a encontrar,
Yo me fumo un porro re loco
Y voy con la banda a la cancha,
Me paso la vida siguiendo, al grana sin pedirle nada,
Yo me fumo un porro re loco
Y voy con la banda a la cancha,
A esta banda le sobran huevos,
que le faltan a otras hinchadas
Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na
Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na
Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na
Y dale, dale, dale, dale, dale gra...na
Download
Alentemos todos juntos
Musica:
Letra:
Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate
Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate
Si no gritamos todos parecemos quemeros
Si no gritamos todos parecemos quemeros
Parecemos quemerooooos...
Variantes: Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate
Vamos, vamos granate, vamos, vamos granate
Aunque ganes o pierdas no me importa una mierda
Sigo siendo granate no lo voy a cambiar,
No lo voy a cambiaaaaaarr...
Un poquito mas
Musica:
Letra:
Te pido que alentemos un poquito mas,
Y la vuelta vamos a dar,
Te pido que alentemos un poquito mas,
Y la vuelta vamos a dar,
Vamos grana, ponga huevo
Que esta tarde (noche o el domingo) a (rival de turno) lo c_ _ _ mos
Vamos grana, ponga huevo
Que esta tarde (noche o el domingo) a (rival de turno) lo c_ _ _ mos.
Enfermo por el granate
Musica: Mi enfermedad (Fabiana Cantilo)
Letra:
Yo soy granate porque el mundo me hizo así
No puedo cambiar
Y no me importa que chamullen esos p_ _ _ _, de Huracán
Te sigo siempre a todas partes porque yo,
voy a cualquier lugar
Este año la vuelta vamos a dar.
Pasión divertida
Musica: Loco tu forma de ser (Los auténticos decadentes)
Letra:
Lanus, Pasión
Te llevo bien adentro de mi corazón
Vos sos un sentimiento que no puedo explicar
No paro de alentar
Y si alguna bandera no me dejan entrar
Las dejo a todas yo te vengo a ver
Me tomo una cerveza un vinito también
Acá en mi panza no las pueden ver
Entro en la cancha y está todo bien
Y a mi no me interesa en que cancha jugués
Local o visitante yo te vengo a ver
Porque el granate se lleva en la piel
Ninguna hinchada lo podrá entender.
Para despertar al equipo
Musica:
Letra:
Movete, granate, movete
Movete deja de joder,
Que esta hinchada esta locaaaaaa
Hoy no podemos perder.
Gitana
Música:
Letra:
Una gitana loca tiró las cartas,
Dijo que el granate salía campeón,
Ya lo corrimo’al globo no pasó nada
Vamo’a correr a Banfield que es un cagón,
Me lo dijo una gitana, me lo dijo con fervor,
O largás la marihuana o te vas para el cajón
Me lo dijo una gitana, yo no le quise creer,
Yo le sigo dando al vino, a los fasos y al papel.
Cajón Granate
Música:
Letra:
Que alegría, que alegría,
Ole ole olá,
Vamos grana todavía,
Que estás para ganar.
Todos de la cabeza
Haciendo descontrol
Solo quiero granate,
Que vos salgas campeón,
El día que me muera
Quiero que mi cajón,
Lo pinten de granate,
Como mi corazón.
Es la hora
Musica: Ilarie (Xuxa)
Letra:
Es la hora, es la hora,
Es la hora de ganar,
Para todos los quemeros,
Se lo vamo’a dedicar,
Y dale, dale, dale gra,
Oh oh oh
Y dale, dale gra,
Oh oh oh
Y dale, dale, dale gra,
La 14 está re loca y ya quiere festejar.
Los borrachos
Musica:
Letra:
De Lanus yo vengo
Hay que pedo tengo
A la cancha voy,
A ver el campeón,
Ya la la la la borracho
Ya la la la la borracho
Ya la la la la borracho
Pero voy igual.
Cada día te quiero mas
Musica:
Letra:
Ole, ole, ole,
Ole, ole, ole, ola
Ole, ole, ole, cada día te quiero mas
Yo, soy granate,
Es un sentimiento
No puedo paraaaaaaaar
Vamos los granates
Musica:
Letra: Y vamos los granates,
y vamos, vamos a ganar,
vamos a ganar,
Yo te sigo a todas partes,
Yo te aliento y tengo aguante
Cada vez te quiero más
Aliento inicial
Musica:
Letra:
Y dale, Y dale,
Y dale, grana, dale,
Y dale, Y dale,
Y dale, grana, dale,
(aplausos en general)
(se repite dos o tres veces, agitando los brazos)
Jesucristo Granate
Musica: Mariposa Technicolor (Fito Paez)
Letra:
Todos los momentos que viví,
todas las canchas donde te seguí,
el amor por un solo color
es el GRANATE si señor
lo llevo en el corazón,
Y cuando juega Lanus,
Hasta Jesucristo baja de la cruz
el granate sale a ganar
y la 14 grita gol
en Lanus Este es carnaval
La 14 Argentina
quiere festejar
que nos chupen la p _ _ _
el taladro y los de huracan
Gracias Lanus
Musica:
Letra: Gracias Lanus,
por todo lo que hiciste,
Gracias Lanus,
por todo lo que dás,
Aquí está tu barra quilombera
Vamos granate, vamos a ganar
Πού μας αφήνεις χωρίς καθοδήγηση; Αρτσούμπι (ή Αρθούμπι;) και Νασούτι παίρνουμε και ο μόνος που ξέρει καλά το πρωτάθλημα στην Αρχεντίνα λείπει διακοπές! Ούτε να τους προφέρουμε σωστά ως το ντέρμπυ δεν προφταίνουμε. Πάντως, αν έχεις κανένα λάπτοπ μαζί, στις 26-8 μπες πριν το ματς. Θα αναρτησω εγγραφή σταθμό με απ όλα Γρηγοριάδη, Πένια, Ρομαίν, Εσταβίγιο και κερασάκι Μπίλ δε λόμπα κινγκ (το 4-2 θεωρείται εκτός, νομίζω)Φυσικά, όλοι και συ Ολυμπιακέ [ωραία τα τραγούδια] είστε προσκεκλημένοι
theopeppasblog.pblogs.gr
Γιώργο, νικήσαμε! Και παίξαμε! Και ζεστάθηκε ο κόσμος Ολα ξενόγλωσσα, αλλά αναγνωρίσιμα Galletti, Lua-Lua [2] Kovacevic!
Ολα τα καλά του Θεού έχετε (και φίλος του Δημοσθένη και σύγγαυρος λέμε και...) γιατί ήρθα στην Κέρκυρα και δεν σας έψαξα; Θα σας αναζητήσω μέσα από τα βιβλία σας (και όταν τα κείμενα δημοσιευθούν, θα σας ειδοποιήσω πού), έχω διαβάσει ποίησή σας και την βρήκα εξαιρετική (και λατρεύω τον Μαγιακόφσκι) αχ γιατί δεν σας έψαξα;
@ βαγέλλης παπ.: Θα φανεί, αγαπητέ, αν πάμε καλά ή όχι. Σε λίγο καιρό.
@ ολυμπιακός: Ευχαριστώ πολύ. Υπέροχο, και δεν το γνώριζα. Γι' αυτό διπλά τα ευχαριστώ. Τη γκολάρα που κάρφωσε στη Μπόκα (σνιφ!) την έχω δει.
@ θεόδωρος α πέππας: το "ch" στα ισπανικά διαβάζεται πάντα και παντού "τσ". Άρα "Αρτσούμπι".
Θα προσπαθήσω να είμαι ον λάιν.
@ alef: Μπορείτε να με βρείτε ανα πάσα στιγμή μέσω του e-mail μου: geo_kent@hotmail.com. Κινούμαι μεταξύ Κερκύρας Αθηνών και Νάπολης - άρα μπορούμε και να τα πούμε (ενδεχομένως και προσωπικά. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Βρήκα το παρακάτω κείμενο στην ηλεκτρονική σελίδα της sportime:
Derby story
22/8/2007 13:15
Ο εφιάλτης της Ριζούπολης και οι… κότες!
«ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ δεν υπάρχουν όροι κι όρια. Από μόνος του είναι καταστροφή. Εφόσον λοιπόν όλοι κοιτάζουν την επιβίωση είναι αδιάφορες οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα επιτευχθεί η συντριβή του αντιπάλου…».
Στρατηγός Αϊζενχάουερ.
«Κι ο πόλεμος έχει κανόνες, αρχές, όρους και όρια. Για τον Σπαρτιάτη πολεμιστή είναι αδιανόητο να μη σεβαστεί τον αντίπαλο και να φερθεί απαξιωτικά. Ολοι γνωρίζουν πως όποιος ξεφύγει από τους κανόνες τιμωρείται παραδειγματικά…».
Λεωνίδας, βασιλιάς της Σπάρτης
Ο πόλεμος για την κρίσιμη μάχη Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού της 11ης Μαΐου 2003 είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα και φυσικά ήταν εντελώς έξω από τη φιλοσοφία του βασιλιά Λεωνίδα. Αλλωστε, ο μόνος γνωστός Λεωνίδας πλέον είναι τα… σοκολατάκια και οι ψησταριές…
Προτελευταία αγωνιστική και ο Παναθηναϊκός θα αναδεικνυόταν πρωταθλητής ακόμα και με ισοπαλία στη Ριζούπολη.
Ο Ολυμπιακός είχε μία και μοναδική ευκαιρία να ανατρέψει τα πάντα…
Τα μέτωπα των δύο όμως είχαν εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις και διαφορετικό κέντρο βάρους.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης μερικές μέρες πριν από το ντέρμπι αποκάλεσε τους παίκτες του Παναθηναϊκού «πελάτες και κότες», όντας βέβαιος για την τελική επικράτηση της ομάδας του. Η απόλυτη συσπείρωση και η πώρωση είχαν χτυπήσει κατακόκκινο στους «ερυθρόλευκους».
Στον Παναθηναϊκό, αντίθετα, είχαν καταπιαστεί με τη… μάχη της μπύρας -μπύρα θύρα 13- που είχε διχάσει τον κόσμο και προκαλούσε μεγάλους τριγμούς ανάμεσα στον πρόεδρο Αγγελο Φιλιππίδη και τους οργανωμένους, που αντιδρούσαν σ’ αυτήν την ιδέα (κι αποδοκίμασαν έντονα όσους πήγαν στην «εκδήλωση της μπύρας» σε μαγαζί στην παραλία).
Με τέτοια «διαφορετικότητα στόχων» λοιπόν έφτασε η 11η Μαΐου, ημέρα της μητέρας των μαχών.
Η «πλήρης ερυθρόλευκη στρατιά με το υψηλό φρόνημα», που θα έλεγε ο Λεωνίδας κι απέναντι «ένας μουδιασμένος πράσινος λόχος».
Η σφοδρή επίθεση και ο παρ’ ολίγον έμετος
Οταν το πούλμαν του Παναθηναϊκού έφτασε στη Ριζούπολη στις 18:15 το απόγευμα δέχτηκε την πρώτη μεγάλη επίθεση. Ακροβολισμένοι πάνω στη γέφυρα οπαδοί του Ολυμπιακού άρχισαν να εκτοξεύουν πέτρες και ξύλα κάνοντας τους παίχτες να… κιτρινίσουν!
Κι όταν -με μεγάλη δυσκολία- πλησίασαν προς τα αποδυτήρια δέχτηκαν νέα επίθεση εμπλουτισμένη αυτήν τη φορά και με καπνογόνα, κροτίδες, φωτοβολίδες, σίδερα, βίδες…
Μέσα από μια βροχή αντικειμένων οι παίκτες κατάφεραν να μπουν στα αποδυτήρια. Αλλοι χτυπημένοι, άλλοι λερωμένοι, πανικόβλητοι οι περισσότεροι…
«Είμαστε μόνοι μας, ολομόναχοι…», είπαν στα αποδυτήρια όταν διαπίστωσαν ότι ουδείς τους είχε συνοδεύσει.
«Να φύγουμε…», είπε ο Γιόνας Κόλκα. Αλλά ποιος να πάρει τέτοια ευθύνη;
Επικράτησε μεγάλη αναταραχή, που έγινε μεγαλύτερη όταν διαπιστώθηκε από τους πρώτους που επιχείρησαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο ότι… η φυσούνα κουνιέται! Κάποιοι μάλιστα ορκίζονταν ότι είδαν και τρύπες από σουγιάδες…
Η φυσούνα σειόταν! Κάποιοι την είχαν μάλιστα τρυπήσει από πάνω -άλλοι με πόδια κι άλλοι με αιχμηρά αντικείμενα- κι άρχισαν να πετάνε πράγματα και να φτύνουν τους παίχτες, με τον ευγενή Δανό Ρενέ Χένρικσεν να αηδιάζει. Αλλά πού καιρός για έμετο…
Κι όταν πια υποχρεωτικά έπρεπε οι παίκτες να βγουν για το παιχνίδι δέχτηκαν νέα «καυτή βροχή» φωτοβολίδων και βεγγαλικών.
Η σκηνή με τον Γιόνας Κόλκα να βγαίνει σκυφτός και με τα μάτια κλειστά κολυμπώντας στον τρόμο είναι αλησμόνητη!
Μόλις στο τρίτο λεπτό ο Τζιοβάνι έγραψε το 1-0, στο 15’ ο Στέλιος Γιαννακόπουλος το 2-0, και ο… γάμος σχόλασε στο 48’ όταν πάλι ο Γιαννακόπουλος πέτυχε το 3-0.
Ο Παναθηναϊκός (των Νικοπολίδη, Σεϊταρίδη, Φύσσα, Χένρικσεν, Κυργιάκου, Μπασινά, Μικάελσεν, Καραγκούνη, Κόλκα, Λυμπερόπουλου, Ολισαντέμπε και των τριών αλλαγών Γκούμα, Κωνσταντίνου και Σάριτς) δεν υπήρχε πουθενά και σκορπίστηκε στους τέσσερις ανέμους…
Κι ο Ολυμπιακός (των Κατεργιαννάκη, Κωστούλα, Βενετίδη, Αμανατίδη, Αντζα, Καρεμπέ, Ζέτεμπεργκ, Τζιοβάνι, Γιαννακόπουλου, Χούτου, Ζέτεμπεργκ και των Ανατολάκη, Νινιάδη, Οφορίκουε) έκανε έναν τρελό τρελό γύρο θριάμβου!
Η «κινούμενη φυσούνα» ένιωθε κι αυτή θριαμβεύτρια…
Οσα κι αν έλεγαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού, ό,τι κι αν έλεγαν, ακουγόταν σαν δικαιολογία με τον τρόπο που αγωνίστηκαν.
Οι περισσότεροι διάλεξαν τη σιωπή και την εξαφάνιση. Κάποιοι όμως τόλμησαν (!) να αρθρώσουν λόγο.
«Πώς να παίξεις σε τέτοια ατμόσφαιρα; Απαράδεκτο που έγινε το παιχνίδι. Εδώ φοβηθήκαμε για τη ζωή μας, για μπάλα θα μιλήσουμε; Σε ποια χώρα θα διεξαγόταν ένα τέτοιο παιχνίδι; Κι απορώ που κι από πάνω μας λένε και losers…».
Αλλά τα χειρότερα για τους «πράσινους» δεν είχαν έρθει ακόμα. Κι ούτε που θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί τι θα επακολουθούσε στον απόλυτο χορό των δαιμονισμένων…
Η άλωση της Παιανίας και τα δραματικά γεγονότα
Ετσι κι αλλιώς η Δευτέρα ήταν νεκρή μέρα για τους «νεκρούς» ποδοσφαιριστές. Αλλά η Τρίτη ήταν η μέρα της άλωσης, όπως είχε συμβεί και στην Πόλη το 1453…
Κι επειδή δεν υπήρχε κερκόπορτα για να παραβιάσει τις βαριές πύλες της Παιανίας -ακατάρριπτες έως τότε- επιλέχτηκε από τους εισβολείς η δοκιμασμένη μέθοδος του σκαρφαλώματος!
Περίπου τριακόσιοι οπαδοί ανηφόρισαν στην Παιανία για να «ξεπλύνουν την ντροπή», όπως έλεγαν.
Στις 19:20 η μάντρα δεν αποτέλεσε κανένα εμπόδιο κι έτσι βρέθηκαν μέσα στις εγκαταστάσεις.
Ο πρώτος που βρέθηκε στο δρόμο τους, ο Σέρχιο Μαρκαριάν, προσπάθησε να τους ηρεμήσει, αλλά δέχτηκε ένα… γυριστό (ή ξεγυριστό;) χαστούκι που τον έκανε να ψάχνει τα γυαλιά του!
Μετά άρχισαν να κυνηγούν… αδίκους και δικαίους, κραυγάζοντας το σύνθημα «παίκτες πουλημένοι, ο ΠΑΟ δεν πεθαίνει».
Γράφτηκαν μάλιστα και συνθήματα στους τοίχους, όπως «όταν θα νυχτώσει, κανείς δεν θα γλιτώσει!»
Φωτοβολίδες άρχισαν να… κυνηγούν τους παίκτες που πρόλαβαν να μπουν στα αποδυτήρια, ενώ τα παιδιά της ακαδημίας έτρεξαν να κρυφτούν στην ταράτσα!
Σε αντίποινα για το… κρυφτό των παικτών, κάποιοι άρχισαν να χτυπάνε τα αυτοκίνητά τους.
Οταν βγήκε ο Χριστόφ Βαζέχα για να δει τι συμβαίνει, τρελάθηκε με αυτά που αντίκρισαν τα μάτια του!
«Σε μένα τα κάνετε αυτά;», είπε, για να εισπράξει την απάντηση:
«Ναι ρε, και σ’ εσένα! Τι είσαι εσύ;».
Μπήκε στα αποδυτήρια έξαλλος και είπε σε κάποιους συμπαίχτες του:
«Αυτό ήταν… Σταματάω το ποδόσφαιρο…Δεν ανέχομαι τέτοια πράγματα…».
Οι… κότες!
Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο εκρηκτική! Κι όμως…
Ο Σωτήρης Κυργιάκος προσπάθησε να γλιτώσει έναν οπαδό από την Αστυνομία, λέγοντας ότι «αυτός δεν έκανε τίποτα, πήγε να μας προστατεύσει», όταν άκουσε κεραυνόπληκτος τον πρόεδρο Αγγελο Φιλιππίδη να του λέει:
«Σκάσε εσύ, κότα!»!
Αμέσως μετά μπήκε στα αποδυτήρια -με τους παίκτες ήδη σε άθλια κατάσταση- και τους είπε:
«Είσαστε κότες! Δικαιώσατε τον Κόκκαλη! Εχετε έξι χρόνια να πάρετε πρωτάθλημα και παίζετε σαν κοιμισμένοι. Μήπως περιμένατε να σας υποδεχτούν με λουλούδια; Είσαστε φλώροι, ντροπή σας! Αν δεν είχατε πρόβλημα να βγαίνατε έξω με το κεφάλι ψηλά και να αντιμετωπίζατε στα ίσα τους οπαδούς…».
Κάτι ψέλλισαν ο Γιάννης Γκούμας κι ο Νίκος Λυμπερόπουλος («εσείς πού ήσασταν, κύριε πρόεδρε; Δεν έπρεπε να έρθετε μαζί μας στη Ριζούπολη για να μας προστατεύσετε;»), αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Ολοι είχαν μείνει άναυδοι…
Βέβαια ο Παναθηναϊκός με επίσημη ανακοίνωσή του φρόντισε να αποκαταστήσει τα πράγματα.
«Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός καταδικάζει με τον πιο απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο την ακραία συμπεριφορά μερίδας οπαδών της ομάδας, οι οποίο εισέβαλαν στις αθλητικές εγκαταστάσεις του συλλόγου. Τέτοιες συμπεριφορές είναι ξένες προς την ιστορία του συλλόγου και τη νοοτροπία της συντριπτικής πλειονότητας των φιλάθλων του…».
Η ανακοίνωση δεν ηρέμησε τους παίκτες και κυρίως τον πληγωμένο Βαζέχα, ο οποίος έκανε μια απίστευτη κίνηση για τα δικά του δεδομένα.
Η σφοδρή αντίδραση Βαζέχα
Εχοντας απειροελάχιστες δηλώσεις στο ενεργητικό του, παρότι έπαιζε 14 ολόκληρα χρόνια (!) στον Παναθηναϊκό, θέλησε αυτήν τη φορά να πάρει μόνος του το λόγο!
Κι όταν με είδε -με την κάμερα του Mega- έξω από τις εγκαταστάσεις της Παιανίας όπου πηγαίναμε πια κάθε μέρα για «το φόβο των Ιουδαίων», με πλησίασε και μου ζήτησε αν μπορεί (!) να κάνει μια δήλωση.
Δήλωση και μάλιστα αυθόρμητη ο Βαζέχα;
Ο καμεραμάν κόντεψε να λιποθυμήσει όταν τον άκουσε να δηλώνει:
«Δεν δέχομαι αυτό που είπε ο πρόεδρος ότι είμαστε κότες. Και μαζί μου συμφωνούν όλα τα παιδιά. Κότες δεν είμαστε γιατί εμείς πήγαμε στο γήπεδο, ενώ ο κύριος Φιλιππίδης είδε το παιχνίδι από την τηλεόραση. Δηλαδή δεν ήρθε στο πιο κρίσιμο παιχνίδι του πρωταθλήματος. Εκεί που φτάσαμε, είμαστε ήρωες…».
Κι αφού πέταξε ανάλαφρα το γάντι, στάθηκε στα της Ριζούπολης:
«Για μένα δεν έπρεπε καν να αρχίσει το παιχνίδι! Με τέτοιες συνθήκες δεν μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο. Δυστυχώς, δεν ήταν κανείς από τη διοίκηση να πάρει την ομάδα και να φύγει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι φοβηθήκαμε…».
Μίλησε και για την αρχική τοποθέτησή του να σταματήσει το ποδόσφαιρο.
«Ηταν μια στιγμή εκνευρισμού. Το πιο εύκολο πράγμα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να λες ότι φεύγεις. Δεν έχω ανάγκη κανέναν, αλλά ο χαρακτήρας μου δεν είναι τέτοιος ώστε να τα παρατάω στα δύσκολα. Εκεί φαίνεται ο άνθρωπος. Θα μείνω για να βοηθήσω όσο μπορώ. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από τον κόσμο. Μα κανείς δεν κατάλαβε τι έγινε στη Ριζούπολη;».
Ο Βαζέχα χρειάστηκε να περιμένει έναν ακόμα χρόνο για να πανηγυρίσει το νταμπλ στη Λεωφόρο και να κλείσει την ένδοξη καριέρα του όπως του αρμόζει: με το κεφάλι ψηλά.
Αλλοι όμως πέρασαν εφιαλτικό καλοκαίρι, αφού κρύβονταν για να αποφύγουν την οργή των οπαδών που τους έψαχναν από τις παραλίες έως τα εστιατόρια!
Αλλοι πάλι έφυγαν ως αποτυχημένοι και ηττοπαθείς, μέχρι που ξηλώθηκε η ομάδα της Ριζούπολης, ενός «μνημείου» του δύσμοιρου ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τόσο ο Αϊζενχάουερ όσο κι ο Λεωνίδας είχαν ηττηθεί ολοκληρωτικά…
ΤΟΥ ΜΕΝΙΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ε, ρε, τρόμος!
Ε, ρε, γέλια!
Περιμένω σχόλια.
Γιατί τα βάζετε συνεχώς με τον κύριο Μπαρμπή;
@ lua lua: Γιατί έχω κι εγώ γένια, σιγισμούνδε μου!
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε.
@ lua lua: Εξηγώ λοιπόν.
"Μπαρμπής" θα πει "γενειοφόρος (από την ιταλική λέρξη "barba"). Επειδή έχω κι εγώ γένεια, δεν γουστάρω άλλους γενειοφόρους!
Κι επειδή εσείς, αγαπητέ μου φίλε, ψάχνετε να βρείτε τα ψυχολογικά / ψυχαναλυτικά κίνητρά που με κάνουν να μιλάω συνέχεια για τον Μπαρμπή, δικαίως σας αποκάλεσα "Σιγισμούνδο" (αυτό είναι το εξελληνισμένο κύριο όνομα του Φρώυντ). Καλή σας ημέρα.
Δεν είναι όμως λόγος αυτός για να μισείτε τον κύριο Μπαρμπή. Εκτός αν εμμέσως θέλετε να μου δώσετε να καταλάβω ότι κατα βάθος είστε φτιαγμένοι απο την ίδια πάστα - εξού και η απέχθειά σας, για να ξαναθυμηθούμε τον προσφιλή σας Σιγισμούνδο.
@ lua lua: Διαπιστώνω προόδους, αγαπητέ. Αλματώδεις δε! Από το "Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε" περάσαμε και στις βαθυστόχαστες περί μίσους αναλύσεις σας. Για να υποδαυλίσω, μάλιστα, τον προβληματισμό σας, μιας και φαίνεσθαι - όπως θά 'λεγε κι ο Καβάφης- "παιδί φανατικό για γράμματα", σας γνωρίζω ότι το μίσος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση (τουλάχιστον για μένα), ώστε να την χαραμίσω σε μπαρμπήδες. Εξ άλλους ως γαύρος αγαπώ όλους τους γαύρους - άρα και τον Μπαρμπή. Άντε, φίλτατε Λούα Λούα, σας έδωσα μπόλικο ψυχαναλυτικό θησαυρό (ως tresor που είσθε), για να προβείτε σε περαιτέρω βαθυνούστατες αναλύσεις. Συγγνώμη, όμως, δεν θα ξαναέχω τόση "αβερτοσύνη" -που θά 'λεγε κι ο Βαμβακάρης- χρόνου για να ξανασχοληθώ μαζί σας επί του θέματος των τριχών του κυρ-Κώστα. Αντιός.
Συγνώμη που επιμένω, αλλά σας χρωστάει κάτι ο κύριος Μπαρμπής;
Δημοσίευση σχολίου