ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΗ!

Γερόγαυρε Μάκη Αγγελίδη, πώς έκανες την αποκοτιά και υπέγραψες σε "αυτούς";

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 3-2

Τα σετ: 21-25, 25-19, 25-15, 23-25, 15-12

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Καζάζης Δημήτρης): Κοκκινάκης 18 (16/31 επ., 1 άσο, 1 μπλοκ, 65% υπ. – 44% άριστες), Γιούρισιτς 12 (9/14 επ., 3 μπλοκ), Φιλίποφ 3, Ποτότσνικ 13 (12/19 επ., 1 μπλοκ, 50% υπ. – 33% άριστες), Γιορντάνοφ 25 (21/36 επ., 4 μπλοκ), Σμαραγδής 8 (5/12 επ., 3 μπλοκ) / Στεφάνου (λ.- 70% υπ. – 30% άριστες), Μαρούλης, Σωτηρίου 1, Μάρκου.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Καζάζης Στέλιος): Ιωάννου 20 (17/29 επ., 1 άσο, 2 μπλοκ), Γουόκερ 17 (13/28 επ., 1 άσο, 3 μπλοκ, 54% υπ. – 23% άριστες), Πρωτοψάλτης 14 (13/23 επ., 1 μπλοκ, 47% υπ. – 22% άριστες), Λιβαθηνός, Στίγγας 10 (8/9 επ., 2 μπλοκ), Βόγκελ 8 (5/8 επ., 3 μπλοκ) / Ζήσης (λ.- 64% υπ. – 39% άριστες), Μανιόπουλος 3 (3/10 επ., 50% υπ. – 25% άριστες), Βολουδάκης, Λιόντας.

Το σερί των νικών έφτασε στο 14-0.

Ο ΛΟΥΚΑΣ ΒΥΝΤΡΑ ΣΤΗ ΛΕΒΑΝΤΕ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LOLA FLORES: LA ZARZAMORA

Μιάς και ο Λουκάς, σωστά σκεπτόμενος, την έκανε για τη Λεβάντε, "κρεμάμε" αυτό το υπέροχο τραγούδι με τη μοναδική ντίβα Λόλα Φλόρες, που μιλάει για την Zarzamora (ελληνιστί: Βατόμουρο)  και για την πόλη του Λεβάντε.

ΚΙΚΙΡΙΚΟΥ!!! - ΕΧΟΥΝ ΛΑΛΗΣΕΙ... ΕΧΟΥΝ ΞΕΦΥΓΕΙ...

Γι' αυτό και θέλουν να τους δει ψυχίατρος. Μα τί να τους κάνει και η επιστήμη;
Το καλύτερο από όλα τούτα, πάντως, είναι ο λιβανωτός της ΠΡΑΣΙΝΗΣ στα αφεντικά της.

ΛΕΣ Ο ΛΟΥΚΑΣ;... ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ!... - ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑ...

Από τις 12 Σεπτεμβρίου 2010 τα λέγαμε. (Βασίλη Τσαπατσάρη, δεν είσαι μόνο εσύ -και ο Ζιοβάννι- "μάγος"...) Πατήστε κλικ στην ημερομηνία και θα δείτε. Και διαβάστε -κυρίως αυτό- τα σχόλια.

Και η φωτογραφία που βάζω μάλλον προφητική μου φαίνεται. Εσάς;
Εγώ, πάντως, μιας και έχει σταματήσει το ποδόσφαιρο ο Μάνφρεντ*, μια χαρά τον βρίσκω τον Λουκά, που είναι και καλό παιδί.

* Ο Μάνφρεντ Καλτς!

***********************

Η παραπάνω "πειραγμένη" φωτογραφία είναι από τον ιστότοπο leoforos.gr.

***********************

Παραμένουμε στο leoforos.gr., όπυ και διαβάζουμε:

Από το φτύσιμο, στο γλύψιμο 

Φίλοι Βάζελοι, δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά !

Γλείψιμο!

ΤΡΙΑ ΣΟΝΕΤΤΑ ΤΟΥ ΟΚΤΑΒΙΟ ΠΑΣ

OCTAVIO PAZ

[ΑΚΙΝΗΤΗ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΝΤΟΣ...]

Ακίνητη στο φως εντός, αν και χορεύει ως στέκει

η κίνησή σου προς την ηρεμία, που πηγαίνει

στην κορυφή του ιλίγγου, δίχως καν να ξαποσταίνει,

όχι όσο πέτεται, μα μόλις μιά στιγμή παρέκει.

Φως που δεν στάζει, που ’ν’ διαμάντι πια, κι εγίνη στέκι

στης μεσημβρίας την τροχιά που τρέχει διχασμένη,

σαν ήλιος που ούτε λυώνει ούτε παγώνει, μα όλο μένει,

στη φλόγα ανάμεσα όντας και στις στάχτες, σα λελέκι.

Πηδάς, και το άλμα σου είναι δευτερόλεπτο που πιάνω,

πλην ούτε σπεύδει μήτε κομματιάζεται στον χρόνο·

εγκάθειρκτος περίφροντις στην κίνησή του πάνω

το σώμα σου, και θραύεται λυγώντας από μόνο

του· κι όπως πέφτεις και σκορπιέται το λευκό του χρώμα,

γυρνάς παντού να γίνεις ζοφερό νερό και χώμα.

[Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ...]

Η θάλασσα κι εσύ μαζί πληθυντικός καθρέφτης,

κορμός αργός, νωθρότατος η θάλασσά τους, όντας

στη θάλασσα, και κολυμπά για ’κείνη διψασμένος:

γεννιέται και πεθαίνει, σαν θα ρθεί μια σκέψη-κλέφτης.

Η θάλασσα κι εσύ μαζί, μιά θάλασσα-καθρέφτης:

σα βράχος σκαρφαλώνει αργά στη θάλασσα και όντας

πυλώνας άλατος, που κατεβαίνει διψασμένος,

στη δίψα και στο πηγαινέλα εγίνη σκέψη-κλέφτης.

Απ’ το άθροισμα στιγμών που σου εγγυώνται την ευμάρεια

κι από τους κύκλους των εικόνων ολοκλήρου του έτους

εγώ έκοψα ένα μήνα ολόγιομο με αφρούς και ψάρια

από ουρανούς αργούς κασσίτερου, άγριους και καθέτους:

το σώμα σου που μες στο φως γιαλούς καλούς ανοίγει

με μαύρα κύματα της μέρας, και ολονέν με πνίγει.

 [ΑΠ’ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΩΠΑ ΩΣΑΝΝΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ...]

Απ’ τα πρασινωπά ωσαννά των ουρανών με ρώμη

σταλάζουν φώτα επάνω σου που χάνει το φεγγάρι,

αφού το φως θυμάται την πηγή του, και είναι φάροι

οι κεραυνοί του φθινοπώρου, που φοράς στην κόμη.

Στο γυρισμό του ο άνεμος ανέμους πίνει ακόμη·

σκορπάει τα φύλλα· πράσινο ήλιο βγάζει αποβροχάρη

να σε γυμνώνει, πάγος νά ’σαι και φωτιά με χάρη,

την πλάτη νά ’χεις δαγκωμένη, νά ’ν’ βρεγμένοι σου οι ώμοι.

Σαν δυό βάρκες με πανί ανοιχτό δεν είναι μήπως

τα δυό σου στήθη; Χείμαρρο δεν έχεις μήπως ράχη;

Στη δε κοιλιά σου δεν ανθεί απολιθωμένος κήπος;

Φθινόπωρο ο λαιμός σου, κι ο ήλιος όλο ομίχλη πίνει·

στον πράσινο έφηβο ουρανό από κάτω ζεις, ως νά ’χει

το σώμα σου άθροισμα πολλών καλών ερώτων γίνει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΟΛΑΩΝ ΕΚΟΨΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΙΤΑ ΤΟΥ

Στη γεννέτειρά μου, στους Μολάους Λακωνίας, υπάρχουν δύο ομάδες: ο (παλαιότερος) Μολαϊκός, που φοράει πράσινα, και ο (νεώτερος) Ολυμπιακός, που φοράει ερυθρόλευκα. Από τον ιστότοπο http://www.lakonikos.gr/article/31964-o-olumpiakos-molaon-ekopse-tin-pita-tou αντιγράφω:

Σε οικογενειακό κλίμα, πραγματοποιήθηκε η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού Μολάων.
Το «παρών» έδωσαν οι πρόεδροι της ομάδας Καρούνης και Ανδριόπουλος, ο προπονητής Κολλιάκος και οι ποδοσφαιριστές, ενώ με τη συμμετοχή τους τίμησαν την εκδήλωση ο πρόεδρος του Μολαικού Γ. Βίλλιας, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου Η. Σταθάκης, Δ. Τσαντρίζος και Π. Ντανάκας, οι πρώην πρόεδροι του Ολυμπιακού Α. Κουτράκος και Θ. Καναβάρος, όπως επίσης ο πρώην προπονητής της ομάδας Ι. Τύρκος.
Ο πρόεδρος και οι προπονητές ευχήθηκαν στους παίχτες υγεία και δύναμη για τη νέα χρονιά και ευχαρίστησαν για την καλή πορεία της ομάδας. Παράλληλα, ευχήθηκαν καλή ανάρρωση στον πρώην πρόεδρο της ομάδας κ. Καναβάρο*, ενώ αναφορά έγινε τέλος στην καλή συνεργασία που έχει αναπτυχθεί στις δύο ομάδες των Μολάων.
Το φλουρί της πίτας κέρδισε η ομάδα του Ολυμπιακού Μολάων.


* και παλιό μου συμμαθητή στο Δημοτικό Σχολείο.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2000

ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2

Με γκολ του Γιώργου Αμανατίδη και του Ζλάτκο Ζάχοβιτς.

ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ!

Αντιγράφω από το sport24.gr:

Νικοπολίδης: "Η συμπεριφορά σου δεν ήταν σωστή, γιατί ενεργούμε σαν ομάδα, δεν κάνει ό,τι θέλει ο καθένας. Απαιτώ να ζητήσεις συγγνώμη από την ομάδα, να ζητήσεις συγγνώμη από τους συμπαίκτες σου".
Πίνο: "Δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να ζητήσω συγγνώμη".
Νικοπολίδης: "Εδώ είμαστε ομάδα και όταν κάποιος κάνει λάθος, τότε ζητά συγγνώμη για τη συμπεριφορά του. Να ξέρεις ότι ακόμα και ο αρχηγός του Ολυμπιακού, όταν έκανε κάτι που δεν ήταν σωστό, βγήκε και ζήτησε συγγνώμη μπροστά απ' όλη την ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ιμπαγάσα, ο οποίος είναι αρχηγός της ομάδας και έχει ζητήσει συγγνώμη".
Πίνο: "Άλλο οι άλλοι, άλλο εγώ".
Νικοπολίδης: "Φεύγεις για Αθήνα και θα απολογηθείς στη διοίκηση για τη συμπεριφορά σου".
Πίνο: "Φεύγω και θα μιλήσω με τον πρόεδρο".

Όπως και να 'χει, ο κολομβιανός άσος απολογήθηκε την Δευτέρα στη διοίκηση για τη συμπεριφορά του και παρουσιάστηκε μετανιωμένος, ενώ συγγνώμη από τον προπονητή και τους συμπαίκτες του αναμένεται να ζητήσει στην προπόνηση της Τρίτης.

***************

Δυστυχώς, σύγγαυροι, αν ο διάλογος είναι έστω και κατά το ήμισυ αληθινός, τότε ο κ. Πίνο σύντομα θα χρειαστεί να ξαναζητήσει "συγγνώμη".

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Αναδημοσιεύω από την gazzetta το υπέροχο κείμενο του εικονιζόμενου σύγγαυρου Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη.

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΕΤΡΑΔΗΣ

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Ηταν μετα το 1955, που ο πατερας μου με τους φιλους του με παιρναν μαζυ τους στο γηπεδο τις Κυριακες. Και , σχεδον παντα στη Λεωφορο, που την εποχη εκεινη φανταζε κατι σαν το Ολυμπιακο σταδιο το σημερινο. Ο κυριος λογος, βεβαια, ηταν οτι σχεδον ολοι ηταν Παναθηναϊκοι, εκτος απο τον πατερα μου, ΑΕΚτζη, λογω καποιου Παπαδοπουλου, διασημου παιχτη της δεκαετιας του '30! Ομως, εκεινες τις εποχες το γηπεδο ηταν κατι παραπανω απο οπαδικη αναγκη. Ηταν ποδοσφαιροφιλια. Γιατι πολλοι πηγαιναν σε οποιον αγωνα νομιζαν οτι ειναι πιο ενδιαφερων, ακομα κι αν δεν επαιζε η ομαδα τους.

Ολοι αυτοι οι νοματαιοι , λοιπον, του πατερα μου, χωρις πιεση και κατηχηση ειχαν φανερο σκοπο να με κανουν κι εμενα βαζελο. Η αληθεια ειναι οτι μεσα στη Λεωφορο τοτε η ατμοσφαιρα ηταν μαγικη. Παρεες τεραστιες και οικογενειες ολοκληρες μαζευοντουσαν και καθοντουσαν στις κερκιδες, ανακατα. Διαφορετικοι οπαδοι συμπουρμπουλοι ο ενας διπλα στον αλλον. Μερικες παρεες ηταν πολυ μεγαλυτερες, γιατι κατεβαιναν σαν γειτονιες συχνα. Επειδη οι γειτονιες τοτε ηταν γειτονιες απο γνωστους και φιλους. Οχι σαν και σημερα που βγαινεις απο την πορτα και δεν σου λεει καλημερα ουτε ο γειτονας.

Ετσι, πριν να ξεκινησει ο αγωνας, ακουγες απο ενα κομματι σε μια κερκιδα συνθηματα πειραχτικα και παθιασμενα, αλλα ποτε υβριστικα, απο Ολυμπιακους για τους Παναθηναϊκους ή απο ΑΕΚτζηδες για τους Πανιωνιους ή απο Απολλωνιστες για τους Δραμινους και παει λεγοντας, γιατι εκει μεσα γινοντουσαν και οι αγωνες για το κυπελλο. Αμεσως απο μια αλλη μεγαλη τουφα ανθρωπων, καπου μεσα στο πληθος ακουγες την απαντηση και επαιρνε φωτια ο διαλογος . Συνηθως οι μεγαλες ομαδες των πιο φανατικων οπαδων καθοντουσαν στα πεταλα, που ηταν τα πολυ φτηνα εισιτηρια. Αλλα, οσοι πηγαιναμε στο γηπεδο καθομασταν οπου γουσταραμε. Εχω πετυχει στην Τουμπα πολυ αργοτερα να καθομαι στο πεταλο αναμεσα σε καμια κατοσταρια ΠΑΟΚτζηδες και να πεταχτω ορθιος στο γκολ του Σιδερη, χωρις να με λιντσαρει κανεις!

Οχι μονο αυτο. Αλλα, εκει γυρω στα τελη του '50, παιχτηκε στη Λεωφορο ενας φοβερος τελικος κυπελλου Παναθηναϊκος-Δοξα Δραμας, η οποια επαιζε με τους αχτυπητους αδερφους Λουκανιδη τοτε. Το μισο ματς το ειδαμε ολο το γηπεδο ορθιοι απο την ενταση και το δυνατο παιχνιδι. Το τρομερο ηταν , που το ματς και το κυπελλο το πηρε ο ΠΑΟ, αλλα το γυρο του θριαμβου τον εκαναν οι παιχτες της Δοξας κλαιγοντας απο συγκινηση, με 25. 000 κοσμο να τους χειροκροταει και να τους επευφημει!

Τη δεκαετια του '50, λοιπον, η ΑΕΚ ειχε μια αλανα για να παιζει στη Φιλαδελφεια, που τη λεγανε ΤΑ Φιλαδελφεια, ο Πανιωνιος αλλη μια στη Νεα Σμυρνη, ο Φωστηρας μια σκοτωστρα, οπως και ο Πανελευσινιακος, οπου αν επεφτες και σερνοσουνα χρειαζοσουν εξι αντιτετανικους για να γλιτωσεις. Αναλογα ηταν και τα υπολοιπα χωραφια των αλλων συλλογων.

Στο Φαληρο, το γηπεδο του Ολυμπιακου ηταν ενα ποδηλατοδρομιο με δυο κερκιδες συνεχομενες και ασπρο χωμα κατω! Ιδιοκτησια του Εθνικου. Εκει ο πατερας μου και οι φιλοι του δεν με ειχαν παει ποτε! Απο συμπτωση. Εγω ειχα δει τον Ολυμπιακο στη Λεωφορο, μου αρεσε, αλλα δεν μου ειχε κανει κλικ. Μεχρι εκει γυρω στο 1957 δεν ειχα κατασταλαξει ακομα, και η συμμορια αγωνιουσε για την τυχη μου!

Μια Κυριακη εγινε το λαθος. Μπηκαμε στη σακαρακα του Ντερη του Λαγου, που οι πορτες της ανοιγανε απο μπροστα, αναποδα, και ροβολησαμε κατα το Φαληρο. Ολυμπιακος-Πανιωνιος. Μπαινουμε μεσα στο γηπεδο, καθομαστε στη μακρυα κερκιδα και αρχιζει το ματς. "Ποιος ειναι αυτος πατερα;" ρωταω για εναν κοντο μαυριδερο διαβολο, του Πανιωνιου , που ετρεχε απο την ακρη δεξια σαν σιφουνας. "Ο Σαραβακος" μου λεει. Πατερας τού μετεπειτα παναθηναϊκου. Εμπαινε λοιπον ο Σαραβακος στην περιοχη του Ολυμπιακου συνεχεια, αλλα "ποιος ειναι αυτος πατερα, που την πιανει παντα τη μπαλα;" "Ο Θεοδωριδης παιδι μου".

Ωσπου, γινεται μια θυελλωδης κατεβασια "ποιος ειν αυτος πατερα" "ο Μπεμπης" , "κι αυτος;" "ο Παπαζογλου", "κι αυτος;" "σκασε, ο Κοτριδης, γκοοοολ". Και πεταγεται ολο το Καραϊσκακη ορθιο και πλημμυρισαν τ αυτια μου μου απο τις ιαχες του πληθους, τετοιες, που δεν ειχα ξανακουσει στη ζωη μου και τοσο ασταματητες και με τετοιο παθος, που τρανταξαν την παιδικη ψυχη μου. Και την κερδίσαν.

Οταν φυγαμε απο το γηπεδο η κατηφεια ολης της παρεας ηταν παραπανω απο φανερη. Οχι γιατι ειχε κερδισει ο Ολυμπιακος. Αλλα γιατι με ειχε αρπαξει μεσα απο τα ιδια τους τα χερια. Οχι ο Ολυμπιακος για την ακριβεια. Ολη αυτη η λαοθαλασσα των παθιασμενων, που δεν εμοιαζε με τους οπαδους καμιας αλλης ομαδας.

Ηδη απο τοτε.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1961

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 1-0

Με γκολ του Κώστα Παπάζογλου!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2007

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΟΦΗ 4-1

Τρία γκολ ο Τζώρτζεβιτς και ένα ο Καστίγιο.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!

 

Τάδε έφη (μεταξύ πολλών άλλων) ο "πολύς" Νότης Σφακιανάκης σε συέντευξή του (http://www.gazzetta.gr/showbiz/article/365678-notis-i-synenteyksi-poy-sokarei):

 

Η εκκλησία; Από μόνη της η ονομασία τι σημαίνει; Ζητιανιά. Έκκληση.

 

********

 

Άσ' το, Νότη, δεν τό 'χεις! Ούτε ετυμολογικά ούτε σημασιολογικά!

Αλλά σάματι τό 'χουν αυτοί που σου πήραν της συνέντευξη;

Για την πληρότητα της ανάρτησης: η "εκκλησία" παράγεταται από το "εκ + καλώ". Δηλαδή: απευθύνομαι σε ένα σύνολο ανθρώπων και τους "φωνάζω" (καλώ) να έλθουν είτε όλοι είτε ένα μέρος τους (εκ). Γι' ατυτό και "εκκλησία" σημαίνει "συνέλευση".

ΦΑΛΗΡΟ

ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ

ΦΑΛΗΡΟ

Στο Φάληρο, πάλι, το παλιό, να περπατούσα ένα πρωί,

πάλι σαν πρώτα, ανάπαυσι, να βρω, στη φυλλωσιά του,

να μη με ξέρουν οι πολλοί, αθόρυβα, λίγοι, απλοί, μικροί,

να βρίσκουνται στο πλάι μου και στην παλιά εμπασιά του.

Στην πλάζ, οι λίγοι, των ζουρ-φίξ να σεργιανούν τρισεκλεκτοί,

μιά τάξις άλλη, φίφτυ-του και φάιν, αφροκρεμία,

της παληάς της όπερας, του τραίνου εκείνου, οι ανασειστοί

κόλποι, λαιμοί, το κύλισμα φουστών, στη νηνεμία.

Ζακέττες έξωμες, λαμέ και σιλουέττες, παρυφές,

τουαλέττες οι παληές των δεσποινών κι’ οι νέες,

αφράτες χάρες, θέλγητρα κι’ οι ανεκδιήγητες υφές,

που, κλώθει, η κίνησι, η ζωή, τα μύρα, οι αζουλέες.

Τα θερινά θεάματα, οι λούνες παρκ κι’ οι ατραξιόν,

τα κοσμικά βαριετέ, τα μπαρ, με τις κελνερίνες,

τα οτέλ, τα μάγα απρεμιντί, τα προλονζέ, το νέο φριξιόν

κι’ οι παλιές οι τραχηλιές, βελούδα, οι νέες Σειρήνες.

Η βραδυνή συγκέντρωσι, το κυριακάτικο πρωί,

το μεσημέρι, από τις τέντες κάτω κι’ η ορχήστρα

που ανακρούει το νέο μποστόν, κανδρίλλιες, φοξ, τη μαγική,

φιγούρα του λανσιέ, κι’ ο Αράπης, με τα σείστρα.

Στο γλυστερό το πάτωμα, σάλας ευρύχωρης, πλατειάς,

που στ’ αργορρύθμιστο ένα φοξ, σ’ αγκάλιαζα, ω ωραία,

γλυκειά σαν ραντισμένοι οποί ουσίας τεχνόκρουστης, ως στιάς,

πυρφόρο αστραποβόλημα και... φευγαλέα, μοιραία.

Τώρα, πού πήγαν οι χαρές, πού πήγαν τα ζεφύρια;

σε ποιά γωνιά, μ’ αφήσατε, τόσοι ξανθοί ευγενείς,

του φθινοπώρου ο ερχομός, τ’ αρχαία μου νικητήρια,

και σε κοινωνίαν αγλαή, σε κάνουν, να πονής;

Αντί, όταν πέφτει μάραμα στα φύλλα κι’ όταν φύγη,

το θερινό αναγάλλιασμα, στις ριγηλές πνοές,

του υγρού βορριά, να γίνεται τόσο στενή και λίγη,

η άζηστη ζήσι, χθαμαλές υπάρξεις, φυτοζωές.

Σ’ άταφη στέππα, σύσσωμες, μολεύουν το χυμό μας,

το θρίαμβο και τη δόξα μας, κρουνούς και προβολείς,

σε τέναγος βρωμολιμνιάς, στο βάλτο, τον κανθό μας,

μολύνουν, ενώ τόσο φως, ήλιε ξανθέ, αμολείς.

Από το βιβλίο: Ρώμος Φιλύρας, «Πορτραίτα και κειμήλια», Ανέκδοτα ποιήματα με τη φροντίδα του Ναπ[ολέοντος] Παπαγιωργίου, Κισσός, Αθήνα 1981, σελ. 50-51.

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-1

Πανθρακικός - Ολυμπιακός 0-1 HL από greeksuperleague

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-1

Με γκολ του Πάμπλο Κοντρέρας στο 86΄. Απλώς συμπαθητική μπαλίτσα πού και πού και φιλότιμο από μερικούς μόνο.

Από τον ΠΑΟΚ, που ηττήθηκε από την Ξάνθη μέσα στην Τούμπα, μας χωρίζουν ήδη 16 βαθμοί. Από τον ΠΑΟ προς το παρόν 29 (αλλά ίσως μειωθούν - θα το ξέρουμε σε λίγο). Δεύτερος, βέβαια, είναι πια ο Αστέρας Τρίπολης με -14 βαθμούς.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 2-3 

Τα σετ: 25-22, 22-25, 25-23, 22-25, 11-15

ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΣ

Αντιγράφω από το sport24.gr:

Σύμφωνα με πληροφορίες του Sport24.gr, ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε δώσει εντολή σε όλους τους ποδοσφαιριστές να κάνουν ζέσταμα στο παγωμένο στάδιο της Κομοτηνής και άπαντες ακολούθησαν τις οδηγίες του, εκτός από έναν. Τον Χουάν Πάμπλο Πίνο.
Ο Κολομβιανός άσος δεν έδωσε σημασία στον προπονητή του, παρέμεινε με τα ακουστικά και άκουγε μουσική και φυσικά δεν έδειχνε διάθεση να αλλάξει και να ετοιμαστεί για ζέσταμα.
Όπως είναι φυσικό, το συγκεκριμένο περιστατικό έκανε έξω φρενών τον Αντώνη Νικοπολίδη, που αποφάσισε να κόψει από την αποστολή τον 26χρονο άσο και έδωσε εντολή να επιστρέψει αμέσως στην Αθήνα.

***********

ΣΧΟΛΙΟ: Στη Γαλατασαάρι παίρνουν παιχταράδες (Σνάιντερ, ενδεχομένως Ντρογκμπά) και μας στέλνουν τους καλούς μεν, αλλά "απροσάρμοστους" (Καζίμ, Πίνο), που εκ προοιμίου θεωρούν ότι μας κάνουν και χάρη που καταδέχονται να ρθουν στον Πειραιά.

ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΑΙ Η ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Αφηγείται ο χιουμορίστας Τάσος Νικολογιάννης:

Ο Παναθηναϊκός πάει να παίξει άλλο ένα δύσκολο παιχνίδι με ομάδα, που είναι καλύτερη, αλλά και μία ομάδα, που «σκυλιάζει» όταν παίζει, με τον Παναθηναϊκό. Και καλά κάνει. Απλά νομίζω ότι κάποια προσχήματα πρέπει να τα κρατάνε ο Σπανός και ο Αναστόπουλος.
Όχι έναν, ούτε δύο άλλα πέντε παίκτες της βασικής ενδεκάδας έχει δηλώσει ο Αναστόπουλος να εκτίσουν την ποινή τους στο παιχνίδι της ερχόμενης αγωνιστικής με τον Ολυμπιακό. Εχουν συμπληρώσει κάρτες και η λογική έλεγε, ότι δεν θα απουσίαζαν όλοι από ένα παιχνίδι, αλλά ο Αναστόπουλος… τιμώντας το ποδοσφαιρικό παρελθόν του επέλεξε και οι πέντε να μην παίξουν με τον Ολυμπιακό. Είναι οι Γιαννούλης, Σουμπίνιο, Σκόνδρας, Φυτανίδης, Ιγκλέσιας.
Το ότι ο Παναθηναϊκός έχει τα χάλια του και έχει να κερδίσει ενάμισι μήνα στο πρωτάθλημα δεν σημαίνει, ότι δεν πρέπει να καταγράφουμε τα… περίεργα και όμως ελληνικά που συμβαίνουν στο πρωτάθλημα του… ενός!
* Κατά τα άλλα ο Φάμπρι αισθάνεται ότι μπορεί να παίζει το κεφάλι του και το λέει σε δικούς του ανθρώπους. Και το να αλλάζεις προπονητή κάθε τρεις και λίγο δεν έχει λογική, αλλά στον φετινό Παναθηναϊκό όλα γίνονται.
* Το ματς αυτό έχει φαβορί και είναι η... ισοπαλία, αφού και ο Ατρόμητος και ο Παναθηναϊκός παίζουν με το μυαλό στην άμυνα. Σίγουρα το βλέπω για under και αν κερδίσει κάποιος βλέπω ότι θα βάλει γκολ από στημένη φάση. Αν χάσει πάλι ο Παναθηναϊκός θα μπλέξει πολύ άσχημα και ο Βαζέχα θα είναι προ των πυλών.
* Στην Κομοτηνή αναβλήθηκε το ματς Πανθρακικού-Ολυμπιακού. Είδα από την τηλεόραση το γήπεδο. Είχε χιόνι σε κάποια σημεία, αλλά και πολύ πράσινο. Σε άλλη χώρα ο αγώνας  θα διεξαγόταν κανονικά. Εδώ , όμως, έχουμε να κάνουμε με την… υγεία και την προστασία των παικτών του Ολυμπιακού. Απλά να θυμίσω ότι πέρυσι ο Σπάθας είχε κάνει το παιχνίδι στα Γιάννενα με τους παίκτες του ΠΑΣ και του Παναθηναϊκού να κάνουν πατινάζ στην  μία πλευρά του γηπέδου, που ήταν σκεπασμένη με πάγο… Αλλά είπαμε μόνο οι παίκτες του Ολυμπιακού απολαμβάνουν προστασία από την Σούπερ(;) Λίγκα. Ετσι δεν είναι, κύριε Μώραλη;

****************************

ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ  
ΝΙΚΟΥ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟ 


Ο Νίκος Αναστόπουλος έχει καρφώσει τον ΠΑΟ 11 φορές: 6 φορές στο Πρωταθλημα και 5 στο Κύπελλο.

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΝΤΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Στις 31 Μαΐου 2012 έγινε στην Κέρκυρα εκδήλωση παρουσιάσεως του βιβλίου της Τριπλέττας Θρύλου «Κουίζ ολυμπιακογνωσίας και θρυλοφροσύνης». Την Τριπλέττα Θρύλου την αποτελούν ο Νίκος Μαυρωνάς, ο Θόδωρος Πέππας και ο μπλογκάρχης. Δυστυχώς την ημέρα εκείνη απεβίωσε ο πατέρας μου κι έτσι δεν πήγα στην εκδήλωση. Πληροφορήθηκα, όμως, ότι ο βαρύτονος Παντελής Κοντός, υπέροχος σύγγαυρος, τραγούδησε διάφορα ερυθρόλευκα άσματα με τον κανόνα της τέχνης του με τη συνοδεία του Γιάννη Κούρκουλου.
Ο Θόδωρος Πέππας έγραψε και ανάρτησε στο γιουτιούμπ το σχετικό βιντεάκι. Από εκεί το πήρα και το αναρτώ κι εγώ εδώ. Και αναρτώ και ένα δεύτερο, ανεβασμένο στο γιουτιούμπ από τον vertigo XIII, γιατί εκεί ακούγεται όλος ο ύμνος. Κι αν δεν είναι πολύ καλή η λήψη της εικόνας και η ποιότητα του ήχου, κρίνω ότι τα βιντεάκια αξίζει να τα ακούσουμε.

Η ανάρτηση αφιερώνεται στη μνήμη του πατέρα μου, Δημητρίου Κεντρωτή, που έβαλε το χεράκι του να γίνω οπαδός του Ολυμπιακού.

Ε ΡΕ ΚΟΡΟΪΔΙΑ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ 

Ε ΡΕ ΚΟΡΟΪΔΙΑ

Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ’ αφεντικά
σαν πεντόβολα μας παίζουν σ’ αυτή την αγορά,
στα λόγια λένε ισότης στη δουλειά
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά,
στα λόγια λένε πάντα ισότης στη δουλειά
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά.

Ε ρε κοροϊδία, μας δίνουν διαταγές
όλοι αυτοί τα οικονομάνε κι εμείς ψωμί κι ελιές
και μαργαρίνη για βούτυρο να τρως,
σου λεν για ειρήνη κι έχουνε τ’ όπλο μπρος,
και μαργαρίνη πάντα για βούτυρο να τρως,
σου λεν για ειρήνη κι έχουνε τ’ όπλο μπρος.

Σέβεσαι και φροντίζεις για το καλόν της επιχειρήσεως,
λέγε, σέβεσαι, πες το ναι άνευ αντιρρήσεως, ΝΑΙ.

Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ’ αφεντικά
σαν πεντόβολα μας παίζουν σ’ αυτή την αγορά,
κι όλο με κέρδος μετράνε τις στιγμές
με κέρδος, πάλι, μετράνε τις ζωές,
κι όλο με κέρδος πάντα μετράνε τις στιγμές
με κέρδος, πάλι, μετράνε τις ζωές.

Σκίζεσαι, να πλουτίζει τ’ αφεντικό της επιχειρήσεως,
λέγε, σκίζεσαι, πες το ναι άνευ αντιρρήσεως, ΝΑΙ.

Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ’ αφεντικά
σαν πεντόβολα μας παίζουν σ’ αυτή την αγορά,
στα λόγια λένε ισότης στη δουλειά
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά,
στα λόγια λένε πάντα ισότης στη δουλειά
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά.

Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης. 

Μουσική: Δήμος Μούτσης.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ - ΚΤΛ

Διαβάζω σε ιστότοπο:

... είχε αναλάβει συμβόλαια θανάτου εις βάρους ανώτατου αξιωματικού...

****************

Εις βάρος, παιδί μου.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΑ: ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ