ερυθρολευκο μετεριζι: ΜΝΗΜΗ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ (1939-1969)

12.8.15

ΜΝΗΜΗ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ (1939-1969)

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή

ο Αριστείδης Παπάζογλου.

Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ!

4 σχόλια:

Φυρί-φυρί είπε...: Αξέχαστος!; 12/8/15, 11:21 π.μ.
Θεόδωρος Α.Πέππας είπε...: Σωστα Δεν τον ξεχναμε ποτέ; 15/8/15, 11:04 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Σ. ΚΟΝΤΟΝΗΣ: «Με επισκέφθηκαν εκπρόσωποι από την Κέρκυρα, που είναι εκλεγμένοι, και εκπρόσωποι από την ΠΑΕ. Αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι και ευγενέστατοι. Μου έθεσαν και το ζήτημα ότι μπορεί να την "πληρώσουν" και κάποιοι οι οποίοι δεν φταίνε. Και τους έφερα ένα παράδειγμα. Εάν υπάρχει στην Κέρκυρα μία μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, η οποία ρυπαίνει το περιβάλλον, και αποφασιστεί να σφραγιστεί, θα υπάρξει κοινωνικό πρόβλημα με τους εργαζόμενους. Αλλά τι πρέπει να γίνει; Να συνεχίσει να ρυπαίνει η μονάδα; Αυτά είναι τα παρεπόμενα προβλήματα άσκησης κακής επιχειρηματικότητας. - See more at: http://www.corfucorner.gr
Με το κουτό μου το μυαλό, φίλε Γιώργο, αναρωτιέμαι και παρακαλώ τη γνώμη σου. Μέσα από αυτό το παράδειγμα του Κοντονή, αντιλαμβάνομαι ότι ακόμη και για την πολιτεία οι ποδοσφαιρικές ομάδες είναι μαγαζιά και τίποτε άλλο. Κι όπως, όταν παρανομήσει ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, ο νόμος βάζει λουκέτο στο μαγαζί του, για να τον τιμωρήσει, έτσι κι όταν ένας πρόεδρος ομάδας παρανομήσει πλήττεται η ομάδα. Όσο για τον ίδιο τον πρόεδρο … με κάποιο τρόπο θα τη βγάλει καθαρή.
Το σκεπτικό αυτό μου προκαλεί απέχθεια. Η μικρή μου αγάπη, η τοπική ομάδα, που καλά καλά δεν ξέρω πώς την λένε (Κασσιώπη; ΑΟ Κέρκυρα;), αλλά και η μεγάλη μου ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι το μαγαζί του προέδρου; Κι εγώ τι ρόλο παίζω; Του πελάτη; Κι η ιστορία του συλλόγου τι είναι; Μια λεπτομέρεια δίχως σημασία;
Αν είναι έτσι, τότε, όταν αγωνιώ για την ομάδα ΜΟΥ, είμαι ένας ηλίθιος που αγωνιά για τη τσέπη ενός επιχειρηματία κι όχι για κάτι δικό μου.
Αν δεν ήταν έτσι, όμως, τότε θα αναζητούνταν ο υπεύθυνος, θα πλήρωνε για τις πράξεις του και η ομάδα, δηλ. σύμβολα, ιστορία, φίλαθλοι, θα συνέχιζε το δρόμο της. Ν. Κοσκινάς; 17/8/15, 2:10 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Σ. ΚΟΝΤΟΝΗΣ: «Με επισκέφθηκαν εκπρόσωποι από την Κέρκυρα, που είναι εκλεγμένοι, και εκπρόσωποι από την ΠΑΕ. Αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι και ευγενέστατοι. Μου έθεσαν και το ζήτημα ότι μπορεί να την "πληρώσουν" και κάποιοι οι οποίοι δεν φταίνε. Και τους έφερα ένα παράδειγμα. Εάν υπάρχει στην Κέρκυρα μία μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, η οποία ρυπαίνει το περιβάλλον, και αποφασιστεί να σφραγιστεί, θα υπάρξει κοινωνικό πρόβλημα με τους εργαζόμενους. Αλλά τι πρέπει να γίνει; Να συνεχίσει να ρυπαίνει η μονάδα; Αυτά είναι τα παρεπόμενα προβλήματα άσκησης κακής επιχειρηματικότητας. - See more at: http://www.corfucorner.gr
Με το κουτό μου το μυαλό, φίλε Γιώργο, αναρωτιέμαι και παρακαλώ τη γνώμη σου. Μέσα από αυτό το παράδειγμα του Κοντονή, αντιλαμβάνομαι ότι ακόμη και για την πολιτεία οι ποδοσφαιρικές ομάδες είναι μαγαζιά και τίποτε άλλο. Κι όπως, όταν παρανομήσει ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, ο νόμος βάζει λουκέτο στο μαγαζί του, για να τον τιμωρήσει, έτσι κι όταν ένας πρόεδρος ομάδας παρανομήσει πλήττεται η ομάδα. Όσο για τον ίδιο τον πρόεδρο … με κάποιο τρόπο θα τη βγάλει καθαρή.
Το σκεπτικό αυτό μου προκαλεί απέχθεια. Η μικρή μου αγάπη, η τοπική ομάδα, που καλά καλά δεν ξέρω πώς την λένε (Κασσιώπη; ΑΟ Κέρκυρα;), αλλά και η μεγάλη μου ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι το μαγαζί του προέδρου; Κι εγώ τι ρόλο παίζω; Του πελάτη; Κι η ιστορία του συλλόγου τι είναι; Μια λεπτομέρεια δίχως σημασία;
Αν είναι έτσι, τότε, όταν αγωνιώ για την ομάδα ΜΟΥ, είμαι ένας ηλίθιος που αγωνιά για τη τσέπη ενός επιχειρηματία κι όχι για κάτι δικό μου.
Αν δεν ήταν έτσι, όμως, τότε θα αναζητούνταν ο υπεύθυνος, θα πλήρωνε για τις πράξεις του και η ομάδα, δηλ. σύμβολα, ιστορία, φίλαθλοι, θα συνέχιζε το δρόμο της. Ν. Κοσκινάς; 17/8/15, 2:10 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)