ΖΩΗ

Στη μνήμη του φίλου και σύγγαυρου Κώστα Οικονόμου που αποχαιρετήσαμε σήμερα

VICENTE ALEIXANDRE

ΖΩΗ

Χάρτινο πουλί στο στήθος

και λέει πως ο χρόνος των φιλιών δεν ήρθε ακόμα·

ζωή, ζωή, αργά ή γρήγορα ή ποτέ.

Για να πεθάνεις σού φτάνει κι ένας ήχος μικρός,

ο ήχος της άλλης καρδιάς που σωπαίνει

ή το θρόισμα κάποιας άλλης φούστας

που βρίσκεται πάνω στη γη

ως πλοίο μεγάλο χρυσό με κόμη κατάξανθη.

Κεφάλι χτυπημένο, στήθη ολόχρυσα, ήλιος

που πάει στη δύση·

εδώ στη σκιά κοιμάμαι μ’ ένα ποτάμι,

βούρλα και ιστιοφόρα με πράσινο αίμα γεννιούνται,

ύπνος που ξαποσταίνει στη θέρμη σου, στη ζωή.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.