Για ένα ημίχρονο πάιξαμε καλή μπάλλα και απαντήσαμε στην ψυχρολουσία του Λεβαδειακού που προηγήθηκε με 1-0, ενώ είχε και δοκάρι πριν ανοίξει το σκορ. Σκόραραν οι Γκαγιέτι, Μπελούτσι και Κοβάτσεβιτς. Υπέροχα γκολ όλα. Στο Β΄ ημίχρονο ξαναγίναμε η γνωστή ανόητη ομάδα, που έφτασε τα πράγματα εκεί όπου τα έφτασε. Η μία χαζομάρα διαδεχόταν την άλλη - κινδυνέψαμε 2-3 φορές, αλλά καθάρισε ο Νικοπολίδης και η... τύχη μας.
61 εμείς, 57 ο ΠΑΟ, 56 η ΑΕΚ. Την άλλη Κυριακή με νίκη επί της ΑΕΚ κάνουμε το αποφασιστικό βήμα για την κατάκτηση του τίτλου. Καθόλου εύκολη υπόθεση - εκεί, σε αυτόν τον αγώνα ελπίζουν όλοι οι αντιολυμπιακοί, για να ξαναπάρουν θάρρος. Θα τα ξαναπούμε.
5 σχόλια:
θα κρατήσω αυτό περί της ανόητης ομάδας του β' ημιχρόνου και τους 3 βαθμούς που εξασφαλίσαμε με μια μετριότατη εμφάνιση. Και η συνέχεια την επόμενη Κυριακή. Λέτε να κάνει την έκπληξη το αεκάκι; Εδώ είμαστε..
Δημήτρης Πατρωνίδης
Γαύροι λαδορίγανη στο φούρνο
Υλικά: 1 κιλό γαύρους
1/2 φλυτζάνι λάδι
1 λεμόνι
ρίγανη
αλάτι, πιπέρι
Τρόπος παρασκευής
Αφαιρείτε τα κεφάλια απο τους γαύρους
Τα πλένετε καλά και τα στραγγίζετε
Βάζετε τα ψάρια σε ένα ταψάκι
Αλατοπιπερώνετε
Προσθέτετε τη ρίγανη, τον χυμό του λεμονιού και το λάδι
Ψήνετε σε μέτριο φούρνο για 20 λεπτά περίπου
@ δημήτρης Πατρωνίδης: Αν δεν προσέξουμε, θα υποστούμε τη μοίρα όσων δεν προσέχουν. Αν προσέξουμε, θα υποστούν οι αντίπαλοί μας τη μοίρα τους να παίξουν με προσεχτική ομάδα.
@ ανώνυμος: Το πετρέλαιο ακριβαίνει κάθε μέρα, άρα ακριβαίνει και η τιμή των υποπροϊόντων του, όπως η βαζελίνη. Με συνταγές μαγειρικής δεν παίρνεις ούτε μισό γραμμάριο. Άμα θες βαζελίνη, να πληρώσεις. Επί πλκέον: Η μαμά γύρισε από τον οίκο ανοχής; Η αδερφούλα σου από το πεζοδρόμιο; Ο μπαμπάς τα ξανάφτιαξε με το φίλο του (αστείο πράγμα να τσακώνονονται, βρε παιδί μου, για ένα παλιοκαλσόν!). Όσο για σένα ξέρω: Γράφεις συνταγές και σε άλλα ιστολόγια. Πρόσεξε μονάχα μην επαληθευθεί πάνω σου η πρώτη σημασία της λέξης "γαύρος".
Δεν έλεγε και πολλά το ματς: στο πρώτο ας πούμε καλά τα πήγαμε, στο δεύτερο ύπνος και των γονέων, αγγαρεία από στραβάδια τη δεύτερη μέρα στο στρατόπεδο.
Πάντως είναι εκπληκτικό το φετινό πρωτάθλημα: δεν το θέλει κανείς...
Η ΑΕΚ όταν συνειδητοποίησε πριν μερικές αγωνιστικές ότι ίσως να το χτύπαγε, παρέδωσε όπλα. Εμείς καταβάλαμε φιλότιμες προσπάθειες για να το χάσουμε, ο βάζελος αποδεδειγμένα πλέον δεν το θέλει, ο ΠΑΟΚ το θέλει μετά από 2 χρόνια... Μόνο ο Ντούσαν δεν έχει πάρει θέση, αλλά δεν προλαβαίνει. Τρέχα γύρευε δηλαδή... :)
Πάντως αν έχει διαπιστώσει κανείς κάποια αλλαγή του Σεγκούρα σε σχέση με τον Λεμονή παρακαλώ να μου το πει (δίδεται αμοιβή). Ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτε, μιας κι έχουμε δύσκολα ματς (και εξαιρετικά δύσκολο είναι αυτό με τη Λάρισα, κι ας είναι μέσα κιόλας, δεν μου λέει κάτι). Οι 4 βαθμοί δε λένε τίποτε και λογικά θα χάσουμε βαθμούς. Κι αναφορικά με τον τίτλο, ίσως ακουστεί αιρετικό, αλλά δεν είμαι και ιδιαίτερα ζεστός να το πάρουμε φέτος. Αν ήταν να το πάρει ο Λεμονής, πήγαινε κι ερχόταν. ΑΛλά να το πάρει δίχως να είναι στον πάγκο για να το πανηγυρίσει, με εκνευρίζει. Ιδίως μετά τα όσα έχουν γίνει δηλαδή.
Στα ελάχιστα θετικά του ματς το ότι ο Μπελούτσι ήταν κεφάτος. Ακόμη θέλει δουλειά, αλλά το κατέχει το τοπι και θα μας αποζημιώσει. Από του χρόνου όμως. Εκπληκτική η ενέργεια του Νούνιες μέσα στην περιοχή ανάμεσα από τρεις (άσχετα αν δεν απέδωσε). Μου θύμησε λίγο μάγο Τζιο...
@ hades: Συμφωνούμε σχεδόν σε όλα. Και εκεί που δεν συμφωνούμε, δεν σημαίνει ότι διαφωνούμε. Κλαή βδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου