14.8.08

ΜΟΝΟ ΓΑΥΡΟΙ


Ο Σεπτέμβριος, σύγγαυροι, μας ήρθε κάμποσες μέρες... νωρίτερα! Και μας ήρθε άσχημα. Μαζί με μιαν "απρόσμενη" τριάρα από την Ανόρθωση για τους προκριματικούς των ομίλων του Τσάμπιονς Ληγκ. Αυτό με έσπρωξε να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις.

Χάσαμε πανηγυρικά στην Κύπρο. Για την ακρίβεια: μας εξευτέλισαν. Κάτι κόκκινες -αισθητικώς αθλιότατες, μαζί με εκείνα τα μαύρα μπαλλώματα στις μασχάλες- φανέλλες περιφέρονταν στο γήπεδο εντελώς άδειες και από το ελάχιστο ίχνος γαυροφρονήματος. Βρήκαμε και τον "εύκολο" υπαίτιο της ντροπιαστικής μας ήττας: "Φταίει ο θρασύς Μήτρογλου!" Βρήκαμε και το θράσος να ψελλίζουμε κάτι περί 'ανατροπής και προκρίσεως".
Όσοι ισχυρίζονται ότι "θα περάσουμε σίγουρα" στη ρεβάνς δεν είναι αισιόδοξοι, αλλά χαζοχαρούμενοι. Όσοι ελπίζουν ότι "θα περάσουμε" στη ρεβάνς είναι μάλλον ευχολόγοι. Όσοι λένε διερωτώνενοι "Μα είναι δυνατόν να μην περάσουμε στη ρεβάνς;" έχουν δώσει οι ίδιοι την απάντηση στο φόβο τους;
Τα πράγματα, σύγγαυροι, είναι πλέον αφάνταστα δύσκολα - δεν γράφω "αξεπέραστα", διότι όντως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να προκριθούμε. Τα πράγματα έγιναν δύσκολα, γιατί τα κάναμε εμείς και μόνο εμείς δύσκολα. Υπεύθυνοι είναι οι πάντες, αρχής γενομένης της αποδόσεως των ευθυνών από την κεφαλή - και τη διοικητική και την τεχνική. Υπεύθυνοι της χθεσινής γελοιοποίησης είναι ο Πρόεδρος κ. Κόκκαλης και ο προπονητής της ομάδας κ. Βαλβέρδε. Και όλοι οι ποδοσφαιριστές, βεβαίως, αλλά κατά δεύτερο ή και τρίτο λόγο.
Όπως όλα τα καλά πιστώνονται στον Σωκράτη Κόκκαλη, στον ίδιον χρεώνονται και όλα τα κακά. Δεν μπορεί να φταίνε (μονίμως δε) όλοι οι άλλοι και αυτός να απαλλάσσεται -εκ των προτέρων μάλιστα- πάσης ευθύνης. Αυτό είναι λογικώς αδύνατον. Δική του περιουσία είναι, άλλωστε, η ΠΑΕ. Αν δεν κάνω λάθος, επέλεξε να διοικήσει την ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΦΠ μέσω του κ. Γιάννη Χρυσικόπουλου. Τοποθέτησε στην πιο καίρια θέση έναν (πιθανότατα ικανότατο) πολιτικό τεχνοκράτη, πλην όμως άνθρωπο άσχετο περί το ποδόσφαιρο. Το ότι ο συγκεκριμένος συνεργάτης του Προέδρου ΔΕΝ είναι ολυμπιακός παίζει το ρόλο του επίσης.
"Ισπανός προπονητής": Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Και μόνο το ότι ο μοναδικός ισπανός προπονητής (;) που έχει κατακτήσει τίτλο πρωταθλητού εκτός ισπανικής επικρατείας είναι ο κ. Σεγούρα, με αναγκάζει να σιωπήσω περαιτέρω σχετικά με τον κ. Βαλβέρδε.
Μεταγραφές: Διέπρεψε ο κ. Χρυσικόπουλος και οι συνεργάτες του, και όλοι εμείς οι Γαύροι έχουμε μείνει με το στόμα ανοιχτό.
Αποδεσμεύσεις και "αποκλεισμοί": Διέπρεψε ο κ. Βαλβέρδε και οι συνεργάτες του, και όλοι εμείς οι Γαύροι έχουμε μείνει για άλλη μια φορά με το στόμα ανοιχτό.

Παρακολούθησα χθες τον αγώνα με την Ανόρθωση σε ένα γαύρικο καφενείο στην Κέρκυρα. Για πρώτη φορά διαπίστωσα, και μάλιστα με τρόμο, σύγγαυροι, ότι το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του Θρύλου έχει πλέον διχασθεί σε "κοκκαλολάτρες" και σε "κοκκαλομάχους", και δη κατά τα καμώματα του φιλολυμπιακού τύπου. Προσωπικώς μου είναι εξ ίσου απεχθείς αμφότερες οι κατηγορίες, που αγωνίζονται λυσσωδώς η μία εναντίον της άλλης. Οι μεν "κοκκαλολάτρες" γλείφουν και εγκωμιάζουν τον Πρόεδρο για να εξακολουθήσουν να απολαμβάνουν (έτσι υπολαμβάνουν) την εύνοιά του και τα εξ αυτής απορρέοντα και ουχί αμελητέα υλικά αποτελέσματα, οι δε "κοκκαλομάχοι" -όλοι τους δεδηλωμένες ολυμπιακάρες- φτύνουν και λοιδορούν τον Πρόεδρο, επειδή έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αποκλειστεί από την απόλαυση των κοκκαλογενών αγαθών, που διατίθενται από τον Πρόεδρο προς διανομή. Από κοντά βαράνε και "οι αντικειμενικοί" και ό,τι ήθελε προκύψει.
Τσιμπάμε, σύγγαυροι, στα δολώματα. Τσιμπάμε σαν χάνοι, κι ας είμαστε γαύροι. Ήρθε ο καιρός να δείξουμε -ο καθένας μας από το δικό του ερυθρόλευκο μετερίζι- ότι είμαστε μόνο Ολυμπιακοί. ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΑΥΡΟΙ.

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Κύριε καθηγητά, καταλαβαίνω την πικρία σας, άλλωστε κι εγώ στην ίδια ακριβώς συναισθηματική κατάσταση βρίσκομαι. Φταίνε όλοι και δυστυχώς τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Πάντως, επειδή πράγματι υπάρχει πιθανότητα να περάσουμε - έστω και μικρή - ας μη βιαστούμε να μοιράσουμε ευθύνες. Και σαν Ολυμπιακοί που είμαστε να στηρίξουμε την ομάδα μας χωρίς άλλη γκρίνια.

Stratos είπε...

Για τον πρόεδρο τα λέω πάρα πολύ καιρό... δεν ξέρω... μπορεί να φταίνε και τα γεράματα που έχει χάσει την μπάλα.
Αυτό όμως που με ανησύχησε περισσότερο από τον ξεφτιλισμό που υποστήκαμε, είναι αυτό που έγραψα στο blog της redfan και αντιγράφω και εδώ :

Ο Βαλβέρδε έκανε πολλά λάθη κι αυτός. Μέγας υπαίτιος ο Κόκκαλης, αλλά έβαλε κι αυτός το χεράκι του. Για μένα αυτό που με ανησύχησε και με ξενέρωσε, ήταν ότι δεν είδε ότι η ομάδα δεν μπορούσε να αναπτυχθεί από τον άξονα και ελλείψει δημιουργικού χαφ στον Ολυμπιακό η Ανόρθωση έκλεισε και τα δυο άκρα με αποτέλεσμα να παίζουμε το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο “βρες το κεφάλι του Ντάρκο”, αφού δεν υπήρχε ανάπτυξη. Η ομάδα φώναζε ότι χρειαζόταν τον Μπελούτσι. Όχι ότι θα έκανε θαύματα, μπορεί και να μην έκανε τίποτα, αλλά θα ήταν μια ορθολογική κίνηση κι ας μην έβγαινε, από έναν προπονητή που βλέπει που πονάει η ομάδα του και την ενισχύει. Εμένα αυτό με χάλασε στον Βαλβέρδε και με απογοήτευσε πολύ για την συνέχεια.
Γιατί αν δεν βλέπεις αυτό που βλέπουμε όλοι εμείς οι άσχετοι, πως θα δεις και θα αντιμετωπίσεις στο μέλλον δυσκολότερες καταστάσεις.

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ βαγγέλης: Ποιά γκρίνια, Βαγγέλη μου; Εκεί θα μείνουμε. Ποιός νοιάζεται να μοιράσει ευθύνες; Εδώ έχουμε σχεδόν διαλυθεί. Στις ευθύνες θα κολλήσουμε; Όταν χάνει ο στρατός φταίει ο στρατηγός. Τί άλλο να πούμε. Αυτό το ξέρουν οι πάντες πια. Ο στρατός ο δικός μας ούτε που κατέβηκε να αγωνιστεί... Είναι να τρώει τρία γκολ ο Θρύλος από την Ανόρθωση; Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Πότε ο Θρύλος "ανέτρεψε" δυσμενές γι' αυτόν σκορ στην Ευρώπη; Εγώ βλέπω ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει διχαστεί. Σε χαιρετώ.

@ στράτος: Συμφωνώ, σύγγαυρε. Σε όλα. Χαίρε.

Θεόδωρος Α.Πέππας είπε...

Eμεις, οι γαύροι,
κι η τυχη μας η μαύρη
Στο κεφαλι του κασίδη
για μπαρμπέρης ενα ..μυδι!
[Αντε, μην κάνω και την σελίδα του φίλτατου Γεωργίου επιθεώρηση!)
Τωρα, ας τα δώσουμε όλα (εμείς οι από πάνω!) στην ρεβάνς (αλλά, ας βοηθήσουν κι οι από ..κάτω, στο χορτάρι!) Τις πταίει ξέρουμε, αλλά -λογαρισμός μετά το τέλος του ..δείπνου