31.7.11
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ
JORGE MELAZZA MUTTONI (1921-1995)
BOCA JUNIORS
Lo levantaron en la popular
con una gamba averiada de un planazo;
llevaba la bandera azul y oro
-roña y todo-
arrollada al matambre.
(A veces se da mala
y no podes joder a los botones).
La pucha que le era extraño el calabozo.
Un frío de miseria
se le colaba entre los lompas,
y le llegaba casi hasta la sangre
de Boca Juniors.
A los diez días lo piantó el comisario
Podrido de verlo tomando mate con el cabo.
Salió despacio y chueco,
mugre pero macho,
arrastrando, como un poncho,
la azul y oro
que le había servido para el apoliyo.
Y te aseguro, ñata,
que al domingo siguiente
estaba de nuevo en los tablones
con la gamba entablillada,
y una muleta rasca,
gritando como nunca:
Dale Boca.
30.7.11
ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ!
MARIO JORGE DE LELLIS (1922-1966)
BOCA JUNIORS
Uno sabe el color bandera sueca,
desarrancado gol grito del hincha,
vocación de este Boca boca llena,
tictac de historia de tablones
chuenga a chuenga.
Uno siente la sangre de azul-oro
metiéndose en las venas
por un punto de más, por una nada.
Y ocurre que ni almuerzo ni merienda
tienen algo que ver,
ocurre que la novia zaguanera
o el padre encabezando los domingos
miran pasar la tarde bizcochada
y esperan como espera,
pasivamente el lunes.
Uno se va volado, está de loco al paso,
refuerza el corazón, grita sin grieta,
aplaude el gol sellado en la gambeta,
siente su afán,
lo sigue hasta en la sexta.
Y siempre, cuando ese sol domingo color pájaro
le pega en la cabeza,
cuando tiene en capilla la memoria
o en blanco la leyenda,
suelta nombres con nombres a medida
que los nombres lo sueltan:
tesoriere capando los penales,
bidoglio con refrán en cada pierna,
lazzatti semafórico a las puntas,
cherro firmando la pelota para una ida y vuelta,
arico llevándola al desprecio,
varela en boina suelta,
sarlanga como dulce golosina,
angelillo maestro, filósofo poeta.
Así, de Boca en boca,
lo inconsolable tiene
consuelo de domingo por la siesta:
léxico libre, loco levantado, potrerío de fiesta.
Hacer la flor de bocajuniors,
hacerlo con belleza,
hablar del pueblo pobre
que sin pedir permiso
se vuelca hacia la izquierda
es una primavera de cosas hipotéticas:
¿qué pensarán los clásicos,
qué pensará la golondrina bécquer,
qué espronceda?
No sé.
Pero ese pueblo vivo que empuja y desempuja,
que parla y parlamenta
es el único eco de estas voces
y el único que cuenta.
Viéndolo andar de Boca al hombro,
de corazón con quince estrellas,
de pasión sin corbata,
le digo este poema.
ΠΙΟ ΙΣΑ
29.7.11
ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΥΣΙΑΝΟ ΓΚΑΓΙΕΤΙ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ:
ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ LUCIANO GALLETTI: LA CUMPARSITA
"ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ" ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ:
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Aπ' το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά
Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάξω,
δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με 'χει κάνει,
όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει,
τραγούδια μ' αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει,
γεμίζει από παιδιά
Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ,
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ
Πετράδια βάζω στο λαιμό,
και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω,
δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με 'χει κάνει,
όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει,
τραγούδια μ' αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει,
γεμίζει από παιδιά
Στίχοι & μουσική: Μάνος Χατζιδάκις.
Ετικέτες
ΠΕΙΡΑΙΑΣ,
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΟ
28.7.11
ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ:
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ
ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Κάποιο πρωινό στον Πειραιά
έφυγες καρδιά μου για την ξενιτιά.
Έφυγες καρδιά μου, για την ξενιτιά
κι ήσουν ο ήλιος μου κι η χρυσαυγή
έφυγες και έσβησε το φως απ' τη γη.
Κι ήσουν τ' αστέρι μου
το φωτεινό
σ' έχασα ταίρι μου
και τώρα πονώ.
Κάποιο πρωινό στον Πειραιά
έφυγες καρδιά μου, για την ξενιτιά.
Κάποιο πρωινό ξημέρωσε
έφυγες και ο πόνος με μαχαίρωσε.
Τώρα που σ' έχασα... σ' αναζητώ.
Που νά 'σαι αγάπη μου, τους γλάρους ρωτώ.
Με χίλια κύματα
και με πουλιά
σου στέλνω αγάπη μου
χιλιάδες φιλιά.
Κάποιο πρωινό, ξημέρωσε
έφυγες και ο πόνος με μαχαίρωσε.
Ήσουν ο ήλιος μου κι η χρυσαυγή,
έφυγες και έσβησε το φως απ' τη γη.
Κι ήσουν τ' αστέρι μου
το φωτεινό
σ' έχασα ταίρι μου
και τώρα πονώ.
Κάποιο πρωινό στον Πειραιά
έφυγες καρδιά μου, για την ξενιτιά.
Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Ετικέτες
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ,
ΠΕΙΡΑΙΑΣ,
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΟ
27.7.11
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ & Ο ΣΤΕΛΛΑΚΗΣ ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ:
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ & Ο ΣΤΕΛΛΑΚΗΣ ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ
ΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ
Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα,
κοντά στο δημαρχείο
μια νοστιμούλα γνώρισα,
που μού ’ρθε σα λαχείο
Περνούσε με την φίλη της
κι οι δυο ήταν όλο νάζι
δυο-τρεις φορές με κοίταξε
και μ' άναψε μαράζι
Με τρόπο τη σταμάτησα,
της είπα αν της γουστάρω
κι αν τό ’θελε η καρδούλα της
μαζί μου να την πάρω
Κι εκείνη αμέσως δέχτηκε,
να κάνουμε παρέα
και βόλτες κάναμε μαζί,
Αθήνα και Περαία
Μουσική: Νίκος Γούναρης.
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης.
Μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης.
Η ΖΕΣΤΗ! Η ΖΕΣΤΗ!!
Διαβάζεις στο http://www.sport24.gr/football/omades/Aek/gkountgionsen_den_hrtha_gia_ta_xrhmata_alla_gia_thn_idea.1305702.html
στην επικεφαλίδα:
Γκούντγιονσεν: "Δεν ήρθα για τα χρήματα, αλλά για την ιδέα".
Και στη συνέχεια τρίβεις τα μάτια σου από την έκπληξη, διότι ο καλός παίχτης λέει τα εξής σχετικά με την "ιδέα":
"Δεν ήρθα εδώ λόγω της οικονομικής κατάστασης ή του υψηλού συμβολαίου. Είχα και άλλες προτάσεις από άλλες ομάδες της Ευρώπης που μου πρόσφεραν περισσότερα. Η όλη ιδέα για να έρθω στην Ελλάδα με προσέλκυσε, προφανώς και το γεγονός πως υπάρχει ο Άρναρ Γκρέταρσον, να έχω δηλαδή έναν Ισλανδό να με βοηθάει με την εμπειρία του. Θέλω να κερδίσω τα χρήματα που μου αναλογούν μέσα στο γήπεδο και για να το πετύχω θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου".
Άλαλα τα χείλη των ασεβών που νόμισαν ότι θα διάβαζαν για τη βυζαντινογέννητη βασίλισσα...
ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΤΑΝΓΚΟ ΜΕ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΚ ΜΠΟΥΒΙΕ
Ανάρτησή μο στο γιουτιούμπ:
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MERCEDES SIMONE
NO QUIERO VERTE LLORAR
Antes era yo el que torturaba tu existencia
con mis celos y no te dejaba en paz.
Yo escuchaba tus protestas
sin poderlo remediar.
Antes era yo el que te seguía y no tenia
la alegría de un minuto en mi vivir.
Hoy que logré felicidad al tenerte fe,
dudas de mí.
No, no quiero verte sufrir.
No, no quiero verte llorar.
No quiero que haya dudas,
no quiero que haya sombras
que empañen los encantos
de nuestro dulce hogar.
No, no quiero verte llorar.
No, no quiero verte sufrir.
Amor mío, debes tener confianza,
vos sos toda mi esperanza,
mi alegría de vivir.
Quiero repetirte las palabras que vos antes
me decías cuando me encontraba así.
Por nuestro amor te lo pido.
No debes dudar de mí.
Yo que sé las noches de tortura que es vivir
obsesionado por los celos del amor,
quiero evitarte de una vez tanto pesar,
tanto dolor.
Μουσική: Agustín Magaldi.
Στίχοι: Rodolfo Sciammarella.
ΘΡΥΛΙΚΟΝ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΟΝ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
ΘΡΥΛΙΚΟΝ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΟΝ
O ειρμός του ποταμού διεκόπη. H συνοχή όμως του τοπείου είταν τόση που και ο ποταμός κυλούσε. Mέσα από τα φύλλα των αγρών προς το γεφύρι που χτυπούσε ο ήλιος τα σπαρτά τα λευκά στήθη τα λουλούδια μέσα στα διάφανα πουκάμισα που ακκουμπούσαν στα χαράματα τα κορίτσια σκύβαν γυμνά ή σχεδόν γυμνά να συνθλίψουν και να χαϊδέψουν γενικά τα σώματά τους και τα σώματα των ανθών. O περιφερειακός δρόμος του έγινε δρόμος ολοκλήρου πόλεως και το ποτάμι που την χωρίζει σε έξη μέρη αγκαλιάζει την ώρα που συνελήφθη το τοπείο στα δάχτυλα του πεπρωμένου.
Από το βιβλίο: Ανδρέας Εμπειρίκος, «Yψικάμινος», Άγρα, Αθήνα 1980, σελ. 47.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΒΟΛΦ ΜΠΗΡΜΑΝ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ:
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο WOLF BIERMANN
BERLINER LIEDCHEN
Der Westn is besser
Der Westn is bunter
Und schöner und schauer
Und reicher und frei
Und trotzalledem
Ich sag dir die Wahrheit:
Der Westn is ooch nich
det Gelbe von´ Ei
Der Ostn is schlechter
Der Ostn is grauer
Und klein sind die Chancen
Und groß ist die Not
Und trotzalledem:
Der Traum der Commune
Der schlief nur und is doch
noch lange nich tot
26.7.11
ΑΛΒΕΡΤΟ ΣΠΕΝΣΕΡ
ALBERTO SPENCER (1937-2006)
Honors
Club
Peñarol
Copa Libertadores: 1960, 1961, 1966
Primera División: 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1967, 1968
Intercontinental Cup: 1961, 1966
Barcelona
Serie A: 1971
Individual
Copa Libertadores top scorer (2): 1960, 1962.
Primera División top scorer (4): 1961, 1962, 1967, 1968.
RSSSF - Ecuador: Player of the century.
IFFHS: 20th best South American player in the century.
έτη ομάδα μάτς γκολ
1953–1959 Everest 90 (101)
1960–1970 Peñarol 510 (326)
1971–1972 Barcelona 34 (18)
Σύνολο 634 (445)
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΑΛΑΜΑ
Πάλι τραγούδι θα σου πω
απ' την καρδιά βγαλμένο
για σένανε χρονάκια δυο ναζιάρα μου
μ' έχεις φαρμακωμένο
Είμαι παιδάκι μάλαμα
παιδί από τα φίνα
το λέει όλος ο ντουνιάς ναζιάρα μου
Περαίας και Αθήνα
Μα εσύ τρελή δε μ' αγαπάς
με διώχνεις και με βρίζεις
και τα ολόγλυκα φιλιά ναζιάρα μου
σε άλλονε τα χαρίζεις
Και μένα μάνα μ' έκανε
σαν όλους τον καημένο
πως βρέθηκα μη το θαρρείς βρε μανά μου
στον δρόμο πεταμένος
25.7.11
ΤΟ ΚΟΠΑ ΑΜΕΡΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ!
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ - ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ 3-0
Δύο γκολ πέτυχε ο Φορλάν και ένα ο Σουάρες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)