30.4.12
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1925
Το πρώτο παιχνίδι του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είχε διεθνή χαρακτήρα. Η ομάδα, που συστάθηκε στις 10 Μαρτίου του 1925, αγωνίστηκε στις 30 Απριλίου με την ποδοσφαιρική ομάδα του πληρώματος του γαλλικού πολεμικού πλοίου Ζαν Ντ’ Αρκ που είχε αγκυροβολήσει στο λιμάνι του Πειραιά. Ο αγώνας διεξήχθη στο Ποδηλατοδρόμιο και η ομάδα μας πήρε το βάφτισμα του πυρός νικώντας τους γάλλους ναύτες με 6-0.
Το πλοίο Ζαν Ντ’Αρκ ήταν εκπαιδευτικό. Ήταν το τέταρτο Ζαν Ντ’Αρκ και στην εποχή του το μεγαλύτερο και πιο δυνατό πολεμικό του γαλλικού στόλου.
Είχε 145 μέτρα μήκος, με δυνατότητα μεταφοράς 11,300 τόνων. Το κτίσμα κουβαλούσε δύο όπλα των 194 και 14 των 138. Οι έξι καμινάδες του έδιναν μια χαρακτηριστική σιλουέτα- σχήμα. Το πλήρωμα του ήταν 170-180 ναύτες, οι οποίοι μετά την εκπαίδευση τους στην Ναυτική Σχολή έκαναν την πρακτική τους άσκηση.
Το Ζαν Ντ’Αρκ ναυπηγήθηκε το 1901 . Το 1903 κουβαλούσε το σήμα του Προέδρου Λουμπέτ στο ταξίδι του στην Αλγερία. Το 1912 αντικατέστησε το Duguay-Trouin σαν εκπαιδευτικό πλοίο της γαλλικής ναυτικής σχολής. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε στα Δαρδανέλια (1914) και μετά στο κανάλι του Σουέζ, στις ακτές τις Συρίας και στην Μικρά Ασία. Το 1919 πήρε ξανά τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα και έκανε εννέα εκστρατείες πριν σταματήσει το 1928. Παροπλίσθηκε το Φεβρουάριο του 1933 και γκρεμίστηκε στην Μπρεστ το 1934.
Το δυναμικό της ομάδας του Ολυμπιακού εκείνη την περίοδο αποτελείτο από τους Ανδριανόπουλους Ντίνο, Βασίλη, Γιάννη και Γιώργο, τον Λεκκό, τον Κλειδουχάκη, τον Πεζώνη, τον Γούγο, τον Δέδε, τον Αγά, τον Τομαρά και άλλους.
Η καρτποστάλ αυτή είναι υπογεγραμμένη από τον Φρανσουά Γκαργκαντεμί, πηδαλιούχο του πλοίου. «Francois Gargademie, 2e maitre de timoniere, Cruiseur d’application “Jeanne d’Arc”». Είναι σουβενίρ -όπως αναγράφεται- από τις «30/4/25». Η καρτποστάλ έχει και άλλη μια υπογραφή, που θα μπορούσε να είναι το Χαράλαμπου Πεζώνη, ο οποίος από πάνω έχει γράψει 13-0. Μήπως τελικά αυτό ήταν το αποτέλεσμα του αγώνος; Και ποια ιστορία να κρύβεται πίσω από αυτή την κάρτα; Την έδωσε ο Φρανσουά στον Πεζώνη μετά τον αγώνα ως αναμνηστικό; Μερικά στιγμιότυπα της ιστορίας δυστυχώς δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε, αλλά μόνο να τα φανταστούμε...
29.4.12
ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
87 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΔΟΞΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
39 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
25 ΚΥΠΕΛΛΑ
15 ΝΤΑΜΠΛ
ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟΙ! ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΡΑΒΑΝΕ Ο,ΤΙ ΤΡΑΒΑΝΕ
25ο ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΑΙ 15ο ΝΤΑΜΠΛ!
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-2
Με γκολ του Τζεμπούρ στο 29΄ και του Φουστέρ στο 119΄ νικήσαμε τον Ατρόμητο Αθηνών με σκορ 2-1.
Ας αφήσουμε τα "άλλα" και τα "διάφορα" γι' από... μεθαύριο. Για σήμερα φωνάζουμε...
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
28.4.12
ΤΑΝΓΚΟ!
Παίζει η Ορχήστρα του ÁNGEL D'AGOSTINO
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ÁNGEL VARGAS
EL PONCHO DEL OLVIDO
Tango brujo, por tu culpa,
ando en el mundo sin nido,
y con un poncho de olvido,
quiero tapar mi dolor,
te has ensañado en mi suerte,
y todo el mal que me hiciste,
has puesto en mi vida triste,
no se que extraña emoción.
Cuántas veces en mis horas,
de honda melancolía,
y tu música venía,
mis recuerdos a llorar,
amargamente evocaba,
el pasado sin belleza,
y en brazos de la tristeza,
reía por no llorar.
Yo no se como te quiero,
si tan desalmado has sido,
que solo un poncho de olvido,
podrá tapar mi dolor.
Στίχοι: Enrique Pedro Maroni.
Μουσική: Adolfo Roberto Avilés.
ΜΠΡΡΡΡΡΡ! ΟΜΙΛΕΙ Η ΕΦΙΑΛΤΟΠΟΥΛΑ!
Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλάει για τον Βοτανικό από News247
Προσέξτε 1: Η Πάε, ο Παναθηναϊκός! (Ο τόνος στο α)
Πρεσέφτε 2! Landmark!
Προσέξτε 3: Αν ό μη γένοιτο, συμβεί κάτι στην Αθήνα...
27.4.12
ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΗΓΕ Ο ΠΑΟ - ΤΙΜΗΤΙΚΗ Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 7-5
Τα οκτάλεπτα: 1-0, 1-1, 2-2, 3-2.
Τα γκολ των δύο ομάδων σημείωσαν οι:
Ολυμπιακός (Θοδωρής Βλάχος): Μπλάνης 2, Μουρίκης 2, Σχίζας 1, Φουντούλης 1, Μάζης 1.
Παναθηναϊκός (Φάνης Κουντουδιός): Γ. Αφρουδάκης 2, Ν. Κόχειλας 2, Τσόκας 1.
26.4.12
23.4.12
Ο ΧΟΑΚΙΝ ΣΑΒΙΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JOAQUÍN
SABINΑ
DIEGUITOS Y
MAFALDAS
Veinte años
cosidos a retazos
de urgencias, disimulos y rutinas,
veinte años cumplidos, en mis brazos,
con la carne del alma de gallina.
Veinte años de príncipes azules
que se marchaban antes de llegar,
veinte tangos de Manzi en los baúles,
veinte siglos sin cartas de papá.
De González Catán, en colectivo,
a la cancha de Boca, por Laguna,
va soñando -”Hoy ganamos el partido”-
la niña de los ojos de la luna.
Los muchachos de “la doce” más violentos,
cuando la “junan”, en la Bombonera,
le piden, a la Virgen de los Vientos,
que, le levante, a Paula, la pollera.
Veinte años de mitos mal curados
dibujando dieguitos y mafaldas,
veinte vidas hubiera yo tardado
en contar los lunares de su espalda.
Le debo una canción y algunos besos
que valen más que el oro del Perú,
sus huesos son sobrinos de mis huesos,
sus lágrimas los clavos de mi cruz.
De González Catán, en colectivo,
a la cancha de Boca, por Laguna,
va soñando -”Hoy ganamos el partido”-
la “jermu” que me engaña con la luna.
Alguna vez harán un monumento
los de la barra brava a mi “bostera”,
y, una ermita, a la Virgen de los Vientos,
que, le levanta, a Paula la pollera.
De González Catán a Tirso de Molina, qué trajin,
de España a la Argentina, qué meneo
qué vaivén, qué ajetreo
qué mareo, qué ruina
¿y por culpa de quién?
del amor de una mina,
¿y total para qué?
si, al final, se rajó con un pibe,
que le prohibe a mi ex
ir a verme al Gran Rex,
cuando estoy de visita,
no sea que Paulita se ponga a llorar,
al oír su milonga,
no sea que a Paulita le dé por bailar,
al compás de la conga
y vuelva enfermita a González Catán
y no se reponga
y se ponga más loca de lo habitual,
bendita pollera,
menuda bandera para una canción
¡y que delantera!
aquel año Boca salió campeón,
de la Bombonera,
ninguna bostera se puede quejar
aunque le sobre razón, si
pinta remeras con el corazón
y con las caderas,
le toca a Palermo tocar el balón,
“la doce” se altera,
le toca al gallego tocar este son…
para una bostera
el año que Boca salió campeón,
en la Bombonera.
de urgencias, disimulos y rutinas,
veinte años cumplidos, en mis brazos,
con la carne del alma de gallina.
Veinte años de príncipes azules
que se marchaban antes de llegar,
veinte tangos de Manzi en los baúles,
veinte siglos sin cartas de papá.
De González Catán, en colectivo,
a la cancha de Boca, por Laguna,
va soñando -”Hoy ganamos el partido”-
la niña de los ojos de la luna.
Los muchachos de “la doce” más violentos,
cuando la “junan”, en la Bombonera,
le piden, a la Virgen de los Vientos,
que, le levante, a Paula, la pollera.
Veinte años de mitos mal curados
dibujando dieguitos y mafaldas,
veinte vidas hubiera yo tardado
en contar los lunares de su espalda.
Le debo una canción y algunos besos
que valen más que el oro del Perú,
sus huesos son sobrinos de mis huesos,
sus lágrimas los clavos de mi cruz.
De González Catán, en colectivo,
a la cancha de Boca, por Laguna,
va soñando -”Hoy ganamos el partido”-
la “jermu” que me engaña con la luna.
Alguna vez harán un monumento
los de la barra brava a mi “bostera”,
y, una ermita, a la Virgen de los Vientos,
que, le levanta, a Paula la pollera.
De González Catán a Tirso de Molina, qué trajin,
de España a la Argentina, qué meneo
qué vaivén, qué ajetreo
qué mareo, qué ruina
¿y por culpa de quién?
del amor de una mina,
¿y total para qué?
si, al final, se rajó con un pibe,
que le prohibe a mi ex
ir a verme al Gran Rex,
cuando estoy de visita,
no sea que Paulita se ponga a llorar,
al oír su milonga,
no sea que a Paulita le dé por bailar,
al compás de la conga
y vuelva enfermita a González Catán
y no se reponga
y se ponga más loca de lo habitual,
bendita pollera,
menuda bandera para una canción
¡y que delantera!
aquel año Boca salió campeón,
de la Bombonera,
ninguna bostera se puede quejar
aunque le sobre razón, si
pinta remeras con el corazón
y con las caderas,
le toca a Palermo tocar el balón,
“la doce” se altera,
le toca al gallego tocar este son…
para una bostera
el año que Boca salió campeón,
en la Bombonera.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1827
Σαν σήμερα το 1827 δολοφονήθηκε στο Φάληρο ανάνδρως ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Ο στρατηγός στο
νεκροκρέβατο, πριν εκπνεύσει, είπε: « Ξέρω τον αίτιο κι αν ζήσω του παίρνω το χάκι*, ειδέ
και πεθάνω, ας μου κλάσουνε τον πούτζο κι αυτός! Τι κέρδισε; »
* "Χάκι" είναι η εκδίκηση.
22.4.12
ΕΝΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΑΝΓΚΟ: "ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΠΕΝΤΕ"
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE MACIEL
LA NÚMERO CINCO
El sábado a la tarde, un sobre le entregaron
al capitán del cuadro en el salón del club,
aquél rompiendo el sobre leyó emocionado
una cartita extraña en una hoja azul.
Mañana ustedes juegan el clásico partido,
mi vida yo daría por verlo, estar allí,
gritar por mis colores, colores tan queridos,
pero eso es imposible, desde que estoy así.
Desde hace mucho tiempo, dos años más o menos,
me encuentro en una sala del hospital Muñiz.
Escucho el campeonato y sabe, así me entero,
de toda la gloriosa campaña de mi team.
Quisiera, si es posible, que usted me regalara
esa número cinco con la que jugaran.
Será el mejor remedio y sé que hasta mi madre,
desde el azul del cielo, se lo agradecerá.
Pregunte por Roberto, mi cama es la catorce,
el lunes yo lo espero, no es cierto que vendrá.
La carta terminaba y un lagrimón rebelde,
corrió por la mejilla del bravo centro half.
El lunes de mañana el médico de guardia,
con extrañeza enorme, halló en la sala dos,
once hombres y un purrete llorando, que abrazaba
una número cinco contra su corazón.
al capitán del cuadro en el salón del club,
aquél rompiendo el sobre leyó emocionado
una cartita extraña en una hoja azul.
Mañana ustedes juegan el clásico partido,
mi vida yo daría por verlo, estar allí,
gritar por mis colores, colores tan queridos,
pero eso es imposible, desde que estoy así.
Desde hace mucho tiempo, dos años más o menos,
me encuentro en una sala del hospital Muñiz.
Escucho el campeonato y sabe, así me entero,
de toda la gloriosa campaña de mi team.
Quisiera, si es posible, que usted me regalara
esa número cinco con la que jugaran.
Será el mejor remedio y sé que hasta mi madre,
desde el azul del cielo, se lo agradecerá.
Pregunte por Roberto, mi cama es la catorce,
el lunes yo lo espero, no es cierto que vendrá.
La carta terminaba y un lagrimón rebelde,
corrió por la mejilla del bravo centro half.
El lunes de mañana el médico de guardia,
con extrañeza enorme, halló en la sala dos,
once hombres y un purrete llorando, que abrazaba
una número cinco contra su corazón.
Στίχοι: Reinaldo Yiso.
Μουσική: Orestes Cúfaro.
Τάνγκο του 1951.
21.4.12
ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕΝΕ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕΝΕ
Έχω ένα καφενέ
στου λιμανιού την άκρη
τον έχτισε το δάκρυ
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε
Έχω ένα καφενέ
που ακούει όλο τα ίδια
για μπάρκα και ταξίδια
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε
Έχω ένα καφενέ
ένα παλιό ρημάδι
αχ να ’τανε καράβι
γι αυτούς που μένουνε
και περιμένουνε
Έχω ένα καφενέ
στου λιμανιού την άκρη
τον έχτισε το δάκρυ
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε
Έχω ένα καφενέ
που ακούει όλο τα ίδια
για μπάρκα και ταξίδια
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε
Έχω ένα καφενέ
ένα παλιό ρημάδι
αχ να ’τανε καράβι
γι αυτούς που μένουνε
και περιμένουνε
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Μουσική: Μάνος Λοΐζος.
Μουσική: Μάνος Λοΐζος.
20.4.12
ΤΡΙΠΛΕΤΤΑ ΘΡΥΛΟΥ
Ο μπλογκάρχης μαζί με τον Νίκο Μαυρωνά και τον Θεόδωρο Α. Πέππα, υπογράφοντας ως ΤΡΙΠΛΕΤΤΑ ΘΡΥΛΟΥ, βγάλαμε ένα βιβλιαράκι με ερωταπαντήσεις (εύκολες, δύσκολες, πολύ δύσκολες, πάρα πολύ δύσκολες και σχεδόν απίθανες στο να απαντηθούν) για όσους Γαύρους θέλουν να δοκιμαστούν στην ολυμπιακογνωσία και στη θρυλοφροσύνη.
Από τις γαύρικες Εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ του σύγγαυρου Μανόλη Δεληγιαννάκη, εννοείται!
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2002
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΕΚ 4-3
Μς δύο γκολ του Αλέξη Αλεξανδρή και από ένα του Χρήστου Πατσατζόγλου και του Πρέντραγκ Τζώρτζεβιτς.
Το είχε "παλέψει" ο Βασσάρας, αλλά δεν του βγήκε...
19.4.12
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ...
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ
To "Antios" δεν σημαίνει τίποτα. Ο σωστός χαιρετισμός γράφεται "Adios", και χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που δεν πρόκειται να ξαναδείς κάποιον επί γής, αλλά "στο Θεό" ("a dios"). (Μπρρρρρρ - και σε συνδυασμό με το παρακάτω!)...
... (και όπως πάντα) ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Δεν πέθανε -κούφια η ώρα- ο Βαλβέρδε, για να μας αφήσει (κάτι, οτιδήποτε) κληρονομιά. Είναι η μόνη λέξη που δεν ταιριάζει! Ας γράφανε "δώρο"...
Για να μη τα λέμε μόνο στους "άλλους" - ας τα ακούσουν μια φορά και οι "δικοί μας"!
18.4.12
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-4
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-4
Τέσσερα γκολ στο δεύτερο ημίχρονο από τους Μιραλλάς, Τζεμπούρ (2) και Φετφατζίδη.
Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω, αλλά για ποιό λόγο κατεβήκαμε με... μπλε φανέλλες; (Τό ότι οποιοδήποτε άλλο χρώμα πλην του ερυθρού και του λευκού στη φανέλλα του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς είναι "αηδία" δεν το συζητώ καθόλου.)
ΩΠΑ!
Αντιγράφω από το "Κάτι Μαγικό":
Καυστική ανακοίνωση με την οποία διαψεύδει
σημερινό πρωτοσέλιδο ερυθρόλευκης εφημερίδας εξέδωσε το μεσημέρι της
Τρίτης η ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση της ΠΑΕ: «Για μια ακόμα φορά είδαμε να γίνεται πρωτοσέλιδο η καλπάζουσα φαντασία κάποιων.
Για μια ακόμα φορά, η εφημερίδα «ΓΑΥΡΟΣ» παραπληροφορεί τον κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Η Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν θα επιτρέψει τον αποπροσανατολισμό της
ερυθρόλευκης κοινής γνώμης και δεν θα ανεχτεί δημοσιεύματα που βλάπτουν
τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα».
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Γαύρου» ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς είναι αυτός που θα έχει το γενικότερο πρόσταγμα στον Ολυμπιακό τη νέα περίοδο, με αρμοδιότητες τεχνικού διευθυντή αλλά και γενικού αρχηγού.
ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ
DALE BOCA!... DALE BOCA!... DALE BOCA!... DALE BOCA!... DALE BOCA!...
***********************
BOCA JUNIORS
Στίχοι και μουσική: : Rodolfo Sciammarella.
Παίζει η Orchestra Miguel Caló
Τραγουδάει ο Roberto
Arrieta
Εγγραφή δίσκου: 23/06/1954 Buenos
Aires
Odeon 55965 19536
Το υπέροχο αυτό τάνγκο το ακούμε εδώ!
17.4.12
ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ
Έφυγε σήμερα ένας μεγάλος καλλιτέχνης και μεγάλος ολυμπιακός.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ
Σ’ ΑΓΑΠΩ ΣΑΝ ΑΜΑΡΤΙΑ
Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
σαν λουλούδι αθάνατο
μα εγώ σαν τ' αηδονάκι
παίζω με το θάνατο.
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
δε με νοιάζει κι αν χαθώ
ένα μόνο με μαραίνει
που μ' αφήνεις μοναχό.
Σ' αγαπώ σαν αμαρτία
σε μισώ σαν φυλακή.
Κόψε με αν θες στα τρία
στάλα αίμα δεν θα βγει.
Τα βελούδινά σου χείλη
δε ματώσανε ποτές
είσαι η καύτρα στο καντήλι
που το λάδι μου το καις.
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
χτυποκάρδι και βρισιά
να μη βλέπω άλλα χείλη
να σου πίνουν τη δροσιά.
Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
σαν λουλούδι αθάνατο
μα εγώ σαν τ' αηδονάκι
παίζω με το θάνατο.
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
δε με νοιάζει κι αν χαθώ
ένα μόνο με μαραίνει
που μ' αφήνεις μοναχό.
Σ' αγαπώ σαν αμαρτία
σε μισώ σαν φυλακή.
Κόψε με αν θες στα τρία
στάλα αίμα δεν θα βγει.
Τα βελούδινά σου χείλη
δε ματώσανε ποτές
είσαι η καύτρα στο καντήλι
που το λάδι μου το καις.
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
χτυποκάρδι και βρισιά
να μη βλέπω άλλα χείλη
να σου πίνουν τη δροσιά.
Στίχοι: Λάκης Τεάζης.
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου.
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου.
ΝΟΣΤΙΜΟ ΤΡΕΛΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΝΟΣΤΙΜΟ ΤΡΕΛΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ
Κάνω τη τσάρκα μου περνώ
για σε μικρό μελαχρινό,
από τη γειτονιά σου
για τα γλυκά τα μάτια σου
και για την εμορφιά σου
νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου
Γιατί δε βγαίνεις να σε δω
που ξέρεις πόσο σ' αγαπώ,
κρυφά από τη μαμά σου
μελαχρινό με τρέλανες
με τη γλυκιά ματιά σου
με τρέλανες μελαχρινό
με τη γλυκιά ματιά σου
μάγκικο τρελό μικρό μου
κορμί μελαχρινό μου
Ένα γλυκό φιλάκι σου
βγάλε απ' το στοματάκι σου,
μη θες να με παιδεύεις
εσύ για μένα είσαι γιατρός
εσύ θα με γιατρέψεις
Κάνω τη τσάρκα μου περνώ
για σε μικρό μελαχρινό,
από τη γειτονιά σου
για τα γλυκά τα μάτια σου
και για την εμορφιά σου
νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου
Γιατί δε βγαίνεις να σε δω
που ξέρεις πόσο σ' αγαπώ,
κρυφά από τη μαμά σου
μελαχρινό με τρέλανες
με τη γλυκιά ματιά σου
με τρέλανες μελαχρινό
με τη γλυκιά ματιά σου
μάγκικο τρελό μικρό μου
κορμί μελαχρινό μου
Ένα γλυκό φιλάκι σου
βγάλε απ' το στοματάκι σου,
μη θες να με παιδεύεις
εσύ για μένα είσαι γιατρός
εσύ θα με γιατρέψεις
νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου
μάγκικο μελαχρινό μου
Στίχοι & μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης.
16.4.12
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΚΑ ΝΙΝΟΥ
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΚΑ ΝΙΝΟΥ
ΘΑ ΚΑΝΩ ΝΤΟΥ ΒΡΕΙ ΠΟΝΗΡΗ
Θα κάνω ντου βρε πονηρή
στα στέκια που αράζεις
κι αν σε τρακάρω πουθενά
μ' αυτόν τον άνθρωπο ξανά
να ξέρεις δεν τη βγάζεις
Καθάρισε τη θέση σου
μ' αυτή σου την κατάσταση
πριν κάνω επανάσταση
Τον τελευταίο τον καιρό
μου τά 'χεις κάνει ρόιδο
δυο τρεις μου την καρφώσανε
πως πάλι σε τσακώσανε
με κείνο το κορόιδο
Καθάρισε τη θέση σου
μ' αυτή σου την κατάσταση
πριν κάνω επανάσταση
Θα κάνω ντου για να σε βρω
Αθήνα και Περαία
κι αν θα σε κάνω τσακωτή
να ξέρεις η βραδιά σου αυτή
θα είν' η τελευταία
Καθάρισε τη θέση σου
μ' αυτή σου την κατάσταση
πριν κάνω επανάσταση
στα στέκια που αράζεις
κι αν σε τρακάρω πουθενά
μ' αυτόν τον άνθρωπο ξανά
να ξέρεις δεν τη βγάζεις
Καθάρισε τη θέση σου
μ' αυτή σου την κατάσταση
πριν κάνω επανάσταση
Τον τελευταίο τον καιρό
μου τά 'χεις κάνει ρόιδο
δυο τρεις μου την καρφώσανε
πως πάλι σε τσακώσανε
με κείνο το κορόιδο
Καθάρισε τη θέση σου
μ' αυτή σου την κατάσταση
πριν κάνω επανάσταση
Θα κάνω ντου για να σε βρω
Αθήνα και Περαία
κι αν θα σε κάνω τσακωτή
να ξέρεις η βραδιά σου αυτή
θα είν' η τελευταία
Καθάρισε τη θέση σου
μ' αυτή σου την κατάσταση
πριν κάνω επανάσταση
15.4.12
14.4.12
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ΝΤΗΠ ΠΕΡΠΛ
Αφιερώνεται στον γιό μου Δημήτρη που επιστρέφει αύριο στην
Αγγλία
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ DEEP PURPLE
HIGHWAY
STAR
Nobody
gonna take my car
I'm gonna race it to the ground
Nobody gonna beat my car
It's gonna break the speed of sound
Ooh it's a killing machine
It's got everything
Like a driving power big fat tyres
And everything
I love it and I need it, I bleed it
Yeah, it's a wild hurricane
Alright, hold tight
I'm a highway star
Nobody gonna take my girl
I'm gonna keep her to the end
Nobody gonna have my girl
She stays close on every bend
Ooh she's a killing machine
She got everything
Like a moving mouth body control
And everything
I love her, I need her, I seed her
Yeah, she turns me on
Alright, hold on tight
I'm a highway star
Nobody gonna take my head
I got speed inside my brain
Nobody gonna steal my head
Now that I'm on the road again
Ooh I'm in Heaven again
I got everything
Like a moving ground, an open road
And everything
I love it and I need it, I seed it
Eight cylinders all mine
Alright, hold on tight
I'm a highway star
Nobody gonna take my car
I'm gonna race it to the ground
Nobody gonna beat my car
It's gonna break the speed of sound
Ooh it's a killing machine
It's got everything
Like a driving power
Big fat tyres and everything
I love it and I need it, I bleed it
Yeah, it's a wild hurricane
Alright, hold on tight
I'm a highway star
I'm a highway star
I'm a highway star
I'm gonna race it to the ground
Nobody gonna beat my car
It's gonna break the speed of sound
Ooh it's a killing machine
It's got everything
Like a driving power big fat tyres
And everything
I love it and I need it, I bleed it
Yeah, it's a wild hurricane
Alright, hold tight
I'm a highway star
Nobody gonna take my girl
I'm gonna keep her to the end
Nobody gonna have my girl
She stays close on every bend
Ooh she's a killing machine
She got everything
Like a moving mouth body control
And everything
I love her, I need her, I seed her
Yeah, she turns me on
Alright, hold on tight
I'm a highway star
Nobody gonna take my head
I got speed inside my brain
Nobody gonna steal my head
Now that I'm on the road again
Ooh I'm in Heaven again
I got everything
Like a moving ground, an open road
And everything
I love it and I need it, I seed it
Eight cylinders all mine
Alright, hold on tight
I'm a highway star
Nobody gonna take my car
I'm gonna race it to the ground
Nobody gonna beat my car
It's gonna break the speed of sound
Ooh it's a killing machine
It's got everything
Like a driving power
Big fat tyres and everything
I love it and I need it, I bleed it
Yeah, it's a wild hurricane
Alright, hold on tight
I'm a highway star
I'm a highway star
I'm a highway star
ΣΤΟ ΤΣΑΚΑ-ΤΣΑΚΑ ΝΑ Η ΟΜΑΔΑΡΑ ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΤΣΑΚΑ!
.jpg)
Αντιγράφω από το www.sport24.gr:
Μία ενδεκάδα... Πριγκιπάτοι!
Τερματοφύλακας: Ιτάνζ
Ναι
το όνομα του τερματοφύλακα του Ατρόμητου ακούστηκε στον ηλεκτρονικό και
γραπτό Τύπο, καθώς εκείνη την περίοδο δεν μας έκανε ο Καρνέζης με τον
Κοτσόλη. Ευτυχώς για τον ίδιο τον Γάλλο έμεινε στο Περιστέρι και μάλιστα
πήγε στον τελικό Κυπέλλου.
Αμυντικοί: Σκόνδρας, Κοντρέρας, Ντουγκλάο, Τζαβέλλας
Για
τον Τζαβέλλα τι να πούμε; Ο άνθρωπος περίμενε, περίμενε και στο τέλος
υπέγραψε στην Μονακό. Οι υπόλοιποι τρεις είναι μερικά από τα ονόματα που
ακούστηκαν, όπως και 3-4 παίκτες από την Πόρτο και 4-5 από την Ισπανία.
Στο τέλος με τον Σαριέγκι έμειναν οι πράσινοι.
Μέσοι: Μπελούτσι, Κάστρο, Ανάκογλου
Ναι
ο πρώην άσος του Ολυμπιακού ήταν στη λίστα του Βλάση Τσάκα, που ήθελε
με τη μεταγραφή του να προκαλέσει αίσθηση στους φίλους των ερυθρόλευκων.
Από κοντά η "καψούρα" του Ζεσουάλδο Φερέιρα, Κάστρο, και ο ελπιδοφόρος
μέσος Ανάκογλου.
Επιθετικοί: Ροναλντίνιο, Σισέ, Σικαμπάλα
Εδώ
σπάσαμε τα κοντέρ. Ο κίλερ Σισέ παραλίγο να επιστρέψει, έχοντας δίπλα
του τους μάγους της μπάλας Ροναλντίνιο και Σικαμπάλα. Με τον Βραζιλιάνο
μάλιστα έγινε ολόκληρο θέμα στην πατρίδα του, αλλά γρήγορα ξεφούσκωσε η
είδηση.Αι, όχι να βάλουμε και στον Μπελούτσι... πράσινο χρώμα!
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΚΟΛ ΧΑΡΟΥΜ
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ PROCOL HARUM
A WHITER SHADE OF PALE
We skipped a light fandango,
Turned cartwheels 'cross the floor.
I was feeling kind of seasick,
But the crowd called out for more.
The room was humming harder,
As the ceiling flew away.
When we called out for another drink,
The waiter brought a tray.
And so it was that later,
And so it was that later,
As the miller told his tale,
That her face at first just ghostly,
Turned a whiter shade of pale.
She said there is no reason,
And the truth is plain to see
That I wandered through my playing cards,
And would not let her be
One of sixteen vestal virgins
Who were leaving for the coast.
And although my eyes were open,
They might just as well have been closed.
And so it was later,
And so it was later,
As the miller told his tale,
That her face at first just ghostly,
Turned a whiter shade of pale.
13.4.12
ΒΡΑΔΥΠΟΡΙΑΚΟΣ - ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΚΟΣ 1-1
Για 51η φορά συναντήθηκαν οι παλαίμαχοι του Ολυμπιακού (Βραδυποριακός) και της Προοδευτικής Νεολαίας (Ταλαιπωριακός). Σκορ 1-1.
Ρεπορτάζ και φωτορεπορτάζ από τον Θεόδωρο Πέππα εδώ!
"ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ" ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗΣ...
... με αυτά που διαβάζουμε να συμβαίνουν στην ομάδα των "Αμπράμοβιτς και βάλε". Μαθαίνουμε, μάλιστα, ότι κατέθεσε προσφυγή κατάτου ΠΑΟ ο Ματίας Μπιάρσμιρ (: ο -όπως γράφανε οι ντερμπαίοι- "καλύτερος Μέλμπεργκ").
Η Υβρις τιμωρείται, φίλοι μας.
12.4.12
ΟΙ ΚΟΝΤΟΠΙΘΑΡΟΙ... ΙΣΤΟΡΙΟΔΙΦΕΣ!... ΚΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΝΑΥΑΡΧΟΣ!
Έτσι που το πάνε οι... ιστοριοδίφες κοντοπίθαροι θα μας πουν σε 2-3 χρόνια ότι έχουν περάσει τα 50 πρωταθλήματα - ... στο σουμπούτεο και στο play-station φυσικά! Στην επόμενη ανάρτηση έρχεται φωτογραφικώς (για άλλη μία φορά) η αλήθεια που πονάει τα βαζελάκια.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΥΝΙΑ
Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΥΝΙΑ
Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά
εμένα μ' αγαπούνε
μόλις θα μ' αντικρίσουνε
θυσία θα γενούνε
Όσοι δε με γνωρίζουνε
τώρα θα με γνωρίσουν
εγώ κάνω την τσάρκα μου
κι ας με καλαμπουρίζουν
Και 'γώ φτωχός γεννήθηκα
στον κόσμο έχω γνωρίσει
μέσα απ' τα φύλλα της καρδιάς
εγώ έχω μαρτυρήσει
Όλοι οι κουτσαβάκηδες
που ζούνε στο κουρμπέτι
κι αυτοί μες στην καρδούλα τους
έχουν μεγάλο ντέρτι
εμένα μ' αγαπούνε
μόλις θα μ' αντικρίσουνε
θυσία θα γενούνε
Όσοι δε με γνωρίζουνε
τώρα θα με γνωρίσουν
εγώ κάνω την τσάρκα μου
κι ας με καλαμπουρίζουν
Και 'γώ φτωχός γεννήθηκα
στον κόσμο έχω γνωρίσει
μέσα απ' τα φύλλα της καρδιάς
εγώ έχω μαρτυρήσει
Όλοι οι κουτσαβάκηδες
που ζούνε στο κουρμπέτι
κι αυτοί μες στην καρδούλα τους
έχουν μεγάλο ντέρτι
Στίχοι & μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης.
11.4.12
10.4.12
ΑΛΛΟ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ!
Είναι γνωστό ότι στην πόλη της Κέρκυρας την Μεγάλη Παρασκευή "βγαίνουν" πολλοί επιτάφιοι. Από ό,τι φαίνεται, όμως, πέρισυ (ή κάποια άλλη χρονιά) ήσαν τόσο πολλοί, ώστε μερικοί "μεταφέρθηκαν" στην προηγουμένη μέρα, όπως μας πληροφορεί η ευχετήρια κάρτα της πρυτανικής αρχής του Ιονίου Πανεπιστημίου που λάβαμε σήμερα!
(Με κλικ πάνω στην εικόνα, η εικόνα μεγεθύνεται, διαβάζεις τη λεζάντα και... καθοράς το "θαύμα"!)
ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΟΙ ΚΟΝΤΟΠΙΘΑΡΟΙ!!!
Με καθυστέρηση το πρωταπριλιάτικο ψέμα των κοντών! Τί διάβολο - παλαιοημερολογίτες είναι;
Ο Σιμάο τούς "έκλασε" κανονικά (ξεφτιλίζοντάς τους κι από πάνω με όσα δήλωσε) και αυτοί τον υμνούν ότι τάχα "έριξε πόρτα" στον Θρύλο, κάνοντας ήρωα το πρώτο ποντίκι που την κοπάνησε από την ομάδα τους! Για σιμάους και για ... μικυμάους δεν ψάχνει ο Θρύλος - με κάτι τέτοιους βολεύονται, κοντά δυό δεκαετίες τώρα, οι Πράσινοι και οι λοιπές αντιολυμπιακές δυνάμεις, γι' αυτό και έχουν τα χάλια τους.
9.4.12
ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ - ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΔΕΝ ΗΣΑΝ
Ο Αμύντας από την Έδεσσα μάς έφερε την Ιωάννα και την Κατερίνα (φοιτήτριές μου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, παρακαλώ, και φοβερές γαυρίνες), ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του Προφήτου: ΘΡΥΛΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Ήρθε ο στρατιώτης Θάνος Πέππαςμετά της μαμάς Ουρανίας. Ο Θόδωρος Πέππας ήρθε (καθώς φαίνεται) κατ' ευθείαν από ιατρικό επιστημονικόσυνέδριο, όπου ήταν ομιλήτής. Ο Στράτος Σωτρίνης είχε στείλει την Εύη στο αεροδρόμιο να υποδεχθεί την κόρη τους που επέστρεφε οίκαδε. Ο γιός μου Δημήτρης είχε μπει από νωρίς μέσα. Ο Χριστόφορος Ολύμπιος έφερε τους πατριάρχες της ολυμπιακοφροσύνης, τους αδελφούς Στέφανο και Γιώργο Ποθουλάκη. Βασίλης Τσαπατσάρης, Ζήσης Δέσπος, Πάνος Μαχαίρας, Κώστας Καπώνης - ήσαν επίσης εκεί. Μετά το ματς χαιρετήθηκα με τον Γιώργο Μαυρωνά, που ήταν επίσης εκεί.Αι γενεαί πάσαι.
ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ...
Η παραπάνω φωτογραφία είναι μετά το παιχνίδι - δεν φαίνεται; Πώς δεν φαίνεται!...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
