30.4.12

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1925



Το πρώτο παιχνίδι του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είχε διεθνή χαρακτήρα. Η ομάδα, που συστάθηκε στις 10 Μαρτίου του 1925, αγωνίστηκε στις 30 Απριλίου με την ποδοσφαιρική ομάδα του πληρώματος του γαλλικού πολεμικού πλοίου Ζαν Ντ’ Αρκ που είχε αγκυροβολήσει στο λιμάνι του Πειραιά. Ο αγώνας διεξήχθη στο Ποδηλατοδρόμιο και η ομάδα μας πήρε το βάφτισμα του πυρός νικώντας τους γάλλους ναύτες με 6-0.

Το πλοίο Ζαν Ντ’Αρκ ήταν εκπαιδευτικό. Ήταν το τέταρτο Ζαν Ντ’Αρκ και στην εποχή του το μεγαλύτερο και πιο δυνατό πολεμικό του γαλλικού στόλου.
Είχε 145 μέτρα μήκος, με δυνατότητα μεταφοράς 11,300 τόνων. Το κτίσμα κουβαλούσε δύο όπλα των 194 και 14 των 138. Οι έξι καμινάδες του έδιναν μια χαρακτηριστική σιλουέτα- σχήμα. Το πλήρωμα του ήταν 170-180 ναύτες, οι οποίοι μετά την εκπαίδευση τους στην Ναυτική Σχολή έκαναν την πρακτική τους άσκηση.

Το Ζαν Ντ’Αρκ ναυπηγήθηκε το 1901 . Το 1903 κουβαλούσε το σήμα του Προέδρου Λουμπέτ στο ταξίδι του στην Αλγερία. Το 1912 αντικατέστησε το Duguay-Trouin σαν εκπαιδευτικό πλοίο της γαλλικής ναυτικής σχολής. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε στα Δαρδανέλια (1914) και μετά στο κανάλι του Σουέζ, στις ακτές τις Συρίας και στην Μικρά Ασία. Το 1919 πήρε ξανά τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα και έκανε εννέα εκστρατείες πριν σταματήσει το 1928. Παροπλίσθηκε το Φεβρουάριο του 1933 και γκρεμίστηκε στην Μπρεστ το 1934.

Το δυναμικό της ομάδας του Ολυμπιακού εκείνη την περίοδο αποτελείτο από τους Ανδριανόπουλους Ντίνο, Βασίλη, Γιάννη και Γιώργο, τον Λεκκό, τον Κλειδουχάκη, τον Πεζώνη, τον Γούγο, τον Δέδε, τον Αγά, τον Τομαρά και άλλους.

Η καρτποστάλ αυτή είναι υπογεγραμμένη από τον Φρανσουά Γκαργκαντεμί, πηδαλιούχο του πλοίου. «Francois Gargademie, 2e maitre de timoniere, Cruiseur d’application “Jeanne d’Arc”». Είναι σουβενίρ -όπως αναγράφεται- από τις «30/4/25». Η καρτποστάλ έχει και άλλη μια υπογραφή, που θα μπορούσε να είναι το Χαράλαμπου Πεζώνη, ο οποίος από πάνω έχει γράψει 13-0. Μήπως τελικά αυτό ήταν το αποτέλεσμα του αγώνος; Και ποια ιστορία να κρύβεται πίσω από αυτή την κάρτα; Την έδωσε ο Φρανσουά στον Πεζώνη μετά τον αγώνα ως αναμνηστικό; Μερικά στιγμιότυπα της ιστορίας δυστυχώς δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε, αλλά μόνο να τα φανταστούμε...

2 σχόλια:

Φυρί-φυρί είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση, ως συνήθως... Καλό μήνα Γιώργο και καλό βόλι!

ΘΡΥΛΟΠΙΣΤΟΣ είπε...

με την λογική της "Πράσινης" ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής Ευρώπης από το 1925!