ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1969

Του Κώστα Μυλωνά


ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ (1939-1969)

Ήταν καλλιτέχνης της μπάλας. Ένα ταλέντο μοναδικό, που ξεσήκωνε τον κόσμο με τις ενέργειες του. Ψηλός, με μεγάλο διασκελισμό, αέρινος, ταχύς και πάνω απ΄ όλα απρόβλεπτος. Χαρισματικός σκόρερ και ψυχούλα... Ο λόγος για τον Αριστείδη Παπάζογλου, που πήγε στον Ολυμπιακό παιδάκι και πέτυχε να γίνει βασικός δίπλα στους Σιδέρη, Μπέμπη, Πολυχρονίου, Στεφανάκο, Θεοδωρίδη και αργότερα μέλος της καλύτερης πεντάδας -ίσως- όλων των εποχών μαζί με τους Βασιλείου, Σιδέρη, Γιούτσο και Μποτίνο.
Ο Αριστείδης Παπάζογλου, έφυγε νέος από τη ζωή, κτυπημένος από την επάρατη νόσο. Γεννήθηκε το 1939 στον Ρέντη και από μικρός γράφτηκε στην Α.Ε. Ρέντη. Εκεί τον είδαν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού και τον απέκτησαν έναντι 2.000 δρχ. Αμέσως εντάχθηκε στην εφηβική ομάδα, αλλά δεν άργησε να περάσει στους μεγάλους. Το πρώτο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας την περίοδο 1959-60 ήταν και το πρώτο για τον σπουδαίο αυτόν ποδοσφαιριστή. Ο μεγάλος Ούγγρος τεχνικός ΚέμενιΤίμπορ είχε ξεχωρίσει το ταλέντο του και τον προώθησα στην πρώτη ομάδα, αλλά στην συνέχεια  ο Γιουγκοσλάβος Τζίνα Σιμονόφσκι, κάπου τον αδίκησε, βάζοντας τον στο περιθώριο. Κάτι που επηρέασε τον ευαίσθητο παίκτη, αλλά με την συμπαράσταση των συμπαικτών του, πέτυχε να επανέλθει και να δείξει τα απεριόριστα προσόντα του.
Αν θέλαμε να τον παρομοιάσουμε σε στυλ με κάποιον παίκτη, αυτός είναι μόνο ο μεγάλος Γιόχαν Κρόϊφ! Ναι μόνο με τον Ολλανδό άσο παρομοιάζεται ο αέρινος Αριστείδης. Όμως η τύχη δεν ήταν μαζί του. Από μικρός πάθαινε κρίσεις και έπεφτε κάτω για να ξανασηκώνεται και να συνεχίζει. Όλα αυτά έως το 1967, που του εκδηλώθηκε η παλιαρρώστια και ξεκίνησε η άνιση μάχη της καταπολέμησης της.
Ο Ιταλός Μπρούνο Βάλε ήταν ο προπονητής που έδωσε πρώτος φανέλα βασικού στον Αριστείδη. Ήταν το 1959 και ο Αριστείδης μόλις 20 ετών. Απο εκεί και πέρα η πρόοδος του ήταν συνεχώς ανοδική. Ο μοναδικός Μάρτον Μπούκοβι τον αξιοποίησε απόλυτα, βλέποντας τα τεράστια προσόντα του, αλλά στο δεύτερο πρωτάθλημα της περιόδο 1966-1967 καταβεβλημένος από την ασθένεια του αγωνίστηκε μόνο σε ένα παιχνίδι, ενώ την περίοδο 1967-68 και μετά από σύντομη θεραπεία, επανήλθε και πρόλαβε και έπαιξε σε 2 φιλικούς αγώνες προετοιμασίας. Ο τελευταίος του αγώνας με τη φανέλα του Ολυμπιακού ήταν στις 13 Αυγούστου 1967 στο στάδιο Καραϊσκάκη κατά της ΑΕΚ Φαλήρου. Ο Ολυμπιακός επικράτησε σ’ εκείνο τον αγώνα με 12-0 και ο Αριστείδης σημείωσε 3 γκολ. Ήταν τα τελευταία στην σύντομη καριέρα του.
Η ειρωνία της τύχης ήθελε τον Αριστείδη να φεύγει από τη ζωή την πρώτη ώρα της 13ης Αυγούστου 1969. Ακριβώς δύο χρόνια μετά το τελευταίο αγώνα του με τη φανέλα του αγαπημένου του Ολυμπιακού...

Ο Αριστείδης Παπάζογλου πρόλαβε και αγωνίστηκε με τη φανέλα του Ολυμπιακού σε 323 αγώνες σημειώνοντας 220 γκολ. Πιο αναλυτικά αγωνίστηκε σε 132 αγώνες πρωταθλήματος με 71 γκολ. Ακόμη έπαιξε σε 160 φιλικούς αγώνες σημειώνοντας 128 γκολ, σε 18 αγώνες Κυπέλλου Ελλάδας με 23 γκολ (!) και σε 8 ματς Κυπέλλων Ευρώπης επιτυγχάνοντας 3 γκολ.