2013: ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ

Υπέροχο άρθρο του σύγγαυρου Άλεξ Πεσετέρο εδώ!

Καλή χρονιά!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Κερκυραϊκές ευχές από το πεννάκι του σύγγαυρου Σπύρου Μουρατίδη!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1978

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3

Με γκολ των Μάκη Κατσαβάκη, Χούλιο Λοσάντα και Μιχάλη Κρητικόπουλου.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2008

 

Σαν σήμερα το 2008 έφυγε από τη ζωή ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος.
Στις φωτογραφίες τον βλέπουμε σε ηλικία 99 ετών να συμμετέχει και να χορεύει σε ολυμπιακή γιορτή.

Αχιλλέας Γραμματικόπουλος:

Όλη μου η ζωή είναι ο Ολυμπιακός. Και όταν θα κλείσω τα μάτια μου, θέλω να λένε όλοι ο κυρ- Αχιλλέας, η Ολυμπιακάρα. Αυτά που πέρασα όλα αυτά τα χρόνια στον σύλλογο με κρατάνε στη ζωή και μου δίνουν αναπνοή

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1990

ΗΡΑΚΛΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2

Με γκολ του Σωτήρη Μαυρομμάτη και του Ολέγκ Προτάσωφ.

ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ

ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ

Στον Πειραιά, στο Πασαλιμάνι
τα παιδιά μοιράζουνε ματιές μες στο σεργιάνι.
Στον Πειραιά, στο Πασαλιμάνι
παίζουν με τα όνειρα πριν βάλουνε στεφάνι.

Θέλει αέρα το πουλί,
θέλει αγάπη το παιδί
μες στους πολλούς να βρει λιμάνι.

Στον Πειραιά, στο Πασαλιμάνι
Κυριακή απόγευμα, γιορτή μες στο λιμάνι.

Στίχοι και μουσική: Γιώργος Ποταμιάνος.

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ΒΕΛΒΕΤ ΑΝΤΕΡΓΚΡΑΟΥΝΤ

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ VELVET UNDERGROUND: SUNDAY MORNING

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ

Στο τέλος του αγώνα ο ίσκιος ενός σταυρού

σχεδιάστηκε στο γήπεδο του ποδοσφαίρου

πριν σβήσουν οι μεγάλοι προβολείς. Στ’

  αποδυτήρια

έπαιζαν νικητές και νικημένοι, μεθυσμένοι

απ’ την ωραία νεότητά τους. Ο διαιτητής

έμεινε μόνος, άναψε τσιγάρο, προσέχοντας

μη και πατήσει τον ίσκιο του σταυρού. Το τρίτο

  σφύριγμα

δεν ήταν λάθος δικό του ούτε του παίκτη.

Τίνος ήταν λοιπόν; Μήπως την ώρα εκείνη

Είχε περάσει σφυρίζοντας το απέραντο τραίνο;

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ανταποκρίσεις», Κέδρος, Αθήνα 1987, σελ. 37.

***************

ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Αστέρια εφηβικά διαδηλώνουν πάνω απ’ τα σταμνάδικα.

  Οι αγγειοπλάστες

κοιμούνται με τα χέρια τους πηγμένα στον πηλό. Ο

  τροχός

γυρίζει μόνος του όλη νύχτα, πλάθοντας

μια διάφανη λήκυθο· – στη μια πλευρά της

πέντε δρομείς κι ένας άλτης· στην άλλη

ο Αχιλλέας δένοντας το τραύμα του Πατρόκλου, τώρα

αυτή τη λήκυθο ανεβάζεις ώς τα χείλη της σιωπής και

  πίνεις.

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ανταποκρίσεις», Κέδρος, Αθήνα 1987, σελ. 34.

Παντού είναι  Πειραιάς, παντού είναι ο Θρύλος! Και στο Καρλόβασι της Σάμου!

Στο κατάστημα του αγγειοπλάστη Γιάννη Κοντορούδα υπάρχει, όπως βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία, μια γωνιά με κεραμικά έργα του Γιάννη Ρίτσου. Πάνω-πάνω αριστερά είναι η πρώτη φωτογραφία τούτης της ανάρτησης, όπου εικονίζεται ο Ρίτσος με τον πατέρα τού αγγειοπλάστη, τον Βασίλη Κοντορούδα. Πίσω από την πλάτη του Ρίτσου διαβάζουμε το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

Πηγή: εδώ.

ΧΟΡΕΥΟΥΝ Ο ΓΟΥΣΤΑΒΟ ΝΑΒΕΪΡΑ ΚΑΙ Η ΖΙΖΕΛ ΑΝ

ΧΟΡΕΥΟΥΝ Ο GUSTAVO NAVEIRA ΚΑΙ Η GISELLE ANNE: VIEJO PORTÓN

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,

ΚΑΛΑ

ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ!

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Ευχές από το πεννάκι του φίλου και σύγγαυρου Σπύρου Μουρατίδη.

ΤΑ 53 ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΓΚΟΛ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Όλα τα γκολ του Ολυμπιακού για το πρώτο μισό... από Ampalinio

Δείτε τα και εδώ.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε ο Σωσύρ ούτε ο Γιάκομπσον για να «αποφανθείς» ότι τα αρχαία ελληνικά είναι γλώσσα νεκρή. Το γελοίον της αντίθετης άποψης –ότι, δηλαδή πρόκειται για... ζωντανή γλώσσα– αναδεικνύεται τουλάχιστον διττώς: Πρώτον, γνωρίζει κανείς πού εντοπίζεται γεωγραφικώς η κοινότητα των φυσικών ομιλητών της; Και, δεύτερον: υπ’ αυτή την έννοια «ομοίως» ζωντανή γλώσσα είναι και τα λατινικά!

Προχωράμε στο αμέσως επόμενο επίπεδο γελοιότητας: Όσο γελοίο είναι το να ισχυρισθείς ότι θα μιλήσεις καλύτερα γερμανικά και αγγλικά, αν εμβαθύνεις γλωσσικώς, π.χ., στο έπος του Νιμπελούνγκεν και στο έργο του Τσώσερ αντίστοιχα, άλλο τόσο (ίσως δε και περισσότερο, λόγω ακριβώς της πολύ μεγαλύτερης χρονικής απόστασης) είναι το να πιστεύεις ότι ο κλασικός αττικισμός θα σε καταστήσει κραταιό χρήστη της νέας ελληνικής. Όταν, μάλιστα, κραυγάζεις περί τούτου, όπως δυστυχώς συμβαίνει επί έτη και έτη στην πατρίδα μας, τότε δεν είσαι απλώς γελοίος, αλλά η περίπτωσή σου βοά – καθιστώντας σε, εκτός από άσχετο, και διαβόητο.

Όποιος πιστεύει ότι μέσω της γνώσης των ευκτικών του αορίστου β΄ των ανωμάλων εις –μι ρημάτων και επί τη βάσει της συντακτικής αναγνώρισης των γενικών κατηγορηματικών της ιδιότητας και των κατά δοτικήν κατηγορουμένων θα κατασταθεί σέμνωμα και εγκαλλώπισμα του νεοελληνικού λόγου, είναι απλώς simplicissimus, παναπεί αφελέστατος.

Μα δεν μας χρειάζονται όλα αυτά; – ακούω να αναρωτιούνται κάποιοι καλόπιστοι. Βεβαίως και μας χρειάζονται! Αλλά μας χρειάζονται για να μάθουμε τα «αρχαία» ελληνικά, όχι τα νέα ελληνικά! Και, άρα, πρέπει να διδάσκονται σε όσους επιθυμούν να εντρυφήσουν στον αρχαιοελληνικό λόγο κατ’ ευθείαν και χωρίς «μεταφραστικές» ή «μεταφρασιογενείς» διαμεσολαβήσεις.

Τούτο σημαίνει, με άλλα λόγια, ότι τα αρχαία ελληνικά (ως γλώσσα διαθέτουσα σύστημα, κώδικα και δομές) πρέπει να διδάσκονται μόνο κατ’ εξαίρεση. Και δη να διδάσκονται όχι μόνο στην αττική εκδοχή τους του 5^ου π.Χ. αιώνα, αλλά και σε όλη την από διαλέκτου ποικιλία τους, όπως μας είναι παραδεδομένη και γνωστή από τις στερεότυπες εκδόσεις των αρχαίων ελλήνων κλασικών συγγραφέων. Και, βεβαίως, να διδάσκονται πάντοτε εκ παραλλήλου με τη λατινική γλώσσα, για να διαπιστώνονται εκ μέρους των μαθητευομένων οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο γλωσσών, προκειμένου να μπορούν έτσι οι πλέον επιμελείς από αυτούς να αχθούν περαιτέρω σε συγκριτικές και ερμηνευτικές παρατηρήσεις.

Πού θα διδάσκονται με αυτόν τον τρόπο τα αρχαία ελληνικά; Στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου και στα αρχαιογνωστικά τμήματα των φιλοσοφικών σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Και πάντοτε –το επαναλαμβάνουμε– κατ’ εξαίρεση! Όπερ σημαίνει ότι η διδασκαλία θα εστιάζεται κατά βάση στον σκληρό πυρήνα της αρχαίας γλώσσας, δηλαδή στη μορφολογία της και στις εφαρμογές της διαχρονικώς. Αυτό επ’ ουδενί πρέπει να συγχέεται με τη διδασκαλία του αρχαιοελληνικού και του λατινικού πνεύματος και πολιτισμού, που πρέπει να παρέχεται σε ευρύτερες ομάδες μαθητευομένων, προκειμένου να εμπεδωθεί σε αυτούς «μία», πλην «θεμελιώδης» γνώση γύρω από τον κλασικό κόσμο.

Ας παραδεχθούμε, επί τέλους, την αλήθεια! Όχι μόνο θα μας ωφελήσει ως έθνος και θα μας απαλλάξει από ιδεολογηματικές αγκυλώσεις, αλλά και, επί πλέον, θα  μπορέσουμε να ανασάνουμε ελεύθερα δίχως κανέναν βραχνά. Πού βρίσκεται η αλήθεια; Σε δύο απλές, απλούστατες διαπιστώσεις και παραδοχές. Στο ότι, πρώτον, οι όποιες λόγιες επιβιώσεις στη γλώσσα, που μιλάμε σήμερα, οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στην αρχαΐζουσα καθαρεύουσα (: και από ελάχιστα έως καθόλου στην αρχαία ελληνική), και στο ότι, δεύτερον, η αρχαία ελληνική μαθαίνεται –αφού δεν ομιλείται– μόνο με έναν τρόπο: ως ξένη γλώσσα.

Διότι είναι ξένη γλώσσα. Ο ισχυριζόμενος το αντίθετο, αν είναι καλοπροαίρετος και όχι «κολλημένος» περί τα ελληνογλωσσικά, οφείλει να μας εξηγήσει καταλεπτώς πώς την έμαθε (αν την έμαθε), διότι σίγουρα δεν είναι η μητρική του γλώσσα. Και, παρακαλούμε πολύ, ας μην επιστρατευθούν ξανά επιχειρήματα περί των τρισχιλιετών «ουρανού», «ηλίου», «θαλάσσης» και «αέρος», διότι τέτοια μεμονωμένα λεκτικά argumenta  αρχαιογλωσσικών επιβιώσεων απαντώνται σε όλες ανεξαιρέτως τις γλώσσες του κόσμου. Πέραν δε τούτου η γλώσσα, επί τέλους, δεν είναι «λέξεις» – και αυτό για να το ξέρεις, δεν είναι ανάγκη να είσαι ούτε ο Σωσύρ ούτε ο Γιάκομπσον ούτε και ο Βιτγκενστάιν.

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Φρέαρ", τχ 4 (Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013), σελ. 465-466.

ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-5

ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-5

Με γκολ εδώ του Φουστέρ, του Μανωλά, του Σάμαρη και του Σαβιόλα (2) περάσαμε από την προσφιλή μας Ριζούπολη. 16 νίκες σε 17 αγώνες πρωταθλήματος.

ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΣΚΟΥΠΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ

ΛΙΑΠΑΚΙΑ!

Πάρα πολλοί δεν έχουνε κυριολεκτικά να φάνε, εγώ (ο... τυχερός!) μετράω και το δεκάλεπτο ακόμα, και αυτό το διαχρονικό σούργελο ο Λιάπης κάνει πολυτελείς διακοπές στη Μαλαισία.

Να μην ξεχάσει ο λαός τα διάφορα λιαπάκια και να τα ξαναστείλει στο κοινοβούλιο...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΚΑΡΕΜΠΕ!

Διαβάστε εδώ.

ΔΕΚΑ ΣΤΑ ΔΕΚΑ!

Με την εκτός έδρας νίκη του Θρύλου επί της Ζιελόνα Γκόρα με 91-80 φτάσαμε στο 10 στα 10 στην Ευρωλίγκα. Και συνεχίζουμε!

ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2008

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΧΕΡΤΑ 4-0

Με γκολ των Ντουντού, Γκαλέτι, Τοροσίδη και Ντιόγκο.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΝΑΚΙ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗ

Ευχαριστώ πολύ τον φίλτατο Σπύρο Μουρατίδη για τη γελοιογραφία μου.

ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ!

Στις 25 Φεβρουαρίου και στις 19 Μαρτίου παίζουμε με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ...

... εννοούμε ποδοσφαιριστές σαν τον Αριέλ Ιμπαγάσα. Δέκα λεπτά έπαιξε χτες εναντίον του Άρη και δίδαξε την τέχνη του ποδοσφαίρου.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1973

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ 3-0

Με γκολ των Γιώργου Δεληκάρη (70), Υβ Τριαντάφυλλου (80) και Μιχάλη Κρητικόπουλου (88).

ΑΡΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2

Με γκολ (εδώ) των Τσόρι Ντομίνγκες και Βλαντίμιρ Βάις. Η πιο άνετη νίκη μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα. Οι φανέλλες των παικτών μας δεν... ιδρώθηκαν καθόλου!

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 3-0

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 3-0

Τα σετ 3-0 25-14, 25-15, 25-23.

Η 16η νίκη μας στη σειρά επί του "αιωνίου" αντιπάλου.

ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΒΑΖΕΛΟΥ...

Είναι - λέει- ευχαριστημένοι...
Διαβάστε εδώ και πείτε μου αν έχω άδικο...

ΘΡΥΛΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Ιδού ωραία πράγματα που διαβάζω και φτιάχνομαι:

Πολλά πιτσιρίκια από την Ακαδημία του Ολυμπιακού στη Θεσσαλονίκη περίμεναν το βράδυ του Σαββάτου την αποστολή της ομάδας. Την υποδέχθηκαν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ενώ φωτογραφήθηκαν μαζί με τα ποδοσφαιρικά τους είδωλα, παίρνοντας και αυτόγραφα. Ο Ρομπέρτο ήταν εκείνος που συγκέντρωσε τα περισσότερα βλέμματα και που έδωσε τα πιο πολλά αυτόγραφα. Παράλληλα οι παίκτες της ομάδας τραγούδησαν στον ρυθμό των συνθημάτων από τους παίκτες της ερυθρόλευκης σχολής με το κλίμα να είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό.
Για την ακρίβεια περισσότερα από 150 παιδιά από την σχολή της Θεσσαλονίκης βρέθηκαν στο ξενοδοχείο όπου διαμένει η ομάδα, κατά την παραμονή της εκεί, για το ματς με τον Άρη. Η υποδοχή ήταν θερμή, με τους μικρούς αθλητές να «πέφτουν» επάνω στους ποδοσφαιριστές της ομάδας για μία φωτογραφία και ένα αυτόγραφο. Πέραν του Ρομπέρτο ο Πάολο Μασάντο, ο Ανδρέας Σάμαρης, ο Αριέλ Ιμπαγάσα, ο Τζόελ Κάμπελ, ο Λεάντρο Σαλίνο, ο αρχηγός Αβραάμ Παπαδόπουλος, ο Δημήτρης Σιόβας και άλλοι ερυθρόλευκοι έγιναν αντικείμενα λατρείας από τους μικρούς άσους.

Διάβασε περισσότερα στο: «Θρυλική» υποδοχή στην Θεσσαλονίκη (vid) | gazzetta.gr

THE PARTY

Το είχε προεξαγγείλει η κοντοφυλλάδα: Πάρτι στη Λεωφόρο.
Ε, έγινε!
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ 1-2

ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ

 Βασίλης Καραπιάλης

 Θανάσης Μπέμπης

 Ολέγκ Προτάσωφ

 Γιώτης Τσαλουχίδης

 Ζιοβάννι

 Αριέλ Ιμπαγάσα

 Κριστιάν Καρεμπέ

 Βαγγέλης Κουσουλάκης

 Χούλιο Λοσάντα

Χουάν Χιλβέρτο Φούνες

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΙΟΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ

BERTOLT BRECHT

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΙΟΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ

Ο Γκοτάμα, ο επικαλούμενος Βούδας, εδίδασκε

την τέχνη του τροχού των επιθυμιών, όπου  είμαστε

  πιασμένοι όλοι,

και μας συμβουλεύει ν’ αφαιρούμε

από πάνω μας ό,τι τυχόν λαχταρούμε, και έτσι,

γυμνοί παθών, να περνάμε στο Τίποτα, που το ονόμαζε

  Νιρβάνα.

Μια μέρα τον ερώτησαν κάποιοι μαθητές του:

Πώς είναι αυτό το Τίποτα, διδάσκαλε; Όλοι μας εμείς θα

  θέλαμε, ναι,

ν’ αφαιρέσουμε, όπως μας συμβουλεύεις κάθε λαχτάρα

από πάνω μας, μα πές μας,

αν αυτό το Τίποτα, μες στο οποίο θα περάσουμε,

προσομοιάζει στη λεγόμενη ένωση με την πάσα Κτίση,

αν είναι όπως όταν

βυθιζόμαστε στο νερό, με ανάλαφρο κορμί, τα μεσημέρια

και δεν σκεφτόμαστε πια τίποτα, όντας οκνοί, μες

  στο νερό,

ή και όπως όταν κοιμόμαστε, όπου

δεν ξέρουμε καν πώς είμαστε κάτω απ’ τα σκεπάσματα

βυθισμένοι μέσα στον ύπνο – πές μας, τέλος πάντων,

αν αυτό το Τίποτα είναι ευχάριστο,  ένα Τίποτα

καλό, ή αν αυτό το Τίποτά σου είναι απλώς και μόνον

  τίποτα,

ένα σκέτο τίποτα, κρύο, άδειο και εντελώς ανόητο.

Για ώρα εσιώπησε ο Βούδας, κι έπειτα, νωθρά

και αδιάφορα, τους είπε τις εξής έξη λέξεις:

Στο ερώτημά σας δεν υπάρχει απάντηση.

Το βράδυ, όμως, όταν είχαν φύγει αυτοί που τον είχανε

  ρωτήσει,

έκατσε ο Βούδας κάτω απ’ το αρτόδεντρο  και είπε

στους εναπομείναντες, που δεν τον είχανε ρωτήσει,

την παραβολή ετούτη: Δεν πάει καιρός πολύς

που είδα ένα σπίτι. Είχε αρπάξει φωτιά. Οι φλόγες

του γλείφανε τη στέγη. Πλησίασα και είδα

ότι μέσα υπήρχανε ακόμη άνθρωποι. Πήγα στης πόρτας

  το κατώφλι

και τους φώναξα ότι η στέγη

είχε πιάσει φωτιά και ότι έπρεπε

να βγούνε γρήγορα έξω. Οι άνθρωποι, όμως, μέσα

δεν φαινότανε να βιάζονται καθόλου. Ένας τους,

και ενώ η κάψα γύρω τού καψάλιζε τα φρύδια, με ρώτησε

τί καιρό έκανε έξω, αν όντως και απέξω δεν έβρεχε,

αν φυσούσε ή δεν φυσούσε ο άνεμος, αν υπήρχε και

  άλλο σπίτι

και κάτι τέτοια άλλα συναφή. Δίχως να του απαντήσω,

έφυγα. Αυτοί εκεί μέσα, σκέφτηκα, θα έχουνε καεί

και θα συνεχίζουν ακόμα να ρωτάνε διάφορα. Πράγματι,

  φίλοι μου,

σε όποιον το χώμα κάτω απ’ τις πατούσες του δεν είναι

  τόσο καυτό,

να τον καίει και να τόνε κάνει να πάει να πατήσει κάπου

  αλλού, και

εξακολουθεί να παραμένει εκεί να καίγεται όσο καίγεται,

εγώ δεν έχω απολύτως τίποτα να πω. Τάδε έφη

Γκοτάμα, ο επικαλούμενος Βούδας.

Αλλά κι εμείς εδώ,

που δεν καταπιανόμαστε άλλο πιά με την τέχνη της

  υπομονής,

έχοντας στη ζωή μας προτιμήσει της ανυπομονησίας

  την τέχνη –

εμείς που τόσες και τόσες προτάσεις

γήινων τεχνών προσάγουμε, τους ανθρώπους διδάσκοντας

ν’ αποτινάξουνε τ’ ανθρώπινά τους πάθη,

να μην τα κουβαλάνε  πάνω τους –

κι εμείς εδώ, λέω, έχουμε τη γνώμη ότι

σε όσους, εν όψει της επερχόμενης

αεροπορικής επιδρομής του Κεφαλαίου συνεχίζουν

να ρωτάνε και δώσ’ του να ξαναρωτάνε τό ’να τ’ άλλο,

και ν’ αναρωτιούνται ασταμάτητα

πώς θα βλέπαμε και πώς θα φανταζόμασταν

των πραγμάτων την εξέλιξη

και τί θα γίνουνε τα βιβλιάρια των καταθέσεών τους

και τα κυριακάτικά τους ρούχα

ύστερα από τον βομβαρδισμό και την καταστροφή –

ε, σ’ όλους αυτούς εμείς

δεν έχουμε και πάρα πολλά να πούμε.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.