Η ήττα μας στο μπάσκετ από τον Παναθηναϊκό προχθές μας γέμισε θλίψη. Αλλά.... Άλλο αυτό και άλλο να πέσουμε στην παγίδα να τα βγάζουμε εμείς οι ίδιοι με την ομάδα μας. Ο Θέμης Σινάνογλου από το ΦΩΣ μού ζήτησε την άποψή μου σχετικά. Ιδού (με κλικ πάνω στην εικόνα η εικόνα μεγαθύνεται):
2 σχόλια:
Υπάρχει και αυτό
"Η νίκη του Παναθηναϊκού, όσο κι αν ακούγεται βαρύ και υπερβολικό, ξεπερνά κάθε φαντασία. Χειρότερες συνθήκες δεν μπορούσε να βρει για αυτό το ματς κόντρα στον Ολυμπιακό. Τι άλλο μπορούσε να του συμβεί πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα; Κι όμως νίκησε. Με τη δύναμη της φανέλας και χάρη στον τρόμο που αυτή προκαλεί. Είναι ο μεγάλος νικητής κερδίζοντας παράλληλα και χρόνο τώρα που ξεκίνησε τη φάση της αναδημιουργίας του. Προκάλεσε και πάλι ανήκεστο βλάβη στον Ολυμπιακό.
Τι άλλο μπορεί να του συμβεί του Ολυμπιακού; Εχει χάσει με όλους τους τρόπους όλους τους τίτλους στην Ελλάδα από τον ΠΑΟ; Τώρα τι φταίει; Η διαιτησία, οι είκοσι παραπάνω που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ; Τι; Τώρα ποιος θα μιλήσει; Ναι, μπάσκετ είναι και όλα γίνονται. Αυτό όμως είναι κάτι το διαφορετικό. Κάποιοι θα μιλήσουν για τα σαλιγκάρια που βγαίνουν στη βροχή, για κόμπλεξ όσων τα βάζουν με την ομάδα και που περιμένουν την κακή στιγμή για να φωνάξουν.
Δεν είναι έτσι. Επίσης δεν πρόκειται για απόψεις εν θερμώ. Ούτε χρειάζεται ψυχραιμία και να το ξαναδούμε. Να δούμε τι; Το κεκλεισμένων; Τον Παναθηναϊκό να παίζει με το εφηβικό; Με μόλις δυο παλιοσειρές; Να έχει έξω Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη και σε όλα σχεδόν τα φιλικά να μην ξέρει που πατάει και που βρίσκεται; Με νέο προπονητή; Να χάνει στο 30΄με 13 πόντους; Να είναι πίσω με επτά στα 100 δευτερόλεπτα για το φινάλε; Να είναι ο Ολυμπιακός πιο έτοιμος και με ίδιο κορμό και να κοντρολάρει το ρυθμό για αρκετή ώρα; Τι άλλο; Τι παραπάνω; Ποια δικαιολογία να ψάξεις να βρεις για τον Ολυμπιακό;
Ο Παναθηναϊκός δεν έβαλε δέκα τρίποντα από τη σέντρα για να γυρίσει το ματς. Ο Ολυμπιακός έφυγε από το γήπεδο χωρίς να καταλάβει κανείς το γιατί. Ξεπερνάει τα όρια του κόμπλεξ. Είναι κάτι άλλο που η επιστήμη δεν μπορεί να το εξηγήσει. Το μπάσκετ είναι άθλημα όπου όλα μπορούν να συμβούν. Σωστά. Εχει συστήματα, ατυχίες και όλα τα παρελκόμενα. Αυτό όμως δεν γίνεται. Ακόμη και να μην έβαζε το καλάθι ο Μπατίστα η διαχείριση του Ολυμπιακού ήταν λάθος. Αν κέρδιζε στο τέλος θα ήταν όλα καλά; Προφανώς όχι. Απλά, θα έβαζε τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι.
Τώρα όμως δεν γίνεται αυτό. Ο Ολυμπιακός έχασε όχι μόνο ένα παιχνίδι και ένα κύπελλο. Ουσιαστικά έχασε όλη του τη χρονιά. Όχι αγωνιστικά. Ψυχολογικά. Εχασε τον κόσμο του. Ποιος φίλαθλός του θα τον εμπιστευθεί ξανά στη διάρκεια τη σεζόν; Μόνο αν πάει φαϊναλ φορ στην Ευρωλίγκα θα ασχοληθεί κανείς μαζί του όσο κι αν αυτό ακούγεται υπερβολικό. Ποιος θα τον πιστέψει ακόμη και αν πάει με 2-0 νίκες στους πρώτους τελικούς και έχει και το αβαντάζ έδρας; Ο Ολυμπιακός απόψε έχασε κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι με – έστω - απίστευτο τρόπο αυτοχειρίας. Γύρισε ακόμη περισσότερα χρόνια πίσω και θα χρειασθεί πάρα πολλά πράγματα ώστε να ξανακερδίσει τον κόσμο και τον ίδιο του τον εαυτό. Για φέτος, ας τον ξεχάσουμε…"
Γιώργος Μαζιάς
http://www.sport-fm.gr/article/telos-to-mpasket-gia-fetos-ston-olumpiako/790676
@ AXI: Αυτό ακριβώς το "Για φέτος, ας τον ξεχάσουμε" δεν θέλω να παραδεχθώ, σύγγαυρε. Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου