Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΟΥΛΟ ΜΠΕΝΤΟ

Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΟΥΛΟ ΜΠΕΝΤΟ

Ο Πάουλο Μπέντο δεν είναι βλάκας. Καθόλου μάλιστα. Άρα οι χθεσινές «βλακώδεις» δηλώσεις του (εις διπλούν δε, μην τυχόν και δεν τις καταλάβαμε με την πρώτη) έγιναν, για να εξαναγκασθεί η διοίκηση της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ να τον απολύσει. Όπερ και έπραξε – και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά: τον απέλυσε.

Ο Πάουλο Μπέντο είναι προπονητής με κάποια διακριτά προσόντα. Βέβαια θεωρεί ότι είναι κάτι πολύ παραπάνω από ό,τι πραγματικά είναι. Από εδώ απορρέει τόσο ο ξερολισμός του όσο και η εμμονικότητά του. Και η «αχαριστία» του, βεβαίως.

Ως χαρακτήρας είναι ψυχρός: είναι «αγέλαστος» και «ακοινώνητος». Εντελώς μα εντελώς ασυμπάθηστος. Τέτοιες συμπεριφορές δεν ταιριάζουν σε ομάδες σαν τον Ολυμπιακό, όπου το συναίσθημα είναι συνήθως το 99% και η λογική το 1% της ουσίας του. Να αναγνωρίσουμε στον Μπέντο ότι προσπάθησε (με τίμια στάση απέναντι στον εαυτό του) να βγάλει καινούργιους ποδοσφαιριστές – και, μάλλον, το κατάφερε. Πώς όμως να χαρακτηρίσουμε τη συμπεριφορά του απέναντι στον Καρντόζο και στον Ντομίνγκες; Ο πρώτος είναι αποδεδειγμένα πλέον (φευ!) «τέως ποδοσφαιριστής». Ο δεύτερος παραγκωνίστηκε επιδεικτικά και εντελώς άνευ λόγου, και ενώ είχε «σώσει» τον Μπέντο τουλάχιστον δύο φορές από απίστευτα κάζα.

Ο Πάουλο Μπέντο εγνώριζε (και πολύ καλά μάλιστα) για τις μεταγραφές που έγιναν. Δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται. Έχει στείλει στην κερκίδα παίχτες παγκόσμιας κλάσης (περίπτωση Καμπιάσο) και παίχτες που αποτελούν σημαίες της ιστορίας του Ολυμπιακού (περίπτωση Ντομίνγκες). Και το έκανε, όχι επειδή συνέτρεχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος, αλλά επειδή έτσι του ήρθε… Το αντιπαράδειγμα του Καρντόζο, που σέρνεται και δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του (προς θλίψη των παλιών θαυμαστών του, όπως εγώ), καταλύει από μόνο του κάθε δικαιολογία. Αφήνω που μέχρι και χτες έκανε καψόνι στον Ανσαριφάρντ και τον αντικατέστησε με τον Καρντόζο, για να εκπορθήσουμε την Τούμπα μετά το 2-0…

Ο Πάουλο Μπέντο δέχθηκε να αναλάβει τον Ολυμπιακό το μοιραίο καλοκαίρι του 2016. Επειδή ήρθε και είδε αμέσως –διότι βλάκας δεν είναι, το είπαμε– ότι η ομάδα μας είναι σκορποχώρι, παρερμήνευσε τα πράγματα: νόμισε ότι θα κάνει ό,τι θέλει… ό,τι του κατεβάσει η γκλάβα. Μέσα από τις παρερμηνείες του σχημάτισε, βέβαια, και την εξής εσφαλμένη γνώμη: ότι ο Ολυμπιακός είναι χωράφι του. Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί, ακόμα και αν στη θέση του βρισκόταν ο Βενγκέρ ή ο συμπατριώτης του ο Μουρίνιο. Αυτό δεν οφείλεται σε βλακεία, αλλά είναι η στάμπα του «ξερολισμού» του.

Το επαναλαμβάνω: χτες έκανε επίτηδες αυτές τις «βλακώδεις» δηλώσεις, απλώς και μόνον για να τον διώξει η διοίκηση του Ολυμπιακού. Μεταξύ μας, πάντως, φοβήθηκε τα χειρότερα: όχι μην χάσει το πρωτάθλημα ή το κύπελλο ο Ολυμπιακός, αλλά μην του συμβεί –για να το πω κομψά– τίποτα «επιστημονικό».

Ας είναι καλά. Ας πάει στο καλό. Εμένα προσωπικά δεν θα μου λείψει.

Το ότι αναλαμβάνει την ομάδα μας εσπευσμένα ο Βασίλης Βούζας σημαίνει μόνον ένα πράγμα: ότι η διοίκηση του Ολυμπιακού πιάστηκε στον ύπνο. Η θερινή συμπτωματολογία του 2016 παρατηρείται και τον Μάρτιο του 2017.