ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Πάντα πανηγυρίζουμε, σύγγαυροι, τις νίκες μας επί του ΠΑΟ. Αυτό επιβάλλεται (και) εκ της ιστορίας μας. Προχθές οι "αιώνιοι αντίπαλοί" μας εισέπραξαν μια γενναία τεσσάρα, κι έτσι εμείς πετάμε όχι στον έβδομό, αλλά στον εβδομηκοστό ουρανό. Διαβάζω στον τύπο ότι ο Λεμονής επιτίμησε τους παίχτες της ομάδας μας γιατί δεν πρόσεξαν όσο έπρεπε για να πετύχουν μερικά γκολ ακόμα. Σύγγαυροι, αυτό έπρεπε να είχε γίνει. Να τελείωνε το παιχνίδι με μεγαλύτερο σκορ. Πάνω από πέντε! Τα σκορ αυτά μένουν και "πληγώνουν" διαχρονικά τον αντίπαλο. Εγκληματικό το λάθος μας που δεν βάλαμε πιο πολλά γκολ - έχω την πεποίθηση. Τον "τελειώνεις" τον αντίπαλό σου. Τον κάνεις πιο μικρό και από σβώλο χώματος.
Για δείτε τί έγινε με την τεσσάρα που άρπαξαν. Εκεί που από την Κυριακή το βράδυ είχαν ανοίξει το απύλωτο στόμα τους και έλεγαν ό,τι κατέβαζε το μυαλουδάκι τους και ό,τι ανέβαζε η καρδούλα τους, "πέφτει" ο πέλεκυς της τεσσάρας την Τετάρτη το βράδυ, και οι δυστυχείς Βάζελοι όχι μόνο μαζεύτηκαν έντρομοι στο μικρό τους καβούκι, αλλά και τα κοράκια που κόπτονται υπέρ της σωτηρίας του ΠΑΟ, βγήκαν βόλτα και διεκδικούν από τους Τζιγκεραίους (και λοιπούς αστείους και ασχέτους) την ομάδα, για να τη σώσουν. Προσωπικώς δεν με ενδιαφέρει σε ποιόν ανήκει ή θα ανήκει στο μέλλον ο ΠΑΟ. Εμένα με ενδιαφέρει μόνο το να τον νικάμε. Αλλά αναρωτιέμαι, σύγγαυροι: γιατί αλήθεια δεν βγήκαν οι νέες τούτες μούρες να διεκδικήσουν τον ΠΑΟ την Κυριακή το βράδυ, ύστερα από τη μεγαλειώδη ... ισοπαλία της αγαπημένης τους ομάδας στου Καραϊσκάκη - τότε που ο ΠΑΟ ήταν ζηλευτό υπόδειγμα ομάδας;... Μεταξύ μας, σύγγαυροι, μακάρι να τον πάρουνε τον ΠΑΟ οι Βγενοπουλαίοι με τους κοντοστούπηδες. "Πολυμετοχική εταιρεία" λέει - κάτι σαν του Τροχανά τις δόξες στην ΑΕΚ. Εκεί να δείτε γλέντια με τους αραπάδες (ναι, είμαι σωβινιστικό γουρούνι!) από το Ντουμπάι! Μόνο που τότε θα πρέπει κι εμείς να ψάξουμε να βρούμε καινούργιον "αιώνιο αντίπαλο", γιατί ο παλιός θα μας έχει τελειώσει οριστικώς και αμετακλήτως.

Μιά αιτιολογία υπάρχει για το ότι το τελικό σκορ προχτές "κόλλησε" στα τέσσερα: Δεν παίξαμε και τόσο καλά! Και δεν κάνω πλάκα. Θυμηθείτε πώς ξοδεύτηκε όλο το πρώτο ημίχρονο, και θα δείτε, σύγγαυροι, ότι έχω δίκιο. Γιατί δεν παίξαμε και τόσο καλά; Μα γιατί, πρώτον, ήμασταν ελλιπείς και, δεύτερον, κατεβήκαμε προσεχτικοί και τρακαρισμένοι από το απρόσμενο κάζο της κυριακάτικης ισοπαλίας. Αλλά ακόμα και έτσι, αν την ανύπαρκτη ομάδα με τις πράσινες φανέλλες δεν την έλεγαν ΠΑΟ, όχι μόνο θα την είχαμε νικήσει, αλλά και θα της είχαμε βάλει τουλάχιστον δέκα γκολ.

Αντιλαμβάνεσθε, σύγγαυροι, ότι δεν γκρινιάζω. Κάθε άλλο μάλιστα. Επισημαίνω, ωστόσο, ότι τον αιώνιο αντίπαλό σου, όποτε σου δοθεί η ευκαιρία, οφείλεις να τον διαλύεις. Γιατί αυτό μποθεί ο κόσμος σου ο πιστός. Γιατί έτσι χτίζεις όχι μόνο τη δόξα σου, που αφορά το παρελθόν, αλλά και το μέλλον σου: χιλιάδες νέα γαυράκια έρχονται να προστεθούν στις τάξεις του Συνδέσμου μας, του ένδοξου Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς.