28.8.09
Ο ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
ΓΙΑ ΣΟΥ ΠΕΡΑΙΑ ΑΘΑΝΑΤE
Πολλά τραγούδια έγραψαν
Περαία μου για σένα
γράφω κι εγώ στη σούρα μου
με τη σειρά μου ένα
Γεια σου Περαία αθάνατε
της εργατιάς κολόνα
Πασαλιμάνι, Κοκκινιά
Καμίνια, Δραπετσώνα
Κούπες κρασί αμέτρητες
στην Τρούμπα θα ρουφήξω
και στο Χατζηκυριάκειο
στουπί θα καταλήξω
Γεια σου Περαία αθάνατε
απόψε κάνω γιούρια
στη Ζέα, στα Λιπάσματα
και στα γνωστά Ταμπούρια
Γεια σου Περαία αθάνατε
χιλιοτραγουδισμένε
κάνεις καρδιές να χαίρονται
κάνεις καρδιές να κλαίνε
Χαρές και πίκρες μάς κερνάς
ανάμιχτες, χαρμάνι
το καλώς ήρθες κι έχε γεια
που λένε στο λιμάνι
Μουσική & Στίχοι: Μιχάλης Γενίτσαρης.
27.8.09
ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΠΕΠΠΑΣ ΑΝΑΓΙΓΝΩΣΚΩΝ ΜΠΡΕΧΤ
ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ - ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ
ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ
Δεν θυμάμαι χειρότερη εμφάνιση του Ολυμπιακού. Ο χθεσινός αγώνας εναντίον της Σέριφ Τίρασπολ (1-0, 81΄ Μήτρογλου)ήταν δοκιμασία για τα νεύρα μας. Το κακό είναι ότι δεν επρόκειτο για μεμονωμένο αγωνιστικό περιστατικό. Όλα δείχνουν ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΜΑΔΑ. Δυστυχώς. Μέχρι τώρα ήξερα με απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν είχαμε προπονητή (καθότι προπονητής Κετσπάγια δεν υφίσταται). Από χτες το βράδυ διαπίστωσα ότι δεν έχουμε πια ούτε ομάδα. Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά έρχονται άσχημες μέρες για τον Θρύλο, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα. Και η λύπη μου μεγαλώνει, καθώς αυτή τη μαύρη γνώμη μου τη συμμερίζονται φωναχτά χιλιάδες ολυμπιακοί, που βλέπουν, δίπλα στον ανύπαρκτο προπονητή, να βολοδέρνουν ποδοσφαιριστές άβουλοι, κουρασμένοι, απροπόνητοι... Τα χθεσινά γιούχα του κόσμου λένε, δηλαδή βοούν την αλήθεια. Πιο πολύ όμως και από το "κράξιμο" τη μαρτυρά η απογοήτευση των οπαδών μας. Τόσο πτοημένους γαύρους δεν είχα δει ούτε στα λεγόμενα "πέτρινα χρόνια".
Και η διοίκηση; Η διοίκηση δεν μπαίνει σε... πλειστηριασμούς! Έτσι λέει! Αφού, λοιπόν, δεν μπαίνει σε πλειστηριασμούς, ας βολευτεί -και μαζί της και εμείς- με ημίπαλτα τύπου Μαρέσκα.
ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ
Δεν θέλω τώρα να γράψω τίποτε άλλο, σύγγαυροι, σήμερα. Από βδομάδα τα ξαναλέμε επί της ουσίας.
26.8.09
ΠΟΙΗΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
PAUL ELUARD
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Σας ξέρω χρώματα ανδρών και γυναικών σας ξέρω
Δροσάνθια σάπια φρούτα αλλοιωμένα φωτοστέφανα
Και πρίσματα άδοντα ομιχλώδη τέκνα του ερέβους
Χρωματισμοί φωτός τα μάτια μου πλατιά ν’ ανοίγουν
Χρωματισμοί νυκτός τα μάτια μού πονούν και κλαίνε
Του πόθου της υγείας χρώματα του φόβου χρώματα
Η δε γλυκύτης των ερώτων ως φερέγγυο μέλλον
Χρώμα έγκλημα και τρέλα και εξέγερση και θάρρος
Παντού το γέλιο που την ευτυχία ξεγυμνώνει
Και κάμποσες φορές τον νου που μας εμέσσει βλάκες
Και πάντα ο νους οπού λεπτοφυείς μας ξαναπλάθει
Η δόνηση του αίματός μας στου ντουνιά τις στράτες
Χρώμα η απελπισιά που κατασκάπτει εκ βάθρων νύχτες
Μυστήρια που αμαυρώνουν ώς το κόκκαλο την αϋπνία
Και τα όνειρα της μέρας που ’ναι κάλλος καλοσύνη
Απ’ της καρδιάς μου μια μεριά επιμένει η αθλιότης
Από την άλλη καλοβλέπω ελπίζω γίνομαι ίριδα
Και γόνιμος καθρέφτης σ’ ένα σώμα που μακραίνει
Και αγωνιστής για να μεθώ απ’ της ζωής το αγώνισμα
Στη διαύγεια υψώνοντας του άλλου επάνω εγώ τη νίκη μου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
********************************
LE LANGAGE DES COULEURS
Je vous connais couleurs des hommes et des femmes
Fleurs fraîches fruits pourris halos décomposés
Prismes musiciens brouillards fils de la nuit
Couleurs et tout est vif qui m’ouvre grand les yeux
Couleurs et tout est gris qui me donne à pleurer
Couleurs de la santé du désir de la peur
Et la douceur d’aimer répond de l’avenir
Couleurs crime et folie et révolte et courage
Et le rire partout dénudant le bonheur
Et parfois la raison qui nous vomit stupids
Et toujours la raison qui nous recrée sublimes
Le battement du sang par les chemins du monde
Couleurs le désespoir a beau creuser la nuit
Les mystères noircir jusqu’à l’os l’insomnie
Des rêves se font jour qui sont beauté bonté
D’un côté de mon coeur la misère subsiste
De l’autre je vois clair j’espère et je m’irise
Je reflète fertile un corps qui se prolonge
Je lutte je suis ivre de lutter pour vivre
Dans la clarté d’autrui j’érige ma victoire.
ΓΑΥΡΟΣ
ΑΝΤΕ Ν' ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ του 1957
ΤΟ ΒΕΣΠΑΚΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ
Τραγουδάει ο ΦΩΤΗΣ ΠΟΛΥΜΕΡΗΣ, που ήταν γκραν γαύρος!
ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;
ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ
Χαρισμένο στον σύγγαυρο Χρήστο Ψιτ.
ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ ΠΟΥ ΠΛΕΝΕΣΑΙ
Στο Φάληρο που πλένεσαι
περιστεράκι γένεσαι
Σε είδα χθες με το μαγιό
γεια σου τσαχπίνα μου Μαριώ
Στης θάλασσας την αμμουδιά
με άλλον ήσουν αγκαλιά
Κι εμένα ούτε μια ματιά
δε μού ’ριξες σκληρή καρδιά
Ετικέτες
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΟ,
ΦΑΛΗΡΟ
25.8.09
ΘΑΥΜΑ! MILAGRO! ΤΕΛΙΚΑ ΠΗΓΑΝ ΣΕ ΠΑΘΟΛΟΓΟ!
ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΦΤΑΙΝΕ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
Η ΚΟΡΔΕΛΛΑ
Τό 'να σπίτι ακουμπισμένο πλάι στ' άλλο
δυό παιδάκια με παράπονο μεγάλο
μια κορδέλλα μοναχή στο μανταλάκι
και στον ουρανό κλαίει το φεγγαράκι
Κλαίει για τον αυγερινό
ετών εικοσιένα
που χάθηκε στον ουρανό
έτος σαρανταένα
Οι εργάτες ξεκινήσανε και πάνε
και τα χρόνια Παναγιά μου πώς περνάνε
κι η κορδέλα μοναχή στο μανταλάκι
και στον ουρανό κλαίει το φεγγαράκι
Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης.
Μουσική: Δήμος Μούτσης.
24.8.09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)