ΠΟΙΗΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

PAUL ELUARD


Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

Σας ξέρω χρώματα ανδρών και γυναικών σας ξέρω
Δροσάνθια σάπια φρούτα αλλοιωμένα φωτοστέφανα
Και πρίσματα άδοντα ομιχλώδη τέκνα του ερέβους
Χρωματισμοί φωτός τα μάτια μου πλατιά ν’ ανοίγουν
Χρωματισμοί νυκτός τα μάτια μού πονούν και κλαίνε

Του πόθου της υγείας χρώματα του φόβου χρώματα
Η δε γλυκύτης των ερώτων ως φερέγγυο μέλλον
Χρώμα έγκλημα και τρέλα και εξέγερση και θάρρος
Παντού το γέλιο που την ευτυχία ξεγυμνώνει
Και κάμποσες φορές τον νου που μας εμέσσει βλάκες

Και πάντα ο νους οπού λεπτοφυείς μας ξαναπλάθει
Η δόνηση του αίματός μας στου ντουνιά τις στράτες
Χρώμα η απελπισιά που κατασκάπτει εκ βάθρων νύχτες
Μυστήρια που αμαυρώνουν ώς το κόκκαλο την αϋπνία
Και τα όνειρα της μέρας που ’ναι κάλλος καλοσύνη

Απ’ της καρδιάς μου μια μεριά επιμένει η αθλιότης
Από την άλλη καλοβλέπω ελπίζω γίνομαι ίριδα
Και γόνιμος καθρέφτης σ’ ένα σώμα που μακραίνει
Και αγωνιστής για να μεθώ απ’ της ζωής το αγώνισμα
Στη διαύγεια υψώνοντας του άλλου επάνω εγώ τη νίκη μου.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.


********************************


LE LANGAGE DES COULEURS

Je vous connais couleurs des hommes et des femmes
Fleurs fraîches fruits pourris halos décomposés
Prismes musiciens brouillards fils de la nuit
Couleurs et tout est vif qui m’ouvre grand les yeux
Couleurs et tout est gris qui me donne à pleurer

Couleurs de la santé du désir de la peur
Et la douceur d’aimer répond de l’avenir
Couleurs crime et folie et révolte et courage
Et le rire partout dénudant le bonheur
Et parfois la raison qui nous vomit stupids

Et toujours la raison qui nous recrée sublimes
Le battement du sang par les chemins du monde
Couleurs le désespoir a beau creuser la nuit
Les mystères noircir jusqu’à l’os l’insomnie
Des rêves se font jour qui sont beauté bonté

D’un côté de mon coeur la misère subsiste
De l’autre je vois clair j’espère et je m’irise
Je reflète fertile un corps qui se prolonge
Je lutte je suis ivre de lutter pour vivre
Dans la clarté d’autrui j’érige ma victoire.