31.12.09
29.12.09
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ
GUILLAUME APOLLINAIRE
ΥΠΟ ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ
Μελίρρυτη εξορμά η σελήνη στων σαλών τα χείλη
Περβόλια και χωριά τηλώνονται όλα αιγλήεσσα ύλη
Τ’ αστέρια υποκρίνονται όμορφα πως είν’ μελίσσι
Και μέλι ολόφωτο τα τσάμπουρα έχει πλημμυρίσει
Πασίγλυκο είναι κι απ’ τον ουρανό χιμάει και θέλει
Του φεγγαριού η κάθε αχτίδα νά ’ν’ μι’ αχτίδα μέλι
Κρυμμένος νιώθω το γλυκό το κέντημα του πούρου
Κεντριού και τρέμω μην κεντρί είν’ της μέλισσας του Αρκτούρου
Που αχτίδες έρχεται ακουμπά στα χέρια μου εν προόδω
Το φεγγαρόμελο βουτώντας στου άνεμου το ρόδο
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Μουσική: Claude Debussy.
Βιολί: David Oistrakh.
Πιάνο: Frida Bauer.
Εγγραφή: Παρίσι 1962.
***********************
CLAIRE DE LUNE
Lune mellifluente aux lèvres des déments
Les vergers et les bourgs cette nuit sont gourmands
Les astres assez bien figurent les abeilles
De ce miel lumineux qui dégoutte des treilles
Car voici que tout doux et leur tombant du ciel
Chaque rayon de lune est un rayon de miel
Or caché je conçois la très douce aventure
J'ai peur du dard de feu de cette abeille Arcture
Qui posa dans mes mains des rayons décevants
Et prit son miel lunaire à la rose des vents
ΤΡΑΓΟΥΔOYΝ ΔΥΟ ΚΟΚΚΙΝΕΣ: ΠΡΩΤΑ Η ΛΟΛΑ ΦΛΟΡΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ Η ΡΟΘΙΟ ΚΟΡΤΕΣ
Χαρισμένα στους σύγγαυρους Παναγιώτη Μαχαίρα και Θεόδωρο Α.Πέππα
LA ZARZAMORA
En en café de Levante entre palmas y alegrías,
cantaba la zarzamora;
se lo pusieron de mote porque dicen que tenia
los ojos como la mora.
Le hablo primero a un tratante, y olé,
y luego fue de un Marques
que la lleno de brillantes, y olé,
de la cabeza a los pies.
Decía la gente que si era de hielo,
que si de los hombres se estaba burlando,
hasta que una noche, con rabia de celos,
a la zarzamora pillaron llorando.
¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
De un querer hizo la prueba
y un cariño conoció
que la trae y que la lleva
por la calle del dolor.
Los flamencos del colmado
la vigilan a deshora
porque se han empestillado
en saber del querer desgraciado
que embrujo a la zarzamora.
Cuando Sonaban las doce una copla de agonía
lloraba la zarzamora,
mas nadie daba razones ni el intríngulis sabia
de aquella pena traidora.
Pero una noche al levante, y olé,
fue a buscarla una mujer;
cuando la tuvo delante, y olé,
se dijeron no se que.
De aquello que hablaron ninguno ha sabido
mas la zarzamora lo dijo llorando
en una coplilla que pronto ha corrido
y que ya la gente la va publicando.
¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
Lleva anillo de casado,
me vinieron a decir,
pero ya lo había besado
y era tarde para mi.
Que publiquen mi pecado
y el pesar que me devora
y que todos me den de lado
al saber del querer desgraciado.
28.12.09
ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ - ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΚΟΥΛΑ ΕΥΣΤΡΑΤΟΠΟΥΛΟΥ (1948)
ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ
Πάμε σαν άλλοτε, πάμε σαν άλλοτε
στο μακρινό τ' ακρογιάλι
που τα μυστικά του πάλι
θα μας πει το μαϊστράλι
Πάμε σαν άλλοτε, πάμε σαν άλλοτε,
σκέψου γαλήνη που θα 'χει
κει που στέκονται οι βράχοι
και φιλοσοφούν μονάχοι
Θα 'μαστε μόνοι εσύ και γω
στη γνωστή μας ακρογιαλιά
και θα βρεθούμε με βήμα αργό
στα λημέρια μας τα παλιά
Συ και γω, συ και γω
στης ακρογιαλιάς τη γαλήνη
Συ και γω, συ και γω,
συ και γω κι αν βγει κι η σελήνη
Πάμε σαν άλλοτε, πάμε σαν άλλοτε,
θα σε κρατώ απ' το χέρι
και της θάλασσας τ' αγέρι
τη δροσιά του θα μάς φέρει
Πάμε σαν άλλοτε, πάμε σαν άλλοτε,
πάμε αγάπη μου, πάμε
στ' ακρογιάλι π' αγαπάμε
και που πάντοτε θυμάμαι
Θα 'μαστε μόνοι εσύ και γω
στη γνωστή μας ακρογιαλιά
και θα βρεθούμε με βήμα αργό
στα λημέρια μας τα παλιά
Συ και γω, συ και γω
στης ακρογιαλιάς τη γαλήνη
Συ και γω, συ και γω,
συ και γω κι αν βγει κι η σελήνη
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος. & Χρήστος Γιαννακόπουλος.
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ & Κώστας Γιαννίδης.
27.12.09
ΠΕΝΤΕ ΜΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΙΑ
ΠΑΙΖΕΙ ΣΟΛΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΕΝΤΕ ΜΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΙΑ
Αφιερωμένο με αγάπη στον αρχιγαύρο Στέφανο Ποθουλάκη.
A CASA DI PEPPA
Εορταστικός διάκοσμος από το σπίτι του σύγγαυρου Θόδωρου Α. Πέππα. Και του χρόνου, Θόδωρε. Σπολλάτη.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟ ΜΑΣ ΣΥΓΓΑΥΡΟ ΣΤΕΦΑΝΟ ΠΟΘΟΥΛΑΚΗ
Χρόνια πολλά για την ονομαστική εορτή σας, προσφιλέστατε σύγγαυρε, Στέφανε Ποθουλάκη, πατριάρχη και στυλοβάτη και απόλυτο σύμβολο της άδολης ολυμπιακοφροσύνης. Εσείς μας έχετε διδάξει να δίνουμε στον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς τα πάντα και από αυτόν να παίρνουμε μόνο τη χαρά τού να είσαι γαύρος οπαδός του.
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΣΚΑΡΙΜΠΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ
ΝΑ ’ΝΑΙ σαν νάμουν έτοιμος. Και νά ’ναι
Σαν νά ’χω χάσει το εισιτήριο. Οι κάβοι
Ν’ αφροκοπάν, κι οι αφροί να το κουνάνε
Μες στους καπνούς του –όρνιο– ένα καράβι.
Κι εγώ να ψάχνουμαι εδωχάμω. Και όλο-όλο
…το … ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ να λέω συντρόφοι ωραίοι!…
και να μην έρχεται μια βάρκα έως το μώλο
να μην φαινώνται πουθενά οι βαρκαρέοι…
Οι βαρκαρέοι!… Το εισιτήριο!.. Να τρέμει
–ζαγάρι εντός μου– η Χαλκίδα και τα όρη.
Κι εκεί να τό ’χουν συνεπάρει οι ανέμοι
Μετέωρο – μες τστις αχλές του- το βαπόρι…
Ω διάολε!… όλα νά ’χουν χαθεί και νά ’χουν πάει
Κι οι άνθρωποι δραπετεύσει από τους τόπους
Κι αυτό το πλοίο να τραβάει και να τραβάει
Χωρίς μηχανικούς, χωρίς ανθρώπους…
Και χώρις φώτα. Ακυβέρνητο. Και όλο
Να χλιμιντράει στο χάος. Κι ως θα κλαιω
– κιόλας να ψάχνουμαι, να ψάχνουμαι στο μώλο
και όλο για ’κείνο το εισιτήριο να λεω…
25.12.09
ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ
GEORG FRIEDRICH HÄNDEL: HALLELUYAH
Τραγουδούν οι Ambrosian Singers.
Διευθύνει ο Charles Mackerras.
24.12.09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
