31.5.10
ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΜΜΙΑ ΒΑΡΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ...
Παναγιώτης Γιαννάκης: Νομίζω ότι κυρίως ήταν θέμα συγκέντρωσης και συνεργασιών. Είχαμε υπομονή και επιμονή. Δεν είναι εύκολο όταν βιάζεσαι να είσαι αποτελεσματικός.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 79-72
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 79-72
Τα δεκάλεπτα: 16-14, 33-34, 56-47, 79-72
Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 6 (2), Πεν 3 (1), Τσίλντρες 14, Βούισιτς 2, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης 14, Μπέβερλι, Κλέιζα 17, Μαυροκεφαλίδης 5 (1), Τεόντοσιτς 16 (3), Σχορτσιανίτης 2.
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Τέπιτς 9 (1), Σπανούλης 2, Περπέρογλου, Μπατίστ 9 (1), Φώτσης, Γιασικεβίτσιους 10 (2), Νίκολας 9 (3), Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 11 (3), Πέκοβιτς 22.
30.5.10
29.5.10
ΤΑΝΓΚΟ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ
Στον σύγγαυρο Χρήστο Πιπίνη, που μου έφερε τους στίχους στο Καραϊσκάκη, τους τούς μετέφρασα και του τούς χαρίζω.
Ο ΑΣΧΕΤΙΛΑΣ
Τους οπαδούς λυπήσου· τη θέση δώσε σ’ άλλον·
γεμίσαμε παλτά, άντε – κοντρόλ με το καλάμι·
ποτέ δε βρίσκεις μπάλλα – γουστάρεις και φιγούρες·
αφήνω που ούτε αράουτ δεν είσαι να βαράς.
Το εννιά φοράς στην πλάτη σαν νά ’σαι ο Σεοάνε,
και γκολ σαν του Ταράσκα από τη σέντρα θέλεις,
στα μπάκ να κάνεις νίλες με ασσίστ και τακουνάκια,
σαν άλλος Οτσοΐτα, το αφιόνι της Εφτά!
Το τόπι πας και κλέβεις,
σουφρώνεις την αγάπη.
Με τί καρδιά, ρε μόρτη,
ο Μόντι θά ’σαι εσύ;!
Κλωτσώντας όπου τύχει
το γκολ νομίζεις μπαίνει;...
Στις ντρίμπλες και στις μπούκες –
’κεί φτιάχνεται ο γκολτζής!
Τους οπαδούς λυπήσου· μη γίνεσαι ρεζίλι·
σε τζαρτζ δεν πας, κωλώνεις – φοβάσαι μη χτυπήσεις·
ταγάρι σέρνεσαι, άντε – άει κρέμα’ τα παπούτσια·
γραμμών επόπτης γίνε, να παίζεις άμα θες!
Το φούτμπωλ είναι γι’ άντρες – για συμβουλή σ’ το δίνω.
Δεν ξέρεις από μπάλλα, δεν ξέρεις το παιχνίδι.
Στο τέρμα, που φυλάει του ονείρου σου η γυναίκα,
το σουτ του έρωτά μου, δες, σού ’χει χώσει γκολ!
Ρε κόψε τις φαμφάρες –
δεν έχεις πια ελπίδα·
τη μπάλλα επίσης κόψε –
συνέχεια αυτογκόλ!
Στα ντέρμπυ της αγάπης
που παίζουμε, όλο χάνεις.
Τον πούλο παίρνεις πάντα –
τα ματς κερδάω εγώ!
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
*********************************************
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL
PATADURA
Piantáte de la cancha, dejále el puesto a otro
de puro patadura estás siempre en orsay;
jamás cachás pelota, la vas de figurita
y no servís siquiera para patear un hands.
Querés jugar de forward y ser como Seoane
y hacer como Tarasca de media cancha gol.
Burlar a la defensa con pases y gambetas
y ser como Ochoíta el crack de la afición.
Chingás a la pelota,
chingás en el cariño,
el corazón de Monti
te falta, che, chambón.
Pateando a la ventura
no se consiguen goles.
Con juego y picardías
se altera el marcador.
Piantáte de la cancha que hacés mala figura
con fouls y brusquedades te pueden lastimar
te falta tecnicismo, colgá los piparulos
de linesman hay puesto, si es que querés jugar...
El juego no es pa' otarios, tenélo por consejo
hay que saber cortarse y ser buen shoteador...
En el arco que cuida la dama de tus sueños
mi shot de enamorado acaba de hacer gol.
Sacáte los infundios,
vos no tenés más chance.
Ya ni tocás pelota,
la vas de puro aubol,
te pasa así en el campo
de amor, donde jugamos:
mientras corrés la liebre
te gano un corazón.
Μουσική: José López Ares.
Στίχοι: Enrique Carrera Sotelo.
*********************************************
Σεοάνε: Ο Manuel Seoane (1902 – 1975) έπαιξε σεντερφόρ στην Ιντεπεντιέντε, στη Μπόκα Τζούνιορς και στην Εθνική Αργεντινής. Είναι ο κορυφαίος σκόρερ του αργεντίνικου ερασιτεχνικού πρωταθλήματος με 196 γκολ.
Ταράσκα: Ο Domingo Alberto Tarasconi (1903 – 1991) είταν διεθνής επιθετικός της Μπόκα Τζούνιορς, με την οποία έδωσε 218 αγώνες και πέτυχε 183 γκολ.
Οτσοΐτα: Ο Pedro Ochoa Baigorri (1900 – 1947) ήταν διεθνής επιθετικός της Ρασίγκ του Μπουένος Άιρες.
Μόντι: Ο Luis Felipe (Luisito) Monti (1901 – 1983) είταν αργεντινοϊταλός σεντερφόρ (διεθνής και με τις δύο πατρίδες του) και έπαιξε στην Ουρακάν, τη Μπόκα Τζούνιορς, τη Σαν Λορέντσο και τη Γιουβέντους.
28.5.10
ΤΟ 73-38 ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΤΑΙ, ΚΟΥΦΑΛΕΣ...
ΤΟ 73-38 ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΤΑΙ, ΚΟΥΦΑΛΕΣ,
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΛΕΤΕ,
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΓΡΑΦΕΤΕ!
ΑΣΕ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΕΝΑ 110-62, ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ!
27.5.10
ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ Ή ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ...
... ΚΑΙ ΑΝΤΕΧΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΟ ΑΝΤΡΑΣ, ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ "ΟΜΟΡΦΙΑ"
ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΜΟΝΗ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 73-54
Ολυμπιακός 0 / 23 τρίποντα.
Παναθηναϊκός 10 / 22 τρίποντα.
Ολυμπιακός 0 / 23 τρίποντα.
Παναθηναϊκός 10 / 22 τρίποντα.
26.5.10
ΝΕΑ ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΑΝΟΙΞΑΜΕ - ΛΟΓΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έδωσε στο sport24.gr την ακόλουθη γραπτή δήλωση:
Σε συνέχεια της ανακοίνωσής μου σχετικά με τις κρίσιμες ώρες που περνά η ομάδα μας, θέλω να επανέλθω τονίζοντας την ανάγκη για γρήγορες ενέργειες προγραμματισμού που θα δημιουργήσουν τις προυποθέσεις για την άμεση επιστροφή της στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου και την δημιουργία ενός Ολυμπιακού που θα πρωταγωνιστήσει εντός και εκτός συνόρων τα επόμενα χρόνια.
Προτεραιότητα σήμερα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ποια θα είναι η επόμενη διοίκηση, ο επόμενος μέτοχος, ο επόμενος πρόεδρος.
Προτεραιότητα σήμερα, όπως αυτή εκφράζεται από την αγωνία του κάθε Ολυμπιακού φιλάθλου, είναι η άμεση πρόσληψη ενός «μεγάλου» προπονητή ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τις μεταγραφές των νέων παικτών και το στήσιμο του νέου Ολυμπιακού.
Η προτεραιότητα αυτή δεν μπορεί να περιμένει μέχρι τις 14 Ιουνίου. Δεν επιτρέπεται για τον Ολυμπιακό να «κατεβάσει ρολλά» μέχρι τότε. Αδυνατώ να πιστέψω ότι η προετοιμασία της ομάδας θα ξεκινήσει με τον ίδιο προπονητή που την έφερε στην 5η θέση στην βαθμολογία μετά τον ανεπανάληπτο διασυρμό στα play off ή με κάποιον προπονητή αντίστοιχου επιπέδου με τον σημερινό.
Μέσα στα πλαίσια της δέσμευσής μου να βοηθήσω όσο μπορώ τον Ολυμπιακό μας, με προσωπικό κόστος αναλαμβάνω να πληρώσω το συμβόλαιο του νέου προπονητή μέχρι το ποσό των 2 εκατ. ευρώ, αρκεί να εξαντληθεί κάθε προσπάθεια για να είναι αυτός ο κος Βαλβέρδε.
Εάν αυτό δεν είναι τελικά εφικτό η προσφορά μου ισχύει για την απόκτηση όποιου άλλου προπονητή με διεθνή αναγνώριση και επιτυχίες στο ενεργητικό του. Διευκρινίζω ότι η δέσμευση αυτή είναι ανεξάρτητη της όποιας συζήτησης γίνει ή δεν γίνει για την απόκτηση των μετοχών του Ολυμπιακού, και είναι δωρεά μου προς την ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Ελπίζω και εύχομαι η διοίκηση του Ολυμπιακού να ανταποκριθεί άμεσα στην παραπάνω προσφορά μου και να προσλάβει ένα «μεγάλο» προπονητή.Καλώ όλους τους φιλάθλους του Ολυμπιακού επώνυμους και μη να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του κυρίου Κόκκαλη, να βοηθήσουν και αυτοί με τον τρόπο τους και τις δυνατότητές τους ώστε να επανέλθει η ομάδα μας στην κορυφή
24.5.10
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ!
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο BOB DYLAN
TALKING WORLD WAR III BLUES
Some time ago a crazy dream came to me,
I dreamt I was walkin' into World War Three,
I went to the doctor the very next day
To see what kinda words he could say.
He said it was a bad dream.
I wouldn't worry 'bout it none, though,
They were my own dreams and they're only in my head.
I said, "Hold it, Doc, a World War passed through my brain."
He said, "Nurse, get your pad, this boy's insane,"
He grabbed my arm, I said "Ouch!"
As I landed on the psychiatric couch,
He said, "Tell me about it."
Well, the whole thing started at 3 o'clock fast,
It was all over by quarter past.
I was down in the sewer with some little lover
When I peeked out from a manhole cover
Wondering who turned the lights on.
Well, I got up and walked around
And up and down the lonesome town.
I stood a-wondering which way to go,
I lit a cigarette on a parking meter
And walked on down the road.
It was a normal day.
Well, I rung the fallout shelter bell
And I leaned my head and I gave a yell,
"Give me a string bean, I'm a hungry man."
A shotgun fired and away I ran.
I don't blame them too much though,
He didn't know me.
Down at the corner by a hot-dog stand
I seen a man, I said, "Howdy friend,
I guess there's just us two."
He screamed a bit and away he flew.
Thought I was a Communist.
Well, I spied a girl and before she could leave,
"Let's go and play Adam and Eve."
I took her by the hand and my heart it was thumpin'
When she said, "Hey man, you crazy or sumpin',
You see what happened last time they started."
Well, I seen a Cadillac window uptown
And there was nobody aroun',
I got into the driver's seat
And I drove 42nd Street
In my Cadillac.
Good car to drive after a war.
Well, I remember seein' some ad,
So I turned on my Conelrad.
But I didn't pay my Con Ed bill,
So the radio didn't work so well.
Turned on my player-
It was Rock-A-Day, Johnny singin',
"Tell Your Ma, Tell Your Pa,
Our Loves Are Gonna Grow Ooh-wah, Ooh-wah."
I was feelin' kinda lonesome and blue,
I needed somebody to talk to.
So I called up the operator of time
Just to hear a voice of some kind.
"When you hear the beep
It will be three o'clock,"
She said that for over an hour
And I hung it up.
Well, the doctor interrupted me just about then,
Sayin, "Hey I've been havin' the same old dreams,
But mine was a little different you see.
I dreamt that the only person left after the war was me.
I didn't see you around."
Well, now time passed and now it seems
Everybody's having them dreams.
Everybody sees themselves walkin' around with no one else.
Half of the people can be part right all of the time,
Some of the people can be all right part of the time.
I think Abraham Lincoln said that.
"I'll let you be in my dreams if I can be in yours,"
I said that.
23.5.10
ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ
Σύγγαυροι, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ στην ομάδα μας, στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, για να μην ξεχνιόμαστε.
Ξεκινώ από τον ερασιτεχνικό Ολυμπιακό, όπου παρατηρούμε την αλλοπρόσαλλη «πολιτική» του Γιάννη Συγγελίδη να έχει φέρει την ομάδα μας –αν και πρωταγωνίστρια και κατακτήτρια τίτλων– στα όρια της ανυποληψίας και στο χείλος της αβύσσου. Οι πάντες είναι απλήρωτοι και αγωνίζονται χάριν του ονόματος και της τιμής της ομάδας μας, πράγμα καθαυτό μεν συγκινητικό, αλλά καθόλου μα καθόλου τιμητικό για τον γίγαντα του ελληνικού αθλητισμού. Δυστυχώς ο κ. Συγγελίδης αποδεικνύεται πολύ κατώτερος όχι μόνο των περιστάσεων, αλλά και αυτού ακόμη του ελαχίστου αναμενομένου και –δυστυχώς– καθίσταται επικίνδυνος, μιας και η παντελής απραξία του σε συνδυασμό με την στεντορείως βοώσα άγνοιά του οδηγούν στον όλεθρο όλα τα ερασιτεχνικά τμήματα του Συνδέσμου μας, τμήματα που μας έχουν κάνει περήφανους ως ολυμπιακούς και που τα αγαπάμε όσο και τα τμήματα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ – ούτε κατά μια γραμμή λιγότερο.
Αλήθεια, σύγγαυροι, τί ακριβώς προσφέρει στον Θρύλο ο κ. Συγγελίδης, ώστε να είναι πρόεδρος του ερασιτεχνικού Ολυμπιακού; Αυτό που κάνει –δηλαδή το τίποτα– μπορεί να το κάνει ο οιοσδήποτε, και δεν υπερβάλλω καθόλου. Βέβαια το τίποτα του κ. Συγγελίδη είναι ακόμη χειρότερο από το τίποτα ενός οποιουδήποτε άλλου, ακριβώς διότι το δικό του τίποτα είναι απτό και εφιαλτικά πραγματικό (και το ζούμε στο πετσί μας όλοι όσοι είμαστε ολυμπιακοί), ενώ του οποιουδήποτε άλλου είναι απλώς εικαζόμενο και, ως εκ τούτου, εντελώς ακίνδυνο.
Ειλικρινώς αναζητείται και δεν ανευρίσκεται ούτε μία σοβαρή ιδέα του προέδρου Συγγελίδη χάριν του συμφέροντος του ερασιτεχνικού Ολυμπιακού. Και μην πει κανείς για τις χρυσές, ασημένιες και μπρούτζινες κάρτες, που λάνσαρε στην πιάτσα σα λιλιά για ζουλουκάφρους, διότι ούτε από επιτυχία εστέφη το εγχείρημά του (απούλητες τις έχει, και όσες επούλησε πήγαν «συστημένες» στους αγοραστές τους), ούτε αυτά τα λαϊφσταϋλιτζίδικα καμώματα ταιριάζουν στο πειραιώτικο ολυμπιακό ήθος, πράγμα που αποδεικνύεται και από το ότι έμειναν τελικώς απούλητες. Ο Ολυμπιακός είναι Μάρκος, δεν είναι Φοίβος – άντε, γιατί το ξεφτιλίσατε τελείως κάποιοι «ολυμπιακάρες».
Για το καυτό θέμα των μελών τί έκανε; Κολυμβητήριο θα αποκτήσουμε ποτέ; Ομάδες βόλλεϋ και πόλο θα έχουμε του χρόνου;
Οι οιωνοί για τον ερασιτεχνικό Ολυμπιακό είναι κακοί, σύγγαυροι. Είναι κυριολεκτικώς απαίσιοι.
Για το επαγγελματικό τμήμα του μπάσκετ δεν θέλω να γράψω τίποτα. Έχουμε άκρως σημαντικούς και κρισιμότατους για την ιστορία μας αγώνες μπροστά μας. Ούτε εκεί πάνε τα πράγματα καλά. Στο Παρίσι –όλοι το γνωρίζουν πια– γίνανε «σημεία και τέρατα». Αλλά μέχρις εδώ για σήμερα.
Στο ποδόσφαιρο έχουμε –λέει– «πιάσει πάτο». Αμ, δε! Ο πάτος, σύγγαυροι, είναι παρακάτω! Λυπάμαι που θα το επαναλάβω, αλλά ο πάτος, σύγγαυροι, είναι παρακάτω!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν διδάσκεται από τα εγκληματικά λάθη του – αυτό είναι ηλίου φαεινότερον. Αλλά και ο λύκος το μαλλί αλλάζει, όχι το μυαλό. Επειδή ειλικρινώς τον αγαπώ –τον Κόκκαλη, εννοώ–, με βαθύτατη θλίψη μου γράφω τις παρακάτω αράδες.
Μας είπε ότι «κουράστηκε». Από τί, αλήθεια; Από το να διοικεί το μεγαλύτερο «μαγαζί» στην Ελλάδα – μαγαζί που, σημειωτέον, είναι δικό του περιουσιακό στοιχείο;
Μας είπε ότι «σιχάθηκε». Ποιούς, αλήθεια; Εμάς, που με το πάθος, την τρέλα, τα κολλήματα, την αρρώστια, την καύλα και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί τού «κρατάμε ανοιχτό και όρθιο το μαγαζί τόσα και τόσα χρόνια», διότι πάμε και πληρώνουμε το πάθος, την τρέλα, τα κολλήματα, την αρρώστια, την καύλα και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί; Δεν μπήκαμε ποτέ δωρεάν. Δεν είμαστε τζαμπατζήδες. Από το υστέρημά μας βάζουμε όσα βάζουμε και είμαστε εκεί. Πάντα εκεί. Αμετακίνητοι και φανατικοί. Εν τάξει, τον Ολυμπιακό υποστηρίζουμε, αλλά δεν ξεχνάμε και ποιανού μαγαζί είναι ο Ολυμπιακός – διότι μόνο κουτόχορτο δεν τρώμε.
Μήπως ήθελε να πει ότι σιχάθηκε τα μαστουρωμένα κωλόπαιδα που τον βρίζουνε και του σπάνε το μαγαζί, επειδή (για λόγους που μόνο αυτός ξέρει) τους έκοψε (όσο τους τον έκοψε, δηλαδή) τον λουφέ; Μα αυτός τους είχε χρόνια τώρα κάνει αποκλειστικούς συνομιλητές του. Με αυτούς μίλαγε μέχρι και πριν δύο εβδομάδες για τη –μη χέσω!…– «σωτηρία του Ολυμπιακού». Αυτοί του έχουνε «γαμήσει» την «ευρωπαϊκή εικόνα» του Ολυμπιακού, που, σημειωτέον, είναι δικό του περιουσιακό στοιχείο (και το ξαναλέμε, ακριβώς για να μην ξεχνιόμαστε). Είμαστε εντελώς ανυπόληπτοι στην Ευρώπη και μας έχει ξεσκίσει το διαιτητικό κορακάτο (εννοείται κατόπιν εντολής της ΟΥΕΦΑ), και ο Σωκράτης Κόκκαλης συνομιλεί με τις λέρες που του καταστρέφουν το μαγαζί, το οποίο εμείς οι άλλοι αγόγγυστα στηρίζουμε πληρώνοντας επί έτη και έτη.
Μας έστειλε και ένα τελεσίγραφο που λέει κάτι για «14 Ιουνίου και μετά να αναλάβει άλλος». Και θέλει να τον πάρουμε στα σοβαρά και να τον πιστέψουμε;! Ειλικρινώς, σύγγαυροι, ντρέπομαι που μιλάω έτσι για έναν σπουδαίο ηγέτη –για τον αναντιλέκτως κορυφαίο ηγέτη όλων των εποχών του Θρύλου–, αλλά αυτός με σπρώχνει να το κάνω. Μου φαίνεται ότι ήγγικεν η ώρα να μείνει πραγματικά μόνος ο Κόκκαλης, διότι όλα μπορούμε να τα συγχωρήσουμε εμείς οι Γαύροι, αλλά τον ωμό εκβιασμό (και μάλιστα από άνθρωπο δικό μας, από τον δικαιωματικά πρώτον τη τάξει Γαύρο) ποτέ! Δεν το έχουμε σε τίποτα να μαζευόμαστε έξω από το Καραϊσκάκη την ώρα που θα παίζει η ομάδα μας μέσα, και να φωνάζουμε υπέρ του Θρύλου (μην έχοντας αγοράσει ούτε ένα εισιτήριο), αλλά και να μην αγοράζουμε ούτε ένα φιστίκι από τα μαγαζιά κάτω από τις κερκίδες. Θα δεις τότε, αγαπητέ Σωκράτη (κι εσύ, κακόμοιρε real estate Λαυρεντιάδη) πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος!
Αντί, σύγγαυροι, να βγει ο πρόεδρος Κόκκαλης και να μας πει πειραιώτικα και ολυμπιακά να ξεχάσουμε μεταγραφές και τα τοιαύτα, βγήκε εντελώς ύπουλα και εκβιαστικά να μας καταστήσει συνυπεύθυνους για τα μαύρα χάλια που έχει το μαγαζί του λόγω της δικής του αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς. Όσο δε για τις δραματικές προσκλήσεις και τις απεγνωσμένες επικλήσεις στα φιλολυμπιακά αισθήματα διαφόρων πλουσίων / ματσωμένων / λεφτάδων / παραλήδων και δενξερωγωτί, να πάει να τις πουλήσει αλλού, εκεί που περνάνε. Όχι στους Γαύρους, διότι ο «γαύρος», σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, είναι «ο οργών προς συνουσίαν», που σημαίνει ότι κοινώς ο Γαύρος «γαμάει» και «ξεσκίζει», και αλίμονο σε όποιον πέσει στην οργή και στη μανία των Γαύρων! (Και για να συνεννοούμαστε: των Γαύρων, όχι των τσουκαλάδων του αρκουδομαγκισμού και του ποντικοκουραδισμού).
Κι από κοντά και ο Βαγέλης Μαρινάκης… Μπορεί, σύγγαυροι, αυτά που δήλωσε προχθές να μιλάνε στο θυμοειδές του αγνού ολυμπιακού οπαδού, αλλά –συγγνώμη– όχι μόνο δεν είναι σοβαρά, αλλά δίνουν και πάτημα από πάνω στον Κόκκαλη να γίνει (χωρίς, μάλιστα, συντρέχοντα λόγο) ήρωας. Φίλε και σύγγαυρε Βαγγέλη, έργα, και όχι λόγια! Η σοβαρότητα αποδεικνύεται με έργα και μόνο με έργα. Τα λόγια είναι τζάμπα και πετούν στον αέρα, κι άντε πιάστα. Τα έργα τα βλέπει ο κόσμος και τα εκτιμά.
Οι οιωνοί και για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό είναι κακοί, σύγγαυροι. Είναι κυριολεκτικώς απαίσιοι. Και μην ξεχνάμε ότι ο πάτος είναι παρακάτω!
Ξεκινώ από τον ερασιτεχνικό Ολυμπιακό, όπου παρατηρούμε την αλλοπρόσαλλη «πολιτική» του Γιάννη Συγγελίδη να έχει φέρει την ομάδα μας –αν και πρωταγωνίστρια και κατακτήτρια τίτλων– στα όρια της ανυποληψίας και στο χείλος της αβύσσου. Οι πάντες είναι απλήρωτοι και αγωνίζονται χάριν του ονόματος και της τιμής της ομάδας μας, πράγμα καθαυτό μεν συγκινητικό, αλλά καθόλου μα καθόλου τιμητικό για τον γίγαντα του ελληνικού αθλητισμού. Δυστυχώς ο κ. Συγγελίδης αποδεικνύεται πολύ κατώτερος όχι μόνο των περιστάσεων, αλλά και αυτού ακόμη του ελαχίστου αναμενομένου και –δυστυχώς– καθίσταται επικίνδυνος, μιας και η παντελής απραξία του σε συνδυασμό με την στεντορείως βοώσα άγνοιά του οδηγούν στον όλεθρο όλα τα ερασιτεχνικά τμήματα του Συνδέσμου μας, τμήματα που μας έχουν κάνει περήφανους ως ολυμπιακούς και που τα αγαπάμε όσο και τα τμήματα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ – ούτε κατά μια γραμμή λιγότερο.
Αλήθεια, σύγγαυροι, τί ακριβώς προσφέρει στον Θρύλο ο κ. Συγγελίδης, ώστε να είναι πρόεδρος του ερασιτεχνικού Ολυμπιακού; Αυτό που κάνει –δηλαδή το τίποτα– μπορεί να το κάνει ο οιοσδήποτε, και δεν υπερβάλλω καθόλου. Βέβαια το τίποτα του κ. Συγγελίδη είναι ακόμη χειρότερο από το τίποτα ενός οποιουδήποτε άλλου, ακριβώς διότι το δικό του τίποτα είναι απτό και εφιαλτικά πραγματικό (και το ζούμε στο πετσί μας όλοι όσοι είμαστε ολυμπιακοί), ενώ του οποιουδήποτε άλλου είναι απλώς εικαζόμενο και, ως εκ τούτου, εντελώς ακίνδυνο.
Ειλικρινώς αναζητείται και δεν ανευρίσκεται ούτε μία σοβαρή ιδέα του προέδρου Συγγελίδη χάριν του συμφέροντος του ερασιτεχνικού Ολυμπιακού. Και μην πει κανείς για τις χρυσές, ασημένιες και μπρούτζινες κάρτες, που λάνσαρε στην πιάτσα σα λιλιά για ζουλουκάφρους, διότι ούτε από επιτυχία εστέφη το εγχείρημά του (απούλητες τις έχει, και όσες επούλησε πήγαν «συστημένες» στους αγοραστές τους), ούτε αυτά τα λαϊφσταϋλιτζίδικα καμώματα ταιριάζουν στο πειραιώτικο ολυμπιακό ήθος, πράγμα που αποδεικνύεται και από το ότι έμειναν τελικώς απούλητες. Ο Ολυμπιακός είναι Μάρκος, δεν είναι Φοίβος – άντε, γιατί το ξεφτιλίσατε τελείως κάποιοι «ολυμπιακάρες».
Για το καυτό θέμα των μελών τί έκανε; Κολυμβητήριο θα αποκτήσουμε ποτέ; Ομάδες βόλλεϋ και πόλο θα έχουμε του χρόνου;
Οι οιωνοί για τον ερασιτεχνικό Ολυμπιακό είναι κακοί, σύγγαυροι. Είναι κυριολεκτικώς απαίσιοι.
Για το επαγγελματικό τμήμα του μπάσκετ δεν θέλω να γράψω τίποτα. Έχουμε άκρως σημαντικούς και κρισιμότατους για την ιστορία μας αγώνες μπροστά μας. Ούτε εκεί πάνε τα πράγματα καλά. Στο Παρίσι –όλοι το γνωρίζουν πια– γίνανε «σημεία και τέρατα». Αλλά μέχρις εδώ για σήμερα.
Στο ποδόσφαιρο έχουμε –λέει– «πιάσει πάτο». Αμ, δε! Ο πάτος, σύγγαυροι, είναι παρακάτω! Λυπάμαι που θα το επαναλάβω, αλλά ο πάτος, σύγγαυροι, είναι παρακάτω!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν διδάσκεται από τα εγκληματικά λάθη του – αυτό είναι ηλίου φαεινότερον. Αλλά και ο λύκος το μαλλί αλλάζει, όχι το μυαλό. Επειδή ειλικρινώς τον αγαπώ –τον Κόκκαλη, εννοώ–, με βαθύτατη θλίψη μου γράφω τις παρακάτω αράδες.
Μας είπε ότι «κουράστηκε». Από τί, αλήθεια; Από το να διοικεί το μεγαλύτερο «μαγαζί» στην Ελλάδα – μαγαζί που, σημειωτέον, είναι δικό του περιουσιακό στοιχείο;
Μας είπε ότι «σιχάθηκε». Ποιούς, αλήθεια; Εμάς, που με το πάθος, την τρέλα, τα κολλήματα, την αρρώστια, την καύλα και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί τού «κρατάμε ανοιχτό και όρθιο το μαγαζί τόσα και τόσα χρόνια», διότι πάμε και πληρώνουμε το πάθος, την τρέλα, τα κολλήματα, την αρρώστια, την καύλα και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί; Δεν μπήκαμε ποτέ δωρεάν. Δεν είμαστε τζαμπατζήδες. Από το υστέρημά μας βάζουμε όσα βάζουμε και είμαστε εκεί. Πάντα εκεί. Αμετακίνητοι και φανατικοί. Εν τάξει, τον Ολυμπιακό υποστηρίζουμε, αλλά δεν ξεχνάμε και ποιανού μαγαζί είναι ο Ολυμπιακός – διότι μόνο κουτόχορτο δεν τρώμε.
Μήπως ήθελε να πει ότι σιχάθηκε τα μαστουρωμένα κωλόπαιδα που τον βρίζουνε και του σπάνε το μαγαζί, επειδή (για λόγους που μόνο αυτός ξέρει) τους έκοψε (όσο τους τον έκοψε, δηλαδή) τον λουφέ; Μα αυτός τους είχε χρόνια τώρα κάνει αποκλειστικούς συνομιλητές του. Με αυτούς μίλαγε μέχρι και πριν δύο εβδομάδες για τη –μη χέσω!…– «σωτηρία του Ολυμπιακού». Αυτοί του έχουνε «γαμήσει» την «ευρωπαϊκή εικόνα» του Ολυμπιακού, που, σημειωτέον, είναι δικό του περιουσιακό στοιχείο (και το ξαναλέμε, ακριβώς για να μην ξεχνιόμαστε). Είμαστε εντελώς ανυπόληπτοι στην Ευρώπη και μας έχει ξεσκίσει το διαιτητικό κορακάτο (εννοείται κατόπιν εντολής της ΟΥΕΦΑ), και ο Σωκράτης Κόκκαλης συνομιλεί με τις λέρες που του καταστρέφουν το μαγαζί, το οποίο εμείς οι άλλοι αγόγγυστα στηρίζουμε πληρώνοντας επί έτη και έτη.
Μας έστειλε και ένα τελεσίγραφο που λέει κάτι για «14 Ιουνίου και μετά να αναλάβει άλλος». Και θέλει να τον πάρουμε στα σοβαρά και να τον πιστέψουμε;! Ειλικρινώς, σύγγαυροι, ντρέπομαι που μιλάω έτσι για έναν σπουδαίο ηγέτη –για τον αναντιλέκτως κορυφαίο ηγέτη όλων των εποχών του Θρύλου–, αλλά αυτός με σπρώχνει να το κάνω. Μου φαίνεται ότι ήγγικεν η ώρα να μείνει πραγματικά μόνος ο Κόκκαλης, διότι όλα μπορούμε να τα συγχωρήσουμε εμείς οι Γαύροι, αλλά τον ωμό εκβιασμό (και μάλιστα από άνθρωπο δικό μας, από τον δικαιωματικά πρώτον τη τάξει Γαύρο) ποτέ! Δεν το έχουμε σε τίποτα να μαζευόμαστε έξω από το Καραϊσκάκη την ώρα που θα παίζει η ομάδα μας μέσα, και να φωνάζουμε υπέρ του Θρύλου (μην έχοντας αγοράσει ούτε ένα εισιτήριο), αλλά και να μην αγοράζουμε ούτε ένα φιστίκι από τα μαγαζιά κάτω από τις κερκίδες. Θα δεις τότε, αγαπητέ Σωκράτη (κι εσύ, κακόμοιρε real estate Λαυρεντιάδη) πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος!
Αντί, σύγγαυροι, να βγει ο πρόεδρος Κόκκαλης και να μας πει πειραιώτικα και ολυμπιακά να ξεχάσουμε μεταγραφές και τα τοιαύτα, βγήκε εντελώς ύπουλα και εκβιαστικά να μας καταστήσει συνυπεύθυνους για τα μαύρα χάλια που έχει το μαγαζί του λόγω της δικής του αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς. Όσο δε για τις δραματικές προσκλήσεις και τις απεγνωσμένες επικλήσεις στα φιλολυμπιακά αισθήματα διαφόρων πλουσίων / ματσωμένων / λεφτάδων / παραλήδων και δενξερωγωτί, να πάει να τις πουλήσει αλλού, εκεί που περνάνε. Όχι στους Γαύρους, διότι ο «γαύρος», σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, είναι «ο οργών προς συνουσίαν», που σημαίνει ότι κοινώς ο Γαύρος «γαμάει» και «ξεσκίζει», και αλίμονο σε όποιον πέσει στην οργή και στη μανία των Γαύρων! (Και για να συνεννοούμαστε: των Γαύρων, όχι των τσουκαλάδων του αρκουδομαγκισμού και του ποντικοκουραδισμού).
Κι από κοντά και ο Βαγέλης Μαρινάκης… Μπορεί, σύγγαυροι, αυτά που δήλωσε προχθές να μιλάνε στο θυμοειδές του αγνού ολυμπιακού οπαδού, αλλά –συγγνώμη– όχι μόνο δεν είναι σοβαρά, αλλά δίνουν και πάτημα από πάνω στον Κόκκαλη να γίνει (χωρίς, μάλιστα, συντρέχοντα λόγο) ήρωας. Φίλε και σύγγαυρε Βαγγέλη, έργα, και όχι λόγια! Η σοβαρότητα αποδεικνύεται με έργα και μόνο με έργα. Τα λόγια είναι τζάμπα και πετούν στον αέρα, κι άντε πιάστα. Τα έργα τα βλέπει ο κόσμος και τα εκτιμά.
Οι οιωνοί και για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό είναι κακοί, σύγγαυροι. Είναι κυριολεκτικώς απαίσιοι. Και μην ξεχνάμε ότι ο πάτος είναι παρακάτω!
Ο πίνακας στην κεφαλή του κειμένου έχει τίτλο Red Painting και είναι του Gus Cummins.
22.5.10
ΜΗΝ ΑΚΟΥΣΩ ΓΙΑ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΕΔΡΑΣ!...
Νικήσαμε το Μαρούσι με 89-77 και περάσαμε στον τελικό του πρωταθλήματος. Εκεί θα περιμένουμε τον Παναθηναϊκό.
Τα δεκάλεπτα: 29-17, 56-36, 76-56, 89-77.
Ολυμπιακός: (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 4, Πεν 7 (1), Τσίλντρες 14 (1), Βούισιτς 6, Παπανικολάου, Μπουρούσης 8, Μπέβερλι 15 (1), Κλέιζα 12, Μαυροκεφαλίδης 13, Τεόντοσιτς, Σλούκας, Σχορτσανίτης 10
Μαρούσι: (Μπαρτζώκας): Κουμπούρας 6, Κις 9 (3), Λούκας 16 (1), Πελεκάνος 11 (2), Μπατής 2, Χόμαν 6, Νάτζφεϊ 4, Μαυροειδής 14, Καλάθης 3 (1), Αριγκμπάμπου 2, Κένταλ, Καϊμακόγλου 4
Εννοείται ότι δικαιολογίες για απώλεια του τίτλου δεν υπάρχουν.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΓΕΛΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
Αντιγράφω από το sport24.gr
O Ολυμπιακός πάντα με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει, γι' αυτό θα τοποθετηθώ επίσημα όταν ακούσω μία συγκεκριμένη πρόταση από τον κύριο Κόκκαλη με την επιστροφή μου από το εξωτερικό. Ο Ολυμπιακός είναι ιδέα, είναι θρύλος, γι' αυτό δεν πιστεύω σε "αποτιμήσεις μετοχών", σε "κερδοφόρες ΠΑΕ", σε "οικόπεδα-φιλέτα" και σε παζαρέματα για την αγορά τους. Ο Ολυμπιακός δεν διαπραγματεύεται, είναι κάτι μαγικό στο μυαλό. Με αυτές τις αρχές μεγάλωσα στο Πασαλιμάνι, έτσι με γαλούχησε ο πατέρας μου, Μιλτιάδης, από την πρώτη στιγμή που με πήρε μαζί του στο Καραϊσκάκη. Γι' αυτό, λοιπόν, όσα χρήματα και να βάλεις στο σύλλογο τα ξεχνάς, δεν τα ζητάς ποτέ πίσω και φεύγοντας καλύπτεις τις υποχρεώσεις σου γιατί είναι προσφορά στην ιδέα που λέγεται Ολυμπιακός. Αυτό έπραξα στο παρελθόν, όποτε ασχολήθηκα με τμήματα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού κι έτσι θα πράξω και στο μέλλον, όποτε ασχοληθώ με την αγαπημένη μας ομάδα.
ΤΟ 13ο ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΟ ΠΟΛΟ!
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
Με γκολ του Θοδωρή Χατζηθεοδώρου, ένα λεπτό πριν το δεύτερο τρίλεπτο της παράτασης, ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πέμπτο συνεχόμενο Κύπελλο Ελλάδας και 13ο συνολικά, κερδίζοντας με 7-6 τον Πανιώνιο στον τελικό της Ερμούπολης στη Σύρο.
Τα οκτάλεπτα: 1-2, 1-0, 2-1, 1-2, 2-1 παρ.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: (Βαγγέλης Πάτερος): Δεληγιάννης, Μυλωνάκης, Δελακάς, Φουντούλης, Χατζηθοεδώρου 2, Θεοδωρόπουλος 1, Χρ.Αφρουδάκης, Ντόσκας 1, Γ.Αφρουδάκης 1, Κομάντινα, Βλοντάκης, Σχίζας 2, Φλώρος.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: (Μάκης Βολτυράκης): Φλέγκας, Μιράλης 2, Μάζης 1, Κοκκινάκης, Θωμάκος, Κουκής, Παπαδόγκωνας 1, Χατς, Μουρίκης, Μπεριστιάνος 1, Κατσαούνης 1, Καπότσης, Γαλανίδης.
21.5.10
20.5.10
ΔΟΥΣΟΥ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΑΕ Ολυμπιακός αποφάσισε τη σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης την 14η Ιουνίου 2010 με μοναδικό θέμα την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Εν τω μεταξύ θα υπάρξουν εκ νέου επαφές του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και των μελών του, με ενδιαφερόμενους που προτίθενται να συμμετάσχουν στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας.
ΜΗ ΣΟΥ...
19.5.10
18.5.10
Α ΡΕ ΣΩΚΡΑΤΗ, ΠΟΙΟΙ ΣΕ / ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΤΩ!...
Α ΡΕ ΣΩΚΡΑΤΗ, ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΙ "ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ" ΣΕ / ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ!...
Ο γλάστρας είπε:
Σχετικά με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «η Πράσινη» που υποτίθεται ότι «αποκαλύπτει» τους όρους που μου «επέβαλε» ο Γιάννης Βαρδινογιάννης και τους οποίους μάλιστα εγώ (σύμφωνα με το δημοσίευμα) δέχθηκα, προκειμένου να παραμείνω πρόεδρος, επιθυμώ να επισημάνω τα ακόλουθα:
•Καμιά συζήτηση δεν έγινε με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη για περιορισμό των αρμοδιοτήτων μου ως προέδρου.
•Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δεν ζήτησε την απομάκρυνση του Κώστα Αντωνίου.
•Ποτέ δεν συζητήσαμε με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη για μειωμένο μεταγραφικό budget.
•Δεν έγινε συνάντηση με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη για να συζητήσουμε τα παραπάνω.
•Κανείς από την εφημερίδα δεν επικοινώνησε ποτέ μαζί μου προκειμένου να διασταυρώσει αν ισχύουν οι ψευδείς αυτές πληροφορίες πριν τις δημοσιεύσουν
Η εφημερίδα, στη στήλη του «Πρασινοφρουρού» αναφέρει ότι «ο Πατέρας θα κάνει υποχωρήσεις ως διορισμένος πρόεδρος για να παραμείνει στη θέση του προκειμένου να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του».
Είναι προφανές ότι το όλο δημοσίευμα ανήκει στη σφαίρα της κακοήθειας και της φαντασίας του συντάκτη του και δεν μπορεί παρά να ενταχθεί σε μια συστηματική προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος διχασμού και δυσπιστίας στις τάξεις των μετόχων, αλλά και των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, την οποία και έχω κατ’ επανάληψη καταγγείλει.
Προς ενημέρωση των φιλάθλων της ομάδας μας δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω καμιά υποχώρηση για κανέναν και για τίποτα σε ό, τι αφορά τον Παναθηναϊκό.
Ακόμα και ο πιο εμπαθής αντιπαναθηναϊκός αναγνωρίζει την προσφορά του «διορισμένου», «ματαιόδοξου», «Προέδρου – γλάστρα», «που δεν τον ήξερε ούτε ο θυρωρός του», στην επίτευξη των στόχων μας: Είτε πρόκειται για την κατάκτηση τίτλων, είτε για την ενότητα του Παναθηναϊκού μας, είτε για την επιστροφή του κόσμου και την τεράστια στήριξή του στην προσπάθειά μας τα τελευταία δύο χρόνια.
Μόνο ο αυτοδημιούργητος και επιτυχημένος ιδιοκτήτης της εφημερίδας «η Πράσινη», Δημήτρης Γιαννακόπουλος και το alter ego του, ιδιοκτήτης και διευθυντής της εφημερίδας Derbynews, Κώστας Γκόντζος, δεν αναγνωρίζουν τα παραπάνω, με αποτέλεσμα να γεννιούνται για μια ακόμα φορά σοβαρά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα τέτοιων κατάπτυστων δημοσιευμάτων από οπαδικές εφημερίδες, η μία μάλιστα εκ των οποίων ανήκει σε οικογένεια μεγαλομετόχου και δήθεν κόπτεται για το καλό του Παναθηναϊκού.
Ευχαριστώ τους φιλάθλους μας για τη στήριξη και την αγάπη τους και ελπίζω αυτοί τουλάχιστον να πιστεύουν ότι δικαίωσα τις προσδοκίες τους.
Ο δημητράκις είπε:
Αθήνα, 18 ΜΑΪΟΥ 2010
Επειδή η έπαρση και η αμετροέπεια ενός ανθρώπου θα πρέπει να έχει και κάποιο όριο, είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω στην προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΠΑΕ και από εκεί και πέρα ο κόσμος να βγάλει τα συμπεράσματά του. (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά)
Πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να εκφράσω τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια στην ποδοσφαιρική ομάδα για την κατάκτηση του νταμπλ που τη βγάζει από την ανυποληψία στην οποία είχε οδηγηθεί την τελευταία 15ετία. Ως φίλαθλος του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου εκπλήσσομαι διαβάζοντας στην ανακοίνωση του ανθρώπου που έχει αναλάβει τη διαχείριση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός να αναγράφεται χωρίς ίχνος ντροπής, ευθιξίας και του δέοντος σεβασμού φρασεολογία με ύφος χιλίων καρδιναλίων (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά) για την οικογένεια Γιαννακόπουλου που επί μία 40ετία έχει δώσει και τη ζωή της (ΣΣ: Υπάρχουν και θύματα;) για να κάνει περήφανους τους φιλάθλους (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά - "Όλους τους φιλάθλους;").
Ακόμα και οπαδός αντίπαλης ομάδας δεν θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει τη φράση «που δήθεν κόπτεται για το καλό του Παναθηναϊκού» αναφερόμενος στον μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ και της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Παύλο Γιαννακόπουλο. Θα ήθελα να ενημερώσω τον κόσμο της ομάδας μας ότι η προσωπική ανοχή μου εξαντλήθηκε από τη στιγμή που μπροστά στον λαϊκισμό που εξέφραζε και την προσπάθειά του για επιδείξεις μαγκιάς, δεν δίσταζε (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά) να προβεί σε προσωπικές δηλώσεις (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά) εναντίον ενός ανθρώπου που έχει γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία του Παναθηναϊκού.
Καμία διάθεση δεν είχα και δεν έχω να εμπλακώ στα διοικητικά δρώμενα της ΠΑΕ όπως τεχνηέντως αφήνουν να εννοηθεί «κύκλοι» του προέδρου. Μόνο γέλια, δε, μου προκαλούν δημοσιεύματα που διαρρέουν από συγκεκριμένες πλευρές περί δήθεν δικού μου ενδιαφέροντος για την ανάληψη της προεδρίας του ποδοσφαιρικού τμήματος. (ΣΣ: Πάνω απ' όλα σεμνός και "γελοίος".)
Εκείνο που δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου, στην οικογένειά μου και στον Παναθηναϊκό (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά), είναι από παράγοντες διετίας να πιάνουν στο στόμα τους, χωρίς πρώτα να το έχουν πλύνει (ΣΣ: Colgate, Binaca, Kolynos ect), το όνομα «Παύλος Γιαννακόπουλος» προκειμένου να μειώσουν την προσφορά του. Η οικογένεια Γιαννακόπουλου έχει καταβάλει περισσότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ για τη γιγάντωση της ιδέας που λέγεται Παναθηναϊκός, έχει προσφέρει αμέτρητο χρόνο (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά) από την προσωπική της ζωή, και κυρίως συνέβαλλε (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά) στην κατάκτηση αμέτρητων τίτλων (ΣΣ: Μετρήγστε τους!) που έκαναν ξακουστό τον σύλλογο στα πέρατα ολόκληρης της γης.
Αναφέρω την κατάκτηση των τίτλων διότι μία από τις λίγες φορές που επισκέφθηκε το κλειστό του ΟΑΚΑ σαν πρόεδρος της ΠΑΕ, είχε φροντίσει εκείνος και οι συνεργάτες του να λείπουν από την οροφή του γηπέδου τα λάβαρα που έχουν υψωθεί και θυμίζουν σε κάθε επισκέπτη τα ευρωπαϊκά τρόπαια, τα ελληνικά Πρωταθλήματα και τα Κύπελλα. Χωρίς μάλιστα να ζητήσει μια έμπρακτη συγγνώμη προς τον σύλλογο για τη βάναυση προσβολή της ιστορίας του. (ΣΣ: Δύσκολα τα γαμημένα τα ελληνικά)
Ένας άνθρωπος λοιπόν που έχει προσφέρει συνολικά 8,9 εκατομμύρια ευρώ και αποτελεί παράγοντα και φίλαθλο του Παναθηναϊκού μόλις τα τελευταία δύο χρόνια, δεν έχει το δικαίωμα να απαξιώνει και να μιλάει υποτιμητικά και ειρωνικά για την προσφορά της οικογένειας Γιαννακόπουλου όπως κατ' επανάληψιν πράττει εδώ και πολλούς μήνες.
Αδιαφορώ παγερά για την προσωπική φθορά που έχω υποστεί από την εμπλοκή μου με έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί τον Παναθηναϊκό για την προσωπική του προβολή, ωστόσο δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος μπροστά στις επιθέσεις που εξαπολύονται εναντίον της οικογένειάς μου, του χρυσού παρελθόντος και του ένδοξου μέλλοντος. Το πιο εύκολο θα ήταν να κωφεύσω και να ταυτιστώ με το κύμα. Θεωρώ υποχρέωσή μου να προστατεύσω το όνομα της οικογένειάς μου και κυρίως του Παναθηναϊκού από κομήτες που κάνουν τους καμπόσους με τον παρά των άλλων.
Η οικογένεια Γιαννακόπουλου προσφέρει επί 40 χρόνια σε ΟΛΑ τα τμήματα του Παναθηναϊκού και θα συνεχίσει να το κάνει με την ίδια και ακόμα μεγαλύτερη διάθεση γιατί αγαπά παθολογικά τον σύλλογο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
