ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΓΓΛΕΛΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ

Αγαπητέ Πρόεδρε,

επειδή στο πρόσφατο παρελθόν έτυχε να γνωριστούμε και να μιλήσουμε πολύ σοβαρά κάμποση ώρα, παίρνω το θάρρος να σου γράψω τα παρακάτω λόγια, ξεκαθαρίζοντάς σου προκαταβολικά ότι δεν ξεχνώ ούτε στιγμή ότι η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι περιουσιακό σου στοιχείο και, άρα, εν σχέσει προς αυτό ενεργείς όπως εσύ κρίνεις, χωρίς να χρειάζεται να έχεις ούτε τη συναίνεση ούτε την έγκριση κανενός. Επειδή, όμως, στο μαγαζί σου είμαι πελάτης –και μη θίγεσαι, σε παρακαλώ, για το χρησιμοποιούμενο λεξιλόγιο, μιας και αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου– και επειδή επιθυμώ να είμαι πελάτης μέχρι να πεθάνω (και, όπως αυτονοήτως αντιλαμβάνεσαι, δεν σκοπεύω να γίνω πελάτης κανενός άλλου ομοειδούς μαγαζιού), λάβε υπόψη σου τα λόγια που θα σου πω – λόγια ειλικρινή και αρχαιοολυμπιακά, λόγια λιμανίσια πειραιώτικα και ερυθρόλευκα.

Τις ειλικρινείς σου προθέσεις για την καταπολέμηση της οπαδικής βίας τις γνωρίζω και τις προσυπογράφω. Όμως δεν αρκούν μόνο οι καλές προθέσεις, αλίμονο. Ούτε μόνο τα λόγια. Γνωρίζεις άριστα ότι ο Ολυμπιακός κατάντησε να είναι βίαιο σωματείο – αυτή την κακή φήμη έχουμε στην ΟΥΕΦΑ, και την έχουμε πληρώσει κατ’ επανάληψη. Και δεν βγαίνει ο λεκές αυτός ούτε με λόγια ούτε μέσα σε μια βδομάδα με απλή επίδειξη καλής θέλησης. Απαιτούνται έργα – έργα πολλά και επίπονα. Γνωρίζεις πολύ καλά ποιοί δημιουργούν τα δυσφημηστικά για τον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς επεισόδια. Γνωρίζεις πολύ καλά ποιοί σε δυσφημούν και σου χαλάνε το μαγαζί. Αι, ξεπάστρεψέ τους! Δέκα σεσημασμένοι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου είναι, που χρησιμοποιούν πενήντα μπράβους, για να ελέγχουν –και το καταφέρνουν! – δυο-τρεις χιλιάδες αφελείς, που γίνονται πειθήνια όργανά τους δίχως καν να το φαντάζονται. Ποιός πληρώνει τον λογαριασμό; Και εσύ και όσοι από εμάς δεν έχουμε σχέση με την κόπρο του Αυγεία! Ειλικρινώς, όμως, δεν ξέρω σε ποιόν έρχεται η λέζα ακριβότερα, σε εσένα ή σε εμάς; – των αναλογιών πάντοτε τηρουμένων.

Δεν σου λέω να ελέγξεις ούτε τα γελοία και εμετικά στιχάκια για τις «μανάδες», τους «μπινέδες», τις «πουτάνες», τα «γαμήσια» και τα τοιαύτα (αυτό θα γίνει από μόνο του, αν καθαρίσεις το περιβάλλον), ούτε τα αντεθνικά συνθήματα, που όλο και συχνότερα ακούγονται στου Καραϊσκάκη. Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνουν πρώτα πάρα πολλά άλλα. Κανόνισε να βγει το μαύρο χρώμα από τα σύμβολά μας: μην επιτρέψεις να ξαναμπεί σημαία στο γήπεδο με άλλα χρώματα εκτός του κόκκινου και του άσπρου. Και τη θέληση –το ξέρω– την έχεις και τη δύναμη.

Έλεγξε την κερκίδα. Τί χρειάζονται, αλήθεια, οι κροτίδες, τα δυναμιτάκια και τα καπνογόνα στους αγώνες της ομάδας μας; Και μάλιστα στα χέρια πιονιών και ενεργουμένων. Ποιός φοβάται, αλήθεια, όλες αυτές τις «βροντερές» και «οσμηρές» αηδίες; Ποιόν τάχα τρομάζουν; Πόσο κακό μας έκαναν προχτές τα ρεμάλια που πέταγαν ό,τι είχαν στα χέρια τους μετά το πρώτο γκόλ μας; Και πώς ανέχεσαι να παρακούουν τις από μεγαφώνου απεγνωσμένες εκκλήσεις σου να ηρεμήσουν – και μάλιστα μέσα στο μαγαζί σου; Η βόμβα μολότωφ πώς βρέθηκε να σκάει στο γήπεδο μετά το τέλος του αγώνα;

Πρόεδρε, άκουσα ή / και διάβασα όλες σου τις δηλώσεις των τελευταίων τριών ημερών. Η μία εγρονθοκοπείτο με την άλλη, ωσάν να μην τις είχες κάνει εσύ ο ίδιος, αλλά τρεις διαφορετικοί άνθρωποι. Και προς τι η δευτεριάτικη συγγνώμη; Δεν ξέρεις ότι για μερικά πράγματα, όταν έχουμε καταφέρει να τα εκτρέψουμε ώς εκεί που τα πήγαμε, δεν ζητάμε ύστερα (ποτέ!) συγγνώμη;! Και δεν ζητάμε, διότι δεν πρόκειται περί μεγαλοψυχίας και ανωτερότητας, αλλά –και να με συγχωρείς, αλλά έτσι είναι– περί κανονικής ανοησίας. Αλήθεια, τί προσδοκάς τώρα από την έκφραση της συγγνώμης σου; Να σε λάβει σοβαρά ο –και επιχειρηματικός σου– αντίπαλος; Ήδη σε άδειασαν. Και σε άδειασαν (για άλλη μία φορά και χλευαστικά μάλιστα), γιατί τους έδωσες εσύ το δικαίωμα. Κρείττον σιγάν, πρόεδρε Βαγγέλη Μαρινάκη. Η σιωπή είναι χρυσός. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. Και ξέρεις και κάτι άλλο; – και σ’ το γράφω για να θυμώσεις: εσύ τους ζήτησες συγγνώμη για κάτι –και πάλι με το συμπάθιο– μπούρδες που ξεστόμισες. Αυτοί μας έχουν εγγράφως χαρακτηρίσει –τους οπαδούς του Ολυμπιακού συλλήβδην– «περιττώματα» και «εμέσματα». Και όχι μόνο δεν θα ζητήσουν ποτέ συγγνώμη, αλλά θα έχει μείνει και επισήμως αναπάντητη η ύβρις τους. Πώς το ανέχεσαι και πώς το καταδέχεσαι αυτό;

Στο εξάμηνο διάστημα, που σου ανήκει η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, έχεις κάνει ομολογουμένως πολλά σημαντικότατα πράγματα και ένα διεθνώς πρωτοποριακό. Αλλά εννιά καλά να κάνεις και ένα λάθος, το αποτέλεσμα είναι δέκα κακά! Για να μη σου πω ότι είναι εκατό κακά. Θα σου αποκαλύψω –και πάλι για να θυμώσεις– και το μεγαλύτερο λάθος της συγγνώμης σου. Ζητάς συγγνώμη (ενώ, όπως είπαμε, δεν έπρεπε) γενικώς και αορίστως, και δεν λες κουβέντα για την άθλια επίθεση των χουλιγκανοενεργουμένων σε αντιπάλους ποδοσφαιριστές. Πόσο να γίνει πιστευτό (και, αλήθεια, από ποιούς;) ότι είσαι ειλικρινής στη στάση και στις δηλώσεις σου;

Ο γέγονε γέγονε, Πρόεδρε. Όχι άλλες δηλώσεις, και όχι παρακάλια στους γόντικες να καταδεχτούν να σου μιλήσουν. Καθάρισε ό,τι βρωμίζει τη δική σου ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και τον δικό σου και δικό μας ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Δες πώς ενεργούν οι πρόεδροι των μεγάλων συλλόγων της Ευρώπης, που όλοι παρακολουθούμε και θαυμάζουμε, και πράξε αναλόγως. Διαφορετικά θα βρεθείς ολομόναχος – εσύ στη μέση και γύρω-γύρω οι χουλιγκάνοι. Και δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο.

Αυτά σ’ τα λέει και σ’ τα γράφει κάποιος που σε πιστεύει και δεν σε γλείφει.

Νά ’σαι καλά.