Personal >
Ατάκτως εριμμένα
(4.11.2012)
Το τιτιβίζον βοϊδότουβλο, που καμώνεται πως διαβάζει
-τρομάρα του- και Καβάφη, ας μάθει να ορθογραφεί. Γράφει "εριμμένα"
(βλ. το ανάμεσα στις δύο φωτογραφίες copy-paste από τη σελίδα του στον
γούγλη).
Με δύο ρω γράφεται η λέξη - και του το γράφω μεγαλογραμμάτως και ευμεγέθως (σαν
να λέμε 17 Χ 24) για να το δει, να το μάθει, αλλά και για να το ευχαριστηθεί (αφού δίκην χαφιέ -και... βάζελου- επισκέπτεται το Ερυθρόλευκο Μετερίζι):
ΕΡΡΙΜΜΕΝΑ
Λάθη, βεβαίως, κάνουν οι πάντες – μηδενός εξαιρουμένου. Το να κάνεις γλωσσικά λάθη
δεν είναι έγκλημα. Κάθε άλλο. Έγκλημα όμως γίνεται, όταν είσαι άσχετος,
άγευστος ποιητικής και το παράπαν ανορθόγραφος και τολμάς, όπως το βοϊδότουβλο, να σηκώνεις το
δάχτυλό σου για να κάνεις μάθημα... ορθογραφίας με μόνον οπλισμό σου το θράσος σου.
Το καβαφικό αριστούργημα, που παρατίθεται αμέσως παρακάτω, τα
λέει όλα, ιδίως στους στίχους 4-6:
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΩΝΥΜΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ
Έμεινε μαθητής του Aμμωνίου Σακκά δυο χρόνια·
αλλά βαρέθηκε και την φιλοσοφία και τον Σακκά.
Κατόπι μπήκε στα πολιτικά.
Μα τα παραίτησεν. Ήταν ο Έπαρχος μωρός·
κ’ οι πέριξ του ξόανα επίσημα και σοβαροφανή·
τρισβάρβαρα τα ελληνικά των, οι άθλιοι.
Την περιέργειάν του είλκυσε
κομμάτ’ η Εκκλησία· να βαπτισθεί
και να περάσει Χριστιανός. Μα γρήγορα
την γνώμη του άλλαξε. Θα κάκιωνε ασφαλώς
με τους γονείς του, επιδεικτικά εθνικούς·
και θα του έπαυαν —πράγμα φρικτόν—
ευθύς τα λίαν γενναία δοσίματα.
Έπρεπεν όμως και να κάμει κάτι. Έγινε ο θαμών
των διεφθαρμένων οίκων της Aλεξανδρείας,
κάθε κρυφού καταγωγίου κραιπάλης.
Η τύχη του εφάν’ εις τούτο ευμενής·
τον έδωσε μορφήν εις άκρον ευειδή.
Και χαίρονταν την θείαν δωρεάν.
Τουλάχιστον για δέκα χρόνια ακόμη
η καλλονή του θα διαρκούσεν. Έπειτα —
ίσως εκ νέου στον Σακκά να πήγαινε.
Κι αν εν τω μεταξύ απέθνησκεν ο γέρος,
πήγαινε σ’ άλλου φιλοσόφου ή σοφιστού·
πάντοτε βρίσκεται κατάλληλος κανείς.
Ή τέλος, δυνατόν και στα πολιτικά
να επέστρεφεν —αξιεπαίνως ενθυμούμενος
τες οικογενειακές του παραδόσεις,
το χρέος προς την πατρίδα, κι άλλα ηχηρά παρόμοια.
αλλά βαρέθηκε και την φιλοσοφία και τον Σακκά.
Κατόπι μπήκε στα πολιτικά.
Μα τα παραίτησεν. Ήταν ο Έπαρχος μωρός·
κ’ οι πέριξ του ξόανα επίσημα και σοβαροφανή·
τρισβάρβαρα τα ελληνικά των, οι άθλιοι.
Την περιέργειάν του είλκυσε
κομμάτ’ η Εκκλησία· να βαπτισθεί
και να περάσει Χριστιανός. Μα γρήγορα
την γνώμη του άλλαξε. Θα κάκιωνε ασφαλώς
με τους γονείς του, επιδεικτικά εθνικούς·
και θα του έπαυαν —πράγμα φρικτόν—
ευθύς τα λίαν γενναία δοσίματα.
Έπρεπεν όμως και να κάμει κάτι. Έγινε ο θαμών
των διεφθαρμένων οίκων της Aλεξανδρείας,
κάθε κρυφού καταγωγίου κραιπάλης.
Η τύχη του εφάν’ εις τούτο ευμενής·
τον έδωσε μορφήν εις άκρον ευειδή.
Και χαίρονταν την θείαν δωρεάν.
Τουλάχιστον για δέκα χρόνια ακόμη
η καλλονή του θα διαρκούσεν. Έπειτα —
ίσως εκ νέου στον Σακκά να πήγαινε.
Κι αν εν τω μεταξύ απέθνησκεν ο γέρος,
πήγαινε σ’ άλλου φιλοσόφου ή σοφιστού·
πάντοτε βρίσκεται κατάλληλος κανείς.
Ή τέλος, δυνατόν και στα πολιτικά
να επέστρεφεν —αξιεπαίνως ενθυμούμενος
τες οικογενειακές του παραδόσεις,
το χρέος προς την πατρίδα, κι άλλα ηχηρά παρόμοια.
1 σχόλιο:
Α πα πα !
Είσαι κακός Δάσκαλος, αφού μαθητής σου ( επισκέπτης έστω ) , δεν διορθώνεται.
Μήπως όμως είναι .... ανεπίδεκτος μαθήσεως, οπότε δεν φταις εσύ και πρέπει να αποβληθεί από την ...τάξη;
Μην το πειράζετε όμως το ... παιντί.
Προσφέρει γέλιο. Είτε απ'ευθείας σε ότι αρπάμε εμείς, είτε με την βοήθεια πιο ενδελεχούς έρευνας από πιο ..... γερακίσια μάτια. .. :-)
Δημοσίευση σχολίου