25.9.16

ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ;




ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Μια ήττα στο ποδόσφαιρο είναι πάντα μέσα στις «λογικές» πιθανότητες, ακόμα και όταν παίζει μια «μεγάλη» ομάδα με μια «μη-ομάδα», που κάνει συνεχώς  καθυστερήσεις με ψευτοτραυματισμούς των παικτών της και όλα τα παρόμοια, μην τυχόν και της κάτσει η τύχη της ισοπαλίας (κατά κανόνα 0-0) ή μήπως γίνει καμμιά στραβή και πάρει τους τρείς βαθμούς. Αυτό, ναι, μπορεί να γίνει. Αλλά τη νίκη στην ΑΕ Λάρισα σήμερα την πρόσφερε ο Ολυμπιακός. Κυριολεκτικά: το γκολ της νίκης της ΑΕΛ στο 92΄ ήταν φιλική προσφορά της άμυνας του Ολυμπιακού. Ο Βιάνα παραχώρησε αβίαστα (διάβαζε χαζοχαρούμενα) ένα αράουτ, στο μελέ που έγινε στη μεγάλη περιοχή μας οι δεσποινίδες της οπισθοφυλακής κοιταζόντουσαν, εξέταζαν τα νύχια τους αν έχει στεγνώσει το μανό, έστρωναν τα καλσόν τους μην είχαν ζάρες – τέτοια ωραία πράγματα…
Πλην του Καμπιάσο και του Μιλιβόγεβιτς κανείς άλλος δεν δικαιολόγησε όχι την παρουσία του στο γήπεδο, αλλά την ύπαρξη του στον Θρύλο. Κάποιοι ποδοσφαιριστές της ομάδας μας δεν είναι ποδοσφαιριστές – και, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι για την ομάδα μας. Παιχτάκια της σειράς είναι, ανίκανοι να κόψουν και να πασάρουν. Όποτε επιχειρούν να σεντράρουν, σκοτώνουν τους αντίπαλους αμυντικούς. Όποτε πάνε να κοντρολάρουν τη μπάλλα, θέλουν ένα ελεύθερο χωράφι. Τέρμα δεν βλέπουν. Να μπουκάρουν δεν μπορούν. Να ντριμπλάρουν δεν μπορούν. Να πάρουν κεφαλιά δεν μπορούν.
Ναι, έχω νεύρα! Πολλά νεύρα! Αλλά όχι από την ήττα. Μια ήττα μπορεί να έλθει πάντοτε, από τον οποιονδήποτε αντίπαλο – το είπαμε. Το να μην είσαι στο γήπεδο, ΑΥΤΟ δεν αντέχεται. Το να φορούν την φανέλλα του Θρύλου –έστω και αυτή την από πάσης απόψεως άθλια γκρίζα– διάφοροι άσχετοι υποκρινόμενοι τους ποδοσφαιριστές, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ.
Και να έρχεται στο τέλος ο προπονητής μας και να λέει: «Ήταν ένα παιχνίδι δύσκολο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το 0-0 θα ήταν πιο δίκαιο. Ωστόσο,  πρέπει να δεχθούμε την ήττα και να συγχαρούμε τον αντίπαλο». Την ΑΕΛ, βεβαίως, να τη συγχαρούμε. Μπράβο της! Την ομάδα μας τί να την κάνουμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: