ΡΑΦΑΕΛ ΠΕΡΟΝΕ

ΠΕΤΡΟΣ ΔΙΑΜΕΣΗΣ

ΡΑΦΑΕΛ ΠΕΡΟΝΕ

Τα φαρμακερά σουτ φαούλ του Ραφαέλ Περόνε

φαλτσαριστές τροχιές εξιλέωσης που τη βαρύτητα αψηφούν

Ωθώντας σ’ εκτινάξεις απέλπιδες τερματοφύλακες

που στο κενό αιωρούμενοι ν’ αποκρούσουν δεν μπορούν

Αρχές γενόμενης με την Α.Ε. Λαρίσης

κλιμακούμενης Μάη μήνα, ημέρα 6η, στο 26ο το λεπτό

Στη μέθεξη του Καραϊσκάκη

μπανάνα παραβολική, κεραυνοβόλα, έκκεντρη κι ελλειπτική

εξαϋλώνεται στου Παναθηναϊκού το γάμμα

και στα βράχια της Πειραϊκής σκορπίζει

κόνιορτο, σπίθα κι αστραπές

μα του λαού το μένος στου Δεληκάρη την αυτομολία να κατευνάσει  δεν μπορεί

Κι η κορύφωση αρχές Ιούνη, την τελευταία αγωνιστική

στου Γεντί Κουλέ το αναβράζον το καζάνι

Πάση θυσία νίκη για τίτλο θέλει ο Ολυμπιακός

μα σαν αλλιώς να ρίξαν τα ζάρια οι θεοί.

Αλύπητα πελεκούν τον Αρβανίτη

Καραϊσκός, Βάβουλας κι ο Παπαδόπουλος

με κεφαλιά ψαράκι την άμυνα διασπά

Σ’ οθόνη ασπρόμαυρη το 3-1

τέλος προτρέχει, όλεθρο και πανικό

Μα σαν του αγέρωχου του Αντωνιάδη

σανίδα σωτηρίας η κεφαλιά

3-2 κι ο Πειραίας ο λύτρωμένος, αναστενάζει

σείεται κι οχλοβοά

Στο λεπτό το 83, γι’ άλλη μια φορά, της Ουρουγουαής ο περήφανος ο γιος

λάκτισμα ελεύθερο εκτελεί

Η μπάλλα απογειώνεται στο υπερπέραν, κομήτης λαμπυρίζων,

απ’ το Μοντεβιδέο στα Ταμπούρια και την Αγιά Σοφιά

Στήλη άλατος τον Πουπάκη καθηλώνει

στροβιλιζόμενη στων διχτύων την αφιλόξενη γωνιά

Κι όμως πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός δεν πήρε

αρνούμενος να κατέβει σε μπαράζ

Κι ο Ραφαέλ Περόνε την Ελλάδα άφησε μόλις μια χρονιά μετά

κι ας είχε φορέσει ταγμένος το χακί

44 εμφανίσεις και 10 γκολ μες το λιμάνι

την μπάλλα διέκοψε εξ’ αίφνης και εχάθη

στης λήθης τη δίνη την ανήλεη και σκοτεινή

Γέρος πια, μα και λεβέντης, στο σαλόνι του στο Μοντεβιδέο

κοιτώντας τα καράβια, κάθεται κι αναπολεί

σαν χθες να ήταν μουρμουράει

με Περσία, Κοκολάκη, Νοβοσέλατς, Λεμονή

Ξεροβήχει, ψυθιρίζει και ψελλίζει δακρυσμένος,

μετά από παύση άπειρη κι αληθινή

«Για το Θρύλο εγώ ακόμα ... βουρκώνω και πονώ»