Αντιγράφω από το Sport24.gr:
Όποιος νόμιζε ότι ο Ολυμπιακός θα έκανε το 3-1 και θα πήγαινε στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό πιο νωρίς, ας πάει στο ΣΕΦ την Τετάρτη για να δει τον 5ο ημιτελικό ανάμεσα στο Μαρούσι και τους ερυθρόλευκους. Διότι, η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου μετά το 86-75 και το 2-2 επιβεβαίωσε το εξής: Ότι θέλει να κάνει τη μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς, να αποκλείσει τον Ολυμπιακό.
Για το Μαρούσι ήταν η τελευταία ευκαιρία σε αυτή σειρά αγώνων με τον Ολυμπιακό. Και μπορεί η θεωρία να ήθελε την ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου ως αουτσάιντερ ακόμη και μέσα στο κλειστό του Αγίου Θωμά, αλλά η πραγματικότητα του πρώτου ημίχρονου ήταν εντελώς διαφορετική και καθόλου κολακευτική για τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τους παίκτες του.
Με πλουραλισμό στην επίθεση, υπομονή και εκμετάλλευση των κενών μέσα στη ρακέτα του Ολυμπιακού, το Μαρούσι είχε τον πρώτο λόγο και τον πρώτο ρόλο στα 20 λεπτά του πρώτου μέρους. Η ερυθρόλευκη άμυνα είχε πολλά προβλήματα με τους Καϊμακόγλου και Μαυροειδή που έκαναν ό,τι ήθελαν κοντά στο καλάθι, ενώ από την περιφέρεια ο Μιλισάβλιεβιτς και ο Στίβενσον έκαναν κι αυτοί καλά τη δουλειά τους.
Με πολύ καλά ποσοστά στην επίθεση, η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου έβαλε τον Ολυμπιακό στο... κυνήγι και όσοι οι φιλοξενούμενοι τα περίμεναν όλα από τον Λιν Γκριρ, το παιχνίδι τους φαινόταν και ήταν μονοδιάστατο. Ο Γιαννάκης δεν χρησιμοποίησε σχεδόν καθόλου τον Σχορτσιανίτη στο πρώτο μέρος, ενώ ο Βασιλόπουλος μπήκε για λίγο και πρόλαβε να κάνει δύο φάουλ, δείχνοντας ότι ήταν εκτός κλίματος εξαιτίας των τραυματισμών του.
Τον Γκριρ βοήθησε ο Μπλάκνεϊ, αλλά από εκεί και πέρα τίποτα. Ο Γουντς άστοχος, ο Βασιλειάδης επίσης, ο Πρίντεζης αμέτοχος και ο Μπουρούσης βοηθούσε μόνο στην άμυνα. Ήταν λογικό το Μαρούσι να μην αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη και μάλιστα με ένα καλάθι από τον Καϊμακόγλου στο τέλος του ημιχρόνου πήρε μια διαφορά έξι πόντων (45-39) και πήγε στα αποδυτήρια σαφώς ικανοποιημένο από την εικόνα του και την εξέλιξη του ματς.
Στο τρίτο δεκάλεπτο το Μαρούσι ήταν μια κλάση ανώτερο του Ολυμπιακού. Μπορεί και παραπάνω! Οι γηπεδούχοι συνέχισαν να παίζουν όμορφο, συγκροτημένο μπάσκετ, ενώ οι ερυθρόλευκοι προσπαθούσαν (χωρίς να τα καταφέρνουν) να αποδείξουν, ότι είναι παρόντες στο γήπεδο. Αμυντικά τα πράγματα για τον Ολυμπιακό, πήγαν όπως και στο πρώτο ημίχρονο, δηλαδή άσχημα. Επιθετικά, πήγαν χειρότερα.
Στο πρώτο πεντάλεπτο ο Ολυμπιακός πέτυχε τρεις πόντους, ενώ το Μαρούσι έβρισκε στόχο από κοντά και μακριά, αυξάνοντας διαρκώς τη διαφορά. Ο Γιαννάκης έβαλε τον Σχορτσιανίτη στο ματς, αλλά ο Έλληνας σέντερ δεν βοήθησε, όπως συνηθίζει σε τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά δεν υπήρχαν και στηρίγματα.
Ο Γουντς πέτυχε το πρώτο του καλάθι ύστερα 28 λεπτά, ο Βασιλόπουλος κατάφερε να κάνει τέσσερα φάουλ σε τέσσερα λεπτά συμμετοχής, ο Γκριρ άρχισε να τα χάνει κι αυτός και γενικότερα η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη είδε το Μαρούσι να παίρνει προβάδισμα 17 πόντων, λίγο πριν λήξει το δεκάλεπτο με σκορ 69-55.
Ο Γιάννακης στην τελευταία περίοδο αποφάσισε να ρίξει τα τελευταία του χαρτιά. Με Τεόντοσιτς, Καυκή και Παπαμακάριο στην περιφέρεια, συν τους Μαυροκεφαλίδη και Σχορτσιανίτη ο "δράκος" θέλησε να δημιουργήσει μια πεντάδα που πρωτίστως, θα έπαιζε άμυνα. Κάτι που έγινε. Το Μαρούσι έμεινε χωρίς πόντο για τρία λεπτά και ο Ολυμπιακός με ένα συνολικό 0-11 μείωσε στους έξι πόντους.
Όμως, με το σκορ 69-63 από τον Ολυμπιακό έλειπε ο παίκτης που θα βοηθούσε και στην επίθεση, όπως ο Γκριρ. Αρκετά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και δύο επιθέσεις χωρίς πόντο μετά, το Μαρούσι ξεκόλλησε, όπως θα έκανε, και η διαφορά ανέβηκε και πάλι. Σε εκείνο το σημείο ο Γιαννάκης έβαλε τον Γκριρ, αλλά ο χρόνος ήταν πλέον υπέρ του Αμαρουσίου.
Το σκορ έγινε 79-63, ο Ολυμπιακός απάντησε με ένα 0-8 σερί, αλλά δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια και στο φινάλε δεν θα ήταν... δίκαιο να χάσει το Μαρούσι αυτό το παιχνίδι. Και τελικά δεν το έχασε, αλλά το πήρε πανάξια με 86-75 και έδειξε σε όλους ότι οι αγώνες και οι προκρίσεις δεν κερδίζονται μόνο με τις φανέλες, αλλά με πολλά περισσότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου