ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΛΗ - ... ΓΑΥΡΟΙ... ΚΑΤΑΣΠΡΟΙ, ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟΙ...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ


ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ

Σε θεμωνιές, πηγάδια ή σε κουφάλες
ελιών τρυπώστε, ω Θεσσαλές, που λαύρη
σκιρτά η καρδιά σας· όλοι αφρό και γαύροι
με τις στερνές κατηφοράνε στάλες

της βροχής, καταρράχτες, ω Κενταύροι,
με πηδήματα οργυιές, κραξές μεγάλες
απ’ των φαράγγων μέσα τις διχάλες
κατάσπροι, κατακόκκινοι και μαύροι.

Αλιφασκιά, θυμάρι, χαμομήλι
καπνίζοντας στα ίδια τους καπούλια
καβάλλα, μες στων σύγνεφων τα τούλια

ορθοί κι ανάεροι στάθηκαν σαν ήλιοι
και με ρουθούνια πίνουν ματωμένα
τα μύρα των κορμιώ σας τ’ αναμμένα.


Από το βιβλίο: Κώστας Βάρναλης, «Ποιητικά», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 1956, σελ. 176.