ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΝΔΗΣ


ΜΑΛΛΙΑ ΣΓΟΥΡΑ

Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα
που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά
σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα
η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.

Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους
τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά
και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους
τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.

Θά 'ρθουν καιροί, καιροί ευτυχισμένοι
σκλάβοι δε θά 'ναι τότε οι λαοί
θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι
σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.

Εγώ Άη-Στράτη δε φοβάμαι
είναι κι αυτή μια ελληνική γωνιά
τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν
δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.