ΕΡΩΤΑΣ
ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ
Σε
κρουαζιέρα παν με σκέρτσο και με ανεβασμένα γράδα
ο
μικροναύτης ο καλός με την πολεμική φρεγάδα.
Και
όπως ακριβώς η μέλισσα κολλάει με το μέλι,
το
ίδιο κι η φρεγάδα μας: τον ναύτη της μελένιον θέλει.
Κι
ο ναύτης χαίρεται πολύ! Για το καλό μικρό ναυτάκι
μιά
ευτυχία είν’ η ζωή, κι ο έρωτας γλυκό μεράκι.
Στη
μύτη του τα κυάλια είχε ένας προβολέας γηραλέος·
κι
ας είτανε σχολαστικός – τους πέτυχε εντελώς τυχαίως!
Και
μια θεόμουρλη σειρήνα που ’κανε περιπολία
βαρά
και μαρτυράει το ζευγαράκι σ’ όλα τ’ άλλα πλοία.
Το
σήμα ωστόσο πιάνει η φρεγάδα· δίνει μιά, το σκάει·
πιο
γρήγορα απ’ τον άνεμο πετά, και για τ’ αλλού τραβάει.
Ο
ναύτης όμως μένει ψόφιος απ’ την κούραση ξοπίσω –
αχ,
ο φτωχός τί εγίνη να το πω;… να σας το μαρτυρήσω;
Στις
άκρες των ωκεανών, που τα νερά είν’ καιάδας,
οι
προσευχές, τα παρακάλια παν τής χήρας της φρεγάδας.
Αφόρητη
θε νά ’ταν πάντως, κρίνω εγώ, και μαύρη η πλήξη,
το
ζευγαράκι αν είχα αφήσει τη στεριά να τό ’χε πνίξει.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
4 σχόλια:
Δάσκαλε, κανένα ποιήμα του ποιητή των θαλασσών?
@ manolis radicalismus: Ελήφθη. Μεσοβδόμαδα θα μπει κάτι. Χαίρε.
Και κάποιοι άλλοι θα το ευχαριστηθούν ......μεσοβδόμαδα !!!
Όμορφο και τρυφερό1
Δημοσίευση σχολίου