Συνέντευξη του Ντάρκο Κοβάτσεβιτς στην εφημερίδα Diario Vasco:
- Η καριέρα σου ολοκληρώνεται στην Ελλάδα;
"Όντως. Ολοκληρώνεται στην Ελλάδα και δεν λέω ψέματα, είναι πολύ καλά εδώ. Είναι όνειρο κάθε παίκτη της ηλικίας μου να ολοκληρώνει την καριέρα του στον Ολυμπιακό, παίζοντας στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο ΟΥΕΦΑ. Θα λέω πάντα τα καλύτερα λόγια για τον Ολυμπιακό. Είναι μία μεγάλη ομάδα που πάντα μου φέρθηκε πολύ καλά. Εχει ένα απίστευτο κοινό. Δεν χαρίζουν αγάπη οπουδήποτε, αλλά όποτε σου την προσφέρουν, το κάνουν με την ψυχή τους".
- Επιπλέον, έδεσε από την αρχή η σχέση Κοβάσεβιτς - Ολυμπιακού.
"Από το πρώτο παιχνίδι μού πήγαν καλά τα πράγματα. Ο σύλλογος μου φέρθηκε πολύ καλά, κυρίως τώρα που υπήρχε αυτή η άσχημη κατάσταση. Τότε φάνηκε η αξία των άλλων. Όταν είσαι καλά, όλα είναι καλά. Τώρα όμως αντιλήφθηκα ότι οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ήταν πάντα στο πλευρό μου".
- Θα ασχοληθείς με την προπονητική;
"Δεν νομίζω, αλλά κάτι σχετικό με το ποδόσφαιρο, γιατί αυτό κάνω σε όλη μου τη ζωή. Είμαι παθιασμένος με την μπάλα και θέλω να αφιερωθώ σ' αυτήν. Δεν ξέρω ακόμα πώς. Θα δούμε".
- Ο λόγος ύπαρξης του Κοβάσεβιτς ήταν τα γκολ;
"Ναι. Οι επιθετικοί ζούμε από τα γκολ και ο κόσμος σε κοιτάζει ανάλογα με τα πόσα βάζεις, όχι με το πώς παίζεις. Κι εγώ από τα γκολ με κρίνω. Ο επιθετικός κρίνεται από τα γκολ του, έτσι είναι. Εγώ έβαζα γκολ σε όλη μου τη ζωή, άλλες χρονιές περισσότερα, άλλες λιγότερα. Σε κάθε παιχνίδι έπαιζα για να βοηθήσω την ομάδα, αλλά κατά βάθος οι επιθετικοί πρέπει να είμαστε εγωιστές, γιατί ζούμε για τα γκολ και σκεφτόμαστε μόνο τα γκολ. Ποτέ δεν έχασα το ένστικτο του σκόρερ, μέχρι τα 36 μου".
- Διάλεξε ένα γκολ στην καριέρα σου.
"Με ρωτάει ο γιος μου: "Ποιο είναι το καλύτερο γκολ σου;". Κι εγώ του λέω ότι το καλύτερο είναι όταν η μπάλα περνάει τη γραμμή, τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία. Το να επιλέξω ένα γκολ στην καριέρα μου είναι σαν να διαλέγω κάποιο από τα παιδιά μου, είναι απίθανο. Για μένα όλα τα γκολ μου ήταν σημαντικά".
- Ποιος είναι ο απολογισμός της καριέρας σου;
"Νομίζω πως αν μπορούσα να επιλέξω την καριέρα μου από πριν, δεν θα μπορούσα να επιλέξω κάτι καλύτερο. Τα έχω κάνει όλα και είμαι περήφανος".
- Κρατάς κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση;
"Έχω παίξει με μεγάλους παίκτες. Στην Ιταλία, στον Ολυμπιακό και στη Σοσιεδάδ. Έχω αναμνήσεις που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Από τη Σοσιεδάδ κρατάω τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, αν και μου μένει η πικρία που δεν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Το χειρότερο ήταν ο υποβιβασμός στη Σεγούντα Ντιβιζιόν. Δεν αισθάνομαι υπεύθυνος, αλλά άσχημα. Από τη Γιουβέντους κρατάω ότι έπαιξα με τον Ντελ Πιέρο και τον Ζιντάν. Στον Ολυμπιακό κέρδισα το πρωτάθλημα, κάτι που δεν είχα καταφέρει στη Σοσιεδάδ, έπαιξα ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ, πήγαμε καλά, έβαλα γκολ... Αν κάνω αναδρομή στην καριέρα μου, είμαι πολύ ικανοποιημένος. Από τον Ερυθρό Αστέρα, την Προλετέρ, την εθνική όπου ήμουν με τον Μιγιάτοβιτς...".
- Πότε κατάλαβες ότι θα γίνεις ποδοσφαιριστής;
"Στα δεκαέξι μου, όταν με κάλεσε η Προλετέρ. Υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Τότε κατάλαβα ότι θα ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο. Είχα τελειώσει το σχολείο και άρχισα να παίζω επαγγελματικά μπάλα. Επειτα από ενάμιση χρόνο πήγα στον Ερυθρό Αστέρα και η ιστορία από εκεί και πέρα είναι γνωστή".
- Θα ξαναζήσεις στο Σαν Σεμπαστιάν;
"Ναι, όταν τελειώσουν το σχολείο τα παιδιά τον Ιούνιο θα επιστρέψουμε. Στην Ντονόστια είναι το σπίτι μου κι εκεί θα δούμε τι θα γίνει. Εκεί αισθάνομαι καλά. Θέλω να επαναλάβω κάτι".
- Πες το.
"Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Σοσιεδάδ, πρώην συμπαίκτες μου και οπαδούς, για τη στήριξή τους. Τους ευχαριστώ, να στηρίζουν την ομάδα και τον Ιούνιο θα είμαι εκεί για να πανηγυρίσουμε την άνοδο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου