ΤΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο "ΓΑΥΡΟΣ" ΕΙΝΑΙ -ΔΥΣΤΥΧΩΣ- ΣΩΣΤΑ

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός

Είναι η δεύτερη φορά φέτος, μετά την τραγωδία των προκριματικών του champions league και τον αποκλεισμό -σοκ από την Ανόρθωση, που ο λαός του Ολυμπιακού μας υφίσταται μία βαθιά πίκρα, που από την μία πλευρά τον απογοητεύει και από την άλλη τον εξοργίζει.
Κάθε αποκλεισμός και κάθε κακή εμφάνιση, αναμφίβολα είναι "μέσα στο παιχνίδι". Αυτή άλλωστε είναι και η ομορφιά του ποδοσφαίρου.
Είναι όμως τελείως διαφορετικό να σε πετάει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων η Μίλαν, η Γιουβέντους ή η Τσέλσι και άλλο η κάθε Σεντ Ετιέν και Ανόρθωση.
Οι φτωχοί συγγενείς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ομάδες από "χωριά", όπως αυτό της Νότιας Γαλλίας όπου σήμερα και πάλι διασυρθήκαμε, "μας πέταξαν έξω" από τα ευρωπαϊκά σαλόνια, αφήνοντάς μας να ασχοληθούμε και πάλι με την μοναξιά του ελληνικού πρωταθλήματος, όπου το τελευταίο διάστημα αναμφίβολα "σερνόμαστε". Και δυστυχώς πολύ φοβόμαστε ότι η επικείμενη κατάκτησή του θα αφήσει και πάλι μία γεύση γλυκόπικρη, μία αίσθηση και μία ατμόσφαιρα αντίστοιχη της χρονιάς εκείνης που έδιωξες τον Ριβάλντο, όπως τον έδιωξες, πρόεδρε…
Ο διασυρμός του Ολυμπιακού μας, για δεύτερη φορά φέτος μετά την Ανόρθωση, έρχεται να καταδείξει στην πράξη ότι ο "Βασιλιάς είναι γυμνός". Ο μόνιμος πρωταθλητής δείχνει να κλείνει τον κύκλο του, η κυριαρχία του Ολυμπιακού μας στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχει αρχίσει να αμφισβητείται από τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό. Το σύστημα παράλληλα έχει αρχίσει να αλλάζει. Η εποχή του Γκαγκάτση παρήλθε, η διαιτησία δεν θα είναι μαζί μας τόσο φιλική, ενδεχομένως να είναι και εχθρική. Ο κίνδυνος να γυρίσουμε ξανά στα "πέτρινα χρόνια" είναι πλέον ορατός.
Και εάν κάτι τέτοιο συμβεί, η ευθύνη της Διοίκησης και του Προέδρου θα είναι τεράστια.
Δυστυχώς ο Ολυμπιακός μας, είναι μία ομάδα που γερνά επικίνδυνα. Με παίκτες κλειδιά που έχουν υπερβεί κατά πολύ τα 30 χρόνια, όπως ο Νικοπολίδης, ο Τζόρτζεβιτς, ο Αντζας, ο Στολτίδης, ο Ζεβλάκοφ, ο Ντομί, η ομάδα "φωνάζει" ότι χρειάζεται ανανέωση. Χωρίς να προσμετράμε σε αυτούς τον Κοβάσεβιτς, πρώτο σκόρερ πέρυσι του νταμπλούχου Ολυμπιακού, ο οποίος αποχώρησε χωρίς ποτέ να αντικατασταθεί.
Δυστυχώς ο Ολυμπιακός μας είναι μία ομάδα χωρίς βάθος, μία ομάδα χωρίς πάγκο, μία ομάδα κατά κοινή ομολογία πολύ ισχυρή όσον αφορά στην πρώτη ενδεκάδα της, με 4-5 παίκτες αστέρια, από εκεί και πέρα όμως η κατάσταση είναι χαοτική. Και η ομάδα αυτή, αντί να ενισχυθεί και να προστατευθεί, λόγω των πολλών τραυματισμών, λόγω της έλλειψης πάγκου, λόγω του απρόοπτου της υγείας του Κοβάσεβιτς, εγκαταλείφθηκε στην τύχη της, καθώς η Διοίκηση συνεπικουρούμενη από το τμήμα σκάουτινγκ (ο θεός να κάνει τμήμα σκάουτινγκ την κωμωδία των κασετών και των DVD από μαθητευόμενους μάγους στου κασίδη το κεφάλι…) αλλά και την άρνηση του Προέδρου (και λόγω της οικονομικής κρίσης) να βάλει το χέρι στην τσέπη, επέλεξε κάποιον Ντάρμπισιρ, τέταρτη αλλαγή της παραπαίουσας Μπλάκμπερν στο Αγγλικό πρωτάθλημα και κανέναν άλλο!!!
Ούτε αναπληρωματικό τερματοφύλακα, όταν είναι εξόφθαλμο πια ότι χρειαζόμαστε ΠΡΩΤΟ τερματοφύλακα και ότι ο Νικοπολίδης δεν μπορεί πια ούτε να …στρίψει, όχι να "πέσει" ή να εκτιναχθεί!!!
Ο παλιός Νικοπολίδης από τα 5 γκολ που φάγαμε από τους Γάλλους στις καλές του μέρες δεν θα έτρωγε ούτε τα δύο από αυτά. Και του χρόνου, έχοντας κλείσει τα 38, δεν θα προλαβαίνει ούτε να τα βλέπει… όπως αποδείχθηκε χθες το βράδυ.
Ούτε αμυντικό χαφ!!! Όταν πλέον οι πάντες έχουν συνειδητοποιήσει ότι στον κεντρικό άξονα υπάρχει μόνον ο Ντουντού και ουδείς άλλος. Και αυτός έχει ήδη "σκάσει", όπως και ο Ντιόγκο στην επίθεση, αφού παίζει Τετάρτη-Σάββατο, Πέμπτη και Κυριακή ανελλιπώς, χωρίς να παίρνει ανάσα.
Έναν σοβαρό αμυντικό χαφ είχαμε, τον Λεντέσμα και αυτόν τον διώξαμε. Και μείναμε με τον τέως ποδοσφαιριστή Πατσατζόγλου, τον μόνιμο τραυματία Στολτίδη στα 33 του, τον Γιάννη Παπαδόπουλο στα αζήτητα και την ίδια ώρα τον Λεντέσμα να βγάζει μάτια στην Αργεντινή και να καλείται στην Εθνική ομάδα από τον Μαραντόνα.
Έπρεπε λοιπόν να φθάσει η ώρα της Σεντ Ετιέν και του αποκλεισμού σοκ για να αντιληφθούμε ότι η ομάδα είναι γυμνή.
Ότι οι ευθύνες του Προέδρου είναι πολύ μεγάλες, διότι η αλαζονεία και η έπαρση της διοίκησης του Ολυμπιακού δεν τους επέτρεψαν να δουν καθαρά την πραγματικότητα: Την αναγκαιότητα ενίσχυσης της ομάδας με δύο τρεις καλούς παίκτες τον Ιανουάριο και όχι να την αφήσουν στην τύχη της να διασύρεται από την Νίκη Βόλου της Γαλλίας, μία μικρομεσαία ομάδα που παλεύει να σωθεί στην πρώτη κατηγορία.
Η ντροπιαστική ήττα στην Γαλλία, το ηχηρό χαστούκι στο Γ. Καραϊσκάκης, η κακή εμφάνιση και το 1-0 εις βάρος μας από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο Ελλάδος, ο διασυρμός από τον Εργοτέλη στην Κρήτη και η "νίκη" μας με 2-1 επί του Άρη έτσι όπως πραγματοποιήθηκε, συνθέτουν μία εικόνα ομάδας σε διάλυση, ενός συνόλου απείθαρχου, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς ταυτότητα, χωρίς φιλοσοφία, χωρίς πάγκο, χωρίς εναλλακτικές λύσεις, χωρίς ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ από τη ΔΙΟΙΚΗΣΗ της, χωρίς ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, που μας "παίζει την κολοκυθιά" με το "μένω δεν μένω" στον Ολυμπιακό.
Αυτή η κωμωδία που βιώνουμε, επί της ουσίας μία ιλαροτραγωδία, μίας ομάδας που σέρνεται, μίας ομάδας χωρίς βάθος, μίας ομάδας με "γέρους" που η αφραγκία οδηγεί στην πρόωρη ανανέωση των συμβολαίων τους, μίας ομάδας με "περίεργο" προπονητή, προπονητή με εμμονές και ιδιότυπες επιλογές, μίας ομάδας που ο Πρόεδρος δείχνει να την έχει εγκαταλείψει στην μοίρα της, ενδεχομένως λόγω αλαζονείας ίσως όμως και λόγω των διεθνών οικονομικών συνθηκών, δεν έχει ούτε σήμερα, ούτε αύριο.
Και εμείς εδώ στον ΓΑΥΡΟ, δεν πρόκειται να μείνουμε απαθείς προ αυτού του δυσάρεστου σκηνικού που διαμορφώνεται για την ομάδα μας.
Επιστροφή στα ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ, δεν θα την αντέξουμε, ούτε θα την ανεχτούμε.
Τα σημάδια για το αβέβαιο μέλλον οφείλουμε όλοι να τα δούμε κατάφατσα, να τα συνεκτιμήσουμε και να λάβουμε τις αποφάσεις μας. Η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση σε παίκτες, η ομάδα χρειάζεται προπονητή χωρίς άλλες καθυστερήσεις από τον "περίεργο" κύριο Βαλβέρδε (μην μας πολυζαλίζει…αν δεν θέλει ας πάει από κει που ήρθε. Στο κάτω-κάτω σε δύο παιχνίδια χρειάστηκε να δώσει εξετάσεις και εκείνο που κατάφερε ήταν να μας γκρεμίσει το ευρωπαϊκό όνειρο τόσο στο Champions League, όσο και στο UEFA παίζοντας με ομάδες υποδεέστερες).
Η ομάδα, τέλος, χρειάζεται την ενεργό συμμετοχή της Διοίκησης. Οφείλει ο Πρόεδρος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, να ελέγξει το ποδοσφαιρικό τμήμα και να δώσει άμεσες λύσεις.
Και ο Πρόεδρος που ξέρουμε, ο Πρόεδρος των 12 πρωταθλημάτων (με το φετινό) θα το κάνει.
Θα ξεκαθαρίσει αμέσως με τον ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, θα ξεκαθαρίσει αμέσως με την ΓΕΡΟΥΣΙΑ της ομάδας, θα θέσει άμεσα -από αύριο το πρωί- τους νέους στόχους, την δομή και την εικόνα του Ολυμπιακού της νέας χρονιάς.
Όπως και θα προστατεύσει με τις ενέργειές του την ομάδα από την ΠΡΑΣΙΝΗ παράγκα που πάει να στήσει ο Πολυμετοχικός.
Γιατί ο Πρόεδρος ξέρει πολύ καλά ότι το να κερδίσει ίσως τον Παναθηναϊκό την Κυριακή δεν λέει και πολλά. Αλλά ακόμη και να κερδίσει άνετα (το ευχόμαστε ειλικρινά γιατί δεν θα αντέξουμε οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα) είναι πλέον βέβαιο ότι η άθλια ευρωπαϊκή εικόνα της ομάδας και ο κίνδυνος απώλειας του Κυπέλλου Ελλάδας έχουν πλήξει την περηφάνια του ΓΑΥΡΟΥ, ελλοχεύουν τον κίνδυνο να μετατραπεί και πάλι η φιέστα του επικείμενου πρωταθλήματος σε φιάσκο.
Ας αναλάβουν λοιπόν ο Πρόεδρος και η Διοίκηση τις ευθύνες τους ΤΩΡΑ πριν να είναι πολύ αργά!!!