Σε λεπτομέρειες χάθηκε η πρόκριση στον τελικό της Ευρωλίγκας. Σε λεπτομέρειες θα την έχανε και ο ΠΑΟ, αν νικούσαμε εμείς στα τελευταία δευτερόλεπτα. Σπουδαίος αγώνας... υπέροχο μπάσκετ. Η ομάδα μας έχει μέλλον. Η πίκρα της ήττας είναι μεγαλύτερη, όταν χάνεις με ελάχιστο σκορ. Η μεγαλοσύνη του Θρύλου, όμως, αποδείχθηκε γι' άλλη μία φορά.
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
9 σχόλια:
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!!! Πάμε για το πρωτάθλημα.
@ Βαγγέλης: Αυτό είναι εφικτό και στο χέρι μας.
Το χάσαμε μόνοι μας, δυστυχώς. Όπως και να'χει τα παιδιά ήταν συγκλονιστικά και αξίζουν θερμά συγχαρητήτρια. Με νέα ομάδα και δίχως Βασιλοπουλο (με τον Μπουρούση μαστουρωμένο από τις αντιβιώσεις λόγω υψηλού πυρετού) ήταν ασύλλληπτη εμφάνιση, την οποία -ξαναλέω- πετάξαμε στα σκουπίδια μόνοι μας. Κρίμα.
Χαιρετώ σας σύγγαυροι.
Ζητω ο Ολυμπιακός! Αρκεί αυτό
Δυστυχώς για άλλη μια φορά δεν τα καταφέραμε. Χάσαμε και το επιχείρημα που είχαμε για τη διαιτησία όπως γκρίζιασαν και οι αναμνήσεις από Ισραήλ, Σαραγόσα. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που έχει βρικολιακιάσει για τον Ολυμπιακό πλέον καθώς για να θυμηθούμε κάτι καλό πηγαίνουμε πίσω σε Τάρπλει, Φασούλα και Ρίβερς που πλέον είναι 50 ετών. Όσο μένουμε μακριά από τίτλους τόσο πιο δύσκολο είναι να επιστρέψουμε και δε βλέπω πως θα γίνουμε καλύτερο ιαπό τον Παναθηναικό όταν οι παίκτες που κάνουν τη διαφορά είναι καπαρωμένοι.
@ Hades: Δεν γίνονται όλα με τη μία. Χθες ήμασταν συγκλονιστικοί. Το μέλλον είναι δικό μας.
@ Θεόδωρος Α. Πέππας: ΖΗΤΩ!
@ Νίκος Δημήτριος Μάμαλος: ίσα ίσα το επιχείρημα της διαιτησίας παραμένει. Χθες με διαιτησία 50 50 φάνηκε ότι η όποια διαφορά των ομάδων είναι στο ένα καλάθι. Με Βορεάδη και Ζαβλανό διαιτητές θα διασυρόμασταν χθες.
Το βράδυ στην Κούλα.
Καλημέρα σε όλους. Μόλις πριν λιγες ώρες επιστρεψα απο το υπέροχο Βερολινο. Όποιος δεν έχει παει , το συνιστω ανεπιφυλάκτα.
Έκατσα και ειδα όλα τα μάτς . Στο Βερολίνο δεν με οδηγησε η λογικη, δεν είμασταν φαβορι άλλωστε. Δεν με οδήγησε ούτε η προσμονή ενος Ευρωπαϊκού τίτλου. Με οδήγησε η καρδιά μου και μονο αυτή. Και η καρδιά μου ειναι πάντα δίπλα στην ομάδα. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Στα μικρά και στα μεγάλα. Στα ομόρφα αλλά και στα άσχημα.
Γιατί μπορει η πικρα να ειναι μεγάλη αλλά το ταξίδι για να δεις και να βρεις αυτό που αγαπάς ειναι ΠΑΝΤΑ πιο σημαντικό.
Δημοσίευση σχολίου