ΧΑΠΠΕΝΙΝΓΚ!

Τον αγώνα με την ΑΕΚ τον παρακολούθησα κατά τα ειωθότα με τους Πεππαίους και τον Χρήστο στη ... στρατόσφαιρα, ήγουν στο σπίτι του Στράτου Σωτρίνη. Κατέβαινα με τα πόδια την οδό Δημοκρατίας, στο Νέο Ψυχικό, φορτωμένος με ένα γλυκό (φτιαγμένο από τα χέρια της εορταζούσης Πολυξένης) και φορώντας μια κόκκινη μπλούζα με το σήμα του Θρύλου, για να πάω στο σταθμό της Εθνικής Άμυνας, και στο φανάρι της διασταύρωσης με την 25ης Μαρτίου είχε σταματήσει το φορτηγάκι ενός ανθοπωλείου. Ακούω ξαφνικά μια φωνάρα: "Γειά σου, ρε τρελέ Γαύρε! Σκίζουμε απόψε!" Χαμογελώ στόν άγνωστό μου οδηγό και του λέω: "Δεν χωράει αμφιβολία, σύγγαυρε!" Εκείνος τότε πιάνει ένα κόκκινο τριαντάφυλο από ένα μάτσο, που είχε δίπλα του, και μου το δίνει κραυγάζοντάς μου "Ζήτω ο Θρύλος!" Το παίρνω τον ευχαριστώ και συνεχίζω την κάθοδό μου. Όταν στρίβω στη Μεσογείων, στο φανάρι πριν τον σταθμό του μετρό, ακούω μια φωνή μέσα από ένα αυτοκίνητο (και από τη θέση του οδηγού) να μου λέει: "Μη φοράς τέτοια! Είσαι και μεγάλος άνθρωπος". Σκύβω, διαπιστώνω ότι ο άνθρωπος ήταν άγνωστός μου, πάνω-κάτω συνομήλικός μου και... αλλόθρησκος - προφανώς Βάζελος. Όταν βλέπω ότι στη θέση του συνοδηγού καθόταν μια ωραιότατη κυρία -σίγουρα η σύζυγός του- που φορούσε μία κατακόκκινη μπλούζα, χαμογελώ, της χαρίζω το τριαντάφυλλο, που μου είχε χαρίσει ο γαυροανθοπώλης, και της λέω: "Σας το προσφέρω, κυρία μου, διότι είσθε σοβαρώς ενδεδυμένη". Αυτή το δέχθηκε με εμφανέστατη ευχαρίστηση και μου είπε: "Σας ευχαριστώ πολύ. Είσθε πολύ ευγενής." (Ποιός ξέρει; Μπορεί να περίμενε κανα βρισίδι για τον άντρα της...) Όπότε πιάνω κι εγώ το νήμα και, για να πικάρω τον Βάζελο δίπλα της, της λέω. "Πιό πολύ και από ευγενής, κυρία μου, είμαι ολυμπιακός!" Χαιρέτησα αμφοτέρους και συνέχισα για του Στράτου. Τα γκολ τα έβαλε ο Βασίλης Τοροσίδης!
Φωτορεπορτάζ από τη... στρατόσφαιρα σε επόμενη ανάρτηση.