Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΣΑΡΟ ΚΑΙ ΜΙΚΗ
ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντή κι άλλον Μιχάλη
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντή κι άλλον Μιχάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ’ αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ’ αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δεν θα βρεις
τον πιο μικρό, τον πιο πικρό, τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό, τον δυνατό και τον αντρειωμένο
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δεν θα βρεις
τον πιο μικρό, τον πιο πικρό, τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό, τον δυνατό και τον αντρειωμένο
Αυτόν δε θα τον ξαναϊδείς να τόνε βασανίσεις
και την μεγάλη του καρδιά να τήνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναβρείς ’τί τον φυλάνε τ’ άστρα
’τί τον φυλάει ο ήλιος του, τόνε φυλάει το φεγγάρι
και την μεγάλη του καρδιά να τήνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναβρείς ’τί τον φυλάνε τ’ άστρα
’τί τον φυλάει ο ήλιος του, τόνε φυλάει το φεγγάρι
Αυτόν που ’χει τη χάρη
1 σχόλιο:
Ένα τραγούδι, μια ολόκληρη γενιά...
Δημοσίευση σχολίου