ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ ΠΟΥ ΩΣ ΕΔΩ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ

MICHELANGELO BUONARROTI (1475-1654)

ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ ΠΟΥ ΩΣ ΕΔΩ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ

Ευγνώμων και ευτυχής που ώς εδώ έχω καταφέρει

η ωμή σου βία να μ’ έχει απέναντί της νικηφόρο·

στα στήθη τώρα καταβάλλω, φευ, δακρύων φόρο

κι ας μην το θέλω... – ξέρω τί πανίσχυρο έχεις χέρι.

Κι αν τα παλιά σου ιοβόλα βέλη η τύχη να τα φέρει

δεν μπόρεσε στον στόχο της καρδιάς μου, έχεις χώρο

πολύν πιά εκδίκηση να λάβεις, σπέρνοντας τον σπόρο

του υπέροχού σου βλέμματος που να σκοτώνει ξέρει.

Τί ιξούς και κόντρα ιξούς και πόσα δίχτυα απλωμένα

οφείλει ν’ αποφύγει το μικρό πουλί που η μαύρη

τού στήνει μοίρα, για να βρει πικρή θανή στο τέλος.

Κυρίες και Έρωτα ω, το βλέπετε, έτσι και μ’ εμένα

συμβαίνει: θάνατο πικρότατο η ζωή μου θά ’βρει

σε μέλλον μακρινό, αν και βλέπω που ’ρχεται το βέλος.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

*********************

GRATO E FELICE, A’ TUO FEROCI MALI

Grato e felice, a’ tuo feroci mali
ostare e vincer mi fu già concesso;
or lasso, il petto vo bagnando spesso
contr’a mie voglia, e so quante tu vali.

E se i dannosi e preteriti strali5
al segno del mie cor non fur ma’ presso,
or puoi a colpi vendicar te stesso
di que’ begli occhi, e fien tutti mortali.

Da quanti lacci ancor, da quante rete
vago uccelletto per maligna sorte10
campa molt’anni per morir po’ peggio,

tal di me, donne, Amor, come vedete,
per darmi in questa età più crudel morte,
campato m’ha gran tempo, come veggio.