ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΝΤΑΪΦΑ

Ο επικήδειος που εκφώνησε ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην κηδεία του Σταύρου Νταϊφά:

Αισθάνομαι τυχερός που από τα παιδικά μου χρόνια, δίπλα στον πατέρα μου Μιλτιάδη είχα τη χαρά να περάσω πάρα πολύ χρόνο και να είμαι φίλος πραγματικός με τον Σταύρο Νταϊφά.

Έναν σπουδαίο άνθρωπο. Έναν άρχοντα της ζωής και της θάλασσας. Έναν σπουδαίο εφοπλιστή, ένα δεινό διαπραγματευτή, έναν άνθρωπο ακέραιο που ήξερε τι σημαίνει τιμή, τι σημάνει να κρατάει το λόγο του.

Και ο λόγος του Σταύρου Νταϊφά ήταν πιο σημαντικός και πιο στέρεος από κάθε συμβόλαιο. Αρκούσε μια κουβέντα του για να γίνει μια συμφωνία εκατομμυρίων, για την αγορά ενός βαποριού ή μια συμφωνία για έναν απλό μισθό. Ό,τι έλεγε, η δέσμευσή του, ήταν συμβόλαιο, ισχυρότερο από κάθε νομικό χαρτί. Η φράση "συμφώνησα με τον Σταύρο" ήταν αρκετή και σεβαστή σε όλη τη ναυτιλιακή κοινότητα, σε όλη την πιάτσα, χωρίς πολλές κουβέντες.

Η ικανότητά του να δημιουργεί και να διαπραγματεύεται ήταν ζηλευτή. Έμεινε στην ιστορία ως αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για τις διαπραγματεύσεις στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ). Μια ακόμη απόδειξη ότι είχε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων. Από το ναύτη έως τον καπετάνιο, από τους συνδικαλιστές, από τους μεγάλους τραπεζίτες, τους ναυλωτές, μέχρι και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Στο ποδόσφαιρο, ο Σταύρο Νταϊφάς μπήκε έχοντας όραμα και αποφασισμένος να επενδύσει χρήμα και χρόνο στον Ολυμπιακό, όπως και οι φίλοι του εφοπλιστές που ήταν μαζί του. Και το έκανε. Θυσίασε τον χρόνο του, ήταν πάντα καλοπληρωτής, έφερε σπουδαίους ποδοσφαιριστές στον Ολυμπιακό, έδωσε στην ομάδα τίτλους, έγραψε χρυσές σελίδες στην Ιστορία του Συλλόγου.

Όπως συνήθιζε να λέει "αυτό που μετράει είναι το ταμείο, όχι πόσα βαπόρια ή πόσα εργοστάσια έχεις". Ήξερε ότι για να φροντίζεις αυτό που αγαπάς, εν προκειμένω τον Ολυμπιακό μας δεν έπρεπε να τον φορτώνεις με χρέη και να βάζεις σε κίνδυνο το μέλλον του. Και στο λεξιλόγιό του δεν υπήρχε η λέξη "τσάμπα". Σαν γνήσιος άρχοντας, ήξερε ότι για να έχεις λόγο και να μπορείς να κάνεις αυτά που θέλεις χτίζοντας και όχι γκρεμίζοντας, πρέπει να πληρώσεις και να επενδύσεις.

Δεν του χαρίστηκε τίποτα από κανέναν, ούτε από την Πολιτεία. Και δεν ήθελε να του χαριστεί. Η επιμονή του και η στρατηγική του, η πίστη του στο όραμα και η αγάπη του για τον Ολυμπιακό, αρκούσαν για να κερδίσει τίμια και όμορφα.

Και έχτιζε καθημερινά έναν δυνατό Ολυμπιακό, έναν Ολυμπιακό ΝΙΚΗΤΗ. Και όταν έβλεπε να κάνουν το άσπρο μαύρο όταν διαπίστωνε ότι κάποιοι κάνουν κακό στον Ολυμπιακό, εντός ή εκτός αγωνιστικού χώρου, τότε ήταν έτοιμος να τα βάλει με όλους και με όλα.

Ακόμη και αν στεκόταν μόνος απέναντι σε όλους. Και μερικές φορές, τις περισσότερες θα έλεγα, έχει μεγαλύτερη αξία και ομορφιά να παλεύεις μόνος. Έτσι εκτιμάς και αντιλαμβάνεσαι καλύτερα όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου και βλέπεις τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Δεν θα ξεχάσει ποτέ κανείς τη δυναμική του αντίδραση σε όσα συνέβαιναν στην εποχή του εις βάρος του Ολυμπιακού. Δεν θα ξεχάσει ποτέ κανείς του τη συγκλονιστική φράση που είπε στους εχθρούς της ομάδας: "Είστε ΝΑΝΟΙ μπροστά στον Ολυμπιακό και τον κόσμου του", είχε βροντοφωνάξει.

Και για αυτή την ομάδα, για αυτό τον κόσμο, ο Σταύρος Νταϊφάς τα έδινε όλα. Και έβαζε τον Ολυμπιακό πάνω από τις επιχειρήσεις του, πάνω ακόμη και από το χρόνο που θα έπρεπε να έχει με την οικογένειά του. Κράταγε στα χέρια του τη μοίρα του Ολυμπιακού και τιμούσε αυτό τον ρόλο με κάθε θυσία.

Η σοφία του και ο τρόπος που έβλεπε τα πράγματα και τους κάθε λογής "εξυγιαντές", "νταβατζήδες" και τζαμπατζήδες του ποδοσφαίρου, με έμαθαν πολλά.

Ο τρόπος που ο Σταύρος Νταϊφάς διοικούσε, η αξιοπρέπεια, οι αρχές και η μαχητικότητα του ίδιου και των συνεργατών του, ήταν για εμένα οδηγός όταν ανέλαβα τον Ολυμπιακό. Με έκαναν φανατικό Ολυμπιακό και γίνομαι ακόμη πιο φανατικός τις στιγμές που βλέπω να θίγουν ύπουλα κάποιοι το καλό της μεγαλύτερης ελληνικής ομάδας και της μεγαλύτερης ελληνικής οικογένειας. Της οικογένειας του Θρύλου. Ως Πρόεδρος της ομάδας, της Μεγάλης Ιδέας, δεν θα προδώσω ποτέ αυτές τις αρχές που έχουν ριζωθεί βαθιά μέσα μου.

Θέλω ως άνθρωπος, να ευχαριστήσω τον Σταύρο Νταϊφά για το μοναδικό προνόμιο που είχα να ταξιδέψω μαζί του. Στο Καραϊσκάκη, στη Ναυτική Λέσχη, στο Ναυλομεσιτικό Γραφείο δίπλα στα γραφεία του, στο σπίτι του στον Πειραιά, στο Λονδίνο, όπου και αν βρεθήκαμε, το ταξίδι ήταν συναρπαστικό.

Θέλω ως Πρόεδρος του Ολυμπιακού να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη των Ολυμπιακών από όλες τις γωνιές του κόσμου για την τεράστια προσφορά του στον Σύλλογο και ως ελάχιστο φόρο τιμής να του αφιερώσω συμβολικά το 41ο Πρωτάθλημα της ομάδας μας και μέρος της εφετινής φιέστας.

Θέλω επίσης να υποσχεθώ σε αυτό το μεγάλο Άνθρωπο, τον Ηγέτη, τον Φίλο, τον ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΝΙΚΗΤΗ, τον μεγάλο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ότι θα κάνω τα πάντα ώστε στα χρόνια που έρχονται ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ μας να μεγαλώνει και είναι συνεπής στην πορεία της δόξας που εκείνος χάραξε.

Και όλη η παρέα, που βρίσκεται στις αιώνιες θάλασσες των ουρανών, θα βλέπει και θα χαμογελά υπερήφανα την ερυθρόλευκη να κυματίζει, και στο λατρεμένο τους Καραϊσκάκη, αλλά και σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και της Ευρώπης, στον πιο ψηλό ιστό…

Καλές Θάλασσες Πρόεδρε.