ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΙΒΑΛΝΤΟ

Κανονικά δεν χρειαζόταν να μιλήσει δημοσίως ο Ριβάλντο για το πόσο ιδιαίτερα αγαπάει τον Ολυμπιακό, για να το μάθουμε. Όλοι οι Ολυμπιακοί το γνωρίζουμε ήδη από τις πρώτες ημέρες του στην ομάδα μας. Από τότε που οι διάφοροι «αντικειμενικοί» και «εξυπνάκηδες» μιλούσαν για επικόλληση των τελευταίων του ενσήμων. Η επίσημη διαβεβαίωση εκ μέρους του Ριβάλντο απλώς τρανεύει αυτή τη γνώση μας και μας κάνει ακόμα πιο υπερήφανους, που η μεγάλη αυτή ποδοσφαιρική προσωπικότητα φοράει και τιμά την ερυθρόλευκη φανέλα.
Ο Ολυμπιακός είχε την τεράστια τύχη να τον υπηρετήσουν μεγάλοι αστέρες του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που ήσαν συνάμα και ολοκληρωμένες ανθρώπινες προσωπικότητες (λ.χ. Προτάσωφ, Καρεμπέ, Ριβάλντο). Οι άνθρωποι αυτοί διέθεσαν χάριν του ΟΣΦΠ μαζί με το αναμφισβήτητο ταλέντο τους και τη διάνοιά τους.
Η μεγαλύτερη διάνοια, ωστόσο, που ήρθε στην Ελλάδα είναι το δίχως άλλο ο Ριβάλντο. Ένας πλήρης αθλητής, με γκάμα τίτλων και διακρίσεων (ατομικών και συλλογικών), που ελάχιστοι μπορούν να σεμνύνονται ότι έχουν. Ήρθε ο Ρίμπο και ξεδίπλωσε, πάντως, τη διάνοιά του στα γήπεδα της πατρίδας μας, όχι μόνο διότι έτσι αισθανόταν αφ΄ εαυτού, αλλά και διότι συναισθάνθηκε πραγματικά για ποια ομάδα παίζει. Ο Ρίμπο αγάπησε τον Ολυμπιακό ως αθλητικό σωματείο και τον κόσμο του Ολυμπιακού ως αθλητικό κοινό, που είναι σε θέση να φτερώσει των ποδοσφαιριστών τα ποδάρια. Μα πάνω απ’ όλα αγάπησε -ακριβώς γιατί είναι σε θέση να το κάνει- τη διαλεκτική ενότητα που ορίζεται από το σύγκραμα αθλητικού συλλόγου και φίλαθλου κοινού.
Παλιότερα είχε δηλώσει -και διάφοροι τυχάρπαστοι αστειολόγοι των Μ.Μ.Ε. τον κορόιδεψαν– ότι ο Ολυμπιακός του γεννάει βαθύτερα συναισθήματα εν σχέσει προς τη Μπαρτσελόνα – την «εθνική», σημειωτέον, ομάδα της Καταλωνίας που είναι κάτι παραπάνω από αθλητικό σωματείο. Μια μεγάλη και αυτάρκης προσωπικότητα, όπως ο Ριβάλντο, όταν λέει κάτι το εννοεί. Και όταν πράττει κάτι, επίσης το εννοεί.
Δεν πρόκειται για επίπλαστη σεμνότητα. Αυτά είναι για τους δευτερότριτους που, ενώ πουλάνε μετριοφροσύνη, ξημεροβραδιάζονται μπροστά στα καθρεφτάκια τους και αυτοθαυμάζονται. Την ίδια ώρα ο Ρίμπο προπονείται. Μετά δε την προπόνηση παίρνει από το χέρι τον Καστίγιο, τον Μπόρχα, τον Παππά, τον Μενδρινό, τον Φακίνο και τους διδάσκει τα μυστικά της υπέρτατης τέχνης, της οποίας ο ίδιος είναι μέγας μαΐστορας και πρωθιερέας.
Ο Ριβάλντο μιλώντας με αγάπη για τον Ολυμπιακό αισθάνεται ως τον μυχό του είναι του ότι τιμά την ομάδα μας αλλά και τον εαυτό του, ακριβώς γιατί έχει ταυτιστεί αξεχώριστα με την ομάδα μας. Μακάρι να μείνει για πάντα στον Θρύλο. Εννοώ, και όταν θα κρεμάσει τα ανεκτίμητης αξίας αθλητικά του παπούτσια και παραδώσει στον διάδοχό του τη φανέλα με το νούμερο 10.