21.10.09
ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ, 2
Πεππαίοι (απαρτία), Σωτρίνης, εγώ, Χρήστος Βαιλείου και υιός, Ζήσης Δέσπος, Δημήτρης από τη Σαλαμίνα, Κερκυραίοι φίλοι. Ένας παπάς με ερυθρόλευκο κασκόλ. Χαμός πριν και σκηνές αλλοφροσύνης μετά. Και το υπέροχο βιβλίο για τον αθάνατο Μπούκοβι. Και βεβαίως τα νικητήρια κεμπάπια στου Κιρκόρ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Αυτό έγραψα και γω στην δική μου σελίδα:
"Κι όταν τέλειωσε το ματς , και ο Γιώργος ποζάριζε πανευτυχής, με το πρόγραμμα του αγώνα στο ένα χέρι και το βιβλίο για τον Μαγυάρο στο άλλο, κάτι μου λέει ότι και ο Γέρος, ο Μαρτιν-Μπάτσι θα χαμογέλαγε από ψηλά ευχαριστημένος, όπως κι αργότερα, ακούγοντάς μας να τραγουδάμε θριαμβευτικά στο αυτοκίνητο ανεβαίνοντας την Συγγρού
"Του Μπούκοβι την ομαδάρα,
την λένε Ολυμπιακάρα"
Καταπληκτική παρέα θρυλικών οπαδών. Σας θαυμάζω και σας αγαπώ. Ενα μεγάλο ευχαριστώ για την υποδοχή του βιβλίου του μοναδικού θρυλικού Μπούκοβι και της ομαδάρας του. Πάντα τέτοια.
Χρ. Πιπίνης
ΑΙΣΧΟΣ-ΝΤΡΟΠΗ-ΟΝΕΙΔΟΣ ,Βλέπω κάποιους μεσόκοπους επιστήμονες
ντυμένους με ερυθρόλευκες στολές
να επιδίδονται σε ανεπίτρεπτες
εκδηλώσεις που έρχονται σε αντίθεση
με τα χρηστά ήθη και αργότερα απερίσκεπτα καταναλώνουν κεμπάπ και
άλλα συναφή.Ευτυχώς που υπάρχω και
εγώ καιδιατηρώ το επίπεδο υψηλό!
@ Θεόδωρος Α. Πέππας & Χρ. Πιπίνης: Χαιρέτωσαν οι σύγγαυροι φίλοι μου.
@ Νίκος Μαυρωνάς: Είσαι ζηλιάρης.
Να χαίρεσαι τον υιό φίλε Γιώργο! :)
Δημοσίευση σχολίου