5.6.10
ΕΤΣΙ ΕΙΝ’ Η ΖΩΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
ΕΤΣΙ ΕΙΝ’ Η ΖΩΗ
Μια φορά κι εγώ κοίταξα πίσω
είπα να χαθώ να μη γυρίσω.
Έτσι είν' η ζωή και πώς να την αλλάξεις
άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή
έτσι είν' η ζωή και πώς να την ξεγράψεις
πώς να την ξεγράψεις με μολύβι και χαρτί.
Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να 'ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρίφαλο κι ένα γλυκό φιλί.
Μια φορά κι εγώ είπα να φύγω
από τους καημούς για να ξεφύγω.
Έτσι είν' η ζωή και πώς να την αλλάξεις
άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή
έτσι είν' η ζωή και πώς να την ξεγράψεις
πώς να την ξεγράψεις με μολύβι και χαρτί.
Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να 'ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρίφαλο κι ένα γλυκό φιλί.
Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης.
Μουσική: Δήμος Μούτσης.
Τραγούδι από τον δίσκο «ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ Α», 1972.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Καλά έκανες! Γεια σου Γιώργο και απο μένα! Καλά φοβερό τραγούδι, τελευταία μου έχει κολλήσει και το σκέφτομαι συχνά.
@ Cyniscos: Καλημέρα, φίλε..
Δημοσίευση σχολίου