11.3.12

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΡΗΣ 3-0


Παίξαμε πολύ καλή μπάλλα μέχρι την ώρα που βγήκε ο Ιμπαγάσα. Από εκεί και έπειτα το γυρίσαμε στην -κακώς εννοούμενη- πλάκα και στον χαβαλέ. Αντί να βάλουμε 5-6 γκολ στην πιο αντιπαθητική ομάδα του πρωταθλήματος, μείναμε στα τρία (Μαρκάνο, Χολέβας, Μιραλάς). Την Πέμπτη τα σπουδαία, την Κυριακή τα ακόμα σπουδαιότερα. Αναμένωμεν.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη για τη διαφορά φιλοσοφίας ως πρός τη λογική, πάντα υποκειμενική, αλλά τα σπουδαιότερα είναι την πέμπτη και τα απλώς σπουδαία την κυριακή. Μια φορά σου δίνεται η ευκαιρία να περάσεις στους 8 του Europa ένω οι σφαλίαρες στον βάζελο είναι σε ετήσια βάση..

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Φιλοσοφίας το ανάγνωσμα, η συνέχεια:
Εγώ πάντως προτιμώ η ομάδας μας να δίνει κάθε χρόνο σφαλιάρες στο βάζελο(πράγμα το οποίο, δυστυχώς, δεν γίνεται) παρά Ευρώπες και τα τοιαύτα.
Η φάτσα τους, όταν με βλέπουν με το πούρο στο στόμα, Δευτέρα πρωί-πρωί, μετά την νίκη μας, είναι απείρως ωραιτέρα από τα πυροτεχνήματα οποιοδήποτε τελικού!

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ ΟΛΟΙ: Πρέπει να πω κάτι; Ας "διαφωνούμε", αρκεί που νικάμε!