ΜΠΑΖΙΝΑΣ!

Αντιγράφω από το woop.gr.

Ο ΑΡΤΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ

Κοιτούσα το βιντεάκι όπου ο Νειμάρ σκαρώνει κάτι σύνθετες ζεμπεκιές και κάποιοι αντίπαλοι τρέχουν για κουβάδες. Και μου έρχεται αυτόματα στο μυαλό ο λινάτσας που βλέπει αυτή τη φάση και λέει: Μπιφ! Φλυαρίες είναι όλα αυτά! Δεν έχουν πρακτική αξία! Και σκάω που δεν τον έχω μπροστά μου για να του εξηγήσω πως πρακτική αξία δεν έχει ΑΥΤΟΣ! Το ζεμπίλι με την κοπριά για τα μπρόκολα έχει μεγαλύτερη αξία, χρησιμεύει σε κάτι «πρακτικό».

Ξέρω βέβαια « ανθρώπους» που θα σου πουν ότι το ζεμπίλι είναι πιο χρήσιμο από τον Παρθενώνα.Και νιώθουν και έντονη ηδονή, σε επίπεδο οργασμού, την ώρα που τα λένε αυτά. Νιώθουν ιδιοφυείς, πρωτότυποι, απομυθοποιητικοί, αιρετικοί, απελευθερωμένοι! Και καθόλου κοπρομαλάκες! Δεν είναι εύκολο να νιώσεις γιγαντομαλάκας! Θέλεις πνευματική διαύγεια και ιπποδύναμη για να καταλαβαίνεις τα χάλια σου!

Τέλος πάντων, στο ποδόσφαιρο ο αρτίστας είναι το οξυγόνο. Και αυτός είναι εμένα ο μεγάλος μου καημός. Θα ‘δινα όσα κι όσα για να δω Έλληνα μπαλαδόρο να κάνη κοκοβιούς μερικούς δυναμικούς και πρακτικούς αμυντικούς ογκόλιθους! Υπήρξαν τέτοιοι παίκτες! Πολλοί γρανίτινοι οπισθοφύλακες τρακάρανε σαν τραμ και ξαπλωσαν με διάσειση από μία και μόνη προσποίηση ενός Χατζηπαναγή, ενός Νεστορίδη, ενός Δομάζου, ενός Μπέμπη, ενός Δεληκάρη.

Και σήμερα τρακάρουν οι δικοί μας ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ μεταξύ τους και σακατεύονται κι γίνονται αλλαγή. Και αν κάποια φορά κάποιος παιχτάκος με στοιχειώδη αλανιάρική ευφυία καταφέρει να πιάσει μια έξυπνη ντριμπλα και να εκθέσει κάποιο στουρνάρι, αυτομάτως υπογράφει πολλαπλώς τη θανατική του καταδίκη! Ως εξής:

Ο χρεχρές που περιγράφει τον αγώνα, του προσάπτει «φλυαρία» και κωλοπαιδαραδισμό. (Εκτός αν, ευτυχως, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ τι είδε, διότι οι περισσότεροι μπουρδαδόροι συνήθως δεν βλέπουν την ωραία φάση, είναι απασχολημένοι να λένε γενέθλια…).

Ο προπονητής γίνεται θηρίο, διοτι βλέπει κάτι που «δεν έχει διδάξει». (Και δεν μπόρεσε ποτέ του να καταφέρει.) Και βάζει τον μικρό καραντίνα.

Ο αντίπαλος στην επόμενη ευκαιρία τον τρώει λάχανο. Η ταριφα είναι εξάμηνη αναρρωτική.

ΜΟΝΟ οι φίλαθλοι το χαίρονται. Αλλά αυτοί δεν μετράνε, «Δεν ξέρουν μπάλα!». Είναι από χωριά με φραγκοσουκιές, πατσινιάγκους και κρομμύδες…