18.9.08
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ -ΤΟ 1905- ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΓΚΡΕΤΑ ΓΚΑΡΜΠΟ
ανάρτηση αφιερωμένη στον Θεόδωρο Α. Πέππα
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΡΙΒΑΣ
ΜΙΑ ΔΕΣΜΗ ΑΧΤΙΔΕΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ,
XV (ΓΚΡΕΤΑ ΓΚΑΡΜΠΟ)
Ράγισμα πάγων σε πολική ατέλειωτη μοναξιά
φλόγα του κίτρινου κερένιου ρόδου –
πάθος που ξέρει να μεταπλάθεται
τεφρή ουσία μυστική
πηλός στα χέρια του τεχνίτη.
Είν’ η σκιά σου καθώς σπαράζει
όμοια με τη ζεστή φτερούγα του πουλιού
σα μάτωσε το τρυφερό απάτητο χιόνι –
ομορφιά ευκίνητη σπασμωδική και σαν από κοράλλι.
Είν’ η σκιά σου
φωνή του ενδόμυχου δοκιμασμένου κόσμου
το αστάθμητο η απόχρωση
ο λυγμός των αποσιωπήσεων
η τομή που ξεχωρίζει
η αιχμή που θανατώνει.
Η ευγένεια η καλοσύνη χρωματίζουν τη μορφή σου
η αιθρία του χιονιού του κύκνου συμπληρώνει το μυστήριό της –
ένα με την ύλη του γλαυκού σαν ξημερώνει
ένα με το κόκκινο τριαντάφυλλο
στη μοναξιά του χειμωνιάτικου κήπου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Eκπληκτικά-συχετισμός, ποιημα, ανευρεση Και ευχαριστίες γιά την αφιέρωση Α, ξέχασα-μας έβαλε, μαζί, σε υφος, ο φιλος Γιώργος Δ, εδώ -στο ποστ για την Κυρία Καρεμπέ http://theopeppasblog.pblogs.gr/2008/09/koinhs-apodohhs-efhes.html
Ειχα γραψει:
Bianconeri, rossoneri, κι ο Καστιγιο ο Νέρι
/ασπροι, μαυροι, ΠΑΟ, γαύροι/
γεροι, νεοι, κι ευρωπαίοι/
φραξιες, σεχτες, σπηκερ, παίχτες/
συμφωνούν, ομοφωνούν, και τα μάτια προπονούν!/
Η επίδραση του Κεντρωτή στο σουρρεαλιστικό ύφος, και ήθος, της ποίησης, προφανής!
ο Γιώργος Δημητριάδης έγραψε
στις Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 2008 6:29 μμ: Προφανέστατη! Ιδιοι, αμίμητοι, ανεπανάληπτοι και ..γαύροι!
@ Θεόδωρος Α. Πέππας: Ωραία όλα. Tutto quanto!
Γαύρος δεν είμαι..αλλά μπηκα για την αφιε΄ρωση στον Θόδωρο...
σματςςςςςςςςςςς
@ yellow2000rose: Κανέναν δεν έβλαψε η παρέα με γαύρους. Να περνάτε, ποιπό: Καλοδεχούμενη!
Και εγώ είναι γνωστό πως υποστηρίζω την ομάδα που χθες νίκησε τη Zenit αλλά πέρασα να δω το ποίημα: ωραίο!
Και διακριτική η Τριανταφυλλένια Δεν μας υπέμνησε ..οικεία εν Κυπρω δεινά! Αλλά, και γιά το diva ήλθε!
@ Λάμπρος & Θόδωρος: Νίκησε και η Νάπολι! Συμπαθώ τη Μπενφίκα, αλλά είμαι ναπολιτάνος.
Την Τρίτη το βράδυ νόμιζα ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε στις δέκα παρά τέταρτο. Παράγγειλα πίτσες και μπίρες στις εννιάμιση, άνοιξα τη μεγάλη τηλεόραση στο σαλόνι, άραξα στον καναπέ και περίμενα τους φίλους μου. Δεν ήρθε κανείς. Τις μπίρες και τις πίτσες τί να τις κάνω;
@ αξιόπιστος καμερουνέζος: Δεν είχες δορυφορική να τις φας και να τις πιείς μαζί με τον κύριο Πρέσβη και τον φίλο του τον Ιμπραχίμοβιτς; Τέλος πάντων. Κράτα τες για το επόμενο παιχνίδι του Πρέσβη. Και χαλασμένες που θά 'ναι οι "πίτσες" (καθότι "βιλγάρικες") ΕΣΥ ΕΙΔΙΚΑ θα τις φας με όρεξη. Τις μπύρες βάλ' τες στο ψυγείο (αφού πρώτα βγάλεις από μέσα το χιούμορ)!
Θέλει κατανόηση ο φίλος "αξιόπιστος καμερουνέζος". Η τηλεόραση όντως είχε στις 10 παρα τέταρτο πρόγραμμα, αλλά μάλλον ειναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τσόντα και να τρως ..πίτσα. Τις μπύρες όμως, γιατί? Απο που εως που πήγαν χαμένες? Και το άσμα "και πίνω μπύρες"?
@ ανώνυμος: Λες νά 'χαν ημερομηνία λήξεως;... Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου