Εξ αρχής δηλώνω, φίλοι σύγγαυροι, ότι οι ακόλουθες αράδες, καθώς και αυτές που θα προστεθούν τις επόμενες ημέρες, γράφονται με πνεύμα αμιγώς γαύρικο –σαν και το δικό σας– και με ολυμπιακή προσήλωση απαρασάλευτη – σαν και τη δικιά σας. Δεν προσφέρονται δε καθόλου, μα καθόλου για σπέκουλες.
********************************
Ακούγοντας λόγια πολλά και παχιά και διαβάζοντας τον φιλολυμπιακό τύπο πολλοί οπαδοί του Θρύλου πιστεύουν ότι ο Ολυμπιακός έχει περάσει τα ελληνικά σύνορα... ότι έχει «ξεφύγει» πλέον από τη μίζερη –όπως χαρακτηριστικά την αποκαλούν– ελληνική πραγματικότητα και ότι έχει γίνει «ευρωπαϊκό κλάμπ», κάτι δηλαδή σαν τη Μπαρτσελόνα, τη Λίβερπουλ, τον Άγιαξ, τη Μπάγερν ή / και τη Γιουβέντους.
Ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός όλων αυτών των λεγομένων και γραφομένων είναι τούτος: ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΕΣ! Ούτε απ’ έξω από τα γραφεία αυτών των ομάδων δεν έχουμε περάσει! Αλλά κι αν έχουμε περάσει, μέσα δεν έχουμε μπει, διότι:
1ον: δεν μας ξέρουν·
2ον: ακόμα και αν μας ξέρουν, δεν μας ανοίγουν· και
3ον: ακόμα και αν μας ανοίξουν και μας μπάσουν μέσα (που δεν!), εμείς τί θα τους πούμε;
Το ότι παίζουμε διαρκώς στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (ναι, και στην Champions League) από μόνο του δεν αρκεί. Για φτωχό και αναγκαίο συγγενή μας βλέπουν και έτσι μας συμπεριφέρονται. Εμφανέστατα δε! Και δεν το κρύβουν μπας και καμμιά φορά το καταλάβουμε, διότι δεν το καταλαβαίνουμε! Νιώθουν σαν να μας έχουν ζαλωθεί και δεν ξέρουν τί να μας κάνουν, καθώς μάλιστα μονοπωλούμε τον πρωταθληματικό τίτλο στην Ελλάδα. Τί σήμαιναν οι περισυνές σφαγιαστικές διαιτησίες, αλήθεια; Ότι τα κοράκια δεν ήξεραν τί σφύριζαν; Ή, ότι έκαναν ανθρώπινα λάθη;
Σύγγαυροι, ΔΕΝ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΔΩΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΖΗΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΙ.
Για να τους το δώσεις, όμως, να το καταλάβουν, πρέπει να ξέρεις πρώτα ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ τί ακριβώς θέλεις εκεί; Θα σας στενοχωρήσω, σύγγαυροι, αλλά τα σαΐνια μας έγραφαν στις εφημερίδες μας και έλεγαν στα κανάλια μας επί έτη και έτη ότι ο σκοπός του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι το «να περάσει από τη φάση των ομίλων και να κάνει το κάτι παραπάνω» στην Ευρώπη. Ναι, αυτή η απύθμενης ηλιθιότητος παπαρορρήση είταν επί έτη και έτη ο στρατηγικός στόχος του Ολυμπιακού, και αναπαραγόταν χωρίς να μπει κανείς στον κόπο –ακόμα και για χάρη του προσωπικού ύφους–να αλλάξει έστω και μία λέξη. Προσωπικώς έχω φτάσει στο σημείο να μη χρησιμοποιώ τις εκφράσεις «φάση των ομίλων» και «το κάτι παραπάνω» – τόσο πολύ έχω σιχαθεί τις λέξεις αυτές (: κάτι σαν «το ύφος και το ήθος της εξουσίας»).
Όταν είσαι ανοργάνωτος, κανένας δεν σε θέλει στις δι-ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ του. Απλώς σε ανέχεται, μέχρι να σε ξαποστείλει. Και έχουν ήδη αρχίσει να μας ξαποστέλνουν!
Οι φωστήρες που γράφουν για τον Ολυμπιακό και κόπτονται –υποτίθεται– για το καλό και για την ευημερία του, το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μιλάνε για μεταγγραφές και για προπονητικά συστήματα. Λες και εκεί βρίσκεται η ουσία! Το ότι, βέβαια, σε αμφότερους τους κλάδους έχουν σκότος βαθύ και ερεβώδες δεν τους πτοεί καθόλου. Αντιθέτως μάλιστα, τους κάνει να αφηνιάζουν. Υπολαμβάνουν αφ’ ενός ότι απευθύνονται κατ’ εξοχήν σε κάφρους και αφ’ ετέρου ότι είναι πολύτιμοι και ευχάριστοι υπηρέτες των αφεντικών τους. Αγνοούν όμως ότι οι Γαύροι δεν είναι κάφροι και ότι τα αφεντικά γενικώς σιχαίνονται τους δούλους – απλώς τους έχουν για πτυελοδοχεία, όταν δεν τους έχουν για βαστάζους και για πατσαβουρόπανα. Για τους άλλους φωστήρες που –υποτίθεται ότι– ασκούν «αντικειμενική» κριτική στα ολυμπιακά τεκταινόμενα, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε παραπάνω από το ότι κόπηκαν στις εισαγωγικές εξετάσεις του αφεντικού για την πρόσληψη δούλων, και τώρα φωνασκούν... κριτική!
Σε ποιό σημείο βρίσκονατι οι δημόσιες και οι διεθνείς σχέσεις του Ολυμπιακού; Ποιοί τις διακονούν και πώς; Προς ποιές κατευθύνσεις κινείται η οργανωτική μηχανή του Ολυμπιακού, για να μπορεί ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (μετά από πολλούς, εντατικούς και βασανιστικούς ελέγχους) να περάσει το κατώφλι της αναγνώρισης από αυτούς που όντως είναι μεγάλοι και αξιοζήλευτοι; Σε αυτές τις υποθέσεις, σύγγαυροι, δεν χρειάζονται πολλά χρήματα. Αυτά υπάρχουν· και, αν δεν υπάρχουν, βρίσκονται. Χρειάζεται, όμως, κάτι άλλο που είναι λίγο δυσεύρετο, όχι όμως και ανύπαρκτο: χρειάζεται νους! Χρειάζεται, μάλιστα, πολύς νους και κυρίως κοφτερό μάτι, που να μπορεί να δει προς τα πού τραβάνε οι εξελίξεις. Όποιος πιστεύει ότι τα προσόντα αυτά τα διαθέτουν ο Μπαρμπής, ο Αιμίλιος και ο Δουρέκας –για να μην αναφέρω τίποτε άλλα αστέρια σαν τον Χρυσικόπουλο, λ.χ.– ας σταματήσει την ανάγνωση εδώ. Μην νομισθεί, όμως, ότι φταίνε αυτοί για την όλη ανοργανωσιά. Αυτοί βάλθηκαν εκεί, δεν βρέθηκαν από μόνοι τους.
Θα αναφέρω μόνο τρία παραδείγματα όχι μόνο τραγικής ανοργανωσιάς, αλλά και τραγικής άγνοιας :
1. Μας καλεί η Βαλένθια να συνεργασθούμε (μαζί και με άλλους «μικρομεσαίους» ευρωπαϊκούς συλλόγους) για να ξεπεράσουμε τον σκόπελο της λεγόμενης G-14, στην κλειστή λέσχη της οποίας ούτε η Βαλένθια θα μπει ποτέ (μιας και είναι ήδη πολλές η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα), και εμείς δεν κάνουμε όχι μόνο τον κόπο να πάμε, αλλά δεν στέλνουμε καν ένα τηλεγράφημα, προκειμένου να τους εξηγήσουμε γιατί τελικώς δεν ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση μιας ομάδας που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκούς τίτλους και έχει αγωνισθεί σε δύο τελικούς της Champions League!
2. Έρχεται ο Μισέλ Πλατινί στην Ελλάδα και εμείς όχι μόνο δεν στέλνουμε ούτε καν τον Δουρέκα στο προς τιμήν του δείπνο, αλλά ο «ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ» βγαίνει την επιούσα και κοροϊδεύει τους Βάζελους, διότι εκπροσωπήθηκαν –λέει– στην εκδήλωση εκείνη από κάποιον Στάθη (αν δεν με απατά η μνήμη μου)!
3. Έρχονται από το Μπουένος Άιρες δύο κορυφαίοι παράγοντες της Μπόκα Τζούνιορς –της ομάδας που έχει κατακτήσει 18 παγκόσμιους τίτλους, σημειωτέον– για να γίνει επί τέλους η ευεργετική για εμάς αδελφοποίηση των δύο ομάδων των δύο μεγάλων λιμανιών, και αντί η Διοίκηση να είναι μαζί τους μέρα-νύχτα, τους είχε ξεχάσει σε κάποιο ξενοδοχείο και έτρεχε να δεξιώνεται τον γιό του Λίππι, που είχε ρθει εκείνες τις μέρες να μας πουλήσει τον Ζαλαγέτα (και οι εφημερίδες μας μάς έγραφαν ότι είχε ρθει για να μανατζάρει τον πατέρα του για προπονητή στον Θρύλο!).
Ο κατάλογος, αν αρχίσω να γράφω αυτά που απλώς έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου (καθότι υπάρχουν και εκείνα που δεν ξέρω), θα είναι πολύ μακρύς και καθόλου κολακευτικός για τον Ολυμπιακό.
Γιατί τα γράφω; Πάντως όχι για να κάνω αυτοψυχανάλυση ούτε για να ασκήσω –δεν είμαι δα ούτε τόσο ψωνισμένος ούτε τόσο πολύ μεγαλοπιάνομαι– αντιπολίτευση στον Σωκράτη Κόκκαλη! Ίσα-ίσα, εγώ είμαι αναφανδόν με τον Κόκκαλη, διότι δεν λησμονώ ποτέ ότι αποκλειστικά αυτός κινήθηκε με γενναιότητα και με αποφασιστικότητα και με έβγαλε από τη συμφορά εκείνης της μαύρης δεκαετίας, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «πέτρινα χρόνια». Άλλο αυτό όμως και άλλο το να είμαι (πλην μιας-δυό εξαιρέσεων) με τους ανθρώπους που ίδιος ο Πρόεδρος Κόκκαλης επέλεξε ή ανέχεται να έχει για συνεργάτες του. Και επειδή και δουλειά έχω και άποψη, και επειδή τη συνδρομή του μέλους στον Σύνδεσμο την πληρώνω κανονικά, λέω ό,τι λέω μετά πάθους: ως γαύρος οπαδός του Ολυμπιακού.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης λατρεύει τον Ολυμπιακό ως οπαδός και τον λειτουργεί όπως αυτός κρίνει καλύτερα ως επιχειρηματίας, στην περιουσία του οποίου η ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ ανήκει. Όταν όμως με έχει καλέσει να είμαι μέλος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ και εγώ έχω δεχθεί τους όρους της συμμετοχής, που εκείνος προκαθόρισε, τότε θα ασκώ αδιαλείπτως το μοναδικό αναφαίρετο δικαίωμά μου: να λέω αυτό που κρίνω ότι βοηθάει τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ και κανέναν άλλον – οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός.
Άρα: Ο Ολυμπιακός όχι μόνο είναι κακά οργανωμένος, αλλά έχει την ψευδαίσθηση ότι έχει φτάσει στο απόγειο της ευρωπαϊκών προδιαγραφών οργάνωσης. Να το πω κι αλλιώς: Μας βλέπει η Μπαρτσελόνα και μας ζηλεύει! Γι' αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση υπεύθυνος είναι μόνο ένας: ο Πρόεδρος Σωκράτης Κόκκαλης.
Θα συνεχίσουμε.
20 σχόλια:
θεόδωρος προς Γεώργιον. Χαίρε Δεν έχω δει πιό ορθολογικό, αντικειμενικό και απόλυτα σωστό μέχρι σημείου στίξης κείμενο γιά την πραγματικότητα στον Ολυμπιακό μας. Πιότερο κάθαρση δική σου, παρά θέση Θάλεγα προσυπογράφω, αλλά εσύ τογραψες Συμφωνώ, νόνο, απόλυτα
@ Θεόδωρος α. Πέππας: Ναι, χάριν καθάρσεως γράφτηκε. Δεν γράφτηκε για να ξεγράψει ή για να κακολογήσει κανέναν. Ούτε βέβαια για να "επηρεάσει" -καταπώς λένε- τις καταστάσεις! Χαίρε!
Έχετε δίκιο, κύριε καθηγητά. Για όλα και ιδιαίτερα για εκείνο το "κάτι παραπάνω στην Ευρώπη".
@ Βαγγέλης: Μα το κάναμε "το κάτι παραπάνω" και μετά μας έλαχε και κείνο το συφοριασμένο "το κάτι παρακάτω", που μπορεί να μας στείλει "πολύ πιο παρακάτω", που θά 'λεγε και ο σύγγαυρος Μητροπάνος!
Μαζαράκο είσαιο τρέλα με του γάβρου τη φανέλα! Ξεφτιλιστίκατε ρεεεεεεεεε!!!!
@ ανώνυμος: Ναί, όντως. Μας το έλεγε και η μαμά σου χτες στου Καραϊσκάκη. Μην ανησυχείς - είναι σε καλά χέρια.
Το άρθρο είναι συγκινητικό και πέρα ως πέρα αληθινό μέσα στην απλότητά του και αυτό ειναι που του δίνει και ιδιαίτερη βαρύτητα. Δεν μπορώ παρα να μην συμφωνήσω...
Αλλά:
Μήπως είναι γενικότερο φαινόμενο η ανοργανωσιά σε αυτή τη χώρα? Μήπως η αρπαχτή, η εύκολη βόλεψη και η προσωπική προβολή που ο καθένας (σχεδόν) επιδιώκει, τελικά δεν αφήνει περιθώρια για μια υποτυπώδη έστω οργάνωση? Και δεν μιλώ μόνο για ομάδες, αλλά και για οποιαδήποτε δραστηριότητα, είτε προσωπική, είτε οικογενειακή, είτε φυσικά ευρύτερα κοινωνική.
Έτσι, καμμιά φορά σκέφτομαι αν το ποδόσφαιρο ακολουθεί τα χνάρια της κοινωνίας ή το αντίστροφο (ούτως ή άλλως η σχέση μεταξύ τους ειναι άρρηκτη)
@ ανώνυμος: Κρίνω, όπως και εσύ, ότι δεν υπάρχει τίποτα και πουθενά που να μην αντανακλά την κοινωνία που το γεννά και το περιέχει. Η πρόοδος, όμως, έχει να κάνει πάντα με τις εξαιρέσεις - όχι με τον κανόνα. Την εξαίρεση ζητάμε, που θα αναδειχθεί κάποια στιγμή σε κανόνα. Αυτά τα σύντομα. Υπόσχομαι να επανέλθω (αλλά πρέπει να πάω και σε μια επείγοπυσα δουλειά!) Σε καλημερίζω.
Χάρι στον ιατρό Πέππα γνώρισα το ιστολόγιο σας. Σήμερα με συγκινήσατε πολύ. Έχω βαλαντώσει στο κλάμα. Σας συγχαίρω για την καθαρότητα της σκέψης σας.
@ παύλος δ.: Ελπίζω και εύχομαι να είσαστε υπερβολικός! Σας καλωσορίζω. Να μας επισκέπτεσθε και να μας γράφετε.
η τοποθετηση σας κυριε καθηγητα ειναι ενα μηνυμα προς ολους οτι υπάρχουν ολυμπιακοί που δεν συμβιβάζονται με την μετριοτητα που θέλουν να μας επιβαλλουν ορισμένοι. Οτι το κουτοχορτο ειναι τροφή πια μονο για εκεινους τους κοντοφθαλμους κολαουζους οσφυοκαμπτες τις ολυμπιακης εξουσιας.
ο ολυμπιακος ειναι το σπιτι μας. Αλλοι μπορει να κατέχουν τους τίτλους ιδιοκτησιας αλλά εμεις κατέχουμε την καρδιά του...
A, κάνοντας ενα φλασμπακ σήμερα στο τι εκανε ο Ολυμπιακός την 25-9-1955 βρηκα και τι θα γραψω του χρόνου τον Μάη Τι εγινε στις 5-5-1958 (με πολλά κοινά σημεια-πχ δυό γκολ του Υφαντη!)
@ george: Δεν αμφισβητώ τους τίτλους ιδιοκτησίας κανενός σε ό,τι είναι αντικείμενο ιδιοκτησίας, δηλαδή: δεν αμφισβητώ καθόλου το σε ποιόν ανήκει η ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ. Γουστάτω που ανήκει στον Σωκράτη Κόκκλαη, διότι είναι αποδεδειγμένος γαύρος, και όσο είναι αυτός Πρόεδρος, εγώ θα είμαι μαζί του, ακόμα και αν -ως μέλος του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς- διαφωνώ σε επί μέρους επιλογές του. Αν έλθει άλλος, θα δω και θα κρίνω. Αν, αίφνης, μού πλακώσουν τίποτα Αμπντουλλάδες από το Κατάρ ή τίποτα Ιγκόρ από τον Μόσκοβο "για να πάρουν τον Θρύλο", εγώ θα ξεκολλήσω από αυτό που λέγεται ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ. Το όνομα του Ολυμπιακού είναι άγιο, τίμιο και ποτισμένο με το αίμα του Μουράτη. Δεν θα αφοδεύσω εγώ εκεί πάνω. Και όποιος με πει "ρομαντικό", "παλιομοδίτη", "αφελή", "ψώνιο", "αλλοπρόσαλλο" κ.τ.ό., ναι ΕΙΜΑΙ όλα αυτά. Όπως και χιλιάδες άλλοι είναι όλα αυτά. Και εσύ, Γιώργο, σε αυτούς ανήκεις.
@ Θεόδωρος Α. Πέππας: Άρα, να αγωνιώ από τώρα ως προς το τί δώρο θα λάβουμε εγώ, ο Κάρολος και ο Σαίρεν! (Πωπώ, μετριοφροσύνη!)
Ως προς το πρώτο σκέλος δυμφωνώ απόλυτα. Αναφορικά με το δεύτερο τώρα, δεν μπορώ να πω ότι τα είχα ακούσει αυτά. Αλλά κι από την άλλη, δεν εκπλήσσομαι κιόλας. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον....
@ Hades: Μα φίλτατε σύγγαυρε, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η περπιπτωσιολογία, αλλά η φρικτή συμπτωματολογία, πιου μαςε τσακίζει τα κόκκαλα. Είναι εκατοντάδες τα παραδείγματα, που ξέρω. Μην αναλωθούμε, όμως, σε καταγραφή περιπτώσεων. Εξ άλλου δεν καταλογίζω σε κανέναν δόλο. ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΛΟ ή ΠΡΟΜΕΛΕΤΗ. Μόνο βαθύτατη άγνοια τούς κινεί. Τί να κάνουν και αυτοί οι έρμοι; - δεν ξέρουν! Απλώς φαντάζονται τα πράγματα, η δε φαντασία τους δεν πάει ούτε ενάμιση μέτρο πιο μακριά από τη μύτη τους.
Kαι υπάρχουν κι άλλα που ξερω και δεν ξέρεις, που ξερει άλλος και δεν ξέρουμε Ενα, μονο, ξέρουμε -καθως έπεσε η λέξη "ανηκει" (από σενα, δηλαδή!, ο George εγραψε ακριβέστατα "κατεχουν τιτλους ιδιοκτησίας") Ξέρουμε πού ανήκει ο Ολυμπιακός, και ξέρει και ο Ολυμπιακός (το κακό είναι ότι το ξέρει κι η ΠΑΕ-γι αυτό πληρώνουμε διαρκείας ακριβότερα από την Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ!) πού ανήκει η καρδιά μας
@ Θεόδωρος Α. Πέππας: Έχεις δίκιο!
Φίλε Γιώργο, διαφωνώ. Οι λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά πάντοτε γι'αυτό και η οποιαδήποτε τέτοια καταγραφή μόνο άεργη δεν θα είναι. Εννοείται ότι ουδείς καταλογίζει δόλο ή προμελέτη, αυτό έλειπε. Όταν όμως μιλάμε για τον Ολυμπιακός, λυπάμαι αλλά η άγνοια δεν μου κάνει ως δικαιολογία. Τα αδικαιολόγητα δεν δικαιολογούνται. Ο Ολυμπιακός είναι ο μοναδικός ΣΥΛΛΟΓΟΣ παγκοσμίως που διατηρεί ομάδες πρωταθλητισμού σε όλα τα αθλήματα. Έχει τις υψηλότερες ευρωπαϊκές διακρίσεις στα 3 από τα 4 ομαδικά αθλήματα (μπάσκετ-βόλεϋ-πόλο). Μπορεί να ξενίζει (κι ελπίζω να μην το κάνει διότι δεν το θέτω έτσι φυσικά) αλλά ούτε η Μπαρτσελόνα δεν το έχει κάνει αυτό. Οι γαύροι αλωνίζουν όλη την ευρώποη για τον Ολυμπιακό και θα κάτσω να δικαιολογήσω την άγνοια; Ποτέ των ποτών. Διάβασα ότι υπεύθυνος scouting ανέλαβε ο μόλις 27 Μαϊων γιος του κυρίου Θεοδωρίδη. Αληθεύει; Κι αν ναι, είμαστε καλά επιτέλους;;;;
Ε, όχι και να δικαιολογήσω τις λεπτομέρειες, δεν μου βγαίνει κάτι τέτοιο...
@ Hades: Ο Ολυμπιακός, σύγγαυρε, είναι ένα ΒΟΔΙ - ναι, καλά διάβασες- που δεν ξέρει καν τη δύναμή του. Αυτή την "άγνοια" κατά βάση εννοώ - από αυτήν κυρίως υποφέρει. Αντί να κάνει τους άλλους να υποφέρουν από τη δύναμή του! Χαίρε.
Δημοσίευση σχολίου