14.11.12

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΖΟΛΙΝΙ


PIER PAOLO PASOLINI



ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ


Η ευφυΐα ποτέ δεν θά ’χει βάρος… κι ούτε επίσης
την κρίση της δημόσιας γνώμης βγάζει πάντα λάθος.
Κι εσύ, για το Νταχάου κι αν μιλάς, δεν θ’ αποκτήσεις

και δεν θα δεις σ’ εκατομμύρια Ιταλούς το βάθος
μιας κρίσης καθαρής – και θα σε πούν ξεπερασμένο:
δεν είν’ χειροπιαστές οι ιδέες, μήτε και το πάθος

για τούτον τον λαό σου, τον απ’ αιώνες διχασμένο
και που όλη του η περίλεπτη και τρυφερή σοφία
τού φτάνει μεν να ζει, έχοντάς τον όμως σκλαβωμένο.

Την όψη μου αν δείχνω, ζώντας την αδυναμία
που με διακρίνει, κι όταν η μικρή φωνή μου υψώνει
το μπόι της, νόημα δεν έχει πια, γιατί η δειλία

μάς έμαθε να βλέπουμε στου κόσμου το καψόνι
τους άλλους να πεθαίνουν με περίεργη αδιαφορία.
Κι ο θάνατος μου ακόμη επιφανειακώς με ζημιώνει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.















Ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι, οπαδός της Μπολόνια, και μέγας λάτρης του ποδοσφαίρου, παίζοντας μπάλλα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: