5.3.07

ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΔΩΡΑ




Το να αντιμετωπίζεις μιαν ήττα, έτσι όπως έρχεται να την αντιμετωπίσει το ΦΩΣ, είναι σαν να ρίχνεις στάχτη στα δικά σου μάτια ή σαν άλλη καλή γατούλα να θάβεις τα κακάκια σου. Εμείς είμαστε Ολυμπιακός, και δεν έχουμε ανάγκη από τέτοιες "παρηγόριες".

Για όλους τους σύγγαυρους δημοσιεύω μια φωτογραφία της Lorena Forteza, για να γλυκαθούμε λιγάκι - παρά το μελαγχολικό της ύφος (που όμως πάει γάντι με την κατάστασή μας). Για τις συγγαύρισσες δεν έχω τίποτα - και ζητώ συμπάθιο.

Ειδικά για τον καλό φίλο κ. Λυκούργο Βερέμη, δημοσιεύω το ακόλουθο ποιηματάκι του Cristóbal de Castillejo, νά 'χει να διαβάζει στην ξενητειά. Και μη μου πει ότι είναι στα ισπανικά! Αυτός τουλάχιστον δεν έχει πρόβλημα να το απολαύσει: είναι, άλλωστε, σπουδαίο ποίημα και "μιλάει" για τους μεγάλους ποιητές Garcilasode la Vega και Joan Boscán. Με τους χαιρετισμούς μου, φυσικά, σε όλα τα καλά παιδιά του Μοντεβιδέου.


Garcilaso y Boscán, siendo llegados
al lugar donde están los trovadores
que en esta nuestra lengua y sus primores
fueron en este siglo señalados,

los unos a los otros alterados
se miran, con mudanza de colores,
temiéndose que fuesen corredores
espías o enemigos desmandados;

y juzgando primero por el traje,
pareciéronles ser, como debía,
gentiles españoles caballeros;

y oyéndoles hablar nuevo lenguaje
mezclado de extranjera poesía,
con los ojos los miraban de extranjeros.

13 σχόλια:

τουκιθεμπλομ είπε...

Αγαπητέ Γιώργο,
φαίνεται πως παίχτηκε μίνι σκηνικό "Πορτογαλία 2004". Συγχαρητήρια στους βάζελους για την επικείμενη κατάκτηση της δεύτερης θέσης που οδηγεί σε υψηλότερες οικονομικές απολαβές. Η αυτοκριτική είναι απαραίτητη γιατί τα αρνητικά αποτελέσματα με ομάδες όπως ο ΠΑΟ και ο ΠΑΣ δείχνουν σημάδια κόπωσης και εφησυχασμού. Στο παρελθόν είχαμε πολλά παρόμοια αρνητικά αποτελέσματα παρόλο που κερδίζαμε πρωταθλήματα. Προ δεκαετίας πανηγυρίσαμε πρωτάθλημα στο παλιό Καραϊσκάκη έχοντας πρώτα χάσει 0-2 από την Καβάλα, γεγονός που δεν χάλασε τη φιέστα. Καλό πρωτάθλημα, σύγαυρε.

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι φανατικός Ολυμπιακός αλλά ονομάζομαι Δημήτρης Παπαδόπουλος. Τι να κάνω;

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι δικαιώθηκα για ό,τι έγραφα πριν από μερικές μέρες. Ότι δηλαδή ο λαγός δεν μπορεί να νικήσει αλλά μπορεί ο Ολυμπιακός να χάσει. Νομίζω το είδαμε όλοι. Έχουμε νικήσει τον βαζέλα σε περιπτώσεις που έπαιζε πολύ καλύτερα. Εχθές όχι μόνο δεν έπαιξε καλά, αλλά ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτος. Κι όμως κατάφερε να πάρει το ματς.
Πολύ ύποπτο μου φάνηκε πάντως το πως εξελίχθηκε ο αγώνας. Χάσαμε ευκαιρίες που δε χάνονται ούτε από παιδάκια του Γυμνασίου. Είχαμε καθολική υπεροχή και ήταν λες και δε θέλαμε να βάλουμε γκολ. Ο αγώνας έχει δώσει τροφή για σχόλια περι στησίματος. Θέλω να πιστεύω πως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Τέλος πάντων, σήμερα τα βαζελάκια ήταν μέσα στη τρελή χαρά και βγάλανε τα απωθημένα τους. Και τώρα νομίζουν ότι έχουν και την υπερομάδα. Οι καϋμένοι. Μυαλό δε θα βάλουνε ποτέ. Είχαν ξεχάσει να πανηγυρίζουν και τώρα δεν ξέρουν πως να το κάνουν. Μπράβο δεύτεροι! Ίσως να πρέπει να σκεφτούν στη Σούπερ Λίγκα να απονέμουν μετάλλια και στους δεύτερους και τρίτους, όπως γίνεται στο στίβο. Έτσι θα έχει περισσότερη αίγλη η αγαπημένη τους δεύτερη θέση.
Υ.Γ. κ. Κεντρωτή, έχουμε κανένα νεώτερο για τις λίστες με τους ποδοσφαιριστές του Θρύλου;

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ ΤΟΥΚΙΘΕΜΠΛΟΜ: Από τη Βέροια είχαμε χάσει, σύγγαυρε, και μας είχε βάλει και γκολ ο Προτάσωφ. Δημοσιεύω άρθρο στον Πρωταθλητή της Τρίτης σχετικά με τα κυριακάτικα χάλια.

@ dimitris: Τίποτα φίλε μου να μην κάνεις. Να αγαπάς τον Ολυμπιακό σαν ολυμπιακός. Δεν είναι ούτε λίγο ούτε εύκολο. Χαίρε.

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ Βαγγέλης: Από τιε εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ έχει κυκλοφορήσει (γύρω στο 2002) σχετικό βιβλίο κάποιου καλού γαύρου, ονόματι Αρβανίτης (αν δεν κάνω λάθος). Μέσα στο χάος των βιβλίων μου κάπου έχει καταχωνιαστεί και δεν μπορώ να το βρω. Θα ξαναψάξω.

Ανώνυμος είπε...

κύριε Κεντρωτή σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ακόμα δεν έχω πάει στο σχολειο.Ντρέπομαι

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ Βαγγέλης: Συγγραφέας Στάθης Αρβανίτης, εκδότης Καστανιώτης. Τίτλος: Η Ιστορία του Ολυμπιακού 1925-2000. Πολύτιμο! Χαίρε

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ dimitris: Αγαπητέ φίλε Δημήτρη, θα σου μιλήσω σαν μεγαλύτερος και σαν δάσκαλος που είμαι. Στο σχολείο πάμε πάντοτε κανονικά. Αυτό δεν συζητείται. Μια ήττα στη μπάλλα δεν μπορεί να μας κάνει να ντρεπόμαστε! Αυτό δα έλειπε! Άλλο αν καμμιά φορά σού 'ρθει να κάνεις κοπάνα. Κατ' εξαίρεσιν (δηλαδή μιά-δυό φορές το χρόνο) είναι κατανοητό. Μαθητής υπήρξα κι εγώ και ξέρω. Δεν είναι έγκλημα. Μικροπαράπτωμα είναι, και γι' αυτό συγχωρείται. Άλλο, όμως, η κοπάνα και άλλο το να μην πηγαίνουμε σχολείο, επειδή έχασε η ομάδα μας. Αν ήταν έτσι, τότε όλα τα βαζελάκια και τα χανουμάκια κ.λπ. θα είχανε μείνει εντελώς αγράμματα! Δεν συμφωνείς κι εσύ; Σ' το ξαναγράφω: "Να αγαπάς τον Ολυμπιακό σαν ολυμπιακός. Δεν είναι ούτε λίγο ούτε εύκολο." Εμείς οι ολυμπιακοί είμαστε από καλή γενιά και είμαστε άνθρωποι υπερήφανοι. Εξ άλλου "γαύρος" στα αρχαία ελληνικά θα πεί (και) "υπερήφανος". Και βεβαίως -παρά την όποια στενοχώρια μας για τυχόν ανεπιτυχή αποτελέσματα- δεν έχουμε να απολογηθούμε σε κανέναν και για τίποτα. Εμείς είμαστε και θα είμαστε πάντα και για πάντα ολυμπιακοί. Υπερήφανοι, ευγενείς, γενναίοι. Γειά και χαρά σου, φίλε Δημήτρη. (Έχω κι εγώ έναν γιό που τον λένε Δημήτρη... Αυτός πήγε στο σχολείο, και χθες και σήμερα, κανονικά. Γιατί, αγαπητέ φίλε, όσο αγαπάμε το Θρύλο μας, άλλο τόσο πρέπει να αγαπάμε και τα γράμματα - έτσι δεν είναι;) Σε χαιρετώ και πάλι, στέλνοντάς σου χίλιους ερυθρόλευκους χαιρετισμούς.

Ανώνυμος είπε...

σας ευχαριστώ και πάλι. Να χαίρεστε το γιό σας. Μπορεί να είναι κι αυτός Δημήτρης αλλά δεν λέγεται Παπαδόπουλος

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ dimitris: Εν τάξει "ΠΑΠ". Χαίρε!

τουκιθεμπλομ είπε...

Έχεις δίκιο. Το 97 την κερδίσαμε 6-0 την Καβάλα. Θα πάρω τον Πρωταθλητή και θα είναι η πρώτη φορά που θα αγοράσω την εν λόγω εφημερίδα!

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ ΤΟΥΚΙΘΕΜΠΛΟΜ: Αν δεν αγόρασες τό έντυπο, μην το πάρεις! Επηυξημένο τό άρθρο μου έχει περάσει ήδη στο ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ. Χαίρε.

τουκιθεμπλομ είπε...

Τώρα το αγόρασα. Είχα καιρό να πάρω αθλητική εφημερίδα. Ίσως η τελευταία αθλητική που αγόρασα ήταν το ΦΩΣ το 1998, όταν χάσαμε στον ημιτελικό από το τρίποντο του Στογιάκοβιτς (55-58) και την επόμενη μέρα κυκλοφόρησε η εφημερίδα με τίτλο "ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ".