ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΔΩΡΑ

Το να αντιμετωπίζεις μιαν ήττα, έτσι όπως έρχεται να την αντιμετωπίσει το ΦΩΣ, είναι σαν να ρίχνεις στάχτη στα δικά σου μάτια ή σαν άλλη καλή γατούλα να θάβεις τα κακάκια σου. Εμείς είμαστε Ολυμπιακός, και δεν έχουμε ανάγκη από τέτοιες "παρηγόριες".

Για όλους τους σύγγαυρους δημοσιεύω μια φωτογραφία της Lorena Forteza, για να γλυκαθούμε λιγάκι - παρά το μελαγχολικό της ύφος (που όμως πάει γάντι με την κατάστασή μας). Για τις συγγαύρισσες δεν έχω τίποτα - και ζητώ συμπάθιο.

Ειδικά για τον καλό φίλο κ. Λυκούργο Βερέμη, δημοσιεύω το ακόλουθο ποιηματάκι του Cristóbal de Castillejo, νά 'χει να διαβάζει στην ξενητειά. Και μη μου πει ότι είναι στα ισπανικά! Αυτός τουλάχιστον δεν έχει πρόβλημα να το απολαύσει: είναι, άλλωστε, σπουδαίο ποίημα και "μιλάει" για τους μεγάλους ποιητές Garcilasode la Vega και Joan Boscán. Με τους χαιρετισμούς μου, φυσικά, σε όλα τα καλά παιδιά του Μοντεβιδέου.


Garcilaso y Boscán, siendo llegados
al lugar donde están los trovadores
que en esta nuestra lengua y sus primores
fueron en este siglo señalados,

los unos a los otros alterados
se miran, con mudanza de colores,
temiéndose que fuesen corredores
espías o enemigos desmandados;

y juzgando primero por el traje,
pareciéronles ser, como debía,
gentiles españoles caballeros;

y oyéndoles hablar nuevo lenguaje
mezclado de extranjera poesía,
con los ojos los miraban de extranjeros.