ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟ 3-2
Τα σετ: 25-23, 22-25, 23-25, 25-20, 17-15.
Ολυμπιακός: Ριβέρα 13 (1 άσος, 11/20 επ., 1 μπλ.), Κουρνέτας 2 (2 μπλ.), Χοφ 1 (1/ 2 επ.), Τζούριτς 9 (1 άσος, 6/13 επ., 2 μπλ.), Μίλκοβιτς 26 (1 άσος, 23/43 επ., 2 μπλ.), Ούρναουτ 6 (5/16 επ., 1 μπλ.), Παπαδημητρίου (λ- 45%) / Χριστοφιδέλης 6 (6/165 επ., 86% υπ.) / Σουλτανόπουλος 5 (3/5 επ., 2 μπλ.), Τσέργας, Καριπίδης, Ρουμελιώτης 3 (3/6 επ.).
Κατάθεση γνήσιας ολυμπιακής ψυχής! Επί τέλους, το περιμέναμε χρόνια από την ομάδα του βόλλεϋ, από την ομάδα που έχει ΔΙΔΑΞΕΙ το άθλημα στην Ελλάδα. Την ώρα που όλοι οι "ενδιαφερόμενοι" κοίταγαν να κλέψουν τον τίτλο του Κυπελλούχου Ελλάδος από την ομάδα μας, μίλησε η ΓΑΥΡΙΚΗ ΨΥΧΗ. Τους λυώσαμε κυριολεκτικά! Δυό φορές πήγαν να μας κλέψουν με "ανθρώπινα λάθη των διαιτητών" το παιχνίδι στο τάι μπρέικ, αλλά έλαβαν τις δέουσες απαντήσεις. Βγήκε ο ΓΑΥΡΟΣ από μέσα μας και τα πάντα έγιναν ύστερα πολύ απλά. Το τρόπαιο κατηφόρισε για το λιμάνι και η χαρά μας ανηφόρισε για τους εφτά ουρανούς. Η εμφάνισή μας αυτή είναι το καλύτερο φροντιστήριο για τους αγώνες των πλέυ όφ που ακολουθούν. Αν παίξουμε ΣΑΝ ΓΑΥΡΟΙ, δεν μας σταματάει τίποτα.
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
8 σχόλια:
ΖΗΤΩ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΜΑΣ... ΖΗΤΩ Ο ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΜΑΣ...
ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΚΟΜΗ... ΡΕ ΛΕΩΝΗ ΡΕ ΛΕΩΩΩΩΩΝΗ
@ Θάνος Πέππας:
Τίποτα δεν εξιλεώνει
τον καημένο τον Λεώνη.
(Στην πάντα γιατί λερώνει)
Πολύ βοοειδή τα λάθη των διαιτητών
για να είναι ανθρώπινα!
νικος θρυλόπιστος
Είναι καιρός να επιστρέψει το άθλημα σε αυτόν που τον καθιέρωσε. Αδιανόητο για ένα άθλημα όπου οι παίκτες μας αποτελούσαν σχεδόν όλη την Εθνική Ομάδα (με επιτυχίες σε Ολυμπιακούς Αγώνες κτλ) να κάνει τόσο καιρό για κούπα.
Όλα τα λεφτά η φάτσα του αντιπαθέστατου κυρ-στούπου στο τέλος, ο οποίος έφυγε δίχως καν να συγχαρεί τους παίκτες του για την εμφάνιση. Ποιος; Αυτός που υποτίθεται ότι για τον Παναθηναϊκό θα σκότωνε ακόμη και την μάνα του... Εξαιρετικά επιτυχημένη η επιλογή της μπλούζας. Ό ντως τα δικά μας κύπελα είναι αμέτρητα και έτσι πρέπει να μείνουν: να τα παίρνουμε και να μην τα μετράμε ποτέ. Τα μετρήματα είναι για τους αιώνια κομπλεξικούς, τους αιωνια δεύτερους, εκείνους που ψάχνουν επιβεβαίωση μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και μόνο....
Επίσης: Χριστοφιδέλης, χρό νια τώρα ο αγαπημένος μου παίκτης από τον Ολυμπιακό και ίσως ο μεγαλύτερος ακραίος όλων των εποχών στην Ελλάδα (βαριά κουβέντα είπα). Οι πανηγυρισμοί του στο τέλος με συγκίνησαν.
Πάντως η αληθεια είναι ότι στο 14-14 που ήταν φιλέ όντως, αλλά από την στιγμή που δεν το έδωσε θα έπρεπε να μην το είχε δώσει, τα χρειάστηκα και ήταν το μοναδικό σημείο σε όλο το ματς που φοβήθηκα μην το χάναμε. Η ψυχολογία καταβαραθρώνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά ευτυχώς όχι χθες.
@ Ηades: Ναι, εμείς, σύγγαυρε, δεν τους μετράμε, γιατί είναι αμέτρητοι. Εδώ έχεις δίκιο! Ο Χριστοφιδέλλης είναι μεγάλη ολυμπιακή μορφή - συμφωνώ. Κι εγώ το φοβήθηκα στο 14-14. Δεν το φοβήθηκαν όμως αυτοί που ΔΕΝ επρεπε να φοβούνται. Εμείς έχουμε μάθει βόλλεϋ τους Έλληνες. Χαίρε!
να προσθέσω το τρελο σύνθημα της κερκιδας εχθες στην Λειβαδια (πολυ βροχή και αερας αλλα μια ξανθια παρουσια στα επισημα μας αποζημιωσε):
Οοοο, εεεε οι που.... ειναι αμετρητες παναθηναϊκε!!!!
Χαιρετε περιχαρείς σύγγαυροι (και στην Λειβαδιά, George; Μεσα στην βροχή για μιά ..ξανθούλα, χθες αργά; Καλή, πολύ καλή, πρέπει νατανε!) Εστάλησαν, χερρ προφεσσόρ , δια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, φωτογραφίες του γηπέδου μας βόλλεϋ, του Μελίνα Μερκούρη στου Ρέντη Βροχερό, αλλά ..Τροπαιοφόρο!
Δημοσίευση σχολίου