22.4.09
Η ΠΡΩΤΗ ΗΤΤΑ ΗΤΑΝ ΠΙΚΡΗ...
Ηττήθηκε η ομάδα μας με 11-6 από τη Μπλάντοστ και αποκλείστηκε από το Final 4 της Ριέκας.
Τα οκτάλεπτα: 2-2, 2-1, 3-0, 4-3.
Ολυμπιακός: Χ. Αφρουδάκης 3, Ντόσκας 1, Σάντα 1, Χατζηθεοδώρου 1.
Είμαστε υπερήφανοι γι' αυτή την ομάδα. Έχει τεράστιες δυνατότητες. Οι διεθνείς τίτλοι θα έλθουν σίγουρα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Φυσικά και είμαστε υπερήφανοι για την ομαδάρα που έχει φτιάξει ο Πάτερος. Στην πράξη δείχνουμε ότι στηρίζουμε την ομάδα και στα θετικά και στ'αρνητικά αποτελέσματα. Και δυστυχώς η πρώτη ήταν χτύπησε άσχημα. Μια μεγάλη αλήθεια είπε ο Χατζηθεοδώρυ: το πρωτάθλημά μας δεν είναι ανταγωνιστικό. Αυτό δυστυχώς σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια βελτίωσης για εμάς τους ιδίους.
Πάντως κάτι άλλο που μου έχει κάνει τεράστια (και κακή) εντύπωση είναι το άλλο: το ελληνικό πόλο τόσο σε εθνικό όσο και σε συλλογικό επίπδο κατατάσσεται στα ισχυρότερα παγκοσμίως, και όχι ως φωτοβολίδα αλλά με σταθερότητα και συνέπεια. Παρά ταύτα η ομοσπονδία μας αντιμετωπίζει (όλες τις ελληνικές ομάδες) ούτε καν σαν Β' κατηγορίας. Και με'μας έγινε αυτό, και με τον Πανιώνιο στον τελικό που έπαιζε με τους Ούγγρους. Και δεν ήταν η πρώτη φορά κιόλας. Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, αυτό δείχνει πόσο σημαντική είναι η παρουσία ενός Βασιλακόπουλου στα διεθνή τεκταινόμενα. Διότι το μπάσκετ συνολικά κατ' αρχήν από τον Βασιλακόπουλο ανέβηκε. Κρίμα, διότι θα μπορούσαμε να είχαμε σημαντικά περισσότερες επιτυχίες και εμείς, και άλλοι ελληνικοί σύλλογοι στο πόλο. Κρίμα.
@ Haders: Έχεις δίκο, σύγγαυρε. Κανείς δεν νοιάζεται... Και στον Θρύλο, ομοίως: "πατριωτισμός" υπάρχει και εκεί, όχι πρόγραμμα.
Δημοσίευση σχολίου