19.9.10
ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΛΟΡΚΑ
FEDERICO GARCÍA LORCA
ΛΟΥΚΙΑ ΜΑΡΤΙΝΕΘ
Λουκία Μαρτίνεθ.
Σκιά από σεντέφι κόκκινο.
Σαν την εσπέρα είναι οι μηροί σου
περνούν από το φως στο σκότος.
Τα μυστικά σου τ’ αμπανόζια
σου μελανώνουν τις μανόλιες.
Μα εγώ είμαι εδώ, Λουκία Μαρτίνεθ.
Το στόμα σου ήρθα να ρουφήξω
κι απ’ τα τσουλούφια να σε σύρω
στη χαραυγή πού ’χει κοχύλια.
Και το μπορώ μα και το θέλω.
Σκιά από σεντέφι κόκκινο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
********************
LUCIA MARTINEZ
Lucía Martínez.
Umbría de seda roja.
Tus muslos como la tarde
van de la luz a la sombra.
Los azabaches recónditos
oscurecen tus magnolias.
Aquí estoy, Lucía Martínez.
Vengo a consumir tu boca
y a arrastrarle del cabello
en madrugada de conchas.
Porque quiero, y porque puedo.
Umbría de seda roja.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Ο.... Ισπανός Νίκος Γκάτσος στο λυρισμό του...
Εξαιρεικό και κατακόκκινο!
Όντως ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΙΗΜΑ.
Και ένα ερώτημα "Γενικώς" λίγα λεπτά αφού τελείωσε το παιχνίδι.
Το΄Έμφραγμα το έχω περάσει.
Λέτε να καταφέρω να γλυτώσω το Εγκεφαλικό, αν τυχόν και επιμένω να βλέπω την Ομάδα μας, να παίζει μπάλα. ???
Αναρωτιέμαι αν ότι γλύτωσα με τα Πέτρινα Χρόνια, θα το πάθω ΤΩΡΑ.
Εξαιρετική μετάφαση Δάσκαλε!Μεταφέρεται με τον πλέον λυσιτελή τρόπο η λυρικότητα του Lorka, πραγματικά έχω μείνει ενεός. Ειδικά για τα αριστουργήματα του ''Σπουδαίου Καταλανού'' έχουν βιώσει τον ανερμάτιστο βιασμό απο γνωστούς-άγνωστους μεταφραστές (ποιητές).
Υ.Γ.: Το χω διαβάσει 7 φορές και φεύγω για την....ογδοη!
@ ΟΛΟΙ: Muchas gracias.
Δημοσίευση σχολίου