ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ
Βρήκα στο δρόμο κάτι παιδιά
και τα ρώτησα
αν με θυμάσαι καμμιά βραδυά
Πειραιώτισσα
Μακρυά στα ξένα στη ξενητειά
βαρυαρρώστησα
κι ήλθα κοντά σου να βρω γιατριά
Πειραιώτισσα
Αν δεις στον ύπνο σου μια νύχτα με βροχή
φωτιά να καίει
είν' η καρδιά μου που στενάζει μοναχή
και σιγοκλαίει
Δήμος Μούτσης, Νίκος Γκάτσος, Σταμάτης Κόκκοτας. "Πειραιώτισσα" είναι η πολύ γνωστή μας (και από παλαιότερες αναρτήσεις) κ. Τάσα ντε Βασκονσέλος.
Και εδώ κυριαρχεί το πράσινο, φίλοι μου, όπως βλέπετε, και μη σας περάσει ποτέ από τον νου ότι έχω πρόβλημα "με το χρώμα καθαυτό" - "mit der Farbe an sich", όπως θά'λεγε και ο Μαρτίνος Χάιντεγκερ.
9 σχόλια:
Μήπως ο Σταμάτης είναι ο ανώνυμος; ή τα πρωτοσέλιδα της προηγουμένης εγγαρφής άδουν; Γιά ξαναδιαβάστε τους στίχοι (που έλεγε και ο τεως Πρόεδρος της Καλαμαριάς)
Ο Σταμάτης, Θόδωρε, είναι γνωστή βαζέλα, αλλά είναι και φωνάρα. Χαίρε
Γιώργο καλώς ήρθες και πάλι. :)
Έρχεσαι, φεύγεις... και κάπου έχω χάσει την μπάλα.
Το καλό, Στράτο, με το διαδίκτυο είναι ότι δεν έχει σημασία πού βρίσκεσαι, αλλά το να έχεις "γραμμή" και "πρόσβαση". Χαίρε!
Βρηκα στο δρομο κάτι παιδιά
και τα πλάκωσα
γιατί ήταν βάζελοι και με σουγιά
τα χαράκωσα
Μακρια στα ξένα στην ξενητειά
διπλό έκανα
κι αν μου κολλήσεις πάλι ξανά
τότε σε ξέκανα (ενν. Βάζελε)
Αν δεις στον ύπνο σου μια νύχτα με βροχή
τον Λούα Λούα
Θα ναι μια νύχτα που θα έχεις φέρει χι
στο Μπερναμπούα
Σωστός φίλε μου !
@ ανώνυμος: Καλή η προσπάθεια της αντιγραφής - το αποτέλεσμα εκφράζει έναν πόνο, έχει ένα σπάραγμα ψυχής, κρύβει έναν (τέλος πάντων) λυγμό. Μπράβο, κάνεις προσπάθεια! Δεν σου βγαίνουν βέβαια πάντα οι ρίμες, αλλά δεν πειράζει. Μήπως σου βγαίνουν πάντα και τα σχέδια; Έτσι είναι η ζωή - ψεύτρα, και άδικη εν τέλει. Άλλους τους ανεβάζει ψηλά και άλλους τους στέλνει στα τάρταρα. Άλλοι παίζουν στο -όπως το είπες- Μπερναμπούα, και άλλοι χάνουν εις τα περίχωρα της Ντροπολιτζάς. Συμβουλή προς φίλον: συνέχισε στιχουργών. Η ποίηση εξημερώνει τα ήθη, γαληνεύει την καρδιά, και -το κυριότερο- σε κάνει και ξεχνιέσαι, απολησμονιέσαι, βλέπεις με άλλο μάτι τον κόσμο, πιο καθαρό, πιό αγαπητικό. Σε κάνει άλλον άνθρωπο. Σου ποστάρω και άλλο ποιητικό ερέθισμα, για να μη λες ότι εμείς οι γαύροι δεν είμαστε καλά παιδιά. Εμένα με λένε Γιώργο κι έχω και επώνυμο (και το γράφω). Εσύ δεν θα μας χαρίσεις το ονοματάκι σου; Τι διάβολο - "τω αγνώστω ποιητή" θα κάνω τις αφιερώσεις μου;
Eγώ δεν θα προσπαθήσω Τόσο μελετήσαμε τον Σολωμό, σήμερα Δεν θάχε κα΄τι να βοηθησει τον ανώνυμο φίλο
" Ιδού εμπρός σου ο τοίχος στέκει
Της αθλίας Τριπολιτσάς
[35]Υμνος εις την Ελευθερίαν
Συμφωνω γιά τον Σταμάτη Πάντα ο πόνος κάνει τον καλλιτέχνη να μεγαλουργεί! Τώρα, δεν πλησιάζει και η ώρα του Μητσάκη και η θάλασσά μας;
Δημοσίευση σχολίου