YVES MONTAND
LA VIE EN ROSE
Des yeux qui font baisser les miens
Un rire qui se perd sur sa bouche
Voilà le portrait sans retouche
De l'homme auquel j'appartiens
Des nuits d'amour à plus finir
Un grand bonheur qui prend sa place
Des ennuis, des chagrins s'effacent
Heureux, heureux à en mourir
Quand il me prend dans ses bras,
Il me parle tout bas
Je vois la vie en rose,
Il me dit des mots d'amour
Des mots de tous les jours,
Et ça m'fait quelque chose
Il est entré dans mon cœur,
Une part de bonheur
Dont je connais la cause,
C'est lui pour moi,
Moi pour lui dans la vie
Il me l'a dit, l'a juré
Pour la vie
Et dès que je l'aperçois
Alors je sens en moi
Mon cœur qui bat
Η εικονιζόμενη κυρία είναι (βεβαίως) η Λαιτίσια Καστά - στα κόκκινα!
2 σχόλια:
rose είναι το τριανταφυλλο, αν δεν με απατούν τα γαλλικά μου; Και πολλές ευχαριστίες γιά το τραγούδι του Υβ στον φίλο μου τον Υβ Θα εξηγήσει, πιστεύω, ποιός υπέγραψε ως Υβ την προς Πέτρον Καραβίτη επιστολή (υπενθυμίζουσα, γιά να μην ξεχνάμε, το νικητηριό του γκολ επί των πρασινων σε Ημιτελικό του Μαη 1974) Πολύ ταιριαστή η εγγραφή στο Μετερίζι
Τι rose τι rouge, Θόδωρε. Κόκκινα αμφότερα. Για την Λαετίσια -όπερ εστί μεθερμηνευόμενον στα ελληνικά "απόλαυσις"- δεν μας είπες τίποτα.
Δημοσίευση σχολίου