ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2006

ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2006
Γράφει ο ΘΕΜΗΣ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη ενός πολύ μεγάλου παίκτη
ΕΓΩ, Ο ΜΠΟΤΙΝΟΣ

Ποιός από τους παλιούς δεν θυμάται τον Μποτίνο... ποιός από τους νεώτερους δεν έχει ακούσει αυτό το όνομα. "Η Μποτίνα η τρελή, η ερωτιάρα"! Ειδική περίπτωση... Και ως ποδοσφαιριστής (θρυλικός παικταράς) και ως άνθρωπος. Εξαφανισμένος, απόμακρος, με αποστροφή στη δημοσιότητα. Με ιδιομορφίες... Χρόνια τού ζήταγα συνέντευξη. Όλο αρνιόταν. Τελικά την έδωσε. Για να ριγήσουν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι... "Του Μπούκοβι την ομαδάρα"...

Πόσα χρόνια σάς "κυνηγάω"...
Το κυνηγάω σε εισαγωγικά, έτσι; (χαμογελάει). Μη νομίζουν ότι σου είχα κάνει τίποτα!

Έχω πολλά να σας ρωτήσω. Υπήρξατε μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του Ολυμπιακού. Κάτι μου λέγατε όμως πριν αρχίσουμε, κοιτάζοντας μια φανέλα με το όνομα του Ριβάλντο.
Ναι, έλεγα ότι είναι παικταράς.

Μόνο γι' αυτόν μιλούσατε έτσι.
Μα την αλήθεια να λέμε, αν δεν υπήρχε αυτός θα είχε κάνει γκέλες ο Ολυμπιακός στα τελευταία ματς. Αυτός μας ξελάσπωσε. Και το παιχνίδι οργανώνει και σκοράρει συνέχεια. Είναι μεγάλος παίκτης παρά την ηλικία του. Τον παρακολουθώ, μου αρέσει, είναι κάτι που ταίριαζε και στο δικό μου παιχνίδι. Το θεαματικό, ο αυτοσχεδιασμός, η τεχνική, η προσποίηση. Και στη δική μας εποχή, στη θρυλική ομάδα του Μπούκοβι, τέτοιους παίκτες είχε ο Ολυμπιακός και έγραψε ιστορία. Παίκτες φαντεζί, με προσωπικότητα, με κλάση. Το ομαδικό ποδόσφαιρο είναι μεν καλό, αλλά αν δεν έχεις και τις μεγάλες μονάδες, φτωχαίνεις σαν ομάδα.

Εσείς αν ήσασταν στον Ολυμπιακό, θα τον κρατάγατε και του χρόνου τον Ριβάλντο; Με τα πολλά λεφτά που παίρνει;
Κοίταξε, δεν θα τον... παντρευτώ! Όσο τραβάει όμως, όσο αποδίδει και θέλει να μείνει, θα τον κρατούσα. Ένα χρόνο ακόμα καλού ποδοσφαίρου τον έχει. Άλλωστε τον αγαπάει και ο κόσμος.

Άλλοι παίκτες που σας αρέσουν από τον τωρινό Ολυμπιακό;
Μορφή εδώ και χρόνια είναι ο Τζόρτζεβιτς. Έχει βοηθήσει πολύ την ομάδα. Εμένα μου αρέσει και ο Γεωργάτος παρά τα χρονάκια του. Όπως μου άρεσε και ο Τζιοβάνι.

Λείπει ο Τζιοβάνι από τον Ολυμπιακό;
Για εμένα λείπει. Θα μπορούσε να τον κρατήσει άλλον ένα χρόνο ο Ολυμπιακός. Έστω για να βοηθάει από τον πάγκο. Έχει σχέση με τον Ντάνι; Που παίρνει και ένα καράβι λεφτά; Καμμία σχέση! Για να μη σου πω ότι δεν έχει σχέση και με έναν άλλον που έχουμε στην επίθεση, αλλά άσ' το καλύτερα, μη δημιουργήσω πρόβλημα...

Για τον Κωνσταντίνου λέτε.
Άσ'το σου λέω.

Γιατί δεν μιλάτε τόσο καιρό; Σας "κυνηγούσα" χρόνια.
Το αποφεύγω, έχω μείνει συνειδητά στο περιθώριο. Δεν θέλω να χαρακτηρίζομαι "παλαίμαχος". Δεν νομίζω ότι κολακεύει. Τελείωσε η εποχή μου, έπαιξα, πρόσφερα αυτά που πρόσφερα, από εκεί και πέρα θέλω να αντιμετωπίζομαι ως πολίτης. Όχι σαν παλαίμαχος ποδοσφαιριστής. Εσύ είσαι μικρός. Πριν από κάποια χρόνια όταν έλεγες ότι είσαι ποδοσφαιριστής, αντιμετωπιζόσουν ως... Ας μην το πω. Θέλω να ξεφύγω από την ετικέτα του ποδοσφαιριστή. Έχω και τις πληγές μου, την πικρία μου για κάποια πράγματα.

Θα τα πούμε παρακάτω, ο κόσμος όμως του Ολυμπιακού σάς λάτρεψε, ο κόσμος δεν σας ξεχνάει, ο κόσμος δεν φταίει σε τίποτα.
Ναι, το δέχομαι. Κι εγώ τον αγάπησα τον κόσμο. Ο κόσμος δεν φταίει σε τίποτα. Ξέρεις τί έχω τραβήξει όμως εγώ; Δεν ξέρεις...

Πέστε μου.
Σήμερα πάλι έτρεχα σε κάποιον κύριο Χάρη Μπουκουβάλα. Έναν εξαιρετικό άνθρωπο, μορφωμένο άνθρωπο, με δέχτηκε. Θέλει να δώσει λύση. Είναι ο νομικός σύμβουλος του Υπουργού Απασχόλησης. Ακόμα προσπαθώ να λύσω το ασφαλιστικό μου που φέρθηκε ο Ολυμπιακός με απρέπεια. Όχι η ιδέα που λέγεται Ολυμπιακός, όχι το σήμα και η φανέλα, αλλά οι παράγοντες εκείνης της εποχής. Τα χρόνια που παίζαμε στον Ολυμπιακό μάς κρατούσανε χρήματα για να μας καλύψουν ασφαλιστικά, αλλά δεν το έπραξαν. Κι όταν έπαθα εγώ τη ζημιά στο πόδι, δεν βοηθήθηκα... Ο κόσμος όμως δεν φταίει σε τίποτα. Οι αγνοί φίλαθλοι, όχι. Εγώ τους αγαπώ και τους χαιρετάω. Αν έχω κάτι είναι με την εταιρεία. Όχι την τωρινή. Την τότε.

Τότε τί έλεγε ο κόσμος για εσάς; "Η τρελή η Μποτίνα"; Θυμάστε;
(χαμογελάει). Μα δεν σε αφήνουν και οι φίλαθλοι να τα ξεχάσεις αυτά. Όπου πάω στην Ελλάδα και με αναγνωρίζουν, μου τα θυμίζουνε. Υπήρχε κάποιος τότε στο Καραϊσκάκη που πουλούσε σπόρια. Ο μπάρμπα-Νικόλας. Ο οποίος ήταν μορφή, είχε αφήσει ιστορία. Από τη στιγμή που έμπαινε στο γήπεδο, μέχρι που τέλειωνε το ματς, όλο μαζί μου ασχολιότανε! "Η Μποτίνα", "η Μποτίνα η τρελή", "η Μποτίνα η ερωτιάρα" όλο τέτοια φώναζε και ακουγότανε σε όλο το γήπεδο!

Τον είχατε γνωρίσει προσωπικά;
Βεβαίως.

Ήσασταν στη μεγάλη ομάδα του Μπούκοβι. Αυτός ο προπονητής τι είχε και έμεινε στην ιστορία;
Ήταν πρώτα απ' όλα άνθρωπος. Ήταν πατέρας μας. Εγώ τολμάω να πω ότι τον αγάπησα όσο και τον πατέρα μου.

Σαν προπονητής;
Μεγάλος προπονητής, ήταν δάσκαλος. Μεγάλος δάσκαλος. Πολύ μεγάλος.

Έχω διαβάσει παλιά κείμενα ότι όταν ήταν να φύγει από τον Ολυμπιακό, είχανε πάει οπαδοί έξω από το ξενοδοχείο στην Καστέλα και έκλαιγαν, έκαναν επεισόδια με την αστυνομία και φώναζαν "πατέρα μη φεύγεις"!
Έτσι ακριβώς. Πατέρας μας ήτανε. Πολλές φορές δεν είχαμε λεφτά, διότι τότε οι αποδοχές των ποδοσφαιριστών ήταν πενιχρότατες. Κανένα πριμ περιμέναμε από μεγάλη νίκη, κανένα χιλιάρικο.

Η καμιά δουλειά στη ΔΕΗ, κανέναν διορισμό.
Εγώ δεν είχα ούτε αυτά, διότι σπούδαζα τότε, ήμουν στη Γυμναστική Ακαδημία. Πολλές φορές λοιπόν δεν είχαμε λεφτά. Και πηγαίναμε στον Μπούκοβι, του λέγαμε "πατέρα, δάνεισε μας ένα χιλιάρικο"). Αυτός έδινε και δεν το έπαιρνε πίσω! Όταν πήγαινες μετά από μέρες να του δώσεις πίσω το χιλιάρικο, δεν το δεχότανε με τίποτα! Μεγαλείο ψυχής, μιλάμε για τεράστιο άνθρωπο. Προπονητής μεγάλος, άνθρωπος μεγάλος, άλλο πράγμα. Μην ξεχνάμε ότι αναμόρφωσε τον Ολυμπιακό και του έδωσε ξανά πρωταθλήματα και Κύπελλα μετά από πολλά χρόνια που δεν έπαιρνε η ομάδα πρωτάθλημα στη δεκαετία του '60. Είχε τελειώσει ο μεγάλος Ολυμπιακός της δεκαετίας του '50 και από το 1960 άρχισε να παίρνει τα πρωταθλήματα ο Παναθηναϊκός με τον Δομάζο. Με τον Μπούκοβι μετά από χρόνια ξανάγινε ο Ολυμπιακός πρωταθλητής.

Έπαιξε ρόλο η χούντα στο να φύγει ο Μπούκοβι;
Ναι, πιέστηκε. Δείγμα του ότι ήταν ανεπιθύμητος από τη χούντα, είναι το εξής: Το 1967 πήγαμε ταξίδι στις ΗΠΑ για τουρνουά και δεν ακολούθησε την ομάδα. Του απαγορεύτηκε. Πιέστηκε πολύ και μετά από λίγους μήνες έφυγε. Φεβρουάριο, αν θυμάμαι καλά, έφυγε. Τον Φεβρουάριο του '68.

Μιλάμε για έναν μεγάλο Ούγγρο προπονητή. Τότε η Ουγγαρία ήταν στο ανατολικό μπλοκ, αλλά αποτελούσε τεράστια σχολή ποδοσφαίρου. Ήταν κάτι σαν Βραζιλία της Ευρώπης.
Έτσι ακριβώς.

Σ' εκείνη τη μεγάλη ομάδα του Μπούκοβι, ποιούς άλλους συμπαίκτες σας ξεχωρίζετε σαν κλάση μεγάλη;
Κοίταξε, μεγάλη κλάση ήταν ο Γιούτσος. Ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα και έπαιξε ένα ποδόσφαιρο που έπαιζαν στην τότε Ουγγαρία. Ήρθε από μια ανώτερη σχολή. Το μόνο μειονέκτημα του Γιούτσου ήταν ότι ήταν τεμπέλης. Έκανε τρεις φοβερές προσπάθειες στο γήπεδο και μετά καθόταν. Δεν του άρεσε η προπόνηση. Αλλά ήταν εγκεφαλικός παίκτης. Έβαζε κάτω την μπάλα και χανότανε το τόπι. Ήξερε να σε κοροϊδέψει, να σε χαζέψει.

Σιδέρης;
Ο Σιδέρης ήταν ο στράικερ, η δύναμη, αλλά όχι μπαλαδόρος. Μπαλαδόροι ήτανε ο Παύλος ο Γρηγοριάδης, καλός παίκτης ήταν ο Παύλος ο Βασιλείου, μπαλαδόρος ήταν ο συχωρεμένος ο Αριστείδης ο Παπάζογλου.

Χασογκόλης όμως.
Μην το λες αυτό, αν ψάξεις την ιστορία θα δεις ότι οι μεγάλοι παίκτες χάνουνε τα γκολ. Αυτοί φτιάχνουν τις φάσεις.

Παλιοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού μου έχουν πει ότι σε επίπεδο ταλέντου και προσόντων, ήσασταν ίσως ο πιο προικισμένος σε όλη την ιστορία του συλλόγου. Γρήγορος. δυνατός, μπαλαδόρος, με άλμα σαν του Γκάλη!
Προηγήθηκα του Γκάλη εγώ... Ήμουν αθλητής στίβου, γι' αυτό. Θα σου πω ένα πράγμα. Στη Γυμναστική Ακαδημία το 1964, όταν το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος ήταν 7,50 μέτρα, εγώ μπήκα στην καρβουνόσκονη με το δεξί πόδι τραυματισμένο από το ποδόσφαιρο, και αν και ήμουν δεξιοπόδαρος, πάτησα με το αριστερό και έκανα 7,07! Είχανε πάθει πλάκα στη Γυμναστική Ακαδημία. Με 7,07 μπήκα. Ήμουν αθλητής, έκανα μήκος, έκανα τριπλούν, έκανα και ταχύτητες.

Η θέση που παίξατε στον Ολυμπιακό;
Στον Βόλο όταν ξεκίνησα να παίζω, ήμουν σέντερ-φορ. Τότε δεν είχα καθόλου το αριστερό. Το είχα μόνο για να περπατάω. Στην πορεία όμως το δούλεψα πολύ, επειδή μου είχαν πει στον Ολυμπιακό ότι θα παίξω αριστερά. Δούλεψα τόσο πολύ που είχα έπειτα το αριστερό σχεδόν σαν το δεξί.

Ποιά χρονιά ήρθατε στον Ολυμπιακό;
Το 1964, νέο παιδί.

Και σταματήσατε;
Μετά τα προβλήματα στο πόδι έπαιξα ως το 73.

Θα τα πούμε τα προβλήματα.
Καλύτερα να μην τα πούμε, γιατί θα βγάλω πόνο... Και μπορεί να εκληφθεί και ότι τα λέω στο στυλ "ρίξτε κανένα φράγκο". Όχι, αγόρι μου, δεν πάω εγώ έτσι! Μακριά από εμένα αυτά. Πάνω απ' όλα βάζω την αξιοπρέπεια. Και στο ΙΚΑ, αν μου εγκρίνουν τελικά το αίτημα μου, θα τα πληρώσω όλα εγώ. Αυτό θέλω να γραφτεί. Όλα εγώ θα τα πληρώσω. Δεν γυρεύω τίποτα από κανέναν, δεν είμαι εγώ για χαιρετούρες και γλειψίματα, ούτε στο γήπεδο δεν πάω.

Πέστε μου για τις ενέργείες που κάνετε.
Έχουμε βάλει σε ένα υπόμνημα 9 μεγάλα ονόματα. Όπως ο Λουκανίδης, ο Δομάζος, ο Κούδας κ.λ.π.. Οι οποίοι είμαστε σε ηλικία για να βγούμε σε σύνταξη. Κάποια χρόνια μείναμε ακάλυπτοι ασφαλιστικά. Με ευθύνη των σωματείων. Μας κρατούσαν την οικονομική συμμετοχή που έχει ο εργαζόμενος, για να τα δώσουν στο ΙΚΑ και να μας καλύψουν ασφαλιστικά. Ε, δεν το πράξανε! Τρώγανε τις κρατήσεις! Ζητάω εδώ και καιρό, λοιπόν, από τη γενική διοίκηση του ΙΚΑ να μου αναγνωρίσει αυτά τα χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο και να πάω να πληρώσω εγώ. Εγώ, εγώ. Δεν ζητάω τίποτα από κανέναν. Εγώ θα πληρώσω. Πόσα είναι; 10.000 ευρώ; Να μου αναγνωρίσουνε αυτά τα χρόνια και να πάω να πληρώσω για να έχω ασφαλιστική κάλυψη. Και ούτε να με πάρει τηλέφωνο κανείς και να μου πει "Βασίλη, θέλεις να πληρώσουμε εμείς;". Δεν γουστάρω! Δεν γουστάρω, όπως το λέω να το γράψεις. Εγώ ζητάω μόνο από το κράτος να σεβαστεί κάποια μεγάλα ονόματα που παίξανε στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να τους δώσει το δικαίωμα να πληρώσουνε αυτά που αναλογούν, για να πάρουνε ασφάλεια. Για όσα χρόνια παίξαμε ποδόσφαιρο και δουλέψαμε. Τραβιέμαι για εγκλήματα των παραγόντων. Να ποιά είναι η πικρία...

Θυμάστε αντιδράσεις τότε του κόσμου; Εκδηλώσεις αγάπης;
Δεν ξεχνιούνται αυτά. Ήταν αλλιώς τα πράγματα τότε. Πιο ρομαντικά από σήμερα. Εμάς τους ποδοσφαιριστές οι φίλαθλοι μάς θεωρούσαν μέλη της οικογένειάς τους, Ξέρεις πόσες φορές απλοί άνθρωποι μας πλησίαζαν, μας καλούσαν στα σπίτια τους, "Έλα, Βασίλη, σε παρακαλώ, να φας μαζί μας, με την οικογένειά μας", άνθρωποι απ' την Καλλιθέα, το Νέο Φάληρο, τις περιοχές του Πειραιά. Η αγάπη του κόσμου ήταν απέραντη.

Κάποιο γκολ σας αξέχαστο; Το πιο αγαπημένο;
Παίζουμε με την Εθνική Ελλάδας εναντίον των Ελβετών στη Θεσσαλονίκη. Εσύ πρέπει να ήσουν αγέννητος τότε. Το 1969. Βάζω το δεύτερο γκολ. Στο Καυτανζόγλειο, φίσκα το γήπεδο, δεν είχε τότε καθίσματα, πάνω από 50.000 κόσμο είχε μέσα. Γίνεται μια σέντρα από τον Κούδα απ' τα δεξιά, βγαίνει ο ελβετός τερματοφύλακας, βγαίνω κι εγώ, πηδάω στον αέρα. Και βρίσκεται το κεφάλι μου 30 πόντους πιο ψηλά από τα χέρια του τερματοφύλακα! Την καρφώνω στα δίχτυα. Ε, αυτή τη φάση, μετά από ένα μήνα που βρέθηκα στη Ζυρίχη, σε μια πλατεία της Ζυρίχης, την είδα κρεμασμένη σε μεγάλο πόστερ! Τόσο μεγάλη εντύπωση είχε κάνει στους Ελβετούς φωτορεπόρτερ. Κρίμα που δεν προκριθήκαμε με τη μεγάλη τότε Εθνική στο Μουντιάλ του 70. Δεν τα καταφέραμε για κάποιες λεπτομέρειες, για κάποιες επιπολαιότητες κάποιων...

Ποιός σας έφερε στον Ολυμπιακό;
Ο Σηφαλάκης. Αντιπρόεδρος τότε του Ολυμπιακού. Και ο Παναγιώτης ο Δούμας. Ο Σηφαλάκης είχε τη "Στρωματέξ" και ο Δούμας είχε στη Σοφοκλέους μια βιοτεχνία μεγάλη που έφτιαχνε στρατιωτικές στολές. Αυτοί οι δύο ήρθαν και με πήραν απ' τον Βόλο.

Εσείς στον Βόλο ήσασταν από μικρός Ολυμπιακός;
Εγώ ήμουν ιταλικής καταγωγής. Το όνομα μου είναι ιταλικής προέλευσης, ήταν Ιταλός ο παππούς μου. Από εκεί και πέρα, τι σημασία έχει τί ομάδα ήμουν πριν; 19,5 χρονών ήρθα στον Ολυμπιακό. Δέθηκα με την ομάδα, την αγάπησα την ομάδα, λάτρεψα τον κόσμο και με λάτρεψε. Αυτά που ακούω και λένε "Τί ομάδα είναι αυτός ο παίκτης;" δεν τα καταλαβαίνω. Τί σημασία έχει, κύριε; Μου κάνει για την ομάδα μου; Παίζει για την ομάδα μου; Τον παίρνω, τελείωσε.

Αυτά τα λέτε και για το θέμα του Νίκοπολίδη και του Κωνσταντίνου και για το θέμα του Κυργιάκου;
Βεβαίως! Επαγγελματίες είναι. Αν κάνουν στην ομάδα, αν μπορούν να καλύψουν τα κενά που έχει η ομάδα, γιατί να μην τους πάρει ο Ολυμπιακός; Επειδή έπαιξαν στον Παναθηναϊκό; Τί θα κάνουν, δηλαδή; Θα είναι στον Ολυμπιακό, θα παίρνουν τα λεφτά τους, θα τους αγαπάει ο κόσμος, θα έχουν στο πλευρό τους τον μεγάλο κόσμο του Ολυμπιακού, και θα σκέφτονται να κάνουν... δολιοφθορά για το καλό του ΠΑΟ; θα έχουνε επίτηδες μειωμένη απόδοση; Για όνομα του Θεού! Ο Κυργιάκος είναι καταξιωμένος αμυντικός. Δεν το καταλαβαίνω γιατί υπήρξαν ύβρεις. Το ίδιο έγινε και με τον Μπασινά. Παίκτες που έχουν πλακωθεί με τη διοίκηση του ΠΑΟ... Δεν καταλαβαίνω καταρχήν πώς επιτρέπει ο επίσημος Ολυμπιακός να συνδιοικούν οι φίλαθλοι. Ναι, ο κόσμος έχει το δικαίωμα να αποδοκιμάζει, αν η ομάδα δεν παίζει καλά. Έχει το δικαίωμα να γιουχάρει, αν ένας παίκτης δεν παίζει καλά. Αλλά μέχρι ενός σημείου. Ο φίλαθλος είναι φίλαθλος και η διοίκηση είναι διοίκηση. Οι φίλαθλοι είναι χιλιάδες και μπορούν να υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές γνώμες αντικρουόμενες μεταξύ τους. Δηλαδή τί θα είναι ο Ολυμπιακός; Αρένα που θα επικρατεί η άποψη όποιων φωνάξουν πιό δυνατά; Η διοίκηση πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις.

Ο σοβαρός τραυματισμός σας πότε συνέβη;
Όταν ήμουν 26,5 χρονών. Από εκεί ξεκίνησαν όλα... Δεν βρήκα στήριξη. Ξέρεις γιατί; Είχα κοντράρει τότε τους συνταγματάρχες. Και ένας από αυτούς, με τον οποίο κοντραρίστηκα, είναι ακόμα εν ζωή. Και μου αρέσει που είναι εν ζωή για να του τα χώνω! Ο Παπαποστόλου. Έχεις ακουστά για Παπαποστόλου;

Όχι.
Είχανε γίνει φασαρίες, μάλιστα μια φορά μου είχε τραβήξει και το περίστροφο... Αυτός ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος και έφορος στον Ολυμπιακό. Πίστευε ότι οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού ήταν κάτι ανάλογο με τους στρατιώτες. Που τους επιβάλλονται, τους στέλνουν για αγγαρείες... Εγώ δεν τα κατάπινα αυτά. Η πρώτη μου γνωριμία λοιπόν με αυτόν ήταν σε κάποιο ματς με τον Απόλλωνα, όπου δεν ήξερα ακόμα καν ποιός ήταν. Ήρθε με τα πολιτικά και μ' έπιασε απ' τη φανέλα, μου είπε: "Εμένα θα μου συμπεριφέρεσαι καλά", και έκανε μια χειρονομία εις βάρος μου. Εγώ δεν ήξερα ποιός είναι και του έριξα μια φάπα! Ε, από εκεί άρχισε η κόντρα. Τους μπήκα στο ρουθούνι, και στον Ασλανίδη, και ήθελαν να με τελειώσουν. Ξέρεις ότι, όταν είχα το πρόβλημα, επί 6 μήνες δεν μπορούσα καν να περπατήσω; Ούτε το πετάλι του αυτοκινήτου δεν μπορούσα να πατήσω. Είχε κοπεί ο μυς.

Που πήγατε; Σε ποια χώρα;
Ένα μήνα πριν κάνω την επέμβαση στην Ισπανία, δέχομαι την επίσκεψη του Πούσκας μαζί με άλλους παράγοντες του Παναθηναϊκού! Καταλαβαίνεις; Δεν είχα βοήθεια από τον Ολυμπιακό και ήρθανε απ' τον αιώνιο αντίπαλο να βοηθήσουν. Για να με πάρουνε μετά βέβαια, αφού αποθεραπευτώ. Τελικά δεν πήγα στον Παναθηναϊκό, μέσω του Ασλανίδη δόθηκε απαγορευτικό. Έκανα και δεύτερη εγχείρηση στη Γερμανία, είχα πρόβλημα μέχρι και στην κυκλοφορία του αίματος. Ταλαιπωρήθηκα πολύ. Δεν μου έστειλαν χρήματα στην Ισπανία από την ομάδα μου να πληρώσω τότε 100.000 δρχ. για την εγχείρηση και μου έστειλαν από τη Γερμανία ο αδερφός μου και οι φίλοι του, που μάζεψαν 10.000 μάρκα. Να ποιά είναι η πικρία μου και είμαι μακριά εδώ και χρόνια. Να γιατί δεν θέλω παρτίδες. Με το χρώμα, τη φανέλα και τον κόσμο δεν έχω τίποτα. Άλλο αυτά και άλλο η εταιρεία. Εγώ για την εταιρεία μιλάω.

Για τον Κόκκαλη;
Όχι, ο Κόκκαλης δεν έχει καμία σχέση. Τα εγκλήματα είχανε γίνει από τους τότε παράγοντες.

Επαγγελματικά τι κάνατε στη ζωή σας μετά;
Έμπλεξα με μία εταιρεία αυτοκινήτων. Έπειτα άνοιξα για τρία χρόνια ένα μαγαζί με ΠΡΟ-ΠΟ και Ιππόδρομο. Και μετά μπήκα στή λαχαναγορά. Έκανα τροφοδοσίες. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τίποτα απ' όλα αυτά τώρα, εγώ θέλω μόνο να τελειώσει το θέμα με το ασφαλιστικό. Για να βγω στη σύνταξη.

Παντρεμένος;
Ναι.

Παιδιά;
Έχω μια κόρη. Δουλεύει στον Ολυμπιακό εδώ και πέντε-έξι χρόνια.

Ναι, ε;
Ναι. Θα ντραπώ να το πω; Ο Κόκκαλης την προσέλαβε. Παρά τα όποια λάθη έχει κάνει για τον Ολυμπιακό, έχει κάνει πολλά καλά για την ομάδα. Εγώ δεν έχω μάθει να ξεσκονίζω, αλλά οφείλω να του πω ένα ευχαριστώ.

Τι δουλειά κάνει η κόρη σας;
Είναι στη ρεσεψιόν υποδοχής στα γραφεία.

Για να πάμε τώρα στο άλλο θέμα. Διαβάσαμε δημοσιεύματα αυτές τις μέρες σε σοβαρές πολιτικές εφημερίδες, ότι ο Καρατζαφέρης αποφάσισε να κατεβάσει υποψήφιο δήμαρχο του ΛΑΟΣ για τον Πειραιά, εσάς! Τι γίνεται;
Εγώ με τον Καρατζαφέρη είμαστε πολύ φίλοι. Από το 1971 γνωριζόμαστε. Τον θεωρώ άνθρωπο που μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα του κόσμου.

Πάει και καλά στις δημοσκοπήσεις, πάει για τρίτο κόμμα.
Βεβαίως. Από τον Συνασπισμό είναι μακράν πιο πάνω. Εγώ βλέπω να πιάνει ένα ποσοστό στις βουλευτικές εκλογές από 4% ως και 11%. Έχει μεγάλες δυνατότητες. Μέχρι και συγκυβέρνηση μπορεί να κάνει, αν δεν βγάλει αυτοδυναμία η Ν.Δ. Και θα δεις τί θα κάνει στις δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη που θα κατεβεί ο ίδιος υποψήφιος. Τους έχει πιάσει τρεμούλα εκεί...

Εσείς θα κατεβείτε τελικά στον Πειραιά;
Όχι.

Γιατί;
Γιατί δεν μπορώ. Δεν έχω τις δυνάμεις να κάνω τέτοιο πράγμα. Πού να πάω κόντρα, στα μεγαθήρια; Κακά τα ψέματα, ο κόσμος στηρίζει κόμματα. Εγώ δεν είμαι με τα κόμματα. Ποτέ δεν πάω με τα κόμματα. Εγώ γουστάρω πρόσωπα και συμπαθώ πρόσωπα. Δεν μπαίνω ανάμεσα στις μάχες των κομμάτων. Μακριά από εμένα αυτά. Τα κόμματα για εμένα είναι αμαρτωλοί χώροι! Ξέρεις τι πάει να πει αμαρτωλοί χώροι; Συμμορίες, Εγώ ακολουθώ μόνο πρόσωπα. Θα μπορούσα δηλαδή να κατεβώ δημοτικός σύμβουλος και να στηρίξω έναν άνθρωπο όπως ο Παναγιώτης ο Φασούλας. Τον θεωρώ έντιμο πρόσωπο. Ή απ' την άλλη την πλευρά τον Μαντούβαλο. Άτομο που χαίρει εκτίμησης στον Πειραιά.

Τον αγαπάτε τον Πειραιά.
Ε, αφού εδώ ζω, εδώ είναι η ζωή μου πάνω από 40 χρόνια.

Μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που έχετε δει όλα αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό, ποιον θεωρείτε;
Δεν μπορώ να πω έναν, θα αδικήσω άλλους. Δεν θέλω.

Τους παλιούς, Μουράτη, Μπέμπη, τους είχατε δει από κοντά;
Όχι, δεν τους πρόλαβα.

Μεγαλύτερο παίκτη που έχετε δει από τον Παναθηναϊκό;
Εκεί είναι πιο εύκολο να πω, διότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε τόσους πολλούς. Ξεχώριζε ο Δομάζος, Όπως και ο Λουκανίδης.

Απ' την ΑΕΚ;
Εγώ μεγάλωσα με την εικόνα και τις φάσεις του Κώστα Νεστορίδη.

Μεγαλύτεροι ξένοι παίκτες με τους οποίους έχετε παίξει αντίπαλος;
Με τον Φακέτι, με τον Μπόμπι Μουρ, με τον Εουσέμπιο.

Πελέ ή Μαραντόνα;
Μαραντόνα. Είχε πολλούς αυτοσχεδιασμούς. Ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτος.

Σας θλίβει που βλέπουμε τον Ολυμπιακό να γεμίζει με πολλούς ξένους;
Είναι γενικό το φαινόμενο. Άσχημο, αλλά παγκόσμιο. Εκείνο που με προβληματίζει είναι που ο Ολυμπιακός πια δεν βγάζει νέα παιδιά. Βλέπεις ότι ο Παναθηναϊκός κάνει μια τέτοια προσπάθεια. Και μεγάλες ομάδες ευρωπαϊκές βγάζουν νεαρά παιδιά. Εκείνα τα χρόνια που μεσουρανούσε ο Ολυμπιακός, κάθε χρόνο έσπρωχνε δυο νέα παιδιά. Τόσοι και τόσοι έτσι βγήκαμε. Γιατί δεν το κάνει και τώρα; Ίσως κάποιοι δεν επιτρέπουν μέσα στα σωματεία να βγαίνουν νέα παιδιά, ώστε να γίνονται μεταγραφές... Να υπάρχουν οι μάνατζερ, να υπάρχει το κύκλωμα, ώστε να βγαίνει και αμαρτωλό χρήμα... Με πιάνεις;

Εγώ αν σας πιάνω; Μια χαρά τα λέτε.
Ταλέντα πάντα υπάρχουν και μπορούν να βγούνε. Εγώ πώς βγήκα; Ο Δομάζος πώς βγήκε;

Ο Δεληκάρης πώς βγήκε;
Τόσοι και τόσοι, ένα σωρό. Ε, ας ψάξουν λοιπόν να βρουν τέτοια παιδιά και να τα βγάλουνε.

Ολυμπιακός - ΑΕΚ την Κυριακή, εδώ που πίνουμε καφέ. Στο Καραϊσκάκη. Πώς το βλέπετε; Θα τελειώσει το πρωτάθλημα;
Όσο και να θέλει το παιχνίδι η ΑΕΚ, δεν πιστεύω ότι μπορεί να κάνει "διπλό" εδώ μέσα. Στην καλύτερη περίπτωση να πάρει μια ισοπαλία. Είναι δύναμη εδώ ο κόσμος, Από τότε που παίζαμε εμείς, πάντα, ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι δύναμη που σπρώχνει.

Νοσταλγείτε τα παλιά;
Έχουν αλλάξει τα πράγματα... Έχει χαθεί ο ρομαντισμός, Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο - γενικότερα, Πάντα προς το χειρότερο αλλάζουνε τα πράγματα όσο περνούν τα χρόνια! Να σου πω κάτι; Εγώ και να έφευγα από τη ζωή σήμερα, δεν θα με πείραζε... Να φύγω από τη ζωή τώρα.. Δεν τον φοβάμαι το θάνατο. Στη σημερινή εποχή η αξιοπρέπεια εκλαμβάνεται σαν μειονέκτημα. Εγώ όσους αξιοπρεπείς ανθρώπους γνωρίζω, είναι στο περιθώριο.